ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วิวาหมงคลปริวัตต์ปริจ์เฉทที่ ๑
๏ ะไ้รับพระราทานอรรถาธิบาย โยพระบาฬีในพระัมภีร์ปมสมโพธิ มีาถาประามพระรันไรยอยู่เบื้อ้น แล้วแสเรื่อวามามลำับไปว่า ัไ้รู้มาใน้นปมัลป สมเ็พระบรมโพธิสัวอเราทั้หลาย เิเปนพระเ้ามหาสมมิเทวะราปมะษัริย์ เสวยราสมบัิเปนมหิส์ราธิปไย ในสลมพูทวีปนี้ มีพระราโอรสทรพระนามว่าโรรา พระเ้าโรรานั้น มีพระราโอรสทรพระนามว่าวรโรรา พระเ้าวรโรรานั้น มีพระราโอรสทรพระนามว่าัลยารา พระเ้าัลยารานั้น มีพระราโอรสทรพระนามว่า วรัลยารา พระเ้าวรัลยารานั้น มีพระราโอรสทรพระนามว่ามันธาุรา พระเ้ามันธาุรานั้น มีพระราโอรสทรพระนามว่า สมันธาุรา พระเ้าสมันธาุรานั้น มีพระราโอรสทรพระนามว่าอุโบสถ พระเ้าอุโบสถรานั้น มีพระราโอรสทรพระนามว่าวรรา พระเ้าวรรานั้น มีพระราโอรสทรพระนามว่าอุปวรรา พระเ้าอุปวรรานั้น มีพระราโอรสทรพระนามว่ามเทวรา ไ้เสวยราสมบัิสืบพระวศ์เปนลำับมาถึ ๑๑ พระอ์้วยัน ลำับแ่นั้นมาพระราวศานุวศ์ ไ้เสวยราสมบัิสืบะษัริย์มาถึ ๘๔๐๐๐ พระอ์ ึ่ถึโอาะวศ์ทั้ ๓ และพระเ้าปมโอาะราไ้เสวยราสมบัิสืบพระวศ์มาหลายั่วะษัริย์ ึ่ถึพระเ้าทุิยโอาะรา พระเ้าทุิยโอาะราเปนบรมะษัริย์สืบพระวศ์่อๆันมา นถึพระเ้าิยโอาะรา พระเ้าิยโอาะรามีพระมเหษี ๕ พระอ์ ือ พระนาหัา ๑ พระนาิา ๑ พระนาันุ ๑ พระนาาลินี ๑ พระนาวิสาา ๑ พระมเหษีอ์หนึ่ๆ มีนาสนมเปนบริวาร ๕๐๐ๆ ็แลพระนาหัาึ่เปนพระเษอรรมเหษีให่นั้น มีพระราบุร ๔ พระอ์ือ โอามุราุมาร ๑ ะรัราุมาร ๑ หัถินิเสิราุมาร ๑ นิปุรราุมาร ๑ แลมีพระราบุรีอี ๕ พระอ์ือ นาปิยาราุมารี ๑ นาสุปิยาราุมารี ๑ นาอานันทาราุมารี ๑ นาวิิาราุมารี ๑ นาวิิเสนาราุมารี ๑ รวมพระบุรแลพระบุรีเปน ๙ พระอ์้วยันรั้นสืบมาะาลภายน่า พระมเหษีผู้ให่นั้นสิ้นพระนม์ล สมเ็บรมะษัริย์ึ่ไปนำมาึ่นาราธิาอ์อื่นอันทรอุมรูป ั้ไว้ะที่เปนอรรมเหษีผู้ให่ แลนานั้นมีพระราโอรสอ์หนึ่ ทรนามันุราุมาร รั้นพระราุมารนั้นพระนม์ไ้ ๕ เือน พระมาราึ่ประับ้วยเรื่อราุมาร ปิลันธนาภร์นำึ้นเฝ้าพระราบิา ๆ ไ้ทอพระเนรพระราโอรสอันทรสริรรูปอันาม็ทรพระสิเนหะปราโมทย์ ึ่ำรัสพระราทานพรแ่พระนาผู้เปนมาราว่า “เ้าะปราถนาพรอันใ ็ะให้สำเร็มโนรถ” แลนานั้นไ้โอาศึ่บิับหมู่าิทั้ปว ทูลอราสมบัิให้แ่บุรอน สมเ็บรมะษัริย์รัสุามว่า “หิร้าย ไนเ้ามาล่าววามพินาศิบหาย ปราถนาะระทำอันรายแ่โอรสผู้ให่อเราันี้” แลนานั้น็อยท่วทีเมื่อเส็เ้าสู่ที่ศิริัพภไสยาศน์ ระทำประโลม้วยอิถีมายายัพระพัศาให้ยินี้วยวิธีามเสวนิ แล้วพิทูลวิวอนว่า “พระอ์เปนบรมะษัริย์ไ้ออพระโอษ พระราทานพรอนุาแ่้าพระบาทแล้ว ึ่ะมิไ้โปรพระราทานให้สมึ่ประส์แห่้าพระอ์นั้นมิสมวร.” สมเ็พระเ้าโอาะราทริละอายพระไทย ้วยไ้ลั่นพระโอษออแล้วเระเสียสัย์ ึ่ำรัสให้หาพระราโอรสทั้ ๔ มาเฝ้าแล้วรัสเล่าวามามในหนหลั แล้วรัสสั่ว่า “เ้าะปราถนา้าม้าแลรถรี้พลสัเท่าใ ็นำไปเท่านั้น เหลือไว้แ่าาิราอัสสุร์รถึ่สำหรับพระนร พาุรนิรทั้ปวไปาราภารา ่วยรัษาสัย์อบิาไว้ ่อเมื่อบิาสวรราลัยแล้วึ่ลับมาืนเอาราสมบัิ” แล้วรัสสั่อะมาย์แปนาย ให้ไปับพระราโอรส่วยทำนุบำรุรัษา อย่าให้มีภัยอันรายไ้ พระราุมารทั้ ๔ รับพระราปริหารแล้ว ราบถวายบัมลา่าอ์ทรพระโสาูรพิลาบ ้วยปิยวิปปโยทุ์ึ่ะำาันแล้วทูลอมาโทษพระราบิา แลอำลาพระราวศานุวศ์ับทั้หมู่อน์นาสนมทั้ปว แล้วพาพระเษภินีแลพระนิษภินีทั้ ๕ พระอ์ออาพระนร ับ้วยุรนิรและอะมาย์ทั้แปเปนบริวาร ส่วนประานหิายทั้หลายไ้แ้เหุว่า “พระราุมาระเส็ืนมารอบรอราสมบัิ ในาลเมื่อพระบรมะษัริย์ราบิาทิวแล้ว” ็วนันำริห์ว่า “เราะิามไปอุปาพระราุมาร” ็พาันามเส็ไปาพระนรเปนอันมา แล้วเินทาไปล่ว ๓ วันแล้วสิ้นหนทาถึ ๓ โยน์ ็ยัไม่สิ้นรี้พลประานอันามเส็ ึ่พระราุมารทั้ ๔ มีพระโอาะมุเษาธิราเปนประธาน ็รัสปฤษาันว่า “พลนิายอเรามาว่ามา แม้ะยไปย่ำยีีพระยาสามนราเมือหนึ่เมือใ ิเอาบ้านเมือแลนบทแว่นแว้น ็ะไ้สมวามปราถนา แลท้าวพระยาทั้หลายเหล่านั้น ็ะสู้รบเราไม่ไ้ะปะราัยพ่ายแพ้ แ่ทว่าะประโยน์อันใ้วยะเบียเบียฬเอาสมบัิบ้านเมืออผู้อื่น แลแผ่นพื้นมพูทวีป็ให่ว้า วระไปสร้านรในอรัประเทศ ให้พ้นเรแนท้าวพระยาสามน์ราทั้ปว” ็ำเนินพลบ่ายหน้าเพาะป่าหิมพาน์ เที่ยวแสวหาที่ภูมิ์สถานอันะสร้าพระนรใหม่.
