ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ดุสิตปริวัตต์ปริจเฉทที่ ๒
สมเ็พระผู้มีพระภา ทรพระมหารุาแ่สัว์โล ปราถนาะรื้อสัว์ให้พ้นาห้วมหรรพสสาร แลละเสียึ่ัรพัิราสมบัิอันะมาถึใน ๗ วัน มิไ้ทรพระอาลัยุ้อนเละอัน้ออยู่ในปลายพระิวหา พระหฤทัยปราถนาะถือเอาึ่ผล ือพระสัพพัุาในไม้ัลปพฤษ์ ือพระสมึษบารมีมีออันบานือเบ็มหาบริา แลั้อยู่เหนือภูมิภาล่าวือไรยพิธสมบัิทั้สาม ึ่มีำปุาว่า ิริยาที่พระสัพพัูปราถนาพระสัพพัุาเปนัฤๅ? วิสันาว่า “พระบรมโพธิสัวแห่เรา เมื่ออีภพที่สุ ๔ อสไย์แสนัลป์นับถอยหลัไปแ่มหาภัทธัลปนี้ บัเิเปนพระสุเมธาบสไ้พบพระพุทธทีปัรเ้า แลละเสียึ่พระอรหัอันะบันลุในสำนัพระพุทธอ์โยแท้ ปราถนาพระสัพพัุาและไ้พุทธพยาร์แล้ว ทรบำเพ็เบ็มหาบริา แลพระสมึษบารมีมีทานเปน้น ในาิันารอันะนับะประมามิไ้ พระอัถาาริย์ึ่ล่าวสรรเสริพระบารมีโยสารพระาถาว่า ทานํ สีลั เน์มํ เปนอาทิ อรรถาธิบายวามว่า้วยบารมี ๑๐ ทัศ แลพระบรมโพธิสัว์ ทรบำเพ็พระสมึษบารมีทั้ปว ือพระทศบารมี ๑๐ พระทศอุปบารมี ๑๐ พระทศปรมัถบารมี ๑๐ แลปลูึ่บุพืนะะบริโภึ่ผล ยัายาแหุ่ศลพฤษ์ให้ร่มเย็นแ่มหานทั้หลาย รุวนา ุปลูึ่อัมพพฤษ พระัรนาาริย์ึ่ล่าวนัยอุประมา้วยพระาถาว่า เถว สํสารปเถ นานํ เปนอาทิ อรรถาธิบายวามว่านทั้หลายใๆ ะนำไปึ่ทรัพย์แลอ์ แลีวิรแห่พระมหาสัว์ ๆ บมิไ้เอื้อเฟื้อแ่พระอ์ ทรบำเพ็ึ่มูลปิธิุศลนสำเร็ุใ ้วยพระทัยปราถนา ะให้เปนประโยน์แ่นรนทั้หลาย อันท่อเที่ยวอยู่ในสสารมรราุนั้น แ่พระอ์ให้พระโลหิ เปนทาน็มาว่าระแสน้ำในมหาสารทั้ ๔ แ่ให้พระมัษเปนทาน็อายัพื้นแผ่นมหาปพีให้พ่ายแพ้ แ่ัพระเศียรับทั้พระเษโมลีให้เปนทาน็ประมาสูว่าเาพระสิเนรุรา แ่วัพระเนรให้เปนทาน็มาว่าวาราในนภาาศ แลำเิมแ่บำเพ็ฤาภินิหาร แ่บาทมูลสมเ็พระพุทธทีปัรเปน้น แ่บำเพ็พระสมึษบารมีมาสำเร็ลในาิเปนพระเวสสันรนั้น
