ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Sobel The Flame of Dragon: เกิดใหม่เป็นมังกรเพลิงในตำนาน

    ลำดับตอนที่ #2 : [:Chapter 1:] ตอนที่ 1: มังกรเพลิงจุติ

    • อัปเดตล่าสุด 31 ต.ค. 66


    Chapter 1: ประกายเพลิง

     

    เช้าวันหนึ่งภายในเมืองหลวงที่เต็มไปด้วยเสียงรถที่ติดสงัดอยู่บนถนนจากไฟแดง มีผู้คนเดินพลุ่งพล่านไปมาและออกมาใช้ชีวิตประจำวันตามปกติ แต่ท่ามกลางสังคมเมืองที่วุ่นวาย ได้มีชายหนุ่มคนหนึ่งอายุ 20 ปี ผมสั้นสีดำ ใส่เสื้อกันลมสีดำมีลายมังกรสีขาว กางเกงขายาวสีน้ำตาล รองเท้าผ้าใบสีขาว มีกระเป๋าสะพายอกดำ กำลังยืนดูหนังสือในร้านหนังสือแห่งหนึ่ง ก่อนที่เขาจะหยิบเอาหนังสือการ์ตูน 3 เล่มที่เกี่ยวกับมังกรออกมาจากชั้นจากนั้นก็นำไปวางลงบนเคาเตอร์พนักงานแคชเชียร์เพื่อคิดเงิน

    พนักงาน: ทั้งหมด 210 ค่ะ

    พนักงานสาวบอกราคาโดยรวมให้ชายหนุ่มทราบก่อนที่เขาจะหยิบแบงค์และเหรียญจ่ายให้พนักงานก่อนจะเดินออกไปจากร้าน 

    ชายหนุ่ม: วันนี้โชคดีจริงๆเลยแหะ เหลือสามเล่มสุดท้ายเล่มล่าสุดพอดี วันนี้จะนอนอ่านทั้งคืนเลย ^ ^

    ชายหนุ่มถือถุงหิ้วหนังสือการ์ตูนมังกรเรื่องโปรดพร้อมกับใบหน้าที่มีความสุข ก่อนที่เขาเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังยืนจ้องมองแท่งขนมลูกกวาดที่รถขายขนมหวานรายทางที่ใจดีกำลังขายขนมให้กับเด็กคนอื่นๆ แต่ดูเหมือนว่าเด็กคนนั้นจะไม่มีเงินจึงทำได้เพียงยืนมองตาปริบๆ

    เขาที่เห็นดังนั้นเขาจึงยอมหยิบเศษเงินที่เหลือไปซื้อแท่งขนมลูกกวาด ก่อนจะนำมันไปมอบให้กับเด็กผู้หญิงคนนั้น

    ชายหนุ่ม: อ่ะนี่หนูน้อย 

    เด็กสาวจ้องมองไปที่ชายหนุ่มที่กำลังยืนแท่งขนมลูกกวาดมาให้ด้วยความสงสัยและระแวงเล็ก ก่อนที่เขายิ้มพยักหน้าใหเแสดงความเป็นมิตรทจนทำให้เด็กสาวยอมรับแท่งขนมลูกกวาดไป

    เด็กสาว: ขอบคุณค่ะ... 

    ชายหนุ่ม: พ่อแม่ของเธอไปไหนงั้นหรอ อยู่คนเดียวแบบนี้มันอันตรายนะ

    เด็กสาว: คุณพ่อกับคุณแม่บอกให้หนูยืนรออยู่ตรงนี้ เห็นบอกว่าจะไปทำอะไรสักอย่างแล้วจะรีบกลับมา

    เด็กสาวตอบอย่างใสซื่อก่อนที่ชายหนุ่มจะพยักหน้ารับรู้

    ชายหนุ่มที่เป็นห่วงเด็กสาวเกรงว่าจะถูกคนล่อลวงไปเขาจึงอาสาอยู่คุยเป็นเพื่อนสักพัก ก่อนที่จะมีผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นแม่ของเด็กคนนี้มารับตัวไป