ในาลนั้นพระบรมโพธิสัวแห่เราบัเิในสูลพ๎ราห๎มมหาศาล มีนามะบิลพ๎ราห๎มพิาราเห็นโทษในเบามุ ึ่เสียสละสมบัิออบรรพาเปนาบสไปสร้าบัศาลาสถิย์อยู่ในสาะพนะส์ แทบใล้ฝั่สระโบรี อันมีอยู่ะายป่าหิมวัน์ประเทศ แลพระผู้เปนเ้ารู้ในภูมิลมละวิทยา พิาราเห็นุแลโทษในอาาศสูึ้นไปไ้ ๘๐ ศอ ในภายใ้ปพีลึลไปไ้ ๘๐ ศอุัน. และในภูมิประเทศที่แห่นั้น มีอห้าแลอละาวัลเวียนเปนทัษิวัผันไปฝ่ายปราีนทิศทั้สิ้น. ฝูสัว์ทั้หลายเปน้นว่าสีหพยัไล่ึ่มฤสุรมา แลวิฬาร์ไล่ึ่หนู ูไล่ึ่มาิมาถึที่นั่น แล้ว็มิอาิาม่อไปไ้. สัว์ที่แพ้นั้นลับไลุ่ามเอาสัว์ที่มีอำนา ให้ปลาศนาารลับไป เปนที่ไยมลภูมิ์ประเทศ พระาบสแ้เหุนี้ ึ่ัแสร้าบัศาลาอาศรัยอยู่ในที่นั้น. รั้นพระผู้เปนเ้าเห็นพระราุมารทั้หลาย ยาราพลาพลนิายมาเปนอันมา ึ่ไ้ถามทราบวามว่าสืบแสวหาที่ะสร้าพระนร ็มีวามรุาปราถนาะอนุเราะห์ให้เปนประโยน์แ่พระราุมารทั้ปว ึ่บอเหุว่า “บพิรสร้าพระนรล ในที่บริเวบัศาลาออามานี้เถิ แลเมืออันนี้นานไปภายน่าะเปนอรรนรปราในมพูทวีป ผิวบุรุษบัเิในพระนรนี้ะมีอานุภาพมา นเียว็อาสามารถะ่มี่ผเสียไ้ึ่บุรุษอื่นร้อยนพันนให้พ่ายแพ้อำนา สร้าปราสาทราฤหสานลรที่บัศาลานี้ ผิวผู้ใสถิย์ในที่นี้ถึแม้นมาร์ว่าเปนบุรนัาล ็ะมีพลานุภาพมา อา่มี่เสียไ้ึ่ปัามิร ุพลานุภาพแห่บรมัรพรริเปนแท้” พระราุมารึ่ผะเียถามว่า “พระผู้เปนเ้าะไปอยู่ที่ใ” ู่อนบพิร อย่าไ้ทรพระปริวิเลย ้วยที่อยู่ออามาแลอาม็ะไปสร้าบัศาลาอยู่ที่้าหนึ่นอพระนร บพิรั้นามรเมือนี้ื่อรุะบิลพัสุ์เถิ.” แลพระราุมารทั้ ๔ มีพระโอาะมุเษาธิราเปนประธาน ็ให้ถาปะนาารพระนรแลปราสาทรานิเวศน์านลในที่นั้นๆ ามำพระาบสเสร็แล้ว ็ั้นามบััิื่อรุะบิลพัสุ์ราธานี เหุเปนที่พระะบิลาบสประสาทประสิทธิ์ให้ ็เส็เ้าอาศรัยสถิย์สำเร็นิวาศิับ้วยหมู่อะมาย์และราษรประาุร์โยธาทั้หลายในพระนรนั้น. อันนี้เปนเรื่ออุบัิเหุแห่รุะบิลพัสุ์มหานร โยนัยพรรามานี้
ลำับนั้นอะมาย์ทั้ ๘ ึ่ปฤษาันว่า “พระราุมารทั้หลายนี้็ทรเริวัยวันา ถ้าอยู่ในสำนัพระราบิา ็ะระทำอาวาหะวิวาหะมลาร, ็าลบันี้เราทั้หลายเปนผู้ให่ ทรพระรุาโปรให้มาทำนุบำรุบริรัษพระราุมาร แลารอันนี้็เปนภาระธุระอเรา วระัแึ่ะอบ็วนันเ้าไปราบบัมทูลปฤษาว่า “้าพระพุทธเ้าะไปอพระราธิาแห่ะษัริย์เมืออื่นมาอภิเศับ้วยพระอ์ เมื่อพระราุมารทั้หลายทรสับันั้น ึ่รัสอบว่า เรามิไ้เห็นนาัิยราธิาแห่ะษัริย์ทั้หลายอื่น ึ่ะเปนบรมัิยาสัมภินาิารี อันประเสริเสมอเหมือน้วยเรา อนึ่ัิยราุมารทั้หลายอื่นนั้นเล่า ็มิไ้อะสัมภินพศะษัริย์าิารี เสมอเหมือน้วยเษะนิษภินีโยแท้ เบื้อว่าะอภิเศสัวาศับ้วยัิยราสูลทั้หลายอื่น เรว่าราบุรธิาอเราึ่ะบัเินั้น ะไม่เปนัิยาิอันบริสุทธิ์ ฝ่าย้าบิาบ้าฝ่าย้ามาราบ้า ็ะถึึ่าิสัมเภทเสื่อมเสียัิยวศไป เพราะเหุนั้นเราทั้หลายอบใะอภิเศสัวาศ ับ้วยพระนิษราภินีแห่เรา ัิยวศอเราึ่ะบริสุทธิ์ัิยาสัมภินาิโยแท้ และพระราุมารทั้หลายึ่ั้ไว้ึ่เษภินีอ์เียวนั้นในที่เปนรามาราแล้ว ็ระทำสะสะสัวาศับ้วยพระนิษภินีทั้ ๔ นานั้นเปนู่ๆ ัน้วยลัวาิสมเภท นเริ้วยพระราบุรพระราธิาเปนอันมา เหุันั้นะษัริย์ทั้หลายในรุบิลพัสุ์นั้น ึ่ไ้นามรปราว่าสัยราระูล เพราะทำสะสะสัวาศในราวศแห่นๆ อันนี้เปนเรื่อ้นอุบัิเหุแห่สัยราระูล
ับเิมแ่นั้นมาะษัริย์สัยราทั้หลาย ไ้เสวยราสมบัิสืบพระวศ่อๆันมา เปนหลายั่วะษัริย์เปนอันมา ราบเท่าถึพระเ้าสีวิราพระเ้าสัยราแลพระเ้าเวสสันรรา รั้นั้นเปลี่ยนนามพระนรื่อรุเุร แลสมเ็พระเวสสันรราไ้เสวยราสมบัิ ำรในทศพิธราธรรม ทรบริาพระยาเสวรปััยนาับทั้เรื่อาภร์ อันมีราาไ้ ๒๔ แสนหาปะ ำรพระนม์ราบเท่าทิว ุิึ้นไปบัเิในุสิเทวโล ึ่พระาลีราโอรสไ้ราาภิเศับ้วยนาัหาินานิษภินีไ้เสวยราสมบัิสืบันมา มีพระราโอรสทรพระนามพระสีวีวาหนะรา ๆ มีพระราโอรสทรพระนามพระสีหัสสระรา ๆ ไ้เสวยราสมบัิสืบพระวศเปนลำับมาเปนอันมา นับเปนะษัริย์ ๑๖๑๐๐๐ พระอ์ ึ่ถึพระเ้าไยะเสนรา มีพระราบุรทรพระนามพระเ้าสีหะหะนุราไ้เสวยราสมบัิสืบันมา รั้นั้นนามพระนรลับเรียรุบิลพัสุ์ุนามเิม แลพระเ้าสีหะหะนุรานั้น มีพระราโอรส ๓ พระอ์ทรพระนามพระศิริสุทโธทะนะราุมาร ๑ พระสุโทะนะราุมาร ๑ อมิโทะนะราุมาร ๑ มีพระราธิา ๒ พระอ์ทรพระนามนาอมิา ๑ นาปมิา ๑ ในาลนั้นสมเ็พระเ้ารุสีหะหะนุรา มีพระหฤทัยปราถนาะราาภิเศพระศิริสุทโธทะนะเษราโอรสผู้ให่ ึ่ทรพระวัยวันาารประิษานไว้ในเสวรราาัร เสวยมไหสวริยสมบัิแทนพระอ์ ทรพระำริห์ว่า “วระให้สืบแสวหาึ่นาัิยราธิาอันอุมวศ ทรึ่บวรรูปศิริโสภาย์ แลบริบูร์้วยปัะัลยาีอิถีลัษ ๖๔ ประาร แลมีสันานอบ้วยปริสุทธิศีลาารวัรมาอภิเศในที่พระอรรมเหษี” ึ่มีพระราบัาำรัสให้หามาึ่พ๎ราห๎มาาริย์ทั้ ๘ น อันถึึ่ฝั่แหุ่เภทาศาร เลียวลารอบรู้ทั่วไปในอิถีลัษแลบุรุษลัษแลภูมิลัษทั้สิ้น แล้วำรัสสั่โยพระาถาว่า “ุน์นํ อิริยาปถานํ” เปนอาทิ อรรถาธิบายวาม็เหมือนระแสพระราำริห์ แปลออไปแ่ำรัสสั่ว่าท่านทั้ ๘ เที่ยวไปสืบเสาะแสวหาึ่นารันัา เราะอภิเศับ้วยเ้าศิริสุทโธทะนะราโอรสอเราบนอแ้ว แล้วะประิษานในที่เปนอธิบีว่าะษัริย์สั๎ยราวศทั้ ๖ แสน เปนเออรรราาธิรา อันประเสริว่าพระยาทั้ ๑๐๑ พระอ์ เพราะเหุนั้นท่านเที่ยวสืบแสวหาไปในทิศทั้ปว แล้วพระราทานทรัพย์ ๘๐๐๐ หาปะแ่พราหม์ทั้ ๘ ับมีปิลันธนิวาลัาราภร์เปนบรราาร่าวศาสน์ว่า “ถ้าพบนาแ้วเห็นปานันั้นแล้ว ็ให้ถวายแ้วอันเปนเรื่อประับพระสอนี้เปนสำัไว้” แล้ว็ส่พ๎ราห๎ม์ทั้ ๘ นั้นไปโยพระราประส์นั้น.