บันี้ะรับพระราทานแทรวามเ้าให้พิศาร ามพระบาฬีในัมภีร์ินะมหานิทานว่า สมเ็พระผู้ทรพระภาแห่เราไ้พยาร์ในสำนัพระสัพพัูพุทธเ้าทั้ ๒๔ พระอ์ มีพระพุทธทีปัรเปน้น นพระพุทธัสสปเปนปริโยสาน และทร่อสร้าฤาภินิหารมาไ้ึ่อานิสษ์เปนอันมา ึ่มีำปุาว่า อานิสษ์แห่อ์พระบรมโพธิสัว์นั้นเปนัฤๅ? วิสันาโยพระาถาว่า เอวํ สัพ์พั์สัม์ปัน์นา เปนอาทิ แปลเนื้อวามว่านราิทั้หลายบริบูร์้วยบารมีทั้ปว เที่ยที่ะสำเร็แ่พระโพธิา แลสัสรนาารไปในสัสารวันับ้วย ๑๐๐ โิเปนอันมาไ้ึ่อานิสษ์ ือเมื่อเิเปนมนุษย์ไม่เปนนัษุบอแ่ำเนิ ๑ ไม่เปนนหนวแ่ำเนิ ๑ ไม่เปนนบ้า ๑ ไม่เปนนใบ้ ๑ ไม่เปนนเปลี้ย ๑ ไม่เิในมิลัประเทศ ๑ ไม่เิในท้อแห่ทาษี ๑ ไม่เปนนิยัมิาทิิ ๑ เพศไม่ลับเปนสัรี ๑ ไม่ทำอนันริยรรมห้า ๑ ไม่เปนโรเรื้อน ๑ เมื่อเิในำเนิแห่สัว์เียราน ายไม่เล็ว่านระาบและไม่ให่ว่า้า ๑ ไม่เิในุปปิปาสิเปร แลนิามัหิเปร แลาลัิาสูร ๑ ไม่เิในอวิีมหานร แลโลันรินร ๑ เมื่อเิในามาพรไม่เปนมาร ๑ เมื่อเิในรูปาพรภพไม่เิในสุทธาวาศภพ ๑ ไม่เิในอรูปภพ ๑ ไม่ย่า้าวไปสู่ัรวาฬอื่น ๑ เมื่อบัเิเปนมนุษย์ในภพใ ๆ ็มีพระทัยยินีที่ะบรรพา แลประพฤิในริยาทั้ ๓ มีาัถริยาเปนอาทิ แลทรบำเพ็พระบารมีทั้ ๓๐ ทัศ มีพระทานบารมีเปน้นพระอุเบาบารมีเปนที่สุ พระันรนาาริย์ึ่ล่าวพระาถาว่า ทเสว ปารมี โหน์ิ เปนอาทิ แปลเนื้อวามว่า ิริยาที่ทรสั่สมพระบารมีเพื่อประโยน์แ่พระโพธิา ัเปนสิ่ละ ๓ ประารือพระบารมี ๑๐ แลอุปบารมี ๑๐ แลปรมรรถบารมี ๑๐ แลทรบำเพ็ทานในาิเปนเวลามพราหมเปนอาทินั้น ัเปนพระทานบารมี ทรวัพระเนรให้เปนทานในาิเปนพระยาสีวิรานั้น ัเปนทานอุปบารมี ทรสละีวิรให้เปนทานในาิเปนพระยาสสบัิยนั้นัเปนทานปรมรรถบารมี ทรบำเพ็ศีลในาิเปนพระยาสีลวุรรานั้น ัเปนสีลบารมีในาิเปนพระยาภูริทันาินทรรานั้น ัเปนสีลอุปบารมี ในาิเปนพระยาสับาลนารานั้น ัเปนสีลปรมรรถบารมี ทรบำเพ็เนัมบรรพา ในาิเปนพระอะโยรราุมารนั้น ัเปนเนัมบารมี ในาิเปนพระหัถีปาลุมารนั้น ัเปนเนัมอุปบารมี ในาิเปนพระยาุลสุโสมรานั้น ัเปนเนัมปรมรรถบารมี ทรพระปรีาาในาิเปนสัมภวุมาร ัเปนปัาบารมี ในาิเปนวิธุรบัิอะมาย์ ัเปนปัาอุปบารมี ในาิเปนเสนบัิยพราหม