ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    กรงขังรักมาเฟียร้าย [มี E-BOOK]

    ลำดับตอนที่ #11 : บทที่ 4 จากลา (2)

    • อัปเดตล่าสุด 26 ก.ย. 66



    เคลย์ยกเหล้าขึ้นดื่มโดยไม่สนใจน้องสาวเลยสักนิดแต่แทนที่น้องชายเขาจะกลับ ชายหนุ่มกับเรียกหญิงสาวเขามานั่งด้วยจนเขาเริ่มรู้สึกอึดอัด

    “นาย...”

    “ผมเห็นพี่เครียดเลยจ้างสาวๆ มาดูแล”

    เวสตันยิ้มอย่างพอใจที่ได้แกล้งพี่ชายเขาแค่อยากเห็นเคลย์ตันมีความสุขและลืมหญิงสาวคนรักไปบ้าง

    “อยากทำอะไรก็ทำไป”

    เคลย์ตันยกเหล้าขึ้นดื่มขึ้นครั้งไม่สนใจหญิงสาวที่อยู่ข้างกายพวกเธอทำให้สิ่งที่เขาไม่คิดคือค่อยๆ ลูบไล้ต้นแขนของเขาไม่พอยังจะมาลูบหน้าอกของเขา

    “เฮ้ออ!”

    “โอ้ย โรสเจ็บนะคะ”

    หญิงสาวที่ชื่อโรสถูกเคลย์ตันผลักอย่างแรงจนกระเด็นร่วงลงมากองที่พื้นเวสตันที่เห็นจึงตกใจที่พี่ชายกล้าทำแบบนี้

    “อย่ามาแตะต้องตัวฉัน!”

    “โรสขอโทษค่ะ”

    เคลย์ตันจึงเดินออกจากห้องไปและมุ่งหน้ากลับเพ้นต์เฮาร์ที่จินนี่เคยอยู่กับเขา ชายหนุ่มหยิบรูปของหญิงสาวออกมาจากกระเป๋าเงินที่เขาแอบเก็บไว้รอยยิ้มสดใสที่ผ่านมาเขาเองที่มีความลับกับหญิงสาว

    “พี่ขอโทษนะครับคนดี” ชายหนุ่มจูบไปที่รูปถ่ายและหลับตาลงนอนกอดหมอนที่หญิงสาวเคยหนุนนอนของทุกอย่างยังคงอยู่ที่เดิมเพื่อรอเจ้าของกลับมา

    @ประเทศออสเตรเลีย

    จินนี่นั่งดูข่าวและเลื่อนโทรศัพท์ไปมาอย่างเบื่อหน่ายหญิงสาวพอจะปรับตัวได้กับสภาพอากาศและวัฒนธรรมได้แล้วผ่านมาแล้วสี่เดือนที่หญิงสาวไม่ติดต่อกลับไปที่ประเทศจีนเลยไม่รู้ว่าพี่สาวเป็นยังไงบ้าง

    “ดูไรอะ”

    “ตกใจหมดเลยมีมี่”

    อ้ายเหม่ยเพื่อรูมเมทของหญิงสาวที่เริ่มสนิทกันเพราะเป็นชาวจีนด้วยกันทำให้คุยกันถูกคอและกลายเป็นเพื่อนกันในที่สุด

    “ยังคงลืมไม่ได้สินะ คนเราไม่มีใครลืมได้หรอกมีแต่ไม่คิดถึงแล้ว”

    “พูดเหมือนเคยอกหักมา”

    “นี่ใคร นี่เจ้าแม่คำคม”

    จินนี่จึงหัวเราะออกมาเพื่อนคนนี้มักทำให้เธอหายเศร้าไม่ว่าจะผ่านมาหลายเดือนแล้วแต่ในแต่ละวันจะหลับลงได้เธอคิดถึงแต่คำที่เขาบอกเลิก

    “แต่งตัวค่ะ จtพาไปพาผู้ใหม่”

    “แต่...”