ในาลนั้นพระศิริมหามายาราเทวี มีมูลปิธีุศลไ้ทรบำเพ็มา แ่ศาสนาพระพุทธวิปัสสิศาสาาริย์ แลในที่นี้แสเรื่อวามพิศาร ุในมหาเวสสันรา รั้นุิาาิเปนพระผุษี็ึ้นไปอุบัิบัเิในุสิะเทวพิภพ แล้วลับุิลมาถือปิสนธิในพระรรภแห่อรรมเหษีพระเ้านาธิปรา ผู้เสวยสมบัิในเมือเทวะทะหะนร รั้นถ้วนำหนทศมาส็ประสูิ์าพระรรภบริบูร์ไป้วยรูปศิริโสภาย์ แลุสัษีอิถีลัษพร้อมทุประาร และพระัรนาาริยึ่ล่าวพระาถาสรรเสริึ่บุศิริสมบัิว่า “ัส์สา ลั์า วิสุท์ธา” เปนอาทิ อรรถาธิบายวามเปนสัมภาวนะถาพรราพระรูปศิริวิลาศโยพิศาร มีทรเบ็ัล๎ยาีเปนอาทิ ยัพระราธิาให้สถิย์ในปราสาทแ้ว แล้วให้หาพ๎ราห๎ม์ทั้หลายมาทำนายลัษ แลพ๎ราห๎มาาริย์ผู้ถึึ่ฝั่แห่ไรเภท ไ้เห็นึ่พระราทหระุมารี ึ่ล่าวสรรเสริ้วยพระาถาว่า “อโห สุรูปา เวสานลาลัน์า” เปนอาทิ อรรถาธิบายวาม็เปนำสัมภาวนะะถาโยอเนบรรยาย แล้วราบทูลทำนายว่า “พระราธิานี้ทรพระอุมรูปศิริวิลาศ ะปูนเปรียบเสมอสอนั้นมิไ้มี ทรึ่นารีลัษทั้ ๖๔ พร้อมบริบูร์เปนเออรรรันัา ั้แ่อะโธทิศาภาอเวีราบเท่าถึอุทธัะทิศภวรรพรหมเปนที่สุ มิไ้มีเทพยามนุษย์นารีใะเปรียบปาน อาะให้ึ่สุทั้ ๓ ประาร ล่าวือมนุษย์สุ ทิพยสุ นิพพานสุ ้วยพระอานุภาพแห่พระราธิานี้เปนแท้” สมเ็บรมะษัริย์ึ่รัสถามว่า “ธิาอเราะไ้เปนเออรรมเหษีแห่บรมัรพัราธิราในโลนี้หรือ ๆ ว่าะมีบุรอันประสูิ์าพระรรภ เปนอ์สัพพัูรัสรู้พระบรมาภิเศสัมโพธิให้ึ่นิพพานสุแ่สัว์โลประารใ พ๎ราห๎ม์ทั้หลายึ่ราบทูลทำนายว่า “พระราธิาแห่พระอ์ัเปนพระพุทธมาราโยแท้” พระเ้านาธิปราไ้ทรสับ็อบ้วยพระปีิโสมนัศโยยิ่ ึ่ให้ระทำพระอู่แ้วิร้วยแ้ว ๗ ประาร ระทำมหาอุสสะวะอุฬาระมลในวันสุนทรนัษัฤษ อันเิพระราธิาึ้นพระอู่แ้ว แล้วถวายพระนามบััิว่าพระศิริมหามายาราุมารี เหุมีพระศิริรัษีอันรุ่เรือยิ่นั รั้นำเนียรภาพระราุมารีทรพระวัยวันา ับ้วยมหันะบริวารยศำหนพระนมายุไ้ ๑๖ พระพรรษา มีพระสริรรูปประภาปรา แผ่ออาพระบวรายรุ่เรือรุวนาุมหาอัีันธอันปราเหนือยอบรรพ อันสูในเวลามัันิรารี แลทรพระอุมรูปายินทรีย์อันามโยยิ่หาหิอื่นในพื้นสลโลธาุ ะมีศิริวิลาศเสมอหามิไ้ อยู่มาาลวันหนึ่พระศิริมหามายาทรึ่ถาทออันเ็ม้วยภัาหาร ับสุพรรทัพพีทอัโภนแมหานทั้หลาย ผิว่าะยัมนุษย์ทั่วทั้สลมพูทวีปให้บริโภ โภนาอาหาร็พออิ่มถ้วนทุน้วยัน นทั้หลายนั้นไ้บริโภแล้ว็มีอายุยืนยาวทั้สิ้น แลภัาหารในถาทอนั้นะไ้รู้หมสิ้นหามิไ้ เ็มบริบูร์อยู่ันั้น อันนี้เปนอัริยธรรมเปนปม. อนึ่พระศิริมหามายาผิว่าทรปรามาศึ่ายแห่บุทลอันมีโรพยาธิแ่ยัไม่ถึึ่สิ้นอายุ อันว่าันนะวุิโรทั้หลาย็อันรธานหาย มีอายุยืนสืบไป อันนี้เปนอัริยธรรมำรบ ๒ อนึ่พระศิริมหามายา ผิว่าทรับึ่ใบรุาิทั้หลายใ แลใบไม้นั้น็ลับลายเปนทอทั้สิ้น อันนี้เปนอัริยธรรมำรบ ๓ อนึ่พระศิริมหามายาผิว่าทรับึ่พินผลแห่พฤษาิทั้หลาย่าๆ ทรเภาะลในพื้นภูมิภาแลทรรอุทวารี้วยพระหัถ์ ็บัเิอึ้นเปนลำ้นในะนั้น บริบูร์พร้อม้วยสาาแลใบผลิอออผลเห็นปราแ่าโลอันนี้เปนอัริยธรรมำรบ ๔ อนึ่พระศิริมหามายาผิว่าเส็ึ้นไปสถิย์อยู่ บนยอบรรพอันปราศาที่อุทะธารา แม้ว่ามีพระเสาวะนีออพระโอษว่า “อามะระหายน้ำ อันว่าท่ออุท็ทำลายิรีออเปน ๒ ภา ผุพลุ่ึ้นมามีประมาเท่าลำาล ในที่เพาะพระภัร์ ให้ไ้เสวยรศวารีสมพระหฤทัยปราถนา อันนี้เปนอัริยธรรมำรบ ๕ อนึ่พระศิริมหามายาผิว่าเส็ไปประภาศในภูมิสานที่ใๆ อันว่าภูมเทพยาแลรุะเทพยาอาาศเทพยาทั้หลาย ็นฤมิรึ่สุพรรพาน์เ็มไป้วยทิพยโภาหาร นำมาถวายให้เสวยับทั้บริวารทั้ปวอันโยเส็ แลิริยาที่ะอยาอาหารนั้นมิไ้มี อันนี้เปนอัริยธรรมำรบ ๖ อนึ่พระศิริมหามายาผิว่าเส็ไปประภาศอุทยาน แลวนะสถานศิรที่ใๆ อันว่าอุทยานะเทพาอรัเทพยา แลบรรพเทพยาทั้หลาย็มาโสรสรพระสริระอินทรีย์้วยทิพยสุันโธทแล้ว นำมาึ่ทิพย์อลัาราภร์แ่ประับพระบวราย อันนี้เปนอัริยธรรมำรบ ๗ อนึ่พระศิริมหามายาผิว่าเส็ไปสู่ศิริรรภไสยาสน์นั้น บันทมหลับับอนัปริวาร อันว่ายัษราาทั้ ๘ ็ถือพระรรวิราวุธมายืนแวล้อมอภิบาล เพื่อะให้บำราศาไภยันรายทั้ปว อันนี้เปนอัริยธรรมำรบ ๘ อนึ่พระศิริมหามายาผิว่าเส็นิสันาารสถิย์ แลทรพระำเนินไปสู่ที่เล่นะำบลใๆ ในเวลาทิวาาลอันว่าอสุระราทั้หลาย็ทรเพศุเล่นารมหรรศพ มาระทำิบริรัษอยู่โยรอบ อันนี้เปนอัริยธรรมำรบ ๙ อนึ่ถึาลเมื่ออุหมาศสมัย เทพยาอันสถิย์ในป่าหิมพาน์็นำมาึ่อุทธาราในสัะมหาสระใส่ในหม้อทอมาโสรสรอ์พระศิริมหามายาราบุรี อันนี้เปนอัริยธรรมำรบ ๑๐ อนึ่าลเมื่อสีสมัยเทพยาทั้หลาย ็นำมาึ่ทิพยวัถาโยยาวไ้ ๘๐ สอว้าไ้ ๔๐ ศอ แ่ไม้ัลปพฤษาอันบัเิบนหิมวันบรรพ มาถวายพระศิริมหามายาราเทวี อันนี้เปนอัริยธรรมำรบ ๑๑ อนึ่เบื้อว่าพระศิริมหามายาไ้ทอพระเนรประานาวพระนรเ็ใ พราหม์ทั้หลายึ่สมมิว่าเปนนับว็ี แลมีพระหฤทัยประส์ะทรำแนทาน ะนั้นวัสสิธาราล้วนหิรัสุวรร์สัรันะธนสารสมบัิ ็เรี่ยรายลมาาอาาศ พระราธิา็เ็บเอาแ้ว ๗ ประารนั้น ทรแ่ายให้เปนทาน อันนี้เปนอัริยธรรมำรบ ๑๒ แลพระศิริมหามายาราบุรีประอบ้วยอัริยธรรมทั้ ๑๒ ประารเห็นปานันี้ เบื้อว่านทั้หลายปราถนาึ่วัถุใๆ ็พระราทานึ่วัถุนั้นๆ โยอันวรแ่วามปราถนาแห่นรานิรทั้ปวทุประาร แลพระราธิาไ้ทรบำเพ็ทาน มาแ่ในาลบุเรภพ ทรพระปรารภปนิธานวามปราถนา เปนพระพุทธมารา ึ่ไ้สำเร็ึ่ผล้วยประารนี้ เบื้อว่าพระราบุรีทรวัยวันา อันว่าบุรุษทั้หลายไ้เห็นึ่พระสริระรูป็ถึึ่เลิ้มสิสมปฤีใหลหล หาสิสัมปะัมิไ้ แม้บริโภโภนาหารอยู่ ็เปิบำเ้าใส่ในนาสิแลรรแลบนศีศะให้สำัว่ามุทวาร ถึึ่วิปปาร่าๆ แลมนุษย์ทั้หลาย ไ้ทัศนาารเห็นพระบวระรูปศิริวิลาศ ล้วนมีิปิพัทธ์สิเนหายิ่นั ปิ้มปานประหนึ่ว่าะเปนอุมมัะาิ ถึึ่สิวิปลาศ้วยพระรูปพระโมถ้วนทุๆน.
อยู่มาาลรั้หนึ่ ถึสมัยิรมาศบุรรมีทิวาารเบื้อ้นแห่ิมหฤู พระราพธูมีพระทัยปราถนาะเส็ไปประภาศพระราโทยาน ึ่รับสั่ให้แ่สูปะพยันวิัิภัาหาร พร้อมเสร็แ่เวลาเ้า แล้วเส็ึ้นเฝ้าราบทูลถวายบัมพระราบิามารร ราัาหิ ปริวาเร๎วา ็เส็แวล้อม้วยอเนอน์นิรเปนบริวาร แสนนาให้นำเรื่อโภนาหารไปโยเส็แลทรึ่อลัะรารถออาพระนร ประับ้วยอเนนิรมหันยศ ไปสู่พระอุทยานแลภายในอุทยานนั้นมีอุทะลหารำบลหนึ่ ระแสน้ำหลั่ไหลออา่อท้อบรรพ อันมีนามว่าสิาิรี เปนที่รมิยถาน ร่มรื่นไป้วยพฤษสาาแลเวฬุุมภะายาสำราระับร้อนเย็นสบาย พระพายรำเพยพั่ำเื่อย อุทธารํ ๎หายิ๎วา พระัิยราธิา็เส็ลสรสินธุธาราในห้วละหารธารอันนั้น รั้สรเสร็แล้ว็เส็ึ้นาันทระวารี เส็ประทับสถิย์ที่ริมฝั่ ทรนิสีทนาารเหนือิรรันบัลลั์ อันว่าาวพนัาน็นำเรื่อมาั้ถวายในที่นั้น พระนา็ทรเสวยพระบวรระยาหาร พร้อม้วยอน์อเนปริวารทั้ปวเสร็แล้ว ็ทรเลือสรรพนานาบุบผาิ อันนิรนารีราปริวารเ็บมาถวาย ทรร้อยรอเปนพู่พ่ววุสุมเสาวรศรุิเรเปนอเนนานาพรรสรรพมาลาวิัิวิิรพิพิธพึม ะภายใ้รุายาแทบันทระธารา สำราพระทัยในอุทยานภูมิสาน.
