คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Bee 2
เช้าวันต่อมา......
“ไลล่าตื่นรึยัง” เสียงใสๆของลูน่าปลุกสาวน้อยร่างบางขึ้นมาจากการหลับ
“ฮ้าวว ~” เปือกตาที่ปิดสนิทปรือขึ้นมา
“ไลล่าวันนี้มีสปาเก็ทตี้นะมาเร็ว” เจ้าของเสียงใสยังพูดต่อ
“อืม....ไปเดี๋ยวนี้ล่ะอาบน้ำก่อน” พูดจบร่างบางก็คว้าเสื้อคลุมแล้วเข้าห้องน้ำทันที
เมื่อลงมาเธอก็ได้กลิ่นที่ทำให้ท้องร้องกลิ่นอาหารที่แสนคุ้นเคย
“ว้าว~เรล่าฉันคิดถึงอาหารที่พี่ทำที่สุดเลย” พูดจบจานสปาเก็ทตี้ก็มาอยู่ตรงหน้าเธอ
”น่ากินจัง” พูดจบก็ลงมือกินทันทีรสชาติที่แสนคุ้นเคยที่เธอเคยกินเธอคิดถึงมันมากและมันยังอร่อยไม่เปลี่ยน
“อืม....ลูน่าพี่จัดการเรื่องที่ฉันจะมาเรียนที่นี่รึยัง” เธอพูดทันทีที่นึกขึ้นได้
“เรียบร้อยแล้วล่ะแต่ยังไม่เปิดเทอมเลยนะอีก 3 เดือนหนะเธอจะไปเรียนโรงเรียนที่สอนร้องเพลงก่อนแต่เป็นโรงเรียนที่คล้อยๆโรงเรียนประนั่นละเค้าจะเปิดเฉพาะตอนเด็กนักเรียนปิดเทอม” อืมไปเรียนดีไหมนะก็น้าสนใจดี
“อืมเรียนก็ดีเหมือนกัน”
“แต่เป็นโรงเรียนสอนเต้นแบบว่าเธอต้องอยู่กับคนที่ไปเรียนเต้นด้วยนะแต่เรียนแยกกัน” อืมเต้นงั้นหรอไม่เป็นไรหรอกมั้ง
“เอาเถอะที่ไหนละที่จะไปเรียนหนะ” ร่างบางพูดอย่างตื่นเต้น
“princess school หนะชื่อน่ารักดีโน๊ะ” ห๊ะ~โรงเรียนเจ้าหญิง
“เอ๋แล้วเป็นโรงเรียนสอนเต้นได้ไงอ่ะ” เออโน๊ะผู้ชายที่ไหนจะกล้าเข้าล่ะไปเรียนล่ะก็ขึ้นชื่อว่าสอนเต้นมันมีผู้หญิงก็จริงแต่ว่าผู้ชานน่าจะเต้นเก่งกว่าจริงมะ
“ไม่รู้สิ....” เอ้าพี่คนนี้หนิ
“อืม.......” เอาว่ะเสี่ยงดู
“ไลล่า ลู่น่า ไปร้องเพลงที่สตูฯที่เคยไปกันน้าาา” เรล่าพูดอย่างอ้อนๆ
“ไปสิ/ไปกัน” ฉันกับลูน่าพูดขึ้นพร้อมกัน
“แต่ฉันจะชวนเรเน่ไปด้วยนะ” ฉันพูดกึ่งขอร้อง
“ชวนเลย” เรล่าพูดเสียงสดใส
พอเรล่าพูดจบฉันก็คว้าโทรไปหาเรเน่ทันทีง่ายๆล่ะตอนนี้ฉันว่าเธอยังไม่ตื่นเลยด้วยซ้ำ
ติ๊ด
[โทรมาอาไรแต่เช้าเนี้ย] เสียงใสๆเหวี่ยงเต็มที่
“โอ๊ยเก้าโมงแล้วเฟ้ยตื่นได้แล้วยัยขี้เซายัยแมวอ้วน”
[เธอเป็นใครเนี่ยกล้ามาว่าฉันห๊ะ.....เอ๊ะไลล่ากรี๊ดดดดดดดด] โอ๊ยแสบแก้วหู
“กรี๊ดทำไมเรเน่” ฉันพูดแล้วลูบใบหูไปด้วย
[แกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ยะโทรมามีอะไร]