ัเปนปัาปรมรรถบารมี ทรพระวิริยภาพในาิเปนพระยามหาระปิรา ัเปนวิริยบารมี ในาิเปนพระยาสีลวมหารา ัเปนวิริยอุปบารมี ในาิเปนพระยามหานรา ัเปนวิริยปรมรรถบารมี ทรพระันิธรรมในาิเปนพระุลธรรมบาลราุมาร ัเปนันีบารมี ในาิเปนพระธรรมิเทวบุร์ ัเปนันีอุปบารมี ในาิเปนพระันรวาทีาบส ัเปนันีปรมรรถบารมี ทรระทำสัิริยาในาิเปนสุโปนุ่มนั้น ัเปนสับารมี ในาิเปนพระยามัาปลา่อนนั้น ัเปนสัอุปบารมี ในาิเปนพระยามหาสุโสมรา ัเปนสัปรมรรถบารมี ทรระทำอธิานในาิเปนพระยาุุรรา ัเปนอธิานบารมี ในาิเปนมาััาลบัิย ัเปนอธิานอุปบารมี ในาิเปนมูผัะบัิย ือพระเมิยราุมารนั้น ัเปนอธิานปรมรรถบารมี ทรเริพระเมาในาิเปนสุวรรสามาบส ัเปนเมาบารมี ในาิเปนพระัหาธิปายนาบส ัเปนเมาอุปบารมี ในาิเปนพระยาเอรา ัเปนเมาปรมรรถบารมี ทรประพฤิอุเบาในาิเปนัะปะบัิย ัเปนอุเบาบารมี ในาิเปนพระยามหิศรา ัเปนอุเบาอุปปารมี ในาิเปนโลมหัสบัิย ัเปนอุเบาปรมรรถบารมี สิริเปนสมึษบารมี ๓๐ ทัศ บริบูร์มิไ้ยิ่มิไ้หย่อน แลในาิเปนพระเวสสันรนั้น ทรบำเพ็พระบารมีทั้ ๑๐ พร้อมทุประารมิไ้เศษ แลาลเมื่อพระนมายุไ้ ๘ พระพรรษา มีพระทานัทธยาศัย ำริห์ัให้อััิทาน แลาลเมื่อพระราทานเสวร์ุรปััยนา แลาลเมื่อทรปริาสัมหาทาน แลาลเมื่อ้อบรรพานิยรรม ออาพระนร แลาลเมื่อบริาบุทานแลภริยาทาน แลาลเมื่อสมามแห่หะษัริย์ ในท้อิรีว มหาปพี็ัมปนาททุรั้ ถ้วนถึำรบ ๗ รั้ เปนมหามหัศรรย์ เหุันั้นึ่รัสพระสัทธรรมเทศนา ไว้ในัมภีร์ริยาปิ ้วยบาทพระาถาว่า อเนายํ ปวี เปนอาทิ อรรถาธิบาย็ล้ายับวามหลั ทรบำเพ็พระสมึษบารมี บริบูร์ในาิเปนพระยามหาเวสสันร เบื้อน่าแ่นั้น็เปนปัิมภวิาิ ไ้รัสแ่พระสัพพัุา สำเร็พุทธภูมิบารมี แลในาิเปนพระเวสสันรนั้น าลเมื่อวันประสูิ์ รัสแ่พระมาราว่า ะบำเพ็ทานแลทรบริามหาทานทั้ปว ุนัยพรรามาแล้ว ัเปนพระทานบารมี แลาลเมื่อทรสถิย์อยู่ในราวาศ ทรรัษาเบ็าิศีลเปนนิ แลรัษาอุโบสถศีลทุๆ ึ่เือน ัเปนพระสีลบารมี าลเมื่อเส็ออาพระนรสละเสียึ่ามุ ทรบรรพาเปนาบส อยู่ในอรัประเทศนั้น