ในาลนั้นส่วนพราหมทั้ ๘ ึ่สมเ็พระเ้าสีหะหะนุราำรัสใ้ไปนั้น ็เที่ยวาริไปในามนิมนบทประเทศธานี่าๆ สืบเสาะแสวหาพิาราึ่ลัษสัรีในัิยราวศ แลวศเสนาบีอมาย์เศรษีฤหบีทั้หลาย ทั่วทั้แปหมื่นสี่พันพระนร็มิไ้พานพบึ่ษัรีอันบริบูร์้วยอิถีลัาพร้อมทั้ ๖๔ ประาร ไ้เห็นแ่ษัรีอันอป้วยอิถีลัะแ่ ๑๘ ประารมีอยู่บ้า ึ่นิวันาารมาพิาราในสั๎ยราวศทั้ปว นมาถึเมือเทวทหะนรโยอนุรมลำับ ็บัลลุถึพระราโทยานึ่พระศิริมหามายาเส็ไปประพาศอยู่นั้น ึ่เราปฤษาันว่า “ในภายในพระอุทยานนี้ รอยะมีะษัริย์พระอ์ใเส็มาประพาศ ับทั้ราปริวาร ึ่ไ้ยินเสียมหานเล่นอื้ออึอยู่นี้ วรเราทั้หลายะเ้าูให้รู้เหุ” ็พาันเ้าไปภายในพระอุทยาน ไ้ทัศนาารเห็นสนามเล่น อันนารุนารีทั้หลายแสนนา บ้าฟ้อนรำับร้อแลบันลือศัพท์ุริยา์นรีนี่สนั่นมีประาร่าๆ แลไ้เห็นึ่พระราุมารีอันทรสถิย์บนรันิรบัลลั์ ในท่ามลาสะภัมลที่สนามเล่น มีพระศิริวิลาศเลิศเล่ประหนึ่ว่าเทวะราธิา อันแวล้อม้วยอเนนิรเทพอัปศรัาในุสิเทวะพิภพ มินั้นุวแ้วมีโิรศ อันประิษานในท่ามลาอเนมีทั้ปว ถ้ามิันั้นุวอโนุทมาลาอันโสภาปราในท่ามลาแห่อเนะบุบผาิทั้หลายในิมหฤูาล มินั้น็ปานประหนึ่ว่าอ์บรมัรพัราธิรา อันทรสถิย์ในระหว่าแห่ัิยสามน์ทั้ ๑๐๑ พระอ์ มินั้น็เหมือน้วยพระยาสุวรรราวิหหษ์อันปราในท่ามลาแห่หษอเนา แลบินร่อนร่าบนอนิลบถประเทศถาน มินั้น สุวนาวาวิย ็ุานนาวาอันลอยอยู่ ยัท่ามลามหรรพสารสมุท มินั้น เทวินโทวิย ประุท้าวเทพย์วะรินทร์ อันเส็นิสิทนาารเบื้อบนบัุัมพลศีลาอาศน์ ะภายใ้ะรุราปาริะัรพฤษ์ ในาวึษเทวโลย์ แลแวล้อม้วยทวยเทพย์านิร บรรษัทเปนบริวาร มินั้น ปุโยถา ็เปรียบปานบุรันทร์ อันอเนนััาราแวล้อมเปนบริวาร ในระหว่าันาลวิถีทิศทิัมภร มินั้น สุริยปปภา ็ุวประภาร อันมีรัศมีไ้เ้าแสนส่อไพโรำรัศ มินั้น มิ ราา วิยะ ็เทียบทัพระยาไรษรมฤินทร์รา อันลีลาศออาสุวรรูหาสถาน อป้วยพระศิริลัะโสภประภาประภัศรัวาล แลประุบเพลิอันุไว้บนยอบรรพีรี ทรึ่นะรันมะีอะนัะปิลันธนะอลัาร าะนะมาลาพิภูสิพิพิธพรรราย พระรัศมี็โอภาศออาพระายทั่วทุุมพระโลมา ปราเหมือนุรไป้วยสุวัโทะธารา ไพโรำรัศ แลบริบูร์้วยอิริยาบถอันสำรวมเปนอันี แลรุ่เรือ้วยพระศิริันธ์พรรโสภาย์ พราหมทั้ ๘ บมิอาำรสถิยอยู่ไ้ ้วยไ้เห็นพระศิริลัะวิลาศล้ำเลิศอเนนิรนารี ็ถึึ่มุฬหะสัีวิปลาศปราศาสิสมประฤๅี บมิรู้สึนว่านุ่ห่มผ้าประับายาประารใ เราพึมเพ้อหลใหลมีนานับประาร ุอาารอุมมัะเพศ ส่วนพระศิริมหามายาเมื่อไ้ทอพระเนรวิลิริยาแห่พราหมาาริย์ทั้ ๘ ันั้น ึ่รัสว่าพราหมทั้หลายเหล่านี้ มีอาัปปวิารัฤๅ? ึ่ำรัสสั่ให้นาปริาริผู้หนึ่ไปถามูให้รู้เหุ ะนั้นโัพราหม์ผู้หนึ่ ึ่นับในพวพราหมทั้ ๘ ถึึ่ฝั่แห่ศีลประศาร ๑๘ ประาร มีบุะสมภารไ้บำเพ็มาแ่ในบุเรภพลับมีสมาธิิรั้ึ้นไ้ ไ้สิสัมปัะ เมื่อไ้สับำนาปริาริมาถาม ึ่แ้วามาม สมเ็พระเ้าสิหะหะนุรารุบิลพัสุ์ำรัสใ้มานั้นให้ทราบทุประาร แลนาผู้รับสั่็ลับไปราบทูลให้ทราบามประพฤิ์เหุ พระศิริมหามายาึ่รับสั่ให้หาโัพราหมนั้นมาเฝ้า ให้นั่ะที่วรในภายในระหว่าานิรอน์ปริวารทั้แสนนา ึ่มีพระเสาวนีรัสประพาศถามโยสาระพระาถาว่า “ิสมึ นุร์เ วะ าิภูมิ เปนอาทิ อรรถาธิบายวามว่าัเราถาม ูรพราหมาาริย์ าิภูมิ์แห่ท่านอยู่ะแว่นแว้นประเทศธานีอันใ แลมาสู่ที่นี้้วยเหุไนแ้แ่อามา