“เมื่อวานฉันจะมาชวนแกไปร้องเพลงด้วยกันไปมะ”
[เออไปดิแกจะเข้าเรียนโรงเรียนร้องเพลงไมย่ะ princess school อ่ะแล้วแกจะกลับมาเรียนไทยเลยป่ะ] โหยได้ทีชักใญ่เลยนะย่ะ
“เออฉันกลับมาเรียนไทยเลยแล้วแกโรงเรียนนั่นด้วยอ๋อ”
[เออดิโรงเรียนนี้ดีจะตายนะย่ะ]
“เออฉันให้เวลาแกชั่วโมงนึงแล้วฉันจะไปรับ บายยย~” พูดจบฉันก็ตัดสายทันที
หนึ่งชั่วโมงผ่านไปไว้เพราะขี้เกียจ
รถเบนซ์สีดำสนิทมาจอดตรงหน้าสาวน้อยร่างบาง
“โย่~เรเน่” ไลล่ากล่าวทัก
“ไงไลล่า” เรเน่ตอบกลับ
เมื่อทักเสร็จเรียบร้อยเธอก็ข้นรถโดยมีคนขับคือไลล่าแล้วตลอดทางสองสาวก็คุยกันหลายอย่างจมมาถึงที่ที่พวกเธอตั้งใจมา
“ไงไลล่า เรเน่” พี่ลู่น่าและเรล่ากล่าวทัก
“ดีค่ะ” สองสาวตอบ
พวกเราเดินเข้าไปในสตูฯจนถึงโซน VIP ที่เราจองไว้เมื่อมาถึงเราก็สั่งเครื่องดื่มและขนมบางอย่างอย่างที่เคยทำ
“เอาล่ะเราจะมาเล่นต่อเพลงกันใครแพ้ต้องออกมาร้องเพลงนะจ๊ะโชคดีที่ห้องข้างๆเรายังไม่มาด้วย” เรามองไปที่ห้องข้างๆที่เป็นแค่กระจกใสที่กั้นระหว่างห้องเอาไว้เห็นได้ชัดเลยละว่ามีอะไรบ้าง
“โอเคโอลานะ” เรเน่พูด
“โอลาาา~หน่อยออกก......”
ดำ { เรเน่
ขาว { ฉัน
ดำ { ลูน่า
ดำ { เรล่า
“ไลล่าออก” เรเน่พูด
“โอลา~ หน่อยออกก....”
“เรเน่ออก” เรล่าพูด
“เป่ายิง......ฉุบ”
“ฮ้าเธอคนสุดท้านเรล่า” ลูน่าพูดอย่างดีใจ
“เริ่มละน้าาา” ฉันพูดและเริ่มร้อง
“~ยิ่งใกล้เธอเท่าไหร่ ยิ่งอยากจะเผยใจ เมื่อสบตายิ่งหวั่นไหว มันยากเหลือเกิน
จะเก็บซ่อนความรักเอาไว้ และความลับในใจของเธอ มีฉันอยู่บ้างไหมโปรดบอกความในใจให้ฉันรู้ทีนะเธอ~” โอ๊ยใครร้องเนี้ยเพราะจริงๆ
“ตาเธอแล้วเรเน่” ลูน่าพูดขึ้น
“~เธอเข้ามากระชากหัวใจ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เราได้พบกัน อยากจะสานสัมพันธ์
อยากหยุดเวลาเอาไว้ตรงนี้ หยุดประเดี๋ยวนี้ ตอนที่เราจองตาเป็นมัน พร้อมกับส่งสัญญาณว่าฉันชอบเธอ แต่แล้วฝันมันก็สลายไปในพริบตา เมือมีคนหนึ่งเดินเข้ามาจับมือเธอแล้วเดินจากไป~”
“ตาพี่ลูน่า”
“เอ่อ.......”
“ไปเลยพี่ร้องเพลงเลยพี่แพ้แล้ว” ฉันพูดขึ้นเพราะรู้ลูน่าร้องต่อไม่ได้
“อะก็ได้เพลงอะไรว่ามา” เธออิดออดเล็กน้อย
“เพลง.....”
เพลงอะไรขอคิดก่อนนะ ^-^
ความคิดเห็น