ัเปนพระเนัมบารมี าลเมื่อทรพระำริห์ัให้อััิทาน แ่ยัสถิย์อยู่ในทารภูมิ แลเมื่อพระราทานสอพระโอรสแู่พราหม อบ้วยพระวิารา บันเทาเสียึ่วามรัแลวามโศ แ่บุรวิโยนั้น ัเปนพระปัาบารมี าลเมื่อเส็ำรราสมบัิทรพระอุสาห เส็ออสู่ะทานศาลา ทุๆ ึ่เือนมิไ้า แลาลเมื่อออทรพาหิรบรรพา อุสาหบูาเพลิ เพื่อับำรุึ่เโระสิภาวนานั้น ัเปนวิริยบารมี าลเมื่อพระราบิารัสสั่ให้นฤเทศพระอ์เสียาพระนร ้วยำาวสิวิราษร์ยโทษมิไ้มีวามพิโรธในพระราบิร แลาลเมื่อพราหมีพระโอรสทั้สออลั้นเสียึ่วามโรธในพราหม์ ัเปนพระันีบารมี าลเมื่อรัสปิาะให้อัิทานแลบุรทานแ่พราหม์แล้ว ็ทรเสียสละปริาให้โยสัย์ มิไ้รัสลับลอฬ่อลวนั้นัเปนพระสับารมี าลเมื่อทรพระสมาทานมั่นมิไ้ระทำในพระทัยเสนหาอาลัยในพระราบุรอันทรสละให้เปนทาน แลาลเมื่อทอพระเนรเห็นหมู่สะะเสนา สำัว่า้าศึสุ้แ่มระภัยพระมัททีทูลเล้าโลมพระทัย แล้วเส็ลายอบรรพ ระทำพระทัยมั่นมิไ้หวั่นไหวแ่ภัยนั้นัเปนพระอธิานบารมี าลเมื่อแผ่พระเมาไปแ่าวลึราษ์พระราทานุรทาน แลาลเมื่อสถิย์ในว แผ่พระเมาทั่วไปแ่สรรพสัว์ัุบททวิบาทนั้นัเปนพระเมาบารมี าลเมื่อัเสียึ่เสนหาในพระปิยบุรแลมิไ้โรธแ่พราหม์ ั้พระทัยเปนมััารม์ท่ามลา ไม่รัไม่ัแ่ผู้ในั้นัเปนพระอุเบาบารมี แลพระมหาบุรุษบำเพ็พระบารมีสำเร็ในาิเปนพระเวสสันรนั้น รั้นสิ้นพระนมายุ็ุิไปบัเิเปนสันุสิเทวรา เสวยทิพยสมบัิอยู่ในั้นุสิเทวโล ำหนอายุถึ ๕๗ โิับ ๖๐ แสนปีในมนุษย์นี้ นับเปนปีในั้นุสิไ้ ๔๐๐๐ ปีทิพย์
บันี้ะไ้รับพระราทานถวายวิสันา ามเรื่อวามในุสิปริวัเิมนั้นสืบ่อไป ในลำับนี้พระัรนาาริย์ึ่ล่าวพระาถา ้ำสรรเสริพระบารมีอีสอบทว่า ัม์ภีรปารทานาทิ เปนอาทิ อรรถาธิบายว่าพระมหาสัว์ทรบำเพ็พระบารมีทั้ ๑๐ มีทานเปน้น เหมือนุฝั่มหาสารอันฦ ทรว่าย้าม้วยำลัถึฝั่สสารมหรรพ ้วยบริาภริยาทานือพระมัททรี ยัพระทศบารมีให้สำเร็แล้วเส็สถิย์ในุสิเทวพิภพบันลุึ่าลอันแ่ล้าแห่พระโพธิา เทพยาทั้หลายึ่อาราธนาใหุ้ิลสู่พระรรภ์ แห่พระพุทธมาราในปัิมาินั้น