    “ไม่มีแต่เราสวยเราต้องมีผู้ใหม่”

    อ้ายเหม่ยลากจินนี่เข้ามาที่ห้องแต่งตัวและเริ่มแต่งองทรงเครื่องให้เพื่อนสาว จินนี่ที่ไม่อยากขัดเพื่อนจึงให้เพื่อนแต่งตัวได้ตามสบายเมื่อทั้งสองแต่งตัวเสร็จอ้ายเหม่จึงพาจินนี่มาที่ไนต์คลับเล็กๆ ไม่ไกลจากที่พัก

    “เรามาสนุกกันเถอะ”

    จอนนี่ที่อยู่ในชุดเดรสสีดำเกาะอกผิวที่ขาวเนียนทำให้หญิงสาวดูเด่นขึ้นมาเพราะเป็นชาวเอเชีย ทำให้หนุ่มๆ ต่างกันเมียงมองมาที่โต๊ะของเธอ

    “ทางนี้ แดนนี่”

    อ้ายเหม่ยโบกมือให้กับเพื่อนชายที่สนิทจินนี่จึงหันไปยิ้มให้เพราะแดนนี่ก็เป็นเพื่อนที่เธอรู้จักและค่อนข้างสนิทกัน

    “ลมอะไนถึงหอบนางฟ้ามาที่อโคจรได้”

    “คนโสดเขาจะเที่ยวกัน”

    จินนี่ที่เห็นเพื่อนเถียงกันจึงหัวเราะออกมาการที่หญิงสาวได้ออกมาใช้ชีวิตในที่ไม่มีใครรู้จักมันดีแบบนี้เอง ผู้คนมากมายต่างทำให้เธอลืมเรื่องที่เสียใจมาบ้าง

    “น้ำครับคนสวย”

    “ขอบคุณมากนะแดนนี่”

    “ไปหน้าหม้อไกลๆ”

    อ้ายเหม่ยพูดอย่างติดตลกเพราะแดนนี่เป็นคนเจ้าชู้แถมชอบปากหวานจีบหญิงสาวไปทั่ว เธอและจินนี่รู้ดีจึงไม่หลวมตัวไปกับคำเหล่านั้น

    “โห่ แรงปากแบบนี่แหละระวังขะขึ้นคาน”

    “ตบปากตัวเองเดี๋ยวนี้เลย!”

    แดนนี่เมื่อเห็นอ้ายเหม่ยเริ่มโกรธจึงหัวเราะอย่างมีความสุขเขาแปลกใจเมื่อไรที่ได้แหย่หญิงสาวทำให้เขามีความสุขทุกครั้งเขาคงไม่ตกหลุมรักหญิงสาวตรงหน้าหรอกนะ

    “เลิกทะเลาะกันได้แล้ว”

    จินนี่ที่เห็นเพื่อนสาวเริ่มโกรธจึงรีบไปห้ามไว้อยู่ด้วยกันก็ทะเลาะกันพอแยกกันไม่เจอหน้าก็บ่นคิดถึงกันหากว่าทั้งสองไม่ใช่เพื่อนกันหลายคนคงคิดว่าเป็นคู่รักที่กำลังทะเลาะกัน

    “แดนนี่ปากมอมก่อน”

    “ทะเลาะกันบ่อยๆ ระวังจะรักกัน”

    “ไม่มีทาง!”

    แดนนี่จึงอมยิ้มออกมาหรือว่าเขาจะตกหลุมรักสาวห้าวคนนี่เข้าแล้ว สายตาที่จ้องมองหญิงสาวแบบลึกซึ่งทำให้จินนี่พอจะรู้ว่าเพื่อนคนนี้คิดยังไงกับอ้ายเหม่ย

    “ไม่รีบจีบระวังเขาจะไปกับคนอื่นนะ”

    เมื่อเห็นว่ามีชายอื่นเดินมาขอเบอร์แดนนี่จึงรีบเข้าไปขวางไว้ เขาทำแบบนี้ทุกครั้งบางทีอ้ายเหม่ยก็ไม่รู้ว่าเขาแอบตามดูหญิงสาวอยู่ห่างอีกไม่กี่เดือนก็จะเรียนต่างคนคงต่างไปทำหน้าที่ของตัวเอง เขาต้องรีบทำอะไรสักอย่าง

     

    เคลย์ยกเหล้าขึ้นดื่มโดยไม่สนใจน้องสาวเลยสักนิดแต่แทนที่น้องชายเขาจะกลับ ชายหนุ่มกับเรียกหญิงสาวเขามานั่งด้วยจนเขาเริ่มรู้สึกอึดอัด

    “นาย...”