    หลังจากนั้นชายหนุ่มก็เดินทางกลับบ้านต่อเพื่อจะไปรอรถเมล์ที่ป้ายรถเมล์ เพื่อนั่งรถกลับบ้านไปอ่านหนังสือการ์ตูน แต่ระหว่างทางเขาเหลือบไปเห็นสุนัขตัวหนึ่งสภาพผอมแห้งหิวโซน่าสงสารกำลังยืนหิวโซอยู่ในตรอกซอยแห่งหนึ่ง ด้วยความสงสารเขาจึงไปซื้ออาหารในร้านสะดวกซื้อใกล้ก่อนจะนำอาหารและน้ำมาให้ จนเมื่อเจ้าหมากินอาหารจนอิ่มชายหนุ่มก็ต้องตกใจเมื่อมีเสียงโฮ่งอีกจำนวนมากดังขึ้นมา ก่อนที่เขาจะพบกับลูกสุนัขอีกจำนวนหนึ่งวิ่งเข้ามาและสุนัขตัวนี้ก็คือแม่ของพวกมัน

    นั่นจึงทำให้ชายหนุ่มต้องออกไปซื้ออาหารมาแบ่งให้ลูกสุนัขที่หิวโซจนเมื่อพวกมันดินจนอิ่ม พวกมันก็เห่าพร้อมกับส่ายหางอย่างร่าเริงให้ชายหนุ่ม พร้อมกับเลียมือของชายหนุ่มเป็นการขอบคุณ

    ชายหนุ่ม: พวกแกอิ่มแล้วสินะ ^ ^

    โฮ่ง! โฮ่ง!

    ชายหนุ่มลูบหัวพวกมันอย่างอ่อนโยน ก่อนที่เขาจะบอกลาพวกมัน

    เขาได้มายืนรออยู่ที่ป้ายรถเมล แต่ระหว่างนั้นเขาก็สังเกตุเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ผมยาวสีขาว นัยต์ตาสีฟ้า อายุประมาณไล่เลี่ยกับเขา แต่ผู้หญิงคนนั้นแต่งตัวแปลกๆในชุดคลุมสีขาวลายมังกรสีเหลืองปกปิดร่างกายมิดชิด กำลังเดินข้ามถนนเป็นคนสุดท้ายก่อนที่ไฟจราจรจะเปลี่ยนเป็นสีแดง 

    ซึ่งในขณะนั้นเองก็ได้มีรถยนต์สีดำคันหนึ่งวิ่งมาด้วยความเร็วสูง แต่เนื่องจากคนขับเห็นว่ามีคนกำลังเดินตัดหน้ารถทจึงทำการเบรกกระทันกันทำให้รถเสียหลักในทันที

    ชายหนุ่ม: ระวัง 0 0 !! 

    ในช่วงไม่กี่วินาทีชายหนุ่มรีบวิ่งเข้าไปผลักร่างของหญิงสาวคนนั้นออกไผเพื่อให้ตัวเธอพ้นระยะชนของรถยนต์คันนั้นที่เสียหลัก ก่อนที่ภาพทุกอย่างจะดับไป

    โคร้มมมมมม!!!!

    .

    .

    .

    .

    นี่เราอยู่ที่ไหน....หรือว่าเราจะตายไปแล้ว....? 

    ชายหนุ่มรู้สึกตัวอีกทีก่อนจะพบว่าตัวเขานั้นในร่างเปลือยเปล่าท่านอนหงายหน้า กำลังจมลงสู่ท้องน้ำที่มืดมิดและมีแสงสีขาวอ่อนๆเรืองรองอยู่ด้านบนสาดส่องลงมา

    ร่างของชายหนุ่มค่อยๆจมลงไปเรื่อยๆก่อนที่ร่างของเขาจะค่อยๆทรงตัวในท่ายืนจนกระทั่งเท้าของเขาสัมผัสกับพื้นที่ราบเรียบและเย็นเฉียบ

    และแล้วร่างจำแลงแห่งแสงสีทองก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา ซึ่งนั่นก็คือ เทพธิดาไมอาร์ นั่นเอง

    เทพธิดาไมอาร์: ลูกได้ตายไปแล้ว จากการที่ลูกต้องการจะช่วยหญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังเดินข้ามถนน

    ชายหนุ่ม: คุณเป็นใคร เทวดางั้นหรอ?

