คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : บทที่ II โพ้นทะเล - การพบเจอ
เยอรมันแอฟริาะวันออ สี่วันถัมา
ไม่มีารปะทะรั้ให่หลัศึรอบแรที่ผ่านมา ามัร ศพทหารายเลื่อนสนามรบนเน่า และอีานับฝูบินลมาิินเหล่านั้น ลอยี่สิบสี่ั่วโมรสนามเพลาะทั้ทหารอาานิมและทหารเยอรมัน่าอยประำุไว้ลอ มิอาเื่อใไ้เลยว่าพวศัรูะบุมาหรือไม่
เยอรมันแอฟริาะวันออิอยู่แ่เพีย “ระสุน” สำหรับไรเฟิล หาไม่มีระสุน็สู้้วยาบปลายปืน ถึอย่านั้นทหารพวนี้ไม่ไ้ฝึาร่อสู้้วยาบอย่ามืออาีพมานั แทบทุน่ารู้แนวทาแ่ร่าวๆเพียเท่านั้น
หาเลือใ้นั้นหมายวามว่าผู้บัาารออำสั่ให้ะลุมบอน ระนั้นเลือะลุมบอนับอทัพ่าโลใ่ว่าเป็นวามิที่ี มันไม่่อย่าับยื่นแน้าหนึ่ให้สัว์ร้ายมาย้ำีเนื้อินเป็นอาหารสัมื้อ
นายพลเล็ทโธว-เวอร์เบ็ำลัมอสภาพสมรภูมิย้อมไป้วยเลือผ่านล้อสอา โยับุเน้นไปยัป่าึ่ือุเริ่ม้นอสมรภูมิแอฟริาะวันออ
วินาทีนั้น เาัสินใไ้อย่าหนึ่…ทำไมเราไม่ลอส่นไปสำรวทาฝั่นั้นบ้าละ? ยัมีาวอาานิมรออยู่หรือไม่?
“ามรายานพว้าหลวบอมามีนถูทิ้ท้ายไว้อยู่รวมถึาวเยอรมัน…ลอไปรวสอบูไม่น่าเสียหายนะ” เาพูพึมพำับัวเอเบาๆ ะรอบ้ามีทหารท้อที่าวแอฟริันำลัเินพลุพล่านสะพายปืนไรเฟิลและถือรัระสุนไปมา
“ลอไปปรึษาพว้าหลวเอาละัน” เล็ทโธว-เวอร์เบ็ลับหันหลัเพื่อเินลับเ้าไปที่เมือ ทว่าเสียทหารำนวนมาลับรั้เาไว้แม้ไม่ใ่เรียื่อเา
“เป้าหมายที่สิบสอนาฬิา สี่น ย้ำสี่น!!!”
ทหารหลายร้อยนายทิ้าหน้าที่ที่ัวเอำลัทำอยู่มาประำุแนวำลัรบเป็นแนวยาวเหยียประทับไรเฟิลเล็ไปยัเป้าหมายุๆเียวถึอีฝั่ะมีแ่สี่นาย็าม
พลปืนลเ้าประำำแหน่ยับหน้าลประสานเ้าับศูนย์เล็เหล็บ่นแท่นลำล้อปืนลเอ็มี08 มือรวบับแน่น อะรีนาลีนีพล่านเหมือนหลายวัน่อนึ่เพิ่ปะทะับ้าศึอย่าุเือไปเอ
เล็ทโธว-เวอร์เบ็ทิ้ัวลหลุมเพลาะ ินทรายแเปื้อนาา เารีบว้าปืนไรเฟิลระบอหนึ่วาพาเอาไว้รนั้นึ้นัปืนป้อนระสุนเ้ารัเพลิแล้ววามันลอยู่ในท่ายิเ่นเียวับทหารนายอื่นๆใ้บัับบัา
แ่ระนั้นเล็ทโธว-เวอร์เบ็รู้สึถึสิ่ผิปิับเป้าหมาย ึหยิบล้อสอาที่ล้ออึ้นมาแทนปืนไรเฟิล วาู่นั้นแนบมอไปที่ไลๆ พบว่าอีฝ่ายมิใ่ศัรูเลยแม้แ่น้อย หาแ่สวมเรื่อแบบทหารุน้ำาลอันลมลืนับภูมิประเทศำลัพยุร่าอีนที่บาเ็บเินาะเผล
วานายพลเยอรมันเบิว้าทั้ะมออยู่อย่านั้น เาประาศเสียััลั่นโยไม่ลล้อล
“ลปืนล นั่นเพื่อนพวเรา!”
“เป็นไบ้าหรือหมอ?”