    “ผมเห็นพี่เครียดเลยจ้างสาวๆมาดูแล”

    เวสตันยิ้มอย่างพอใจที่ได้แกล้งพี่ชายเขาแค่อยากเห็นเคลย์ตันมีความสุขและลืมหญิงสาวคนรักไปบ้าง

    “อยากทำอะไรก็ทำไป”

    เคลย์ตันยกเหล้าขึ้นดื่มขึ้นครั้งไม่สนใจหญิงสาวที่อยู่ข้างกายพวกเธอทำให้สิ่งที่เขาไม่คิดคือค่อยๆลูบไล้ต้นแขนของเขาไม่พอยังจะมาลูบหน้าอกของเขา

    “เฮ้ออ!”

    “โอ้ย โรสเจ็บนะคะ”

    หญิงสาวที่ชื่อโรสถูกเคลย์ตันผลักอย่างแรงจนกระเด็นร่วงลงมากองที่พื้นเวสตันที่เห็นจึงตกใจที่พี่ชายกล้าทำแบบนี้

    “อย่ามาแตะต้องตัวฉัน!”

    “โรสขอโทษค่ะ”

    เคลย์ตันจึงเดินออกจากห้องไปและมุ่งหน้ากลับเพ้นต์เฮาร์ที่จินนี่เคยอยู่กับเขา ชายหนุ่มหยิบรูปของหญิงสาวออกมาจากกระเป๋าเงินที่เขาแอบเก็บไว้รอยยิ้มสดใสที่ผ่านมาเขาเองที่มีความลับกับหญิงสาว

    “พี่ขอโทษนะครับคนดี” ชายหนุ่มจูบไปที่รูปถ่ายและหลับตาลงนอนกอดหมอนที่หญิงสาวเคยหนุนนอนของทุกอย่างยังคงอยู่ที่เดิมเพื่อรอเจ้าของกลับมา

                @ประเทศออสเตรเลีย

              จินนี่นั่งดูข่าวและเลื่อนโทรศัพท์ไปมาอย่างเบื่อหน่ายหญิงสาวพอจะปรับตัวได้กับสภาพอากาศและวัฒนธรรมได้แล้วผ่านมาแล้วสี่เดือนที่หญิงสาวไม่ติดต่อกลับไปที่ประเทศจีนเลยไม่รู้ว่าพี่สาวเป็นยังไงบ้าง

                “ดูไรอะ”

                “ตกใจหมดเลยมีมี่”

                อ้ายเหม่ยเพื่อรูมเมทของหญิงสาวที่เริ่มสนิทกันเพราะเป็นชาวจีนด้วยกันทำให้คุยกันถูกคอและกลายเป็นเพื่อนกันในที่สุด

                “ยังคงลืมไม่ได้สินะ คนเราไม่มีใครลืมได้หรอกมีแต่ไม่คิดถึงแล้ว”

                “พูดเหมือนเคยอกหักมา”

                “นี่ใคร นี่เจ้าแม่คำคม”

                จินนี่จึงหัวเราะออกมาเพื่อนคนนี้มักทำให้เธอหายเศร้าไม่ว่าจะผ่านมาหลายเดือนแล้วแต่ในแต่ละวันจะหลับลงได้เธอคิดถึงแต่คำที่เขาบอกเลิก

                “แต่งตัวค่ะ จtพาไปพาผู้ใหม่”

                “แต่...”