    เทพธิดาไมอาร์: เรื่องนั้นไม่สำคัญหรอกจ้ะ ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่ลูกจะต้องกลับไปเกิดใหม่

    ชายหนุ่ม: เกิดใหม่งั้นหรอ...แต่ผมยัง...

    ชายหนุ่มรู้สึกลังเลเล็กน้อยและรู้สึกเสียเดียชีวิตก่อนหน้าที่ยังใช้ชีวิตได้ไม่คุ้มเลย

    เทพธิดาไมอาร์: ลูกไม่จำเป็นต้องอาลัยอาวอนกับชีวิตบนโลกที่ลูกจากมาหรอกจ้ะ เพราะชาติที่ลูกจะกลับไปเกิดนั้นคือชาติและตัวตนดั้งเดิมที่แท้จริงของลูก

    ชายหนุ่ม: ชาติและตัวตนที่แท้จริงของผมงั้นหรอ ?

    ชายหนุ่มสงสัยแต่ในขณะเดียวกันเทพธิดาไมอาร์ก็แสดงพลังให้ชายหนุ่มได้เห็น ก่อนที่สติของเขาจะเลือนลางจนสลบไป

    .

    .

    .

    .

    วันเวลาผ่านไปนานแค่ไหนไม่อาจทราบได้ แต่ชายหนุ่มรู้สึกว่าร่างกายของเขามันหนักๆ และสัมผัสได้ถึงความร้อนที่อั้นอยู่ในลำคอ จนเมื่อเขาลืมตาขึ้นมาอีกที เขาก็พบว่าตัว เขานั้นกำลังนอนอยู่ในท่าหมอบในสถานที่แปลกๆที่ไม่คุ้นตา

    ชายหนุ่ม: (นี่เราอยู่ที่ไหน...เกิดอะไรขึ้นกับเรากันนะ)

    ชายหนุ่มค่อยๆลุกขึ้นมาเพื่อสำรวจรอบๆตัวก่อนจะพบว่าตัวเขาอยู่ในห้องโถงขนาดใหญ่ มีเสาหินขนาดใหญ่ตั้งเรียงแถวอย่างสวยงามภายในห้อง เขานั่งอยู่บนแท่นเหมือนเอาไว้ใช้สำหรับเป็นที่นอน และด้านหลังของเขาก็มีกองทรัพย์สมบัติแก้วแหวนเงินทองมากมายกองเป็นภูเขา ทำให้ชายหนุ่มตะลึงตาค้างไปครู่หนึ่ง

    แต่สิ่งที่ทำให้เขาตกใจยิ่งกว่านั่นก็คือ เขาได้ลองก้มลงไปมองที่ร่างกายของตัวเองก่อนจะพบว่าร่างกายของเขาในตอนนี้ มีเกล็ดสีแดงปกคลุมรอบตัว พร้อมกับคลื่นแถบพลังงานคล้ายเปลวเพลิงอยู่บริเวณหน้าอก 

    เมื่อเขายืนขึ้นจะมีความสูงมากถึง 40 เมตร อีกทั้งเขายังสังเกตุเห็นปากที่ยื่นออกมาเล็กน้อย และมีกรงเล็บที่แหลมคมที่อุ้งมือ

    และเมื่อเขาลองหันไปมองด้านหลังก็พบกับปีกมังกรขนาดใหญ่อีกทั้งเขายังมองเห็นหางของตัวเองส่ายไปมา ทำให้เขาตกใจและสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่เขาจะมารู้ตัวภายหลังว่าตอนนี้เขาได้กลายเป็นมังกรเพลิงในตำนานโซเบลไปเสียแล้ว

    ชายหนุ่ม: นี่เรากลายเป็นมังกรไปแล้วงั้นหรอ?!

    ชายหนุ่มที่ในตอนนี้เขาได้ตายแล้วมาเกิดใหม่เป็นมังกรเพลิงในตำนาน รู้สึกสับสนและตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก ก่อนที่เทพธิดาไมอาร์จะปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งตรงหน้า

    เทพธิดาไมอาร์: ยินต้อนรับสู่ชีวิตใหม่นะจ๊ะ จากนี้ไปลูกจะมีชีวิตใหม่ในฐานะมังกรเพลิงในตำนานแล้วนะจ๊ะ ^ ^ ~<3

    ชายหนุ่ม: มังกรเพลิงในตำนานงั้นหรอ แต่ผมไม่...