เล็ทโธว-เวอร์เบ็ยืนอยู่บริเวโถทาเินอโรพยาบาลประำเมือทั้า รอบ้ามีปลู้นไม้สามารถพบไ้เพาะในแอฟริา
หมอปาเหื่อไล่วามเหนื่อยหลัเ้าไป่วยรัษาีวิับทหารเยอรมันผู้บาเ็บ
“ไม่ไ้รับสารอาหารมาหลายวันร่าายอ่อนล้า บาแผลบริเวน่อาลึมา เรามียารัษาไม่พอะ่วยไ้..” หมอหยุพู่อนระบายลมหายใ้วยใบหน้าสิ้นหวั “..ผมเลยัสินใ้อัา้าหนึ่อเาทิ้ไป” เาเบนหน้าไปทาอื่น
“ทำีสุแล้วรับ ผมเ้าใสถานาร์ีว่าอนนี้เราเป็นอย่าไร”
เล็ทโธว-เวอร์เบ็ล่าวให้ำลัใอีฝ่าย
“แล้ว..” นายพลพู่อ “อีสามนนั่นเป็นไบ้ารับ?”
“็…ไม่หนัเท่ารายนี้อะนะ แ่าสารอาหารับแผลถลอนิหน่อย ที่เหลือไม่มีอะไรมาับพัผ่อนให้เพียพอเท่านี้็โอเแล้ว”
“อบุมารับหมอ”
หมอรับำอบุนั้น้วยารพยัหน้า่อนเินสวนเล็ทโธว-เวอร์เบ็ลับออฟฟิศัวเอไป
ผ่านมารู่หนึ่เล็ทโธว-เวอร์เบ็้าวเท้าไป้าหน้าหาห้อพัฟื้นอทหารอีสามนาย เาะเ้าไปถามำถามสัสอสาม้อสัหน่อย มีเพียแ่พวนี้ที่ไ้พบเออะไรๆนออาานิมเยอรมันแอฟริาะวันออ และลำบาไม่น้อย้อฝ่าฟันภัยอันรายมามายว่าถึุหมายึ่ิว่าปลอภัยสุาศัรูปริศนาไม่ใ่ทั้อัฤษหรือฝรั่เศส
แม้อาานิมนี้ะปลอภัย…แ่มันแ่ั่วราวเท่านั้น นายพลเยอรมันิอย่านี้ ถูัาับประเทศแม่ทั้ทาสื่อสารและเสบีย ถ้าศัรูโมีอีสัสอระลออาะยันไว้เหมือนเิมไ้ แ่ถ้ารอบสี่หรือห้า…เล็ทโธว-เวอร์เบ็็ไม่อยาหลับาินนาารถึมันแล้ว
เาเปิประูเ้ามาห้อพัฟื้นรวมมีทหารสามนายนอนแผ่บนเียที่ไ้รับารเลี้ยูับรัษาีึ้น
“ท..ท่านนายพล?!” ทหารผู้เหนื่อยล้าล่าวน้ำเสียามสภาพน พยายามฝืนร่าายเพื่อยันัวเอึ้นทำวามเารพ แ่ถูอีฝ่ายยมือปรามเสีย่อน
นายพลเยอรมันลาเ้าอี้ไม้มานั่รปลายอบเียนที่สอึ่อยู่รลา เาหย่อน้นนั่ลแล้วส่สายาวามอนัรบแห่ัรวรริไร์
“ผมพลเอพอล ฟ็อน เล็ทโธว-เวอร์เบ็ ผู้บัาารทหารสูสุออทัพอาานิม อทราบยศ ื่อ และำแหน่อพวุหน่อยสิ”
เริ่มนแรา้ายสุหลัสายาเล็ทโธว-เวอร์เบ็บอว่าเริ่มไ้
“สิบรีเฟอวานน์ ลู อพันพิทัษ์อาานิมที่สอ ประำแเมอรูนรับ”
“สิบรีไฮน์ริ โวเลอร์ อพันพิทัษ์อาานิมที่สอ ประำแเมอรูนเ่นันรับ”
และาม้วยนสุท้ายอยู่ริมวาสุ ใบหน้านายพลเยอรมันหันามเรียลำับ
“่าสิบโทไนเอร์ เฮฟเฟ็น อพันพิทัษ์อาานิมที่หนึ่ ประำอาานิมะวันเียใ้รับผม”
ทั้สามเอ่ยื่อนเอ้วยน้ำเสียอ่อนล้า แ่้อทำเพราะเล็ทโธว-เวอร์เบ็รู้สึเลือบแลถึทหารนเออาเป็นปลอมโยศัรูเลือใ้ลยุทธเล่ห์เหลี่ยมสวมุทหารพวเียวันส่นแฝัวเ้ามาในหมู่นเอ ึ่มันปล่อยไว้ไม่ไ้แน่นอน ันั้นเมื่อล่าวแนะนำื่อเสียเรียนามนเสร็สิ้น เา็วาใและยับมือออห่าาอปืนระบอไม้
“ีใที่พวุปลอภัย” ใบหน้าเาปรารอยยิ้มแผ่รัสีเป็นมิร่าับบรรยาาศเมื่อรู่ลิบลับ “พัอยู่ที่นี่สัระยะละัน ผมมีาน้อทำ”
