กรงขังรักมาเฟียร้าย [มี E-BOOK]

ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ 3 เจ็บที่ยังรู้สึก

เวลาผ่านไปสองสับดาห์งานแต่งของจางเจียลี่ก็ถูกจัดขึ้นอย่างใหญ่โตที่โรงแรมหรู หญิงสาวยิ้มอย่างภูมิใจที่ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่เธอวางไว้

“สวยมากเลยค่ะ”

“ขอบใจ เห็นนั่งจินเยว่ไหม”

“ยังไม่เห็นเลยค่ะ”

หญิงสาวยอมให้จินเยว่มาร่วมงานด้วยเพราะอยากจะให้เธอได้รับรู้ว่าการเป็นเมียหลวงความรู้สึกมันเป็นยังไงแม่เป็นยังไงล๔กก็ต้องเป็นแบบนั้น

คนที่ถูกพูดถึงตอนนี้กำลังช่วยพนักงานเสิร์ฟน้ำเพราะไม่อยากอยู่เฉยๆ ทุกคนเข้าใจแค่ว่าตระกูลจางมีลูกสาวแค่คนเดียวซึ่งเธอก็อยากให้ทุกคนคิดแบบนั้นเช่นกัน

“จินเยว่ลูกไม่ต้องทำหรอก”

จางเลี่ยงหลินพยายามเข้ามาห้ามลูกสาววันนี้เขาอยากประกาศให้ทุกคนได้รับรู้ว่าเขาก็มีลูกสาวอีกคนทั้งเก่งและสวยไม่แพ้พี่สาวเลยไม่ว่าลูกคนนี้จะทำอะไรเขาก็ต้องแอบคอยดูอยู่เสมอ

“ไม่เป็นไรค่ะหนูอยากทำ”

“นั้นญาติฝั่งเจ้าบ่าวมาแล้ว’

จินนี่จึงหันไปตามที่พ่อพูดเมื่อเห็นใครบางคนยืนอยู่ข้างหลังของกลุ่มคนเหล่านั้นจินนี่จึงขยับตัวไม่ได้ดูจากที่เขาแต่งตัวแล้วอาจจะเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวหรือไม่ก็เป็นเจ้าบ่าวเอง

“สวัสดีครับ นั้นใคร”

หวังเฟยอินหันไปมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างเพื่อนใบหน้าที่เขาเหมือนจะรู้จักแต่ก็คิดไม่ออก ดวงตาที่กลมโตทำให้เขาต้องจ้องมองไม่วางตา

“จินเยว่ ลูกสาวคนเล็กของฉันเอง”

เคลย์ตันที่ได้ยินทุกอย่างเหมือนจะหยุดนิ่งเขาเห็นหญิงสาวมาตั้งแต่ไกลและตกใจว่าทำไมถึงเข้ามาอยู่ในงานได้ เมื่อรู้ว่าเธอคือลูกสาวอีกคนของตระกลูจางทำให้เขายิ้มออกมาเล็กน้อย

“ลูกของเหมยอิง!”

หวังเฟยอินยืนนิ่งไม่น่าที่หน้าตาจะเหมือนเหม่ยอิง ครั้งหนุ่งเขาเคยรักผู้หญิงที่ชื่อเหมยอิงแต่พอหญิงสาวเลือกเพื่อนของเขาเขาจึงตัดใจและได้ข่าวอีกทีตอนที่เหมยอิงเสสียแต่ไม่เคยรู้ว่ามีลูกสาวอีกคน

“จินเย่วมาสวัสดีคุณลุงสิลูก”

หญิงสาวที่มึนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจึงได้แต่ยกมือไหวชายวัยกลางคนตรงหน้าและทองไปที่เคลย์ตันที่ยืนอยู่ข้างหลัง น้ำตากำลังจะไหลลงมาอีกรอบแต่ก็พยายามจะห้ามไว้

“ใกล้ได้เวลาฉันขอพาลูกชายไปเตรียมตัวก่อน”

เคลย์ตันจึงเดินไปตามผู้เป็นพ่อและเก็บความสงสัยไว้ทำไมจินนี่ไม่เคยบอกเขาว่าเป็นลูกใครหากเขารู้งานแต่งวันนี้เจ้าสาวอาจจะไม่ใช่จางเจียลี่ก็ได้

“พ่อ!”

“อะไรจะมาเปลี่ยนใจตอนนี้ไม่ได้นะ”

“ผมไม่ได้เปลี่ยนใจแค่อยากเปลี่ยนตัวเจ้าสาว”

“แกว่าอะไร! อย่ามาล้อเล่นกับฉัน”

“พ่อไม่ได้บอกว่าลูกคนไหนนี่ครับ”

เคลย์ตันพยายามจะหาเหตุผลมาพูดกับพ่อและตอนนั้นหวังเฟยอินก็ไม่ได้บอกว่าเป็นลูกคนไหนแค่บอกว่าให้แต่งกับคนของตระกูลจาง

“แกมาตกหลุมรักอะไรตอนนี้”

“นั้นเมียผมทั้งคน พ่อจะให้ผมเอาทั้งพี่ทั้งน้องเลย?”

“แกว่าอะไรนะ!”

หวังเฟยอินยังคงอึ้งกับคำตอบที่ลูกชายพูดออกมาหรือว่าเด็กคนนั้นจะเป็นคนที่ลูกชายของเขารัก นั้นก็แปลว่าเขาเคยคิดจะกำจัดลูกของเหมยอิง ความรู้สึกผิดจึงเกิดขึ้นในใจ

“จินนี่คือเมียผม ผมจะแต่งงานกับเมีบผมคนเดียวเท่านั้น!”

เคลย์ตันยืนกรานที่จะไม่แต่งงานกับเจียลี่เมื่อเขารู้ความจริงทุกอย่างแล้ว ต่อให้เขาต้องล้มงานแต่งวันนี้เขาก็ยอม

“นี่แกจะทำให้ฉันปวดหัวไปถึงเมื่อไร จะไปไหน!”

“อย่ามายุ่งกับผม”

เคลย์ตันรีบเดินออกไปตามหาคนที่เขาอยากจะเจอ ใบหน้าที่หมองลงหญิงสาวคงเสียใจไม่น้อยวันนี้เขาจะไม่ปล่อยเธดอไปไหนอีกแล้วต่อให้หญิงสาวเกลียดเขา เขาก็จะจับหญิงสาวมาขังไวในกรงของเขาเคลย์ตันไม่ได้สังเกตว่ามีคนตามมา

“รีบไปไหนของเขา”

เจียลี่จึงรีบเดินตามชายหนุ่มไปเพราะกำลังจะทักแต่ชายหนุ่มกับรีบเดินไปเจียลี่จึงเดินตามาอย่างเงียบๆ

จินนี่ที่นั่งร้องไห้เสร็จจึงตรวจดูความเรียบร้อยในกระจกและเดินออกมาจากห้องน้ำเธอต้องการออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดโดนเขาบอกเลิกไม่เจ็บเท่าเขาต้องแต่งงานกับพี่สาวตัวเอง

“ว้ายยย ปล่อย”

หญิงสาวตกใจที่มีคนมาคว้าแขนและลากเธอไปในมุมที่ลับตาคนยังไม่ทันจะได้มองหน้าชายหนุ่มก็ดึงเธอเข้าไปกอดไว้แน่นกลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคยทำให้หญิงสาวรู้ว่าคือเคลย์ตัน

“พี่ขอโทษ”