    เทพธิดาไมอาร์: ก่อนที่ลูกจะตั้งคำถามหรือมีข้อสงสัยอะไร แม่อยากจะให้ลูกได้ดูอะไรบางอย่างเสียก่อน

    หลังจากนั้นเทพธิดาไมอาร์ก็ได้ใช้พลังอำนาจของตน แสดงภาพในช่วงเวลาในอดีตที่เคยเกิดขึ้นเมื่อ 1000 ปีที่แล้วก่อนที่ยุคสงครามแห่งไฟจะยุติลง โดยภาพที่ชายหนุ่มกำลังดูอยู่ในขณะนี้นั้น คือภาพมังกรเพลิงในตำนานโซเบลเผาผลาญอารยธรรมและสิ่งมีชีวิตอย่างเกรี้ยวกราด ทำให้มีผู้คนล้มตายเป็นจำนวนมากและหลายอาณาจักรต้องล่มสลายไป

    เทพธิดาไมอาร์: เมื่อหนึ่งพันก่อนเกิดสงครามระหว่างมังกรเพลิงในตำนานกับอารยธรรมของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด ทำให้โลกเอเซอร์เชี่ยนเข้าสู่ยุคสงครามแห่งไฟ สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเหตุทำให้สิ่งมีชีวิตหลากหลายเผ่าพันธุ์ต้องใช้ชีวิตอย่างหวาดกลัว เพราะไม่ว่าใครๆต่างก็หวาดกลัวมังกรเพลิงในตำนานทั้งสิ้น ก่อนที่สุดท้ายจะถูกมนุษย์ผู้กล้าสังหารลงในที่สุด

    ชายหนุ่ม: แล้วทำไมผมถึงต้องเกิดใหม่เป็นมังกรเพลิงในตำนานตัวนั้นด้วยล่ะ 

    เทพธิดาไมอาร์: เพราะแม่อยากให้ลูกแก้ไขในสิ่งที่ตัวลูกทำลงไปยังไงล่ะ 

    ชายหนุ่มที่ได้ยินดังนั้นเขาก็ไม่เข้าใจ ก่อนจะถามเทพธิดาไมอาร์เพื่อขอคำตอบ

    ชายหนุ่ม: ผมไม่ได้ทำอะไรผิดสะหน่อย ผมก็แค่คนธรรมดาที่ใช้ชีวิตไปวันๆ ผมไม่จำเป็นที่จะต้องแก้ไขสิ่งที่มังกรเพลิงในตำนานทำไว้ในอดีตเลยนี่นา

    เทพธิดาไมอาร์: เรื่องราวมันซับซ้อนเกินกว่าที่ลูกจะทำความเข้าใจและทำใจยอมรับมันได้ในตอนนี้ แต่สิ่งหนึ่งที่ลูกควรจะรู้เอาไว้นั่นก็คือ 'ลูกคือมังกรเพลิงโซเบล ที่กลับชาติไปเกิดเป็นมนุษย์ และเมื่อตายจากไป แม่ก็ได้พาลูกกลับมาเกิดในชาติใหม่ในฐานะมังกรเพลิงในตำนานอีกครั้ง ที่โลกเอเซอร์เชี่ยนแห่งนี้' 

    ชายหนุ่ม: อะไรนะ 0 0 ?! 

    ชายหนุ่มช็อคไปชั่วขณะเมื่อได้รู้ความจริงจากปากของเทพธิดาไมอาร์ว่าตัวเขาในอดีตชาติก่อนหน้า แท้จริงแล้วเขาคือมังกรเพลิงในตำนานที่ทำลายล้างอารยธรรมบนโลกไปจนเกือบหมด และเขาก็ตายอีกครั้งแล้วมาเกิดใหม่เป็นมังกรเพลิง ตัวตนที่แท้จริงของเขาที่ควรจะเป็นตั้งแต่แรก

