Sword of Lord: ตำนานดาบเทพพระเจ้า

'โอ้....เหล่ามนุษย์และสิ่งมีชีวิตต้องสาบผู้มิรู้จักตายเอ๋ย...เหตุใดพวกเจ้าถึงยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจที่จะหลุดพ้นจากมรณานี้หนอ...

พวกเจ้าจะหวังหาสิ่งใดในโลก 'เอสเทอร์เรีย' ที่โสมมเช่นนี้อีกใยเล่า

พวกเจ้าเองก็รู้อยู่แก่ใจตนเองดีมิใช่หรือ...ว่าอย่างไรเสีย...ต่อให้พวกเจ้าจะดิ้นร้นกระเสือกกระสนเพื่อที่จะไขว่คว้าอำนาจของ 'ดาบ' มากเพียงใด จุดจบของสิ่งมีชีวิตทั้งมวลบนโลกนี้..หรือตัวเจ้าเองนั้น...ก็หนีไม่พ้นต้องถูกความมืดในจิตใจเข้ากลืนกินจนสูญเสียตัวตนและเจตจำนงของตัวเองไปจนหมดสิ้น กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่อัปลักษณ์น่ารังเกียจ ต้องใช้ชีวิตเป็นอสุรกายคลั่งออกตามล่ากัดกินเลือดเนื้อและสูบกลืนวิญญาณผู้อื่นไปชั่วกัลปาวสาน...'

.

.

.

.

'ฉะนั้น...ในยามที่เจ้ายังครองสติได้อยู่นั้น...จงดิ้นรนและพยายามไขว่คว้าแสงสว่างดวงสุดท้ายอันน้อยนิดให้พอใจเสียเถิด...'

สวัสดีรีดทุกท่านที่แวะเข้ามานะครับ ผมไรท์เซฟาจังโก้ ก่อนที่ทุกคนจะเข้าไปอ่านเนื้อหาภายในนิยายเรื่อง ไรท์อยากจะขอเตือนเอาไว้ก่อนเลยว่า เนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ มีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสำหรับเยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18+ รวมถึงเนื้อหาที่ล่อแหลม ความรุนแรง การกระทำและคำพูด ที่อาจจะส่งผลต่อสภาพจิตใจของใครบางคนได้ เพราะนี่จะเป็นนิยายเรื่องหนึ่งที่ไรท์จะใส่ความเป็น Deep Dark Fantasy และความสิ้นหวังไร้ทางออกอย่างเข้มข้นยิ่งกว่านิยายเรื่องอื่นๆที่ไรท์เขียนมา 

ฉะนั้นหากใครคิดว่าตัวเองไม่เหมาะกับนิยายแนวเนื้อหามืดหม่น อึดอัด เล่นกับความรู้สึกในจิตใจ ไม่ควรอ่านเป็นอันขาด

แต่แน่นอนว่าในใจลึกๆไรท์เองก็อยากให้รีดทุกคนได้ลองสัมผัสกับโลกเอสเทอร์เรียที่สิ้นหวัง และความเป็นมนุษย์ ที่จะทำอะไรก็ได้ตามอำเภอใจ เมื่อการทำความดีหรือทำความชั่ว ไม่มีความหมายในสังคมอีกต่อไป และจะทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการเท่านั้น