“ีใเ่นันรับ ที่ยัเห็นพวเรารออยู่” ไนเอร์พูน้ำเสียโล่อ้อมอแผ่นหลัเล็ทโธว-เวอร์เบ็นลับ้าวเท้าออห้อพัฟื้นลับลาไป
เล็ทโธว-เวอร์เบ็เินามถนนในเมือแทา เมือหลวอาานิมแอฟริาะวันออ มีวาสิ่อเลื่อนเป็นที่ั้รับสำหรับทหาร ถ้าหาหน้า่านแพ่าย
แม้วามหวัริบหรี่ แ่ไม่ว่าอย่าไร เล็ทโธว-เวอร์เบ็ะไม่มีวันวาอาวุธยอมำนน่อศัรู ‘ไม่ทราบสัาิ’ แม้เาอา้อหันไปใ้ยุทธวิธีสุไร้เียริอย่าอโรแบบพวบัวร์ที่แอฟริาใ้เมื่อหลายสิบปี่อน็าม อเพียแ่ัาร่าศึให้เสียหายมาที่สุ…นั่นหมายถึบรรลุเป้าหมายอภาริ
ะนึอยู่ในหัวเ่นนั้น เาพบทหารแอสารีวิ่พรวพราเ้ามาหาเาอย่าร้อนรนปืนไรเฟิลที่สะพายแทบหลุหล่น
“ร้อนรนอะไรทหาร?” เาถามน้ำเสียเร่รึมเม้นมอ้วยแววามปลาบ
“ท..ที่เมือท่าแทา มีเรือ ท่าน้อมาูเี๋ยวนี้เลยรับ!!” พลทหารผิวำล่าวรายานพลาี้นิ้วไปทาท่าเรือ
ถ้าศัรูปราทาทะเล เล็ทโธว-เวอร์เบ็๋าเาไ้ไม่ยาว่าพวนั้นใ้เรือใบยุหลายร้อยปี่อนแน่แท้ ทว่าไม่ปินัเมื่อฝ่ายร้ามลับพูน้ำเสียร้อนรนผิปิ
เาึไม่มัวอ้อยอิ่พยัหน้ามุ่หน้าสู่ท่าเรืออย่ารวเร็ว
เมื่อถึท่าเรือ ผู้นำนวนมา่ามุู ที่อบฟ้าไลโพ้น วัถุสีเินำลัเลื่อนที่เ้ามาใล้ๆ โยมีวอาทิย์เป็นาหลั
“นั่นเรือรบหรือเปล่า?” าวเยอรมันนหนึ่เอ่ยึ้น
“อย่าบอนะว่าศัรู?!”
เสียเ๊าะแ๊ะาาร์อย่ามั่วๆัลั่นไปหม สร้าวามรำาแ่เล็ทโธว-เวอร์เบ็อย่ามา เาแหวลุ่มฝูนมา้าหน้าสุ ทหารผิวำที่รายานเาามมา้วย เมื่อแหวไ้สำเร็ เายมือบัแหรี่ามอ ะนี้วัถุนั่นเลื่อนเ้าใล้ทุวินาที
“ท่านนายพล…แบบนี้ไม่ีแน่ ท่านรีบสั่ให้ทหารเรียมั้รับีไหม?”
ำอบเป็นวามเียบ เล็ทโธว-เวอร์เบ็ำลัใ้สมาธิพินิพิเราะห์วัถุนั้น
“นี่ท่านนายพล!” ายเยอรมันแ่นเสียเรีย
“นี่…” ผู้บัาารทหารหันมามอ “่วยเลิระโระา ุมสิ”
หลัโนสวนำวนเิบไปนานั้น ายเยอรมันไ้แ่ถอย…และถอยที่ว่าเา้าวเท้าถอย่อนสับาวิ่หายไปเพื่อเรียมหาที่หลบ
“ี้ลาะริ” เล็ทโธว-เวอร์เบ็พึมพำพลาส่ายหน้า “พลทหาร อล้อส่อทาไล”
“นี่รับ” ทหารผิวำยื่นสิ่ที่เา้อารให้
“อบใ” แล้วเายล้อนั้นึ้นแนบวา ใ้เวลารู่หนึ่ปรับสายาับแสให้มอไ้อย่าัเน
อนนี้มอไ้แล้ว….เาพบว่านั่นเรือรบเรนอิปืนนาให่ อาวุธสุผวาอมหาอำนาโล มือเาเริ่มสั่นระริ ปาแ่นำพูไม่ออ หัวใเ้นรัว
และเมื่อนั้นเอ…เสาธถูัึ้น ธอันุ้นเยปราในสะท้อนในล้อส่อทาไล ธาิเล็ๆำ าว แมีาเนสีำอยู่มุม้ายบน ส่วนที่เหลือาเนเ่นเียวันสีำับาวแ่ถูั่นลา้วยวลม้าในมีรูปนอินทรีาาและปี โยาหนีบาับาเนามหลัศาสนาริส์มีวามหมายว่า พระเ้าอยู่้าเรา (Gott mit uns) บนเหนือศีรษะสวมมุษัริย์……
เล็ทโธว-เวอร์เบ็ลล้อลพร้อมสายาอันน่าทึ่ยาะเื่อับภาพเบื้อหน้านเพราะนอายฝั่ือ……อเรือทะเลหลวแห่ัรวรริเยอรมันนั่นเอ
To be continued
อโทษที่หายไปนาน…..
ความคิดเห็น