    สาเหตุที่ทำไมเทพธิดาไมอาร์ต้องส่งเขาไปเกิดเป็นมนุษย์นั้น เขาไม่อาจจะล่วงรู้คำตอบได้ แต่ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่เทพธิดาไมอาร์จะได้มอบหมายภารกิจให้โซเบล

    เทพธิดาไมอาร์: ตอนนี้โลกเอเซอร์เชี่ยนกำลังเข้าสู่กลียุค อาณาจักรและเผ่าพันธุ์ต่างๆต่อสู้เพื่อแก่งแย่งชิวดีกัน และมีเพียงลูกเท่านั้นที่สามารถกอบกู้โลกใบนี้ได้

    ชายหนุ่ม: ผมน่ะหรอที่สามารถกอบกู้โลกใบนี้ได้

    เทพธิดาไมอาร์: แน่นอนจ้ะ เพราะลูกมีพลังเวทย์ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก ลูกสามารถใช้พลังที่ลูกมีปกป้องผู้คนหรือสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอได้ นั่นคือสิ่งที่แม่อยากให้ลูกเป็น

    ชายหนุ่มนึกภาพตามคำบอกเล่าของเทพธิดาไมอาร์ ก่อนที่เขาจะประติดประต่อเรื่องราวบางอย่างได้ รวมถึงเหตุผลแรงจูงใจที่เทพธิดาไมอาร์ทำแบบนี้ แต่เขาไม่จำเป็นต้องพูดอะไรก็ดูเหมือนว่าเทพธิดาไมอาร์จะอ่านความคิดของเขาได้

    และเทพธิดาก็เห็รแล้วว่าถึงเวลาอันควรที่ที่จะแนะนำคนคนหนึ่งให้ชายหนุ่มหรือโซเบลได้รู้จัก 

    เทพธิดาไมอาร์: ออกมาได้แล้วจ้ะ

    หลังจากสิ้นเสียงเรียกของเทพธิดาไมอาร์ ก็ปรากฏเป็นร่างหญิงสาวคนหนึ่ง และเขานั้นช่างคุ้นตามาก 

    ผู้หญิงคนนั้นคือผู้หญิงคนเดียวกันกับที่เขาเจอตอนอยู่ป้ายรถเมล์ ทำให้เขาจำได้ขึ้นมาในทันที

    ชายหนุ่ม: (ผู้หญิงที่อยู่ในตอนนั้นนี่นา...ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ 0 0)

    หญิงสาวคนนั้นเดินมาหยุดอยู่ข้างๆเทพธิดาไมอาร์ ก่อนที่เทพธิดาไมอาร์จะทำการแนะนำตัวให้ชายหนุ่มได้รู้จัก

    สเตลร่า: สวัสดี ฉันมีชื่อว่า 'สเตลร่า ผู้คุมกฏมังกร' จากนี้ไปฉันกับนายจะต้องอยู่ด้วยกันเพื่อทำภารกิจนำพาโลกไปสู่สันติสุขอีกครั้ง

    ชายหนุ่ม: สเตลร่างั้นหรอ

    เทพธิดาไมอาร์: สเตลร่า จะมาทำหน้าที่เป็นคนคอยควบคุม สอดส่องการทำภารกิจของลูกจนกว่าภารกิจจะลุล่วงด้วยดี และแม่หวังว่าทั้งสองคนจะทำดีต่อกันเข้าไว้นะจ๊ะ ^ ^ 

    หลังจากนั้นเทพธิดาไมอาร์ก็อวยพรขอให้ทั้งสองคนโชคดี ก่อนจะหายตัวกลับไปยังที่พำนักบนสวรรค์

     

    โซเบลเดินออกมาที่โบรานสถานเพื่อสภาพแวดล้อมภายนอก ก่อนที่เขาจะพบเข้ากับโลกเอเซอร์เชี่ยน ที่กว้างใหญ่ไพศาล พร้อมฝูงนกหลายฝูงบินผ่านท้องฟ้าในยามเช้าที่สดใส และเมื่อมองออกไปไกลๆเขาสามารถมองเห็นหมู่บ้านของผู้คนสไตล์ยุคกลางตั้งอยู่ไกลๆ ทำให้เขาเชื่อได้สนิทใจว่าตอนนี้นั้นได้มาอยู่อีกโลกหนึ่งแล้ว 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×