แท้ริพระมหาบุรุษราเ้าเบื้อว่าบำเพ็พระบารมียัมิไ้บริบูร์ แม้ถึะบัเิในุสิเทวโล ็มิไ้สถิย์อยู่นราบเท่าสิ้นพระนมายุเหุฤๅ? เหุใในเทวพิภพนั้น ยาที่ะบำเพ็พระบารมีให้บริบูร์ไ้ ย่อมระทำอธิมุาลลั้นพระทัยให้วายีพุิลมาเิในมนุษยโล ะไ้สืบสร้าพระบารมีให้บริบูร์ ในาลรั้นั้นพระบารมีนั้นแ่ล้าบริบูร์อยู่แล้ว อาสามารถะไ้รัสแ่พระสัพพัุา ในอนันภพเปนแท้ ึ่เส็สถิย์อยู่ในุสิเทวโลราบเท่าถ้วนำหนนมายุ ๔๐๐๐ ปีทิพย์ล้ำโลาหล ๕ ประารอันมีในโล ือัลปโลาหล ๑ พุทธโลาหล ๑ ัรวัิโลาหล ๑ มลโลาหล ๑ โมไนยโลาหล ๑ ในาลนั้นสุทธาวาศมหาพรหมทั้หลาย ประับึ่พรหมอาภร์อันเปนทิพย์ ลมาเที่ยวทั่วทั้หมื่นโลธาุอุโศนาาร ึ่เหุแห่พุทธโลาหลแ่มนุษย์ “ว่าูรท่านทั้หลายผู้นฤทุ์ เบื้อน่าแ่นี้ล่วไปอีแสนปีพระสัพพัูะบัเิในโล ถ้าะใร่พบเห็นเว้นาเบ็พิธเวรทั้ ๕ อุสาหบำเพ็ทานรัษาศีลเริภาวนาระทำารุศล่าๆ” เหุันั้นเทพยาแลพรหมทั้หลายในหมื่นโลธาุ ไ้สับึ่พุทธโลาหลันี้ึ่สโมสรสันนิบาปฤษาแ่ันว่า “สัว์ผู้ใหนอะไ้รัสเปนพระสัพพัูในโล” รั้นลุาลแสนปีล่วไป ปัะบุพพนิมิร์ทั้ ๕ ็บัเิมีแ่พระมหาสัว์ ือทิพยบุบผาที่ประับพระายนั้นเหี่ยวแห้ ๑ ทิพยพัรภูษาที่ทรนั้นมีสีอันเศร้าหมอ ๑ พระเสโทบัเิไหลออาพระัะประเทศ ๑ พระสริรายอบ้วยอาารราปรา ๑ มีพระทัยระสันเปนทุ์เหนื่อยหน่ายาเทวโล มิไ้มีวามยินีที่ะสถิย์ในทิพยอาศน์นั้น ๑ เมื่อปับุพพนิมิรบัเิแ่พระมหาสัว์ันี้ เทพยเ้าทั้หลาย็รู้แ้ประัษ์ว่า สันุสิเทวราอ์นี้ืออ์พระสัพพัูโพธิสัว์ อันะไ้รัสในโลเปนแท้ แลท้าวมหาพรหมทั้หมื่นัรวาฬับามาพรเทวราทั้ ๖ ั้น แลท้าวาุมหาราัรวาฬละสี่ๆ สิริเปนท้าวมหารา ๔ หมื่นพระอ์ แลเทพยาทั้หลายอันเศษวนันมาสันนิบาในมลัรวาฬนี้ พาเอาเทพยเ้าในัรวาลนี้ มีสมเ็อำมรินทราธิราเปนอาทิ ไปสูุ่สิเทวโลย์ เ้าสู่ทิพย์พิมานแห่พระโพธิสัว์ราบทูลอาราธนา เหุันั้นพระสัพพัู เมื่อไ้รัสแล้ว ึ่บัูรพระาถาสำแเหุในหนหลัว่า “ยทาหํ ุสิเ าเย” เปนอาทิ แปลเนื้อวามว่า าลเมื่อถา เปนสันุสิเทวรา อยู่ในุสิเทวโล