คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่ 5 ทดลองงาน (2)
“นะันอยาลอ”
“ไม่อผม็ัให้อยู่อยารู้ว่าน้ำ้าล่าะหวานเหมือนในปาไหม”
“อึ้ยยย...อืมม...รนั้นแหละ...อึ้ยยย...” เธอราเสียสั่นสะท้าน เมื่อเาเล้าโลมุอ่อนไหว เธอรีบแอ่นอรับสัมผัสอเา
มือหนาล้วเ้ามา้านล่า แ่ปายัรอบรอเ้าู่ามอเธอเ็มปา เรียว่าะละะลามเหมือนเ็ำลัินนมาเ้า
“โอโน”
“ราื่อผมัๆ ผมอบทีุ่เรียผมื่อนี้”
“อื้อ...”
เธอราออมาเมื่อลิ้นหนาสัมผัสเบาๆ ที่เม็เสียว่อนะลาลิ้นล่ำไปเรื่อยๆ ผ่านลีบร่อทั้สอ้า่อนะูเลียรูร่ออย่าไม่รัเีย
“อูยยย ีมาอลึๆ”
เาทำามวาม้อารอแนี้ทุอย่า ลิ้นหนาบยี้อย่าเอาเป็นเอาาย หิสาวเล่นร่อนีใส่ลิ้นอเาไม่หยุ ไม่รู้ว่าไปำเรื่อนี้มาาใร
“โอ้ววว”
หิสาวเร็ัวสัพัและปลปล่อยน้ำสีาวออมา นุพลปาเลียนสะอาเาันัวออมาาึ่ลาสาว และูบปาหิสาวอีรั้ สอลิ้นพันวัรัันไปมา
“หวานไหมน้ำอัวเอ”
“โอโนาเอาเ้ามาอนนี้เลย”
“อบมานที่ร่านๆ เวลาอยู่บนเีย” เามอแนี้ที่ิ้นไปมา้วยวามทรมาน เ็สาวใสื่อหายไปหมแล้ว
นุพลับท่อนเอ็นอเาัรูไปมา่อนะนำมา่อที่ทาเ้า ถูไถลีบร่ออยู่แบบนั้นนหิสาวเริ่มปล่อยออมาอีรั้
“เอาเ้ามาเลย”
เสียเธอราอย่าหื่นระหายเมื่อเาเร่เร้าวาม้อารอเธอ แ่เหมือนว่าเาะเริ่มเล่นัวมานแนี้ับพลิัวเานอนลและเธอึ้นมาร่อมัวเา
“ุใร้อนริๆ ทำเป็นแน่นะ”
“อื้อออ...” แนี้่อยๆ นั่ทับท่อนเอ็นอเาอย่าเื่อ้า แ่้อหยุะัเพราะในเ็บมาไม่เหมือนในลิปที่เยูทำไมถึเ้าไป่าย
“อ๊ะ...”
“แนี้!!ผมะหวให้้นลายเลย” นุพลเริ่มโมโหที่ถูหิสาวหลอ เพราะแนี้ยัไม่เยผ่านมือายที่ไหน เาพลิัวให้เธอนอนใ้ร่าเา
“อ๊ะ...เ็บ”
“่อไปห้ามทำัวร่านแบบนี้อี” ายหนุ่มันท่อนเอ็นเ้าไปนมิลำและแ่ไว้แบบนั้น เพื่อให้หิสาวปรับัววามริบมอหิสาวไปบิัวไปมานผมระายเ็มหมอน
“อา...ี๊..แนี้ลืมามอผม”
นุพลยับสะโพเ้าออและเริ่มปรับัหวะให้เร็วึ้น สอเสียราแ่ันนฟัไม่ออว่าเสียใรเป็นใร รูร่อมิบบีบรััวนอเาแน่น นเาอยาะแเสียอนนั้นเลย
เวลาผ่านไปเือบั่วโมแนี้เสร็ไปหลายรอบนเาไม่มีท่าทีว่าะหยุ เล่นอุ้มเธอเินไปรอบห้อและสอนท่าใหม่นแนี้หมแร
“อ๊ะ...ันเหนื่อยแล้ว”
“ใล้เสร็แล้ว...อ้า...”
ะที่เาเ้ามาาทา้านหลั เาระแทเ้าไปให้ลึที่สุ ทำให้หิสาวสะท้าน้วยวามเสียว่าน
“อ๊า...ุ”
มืออเาับสะโพอเธอแน่น ะที่เาเลื่นไหวอย่ารวเร็ว วามร้อนแรแผ่่านไปทั่วร่าาย เสียเนื้อระทบันั้อในห้อ
“สะ ใส่ถุ่อน...อื้อ”
“ผมเอาออทัน”
“อ๊ะ...โอโนา” เธอเอ็ใล้ถึุหมายปลายทาเ่นัน หิสาวแนบหน้าไปับหมอนสอมือำผ้าห่มไว้แน่นนยับยู่ยี่
“ี๊...ไหวแล้ว...อาา...”
เาระแทเ้าออไม่หยุหย่อน นระทั่ทั้สอถึปลายทาพร้อมัน
“อ๊า ผมเอา...”
ิบหายเพราะเาเล่นึออไม่ทันนุพลลืนน้ำลายลออย่ายาลำบา เาึท่อนเอ็นออมาและมอหลัานว่าเาไ้ปล่อยในเ้าไปแล้ว เพราะน้ำามเล่นไหลเปรอะเปื้อนาม่ามาอแนี้
“นายแในเหรอ!”
“ผม...มัวแ่มันส์อยู่”
แนี้้อมอใบหน้าอเาเพราะวามอุ่นที่เ้ามาใน่อท้อ ถึไม่มีประสบาร์แ่พอรู้ว่าเาไม่ไ้หลั่นอามที่บอไว้
“พรุ่นี้เ้าผมไปื้อยาุมุเินให้นะ”
“หลีไปันะไปอาบน้ำ”
“ผมพาไปนะุเินไม่ไหว เพราะอผมให่มา”
นุพลเห็นหน้าหิสาวแ่ำึอุ้มแนี้ เ้าไปในห้อน้ำ าเสียอาบน้ำลายเป็นเสียราแทนเพราะเายัไม่อิ่มับรอบแรเท่าไร
นุพลอุ้มแนี้ที่หลับไปแล้วออมาาห้อน้ำและใส่เสื้อผ้าให้ ่อนที่เาะสอัวเ้าไปในผ้าห่มผืนเียวัน และอแนี้ไว้แน่น และผล็อยหลับามันไปิๆ ืนนี้เามีวามสุที่สุ
แสสปอยล์
“แล้วถ้าุเิพลาท้อึ้นมาละ”
“ไม่มีทา ันไม่มีวันท้อับุเ็า!”
มันเริ่มมีแผนร้ายแล้ว
ความคิดเห็น