                “ไม่มีแต่เราสวยเราต้องมีผู้ใหม่”

    อ้ายเหม่ยลากจินนี่เข้ามาที่ห้องแต่งตัวและเริ่มแต่งองทรงเครื่องให้เพื่อนสาว จินนี่ที่ไม่อยากขัดเพื่อนจึงให้เพื่อนแต่งตัวได้ตามสบายเมื่อทั้งสองแต่งตัวเสร็จอ้ายเหม่จึงพาจินนี่มาที่ไนต์คลับเล็กๆไม่ไกลจากที่พัก

    “เรามาสนุกกันเถอะ”

    จอนนี่ที่อยู่ในชุดเดรสสีดำเกาะอกผิวที่ขาวเนียนทำให้หญิงสาวดูเด่นขึ้นมาเพราะเป็นชาวเอเชีย ทำให้หนุ่มๆต่างกันเมียงมองมาที่โต๊ะของเธอ

    “ทางนี้ แดนนี่”

    อ้ายเหม่ยโบกมือให้กับเพื่อนชายที่สนิทจินนี่จึงหันไปยิ้มให้เพราะแดนนี่ก็เป็นเพื่อนที่เธอรู้จักและค่อนข้างสนิทกัน

    “ลมอะไนถึงหอบนางฟ้ามาที่อโคจรได้”

    “คนโสดเขาจะเที่ยวกัน”

    จินนี่ที่เห็นเพื่อนเถียงกันจึงหัวเราะออกมาการที่หญิงสาวได้ออกมาใช้ชีวิตในที่ไม่มีใครรู้จักมันดีแบบนี้เอง ผู้คนมากมายต่างทำให้เธอลืมเรื่องที่เสียใจมาบ้าง

    “น้ำครับคนสวย”

    “ขอบคุณมากนะแดนนี่”

    “ไปหน้าหม้อไกลๆ”

    อ้ายเหม่ยพูดอย่างติดตลกเพราะแดนนี่เป็นคนเจ้าชู้แถมชอบปากหวานจีบหญิงสาวไปทั่ว เธอและจินนี่รู้ดีจึงไม่หลวมตัวไปกับคำเหล่านั้น

    “โห่ แรงปากแบบนี่แหละระวังขะขึ้นคาน”

    “ตบปากตัวเองเดี๋ยวนี้เลย!”

    แดนนี่เมื่อเห็นอ้ายเหม่ยเริ่มโกรธจึงหัวเราะอย่างมีความสุขเขาแปลกใจเมื่อไรที่ได้แหย่หญิงสาวทำให้เขามีความสุขทุกครั้งเขาคงไม่ตกหลุมรักหญิงสาวตรงหน้าหรอกนะ

    “เลิกทะเลาะกันได้แล้ว”

    จินนี่ที่เห็นเพื่อนสาวเริ่มโกรธจึงรีบไปห้ามไว้อยู่ด้วยกันก็ทะเลาะกันพอแยกกันไม่เจอหน้าก็บ่นคิดถึงกันหากว่าทั้งสองไม่ใช่เพื่อนกันหลายคนคงคิดว่าเป็นคู่รักที่กำลังทะเลาะกัน

    “แดนนี่ปากมอมก่อน”

    “ทะเลาะกันบ่อยๆระวังจะรักกัน”

    “ไม่มีทาง!”

    แดนนี่จึงอมยิ้มออกมาหรือว่าเขาจะตกหลุมรักสาวห้าวคนนี่เข้าแล้ว สายตาที่จ้องมองหญิงสาวแบบลึกซึ่งทำให้จินนี่พอจะรู้ว่าเพื่อนคนนี้คิดยังไงกับอ้ายเหม่ย

    “ไม่รีบจีบระวังเขาจะไปกับคนอื่นนะ”

    เมื่อเห็นว่ามีชายอื่นเดินมาขอเบอร์แดนนี่จึงรีบเข้าไปขวางไว้ เขาทำแบบนี้ทุกครั้งบางทีอ้ายเหม่ยก็ไม่รู้ว่าเขาแอบตามดูหญิงสาวอยู่ห่างอีกไม่กี่เดือนก็จะเรียนต่างคนคงต่างไปทำหน้าที่ของตัวเอง เขาต้องรีบทำอะไรสักอย่าง



     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    ดูอีบุ๊ก
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น
    ×