เทพย์บรรพสัทมาทูลอาราธนาว่า ้าแ่พระอ์ผู้มีเพียรเปนอันมา าลบันี้สมวรที่พระอ์ะุิลไปบัเิในมาุัพโภทระไ้น้ามสัวนิรในมนุษย์โลับทั้เทวโล ให้พ้นาโอสสารวั ให้ไ้รัสรู้ึ่ทาปิบัิ อันะเ้าสู่พระอมัมหานฤพาน แล้วมีำอธิบายสืบ่อไปว่า เทพยาทั้หลายในหมื่นัรวาฬ มายึ้น ึ่ทศนสโมธานสมุลิอัลี ทูลอาราธนาวิวอนพระมหาบุรุษราเ้าว่า “้าแ่พระอ์ผู้นฤทุ์พระอ์ทรบำเพ็พระทศบารมีมา ใ่ะปราถนาึ่สัะสมบัิแลมารสมบัิ พรหมสมบัิแลัรวัิสมบัินั้นหามิไ้ ั้พระทัยปราถนาึ่ภาวะะรัสเปนพระสัพพัูะู้นสัวโลให้บันลุพระอมัมหานฤพาน เหุันั้นาลบันี้็เปนสมัยเพื่อประโยน์ะไ้รัสเปนพระสัมมาสัมพุทธเ้า ะไ้โปรสัวโลในรั้นี้” ในลำับนั้นสมเ็พระมหาสัว์ยัมิไ้รับปิา แ่เทพยนิรอันมาทูลอาราธนา ทรพิาราูึ่ปัมหาวิโลนะทั้ ๕ ประาร ้วยสามารถทรำหนึ่าลแลทวีปแลประเทศและระูลับทั้พระมารา แลพิาราูึ่าลนั้นเปนปมว่า าลเมื่ออายุแห่สัว์ในมนุษยโลเริมาึ้นไปว่าแสนปี ็ใ่าลที่พระสัพพัูะบัเิในโล. เหุฤๅ? เหุว่าสัว์ทั้หลายะมิไ้รู้ึ่าิรามรมาไป้วยวามประมาทในสันาน เบื้อว่าพระศาสาารย์ะรัสเทศนาึ่พระไรยลัษ์ ็ะไม่สำัสัาที่ะสับัมิไ้เื่อฟัอภิสมัยมรรผล ็ะมิไ้บัเิพระพุทธศาสนา ็ะมิไ้เปนนิยานิธรรม เหุันั้นึ่ใ่าลที่พระพุทธเ้าะบัเิในโล ประารหนึ่ าลเมื่ออายุสัว์ลถอยน้อยลไปว่า ๑๐๐ ปี ็ใ่าลที่พระสัพพัูะบัเิในโล. เหุฤๅ? เหุว่าสัว์ทั้หลายในาลนั้นมีสันานหนาไป้วยิเลศ ะมิไ้ั้อยู่ในพุทธานุศาสนถา รุวนาุเอาท่อนไม้ีลในน้ำ พลันที่ะอันระธานมิไ้ปรา เหุันั้นใ่าลที่พระสุะบัเิในโล แลาลเมื่ออายุสัว์ั้อยู่ำเิมแ่แสนปีลมาราบเท่าำหน ๑๐๐ ปีะมีสันานสับรับรศพระสธรรม วรแ่าลที่พระสัพพัูะบัเิในโล เมื่อพระมหาสัว์ทรพิาราเห็นอายุสัว์ในาลนั้นั้อยู่ ๑๐๐ ปีเปนำหน เห็นสมวรที่ะุิลไปบัเิ แล้วทรพิาราูึ่ทวีปทั้ ๔ เห็นทวีปทั้ ๓ มิไ้เปนที่บัเิแห่พระพุทธเ้า ๆ ทั้หลายย่อมบัเิแ่ในมพูทวีปอันเียวทุๆ พระอ์ แล้วทรพิาราึ่ประเทศสืบ่อไป เห็นในมัิมประเทศเปนที่บัเิแห่พระอริยเ้าทั้ปว มีพระสัพพัูพุทธเ้าเปนอาทิ อนึ่สมเ็บรมัรพัิและษัริย์พราหม์หบีมหาศาลมเหสั์ที่มีบุมา ็ล้วนบัเิแ่ในมัิมประเทศนั้นทั้สิ้น ะไ้บัเิในประันประเทศทั้ปวนั้นหามิไ้ และรุะบิลพัสุ์ประิษานอยู่ในที่ภูมิภาแห่มัิมประเทศ วรที่อามาะบัเิในพระนรนั้น แล้วทรพิาราูึ่ระูลสืบไปว่า ธรรมาพระสัพพัูเ้า ะไ้บัเิในระูลเศรษีหบีแลพ่อ้าพ่อรัวนั้นหามิไ้ ย่อมบัเิในระูลทั้สอือัิยระูล ๑ แลพราหม์ระูล ๑ อันโลสมมินับถือว่าประเสริ าลบันี้โลสมมิว่าระูละษัริย์ ประเสริว่าระูลพราหม์วรที่อามะบัเิในระูละษัริย์ แลสมเ็พระเ้าศิริสุทโธทนมหารานั้น ะเปนบิาแห่อามา” แล้วทรพิาราูึ่พระนนีสืบไปว่า ธรรมาพุทธมาราึ่ะเปนสรีมีสันานอัน่ำ้าาิโลเล่าๆ มีเปนนัเลสุราเปนอาทินั้นหามิไ้ ย่อมบำเพ็พระบารมีมาถึแสนัลปบริบูร์ ำเิมแ่บัเิมา็รัษาเบ็สีลบริสุทธิมิไ้่าพร้อยเปนนิาล ทอพระเนรเห็นพระศิริมหามายาราเทวี พระอรรมเหษีรุศิริสุทโธทนมหารา มีพระบารมีรบแสนัลปบริบูร์แล้ว ทรรัษาเบ็สีลาารวัรอันบริสุทธิ์ พระราเทวีอ์นี้ะเปนพระมาราแห่อามา เมื่อทรพิาราึ่ปัมหาวิโลนทั้ ๕ บริบูร์แล้ว ็ระทำสเราะห์แ่เทพยาทั้ปว โปรประทานปิาว่า “ูรท่านทั้หลายผู้นฤทุ์ าลนี้วรที่อามาะุิลไปบัเิเปนพระสัพพัูโปรสัวโลทั้ปว ท่านทั้หลายลับไปสู่นิวาศานแห่นๆ เถิ” เมื่อส่เทพยเ้าทั้หลายไปสิ้นแล้ว ็เส็แวล้อม้วยเทพยบริวาร ไปสู่ทิพยนันทวันอุทยานอันมีในุสิเทวโล เส็เที่ยวประพาศมึ่ทิพยพฤษาาิมีพรร่าๆ เทพยบริวารทั้หลายราบทูลัเือนว่า ้าแ่พระอ์ผู้นฤทุ์ ออัเิเส็พระอ์ุิาุสิเทวโลนี้เถิ ไปบัเิในมนุษย์สุิ ะไ้รัสเปนพระสัพพัูโปรสัว์โล แล้ว็ทูลสรรเสริสรรพุศลึ่ทรบำเพ็สั่สมมาแ่่อน สมเ็พระมหาสัว์็ุิในทิพยอุทยานนั้น ลมาสู่ปิสนธิในพระรรภ์แห่พระศิริมหามายาราเทวี พระอรรมเหษีแห่พระเ้าสุทโธทนมหารารุะบิลพัสุ์ เหุันั้นพระัรนาาริย์ึ่ล่าวนิมาถาในที่สุปริเทว่า “ั์ลีหิ เทเวหิ” เปนอาทิ อรรถาธิบายวาม็้ำเหมือนนัยถวายวิสันามาแล้วแ่หลั.
ุสิบริวั์ปริเทที่ ๒ บ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น