แม้ะปราถนาสิ่อันใ็ะให้สำเร็มโนรถประส์แห่ท่าน” เมื่อโัพราหม์ไ้ทัศนาารพระบวรโอษ์แห่พระศิริมหามายาราบุรี มีพรรอันแุสีผลมะพลับทออันสุส แลพระทน์็ามปรา ลระเบียบวิเียรรัน์ประภัศรโอภาศ ทั้ไ้สับพระสุระศัพท์สำนวนมธุระสารเสนาะ ุสำเนียแห่ท้าวมหาพรหมอันเพราะพร้อมไป้วยอ์ ๘ ประาร มิันั้น รวิโ วิยะ เปรียบปานประุเสียสุาระเว แลเสียับแห่สุินรี อันไพเราะเปนปิยะถาบริบูรไป้วยลัษ อันนำมาึ่มโนภิรมย์แห่มหานทั้ปวรุวนาุทำลายอุระ ล้วเ้าไปับเอาวหฤทัยแลลำไส้ให่น้อย แลพราหม์นั้น็มัวเมาไป้วยราะฤีมีายแลิรอันลำบา ็ล้มลวิสัีภาพในที่นั้น รั้นพระราธิาไ้ทอทัศนาาร็รัสสั่นาำนัล ให้นำเอาน้ำสีโทะวารีมารายโัพราหม์ ๆ ็ไ้อัสสาสะปะสาสฟื้นื่นสมประฤีมีสิ ึ่ราบทูลแถลเหุอันสมเ็พระเ้ารุสีหะหะนุราำรัสใ้มา แล้วทูลพรราพระศิริลัษ แห่พระสิริสุทโธทะนะราุมารโยสาระพระาถาว่า “อัย์เยเทวสีหหนุ” เปนอาทิ อรรถาธิบายวามว่า ้าแ่พระแม่เ้า อันว่าสมเ็ท้าวสีหะหะนุรานาธิบี มีพระศิริันธ์อันรุ่เรือเริ้วยิเรมไหสวริยสมบัิ เปนบรมะษัริย์อันประเสริหาท้าวพระยาะเสมอมิไ้ อนึ่พระราะไนยทรพระนามพระศิริสุทโธทะนะราุมาร ทรพระบวรรูปศิริสัาน ามบริบูร์้วยพระศิริลัษเลิศบุรุษมนุษย์นิร ทรพระายพละ ๑๐ ำลัุราาิ ทั้พระอาาร็ออาามส่าุพระยาไรสรสีหราุบท สมเ็พระราบิา ทรพระปรารภเริ่มาระราาภิเศพระเออัระโรสในเสวรัร์ เสวยมะไหสวริยสมบัิเปนมุเษัิยสามนะรา ๑๐๑ พระอ์ วยัป์ปั์าเล บันี้็ทรพระเริรุ่นรุวัยไ้ ๑๖ พรรษา พระพัรผ่อโสภาพรร์พิลาศเล่หประุแว่นแ้ว แล้วสำเร็รอบรู้ในศิลปศารทั้สิ้น สมเ็บรมนรินท์รานำรัสใ้้าพระพุทธเ้าทั้หลายนี้ มาสืบแสวหานาอันทรเบ็ะัลาี แลอิถีลัษ ๖๔ ประาระอภิเศเปนพระอรรมเหษีพระราุมาระไนยปิโยรส ้าพระบาททั้ ๘ เที่ยวบทรแสวหาพิาราในอุะมวศ แลหินพศทั้หลายทั่วทั้ ๘ หมื่นสี่พันพระนร็บมิพบพาน นมาถึนรสถานที่นี้ ไ้เห็นพระแม่เ้าผู้ทรศรีสุนทรลัษล่วเสียึ่ษัรีในมนุษโลหามิเสมอไ้ ุเทพอัปศรัา ทั้รุ่เรือ้วยพระบวระวศาประเสริว่าสรรพอเนนารี ้าพระอ์็ะลับืนราธานีะบิลพัสุ์ ราบทูลบรมะษัริย์ ให้มาอัเิไปอภิเศเปนพระมเหษีับอ์เออรรโอรส สอะษัริย์สมเสมอ้วยพระยศแลวัยวันาาร ทั้ทรศีลศรัทธาแลปรีาา็อย่าัน สมวรที่ะเส็เถลิถวัลยราาัร ามัอ์สมเ็วิระหัสถ์ ับอ์สุาาเทพยอสุรินทร์ธิา ้าพระบาท็ลุสมเนา มาประสบพระแม่เ้าสำเร็ประโยน์ในวันนี้ เมื่อพระศิริมหามายาราบุรี ไ้ทรสับ่าวศาสนพระศิริสุทโธทะนะราุมาร แ่ยัไม่ไ้ทัศนาาร็เิพระระมลำริห์เสนหา เหุบุพเพสันนิวาศเนื่อมาแ่อิาล พระัรนาาริยึ่ล่าวพระาถาว่า บุพเพวะ สัน์นิวาเสน เปนอาทิอรรถาธิบายวามว่า วามเสนหาบัเิอาศัยเหุ ๒ ประาร ือบุพเพสันนิวาศับทั้ประุบันประโยน์ มีรุวาุวออุบลาิอันอาศัยึ่อุทวารี เปนที่ั้ึ่บัเิึ้นในลทีนั้น เบื้อว่าพระศิริมหามายาไ้ทรสวะนาารถิะถาแห่โัพ๎ราห๎มาาริย์ ็บัเิมโนภิรมย์โยยิ่ แ่หาระทำำบัไว้้วยมายาษัรีแส้มีพระเสาวะนีุะไม่เริพระหฤทัยว่า ูรพ๎ราห๎ม อันวามประารนี้ ัว้าเปนรุุมารียัมีราบิามาราเปนอิศราธิบีอยู่ ท่านไปสู่สำนัพระนนนี ราบทูลีโยอัธยาศัยอท่าน ใ่ารที่เราะเรา เมื่อพ๎ราห๎ม์ไ้สับึ่ราบทูลว่า ้าแ่พระแม่เ้า สมเ็พระเ้ารุสีหะหะนุรา เมื่อำรัสใ้ให้้าพระบาทมานั้น พระราทานมีปิลันธนะิวาลัาราภร์เปนราบรราารมา รัสสั่ว่าถ้าท่านไปสืบแสวหาพบนาแ้วสมประส์ ให้ึ่เรื่อประับนี้แ่นานั้นให้ทรเปนิวาลัาร อทรพระรุาโปรรับึ่อาภร์ อันเปนอพระราทานแห่สมเ็พระเ้ารุะบิลพัสุ์ ไว้ทรเปนอละิวาประสาทในาลบันี้ ึ่มีพระเสาวะนีรัสว่า “ท่านส่มาเถิ” แล้วให้นาปริาริผู้หนึ่ รับเอามีปิลันธนะนั้นาหัถ์แห่พ๎ราห๎ม ให้ล้า้วยสุนโธทประพรม้วยเรื่อเสาวนธ์วิเลปนะ แล้วให้ใส่ไว้ในล่อแ้วพลาให้หาสุบัมหาอะมาย์อันามเส็ออไปนั้นมาเฝ้า รัสเล่าวามามถ้อยำอพ๎ราห๎มให้ฟัแล้ว ให้พาพ๎ราห๎ม์ทั้ ๘ ับล่อแ้วนั้น นำเ้าไปสู่สำนัพระราบิาในเมือเทวะทหะนร แลโัพ๎ราห๎ม็เรียพ๎ราห๎ม์ทั้ ๗ นั้นเ้าไปในเมือ ับสุบัมหาอะมาย์ ๆ ็นำพ๎ราห๎ม์ทั้ ๘ นั้น เ้าไปเฝ้าพระเ้านาธิปรา ํปวุ์ึอาโรเ๎วา ราบบัมทูลามมูลีเหุทั้ปวนั้นให้ทรทราบ ราา สมเ็พระบรมะษัริย์ึ่รัสถามพ๎ราห๎ม์ทั้ ๘ ว่า เหุนี้ริหรือประารใ เ พ์ราห์มา พ๎ราห๎ม์ทั้หลายราบทูลว่าริทุประาร ึ่รัสถามว่า พระศิริสุทโธทนะราุมารนั้น มีนมายุเท่าัฤๅ? เทวรา ้าแ่พระอ์ผู้เปนสมมิเทวรา พระราุมารนั้นพระนมายุไ้ำรบ ๑๖ พรรษา ูรทวิาาริย์ ราุมารนั้นรัษาึ่เบ็ศีล แลทศพิธราธรรมอยู่ฤๅ ้าแ่นราธิบีพระราุมารนั้นำเิมแ่ทรพระเยาว์มา็รัษาเบ็าิศีล แลทศพิธราธรรมเปนนิยาลมิไ้า ูรทวิาาิ อันว่าทศพิธราธรรมนั้นือสิ่ัฤๅ? โัพ๎ราห๎ม์็ราบทูลบรรยายโยพระาถาว่า “ทานํสีลํปริ์าํ” เปนอาทิ แปลเนื้อวามว่าราธรรม ๑๐ นั้น ือทานศีลแลปริาับพระทัยื่อ แลอ่อนอีอุโบสถ แลเมารุาันีับทั้ทรประพฤิมิไ้ผิาัิยราประเพีมาแ่่อน ทรรัษาในทศพิธราธรรมัพรรามาันี้เปนนิยาล เมื่อไ้ทรสับ็เบิบานพระระมลปราโมทย์ ึ่รัสสรรเสริโยสาระพระาถาว่า “ธัม์มั์เรสุริํ” เปนอาทิ แปลเนื้อวามว่า เบื้อบุทลใประพฤิึ่สุริธรรมมิไ้ประพฤิารทุ์ริ แลบุทลผู้นั้น็ะนอนเปนสุทั้อิธโลแลประโล แล้วทรพระินนาว่าธิาออามะ็มีนม์พรรษาไ้ ๑๖ ปีบริบูร์ อนึ่สมเ็พระเ้าสีหะหะนุรา็เปนัิยสูลอันให่ ทั้มีมหันเานุภาพแผ่ไปทั่วสลมพูทวีป แล้วบริบูร์ไป้วยพละสารสินธพแลทาษทาษี อีสรรพโภะสมบัิ็มีเปนอันมา ทั้อบ้วยบุาธิารมหันปริวารอิศริยยศ ปราเปนเออรรราาธิบี มิไ้มีะษัริย์พระอ์ใเสมอสอรอราธานีบิลพัสถุ์ เปนให่ในสัยรัษนบท ทั้พระราโอรสศิริสุทโธทนะมหาราุมาร ็ประอบ้วยบุาภิสมภารเปนมหัศรรย์ แม้ไ้อภิเศสอรอันับแม่ศิริมหามายาธิาออามนี้ ็ะเปนอรรนราธิบีในแผ่นพื้นสลมพูทวีป อันนาอื่นสัหมื่นแสน็บมิเทียมเทียบเสมอ้วยธิาออามา สมวรที่ะเปนอรรัามิ่มเหษี แห่อ์บรมัิยาธิบีอุลราวศ เมื่อทรพระินนาันี้ โสมนัสสาโ ็มีพระปีิบัเิในพระระมลสันาร ึ่ำรัสสั่สุบัมหาอะมาย์ว่า ท่านไปสู่สำนัอรรเทวีแห่เราแล้วเล่าเหุ อันพ๎ราห๎ม์ทั้หลายมานี้ให้แ้ แล้วให้แ่โภนาหารมาเลี้ยทวิาาริย์ อะมาย์รับพระโอารแล้วไปราบทูลพระราเทวี ๆ ทรทราบเหุแล้ว นานั์รสโภนํ สัม์ปาเท๎วา ็ให้แ่นานัระสะโภนาหารมาพระราทานพ๎ราห๎ม์ทั้ ๘ ให้บริโภามรับสั่ ส่วนพระศิริมหามายาพระราธิาเส็ประพาศพระราอุทยานอยู่นเวลาสายัห์ ็เส็ลารันบัลลั์็มาทรมลรารถยาน นารีเหิ ปริวาเร๎วา แวล้อม้วยอะเนนิรปริหารืนเ้าสู่พระนร สมเ็พระราบิรึ่รับสั่ให้หาพระราธิามาเฝ้า ให้สถิย์ร่วมบวรมัาอาศน์ับ้วยพระอ์ แล้วให้หาพระัิยราวศแลหมู่อะมาย์มีเสนาบีเปนอาทิ ับทั้เสรษีฤหบีแลพระอรรมเหษีแห่พระอ์ มาสะโมสรสันนิบาพร้อมันแล้ว รัสปฤษาึ่เหุอันนั้นใระเห็นมิวรประารใ เนา นทั้หลายไ้สับรับสาธุารพร้อม ยินยอมื่นม้วยันทั้สิ้น ึ่รัสสั่อะมาย์พนัานให้ัแนิวาศาน ให้พ๎ราห๎ม์ทั้ ๘ อยู่อาศัยสำนัในรารีวันนั้น รั้นเวลารุ่เ้าึ่ให้หาพ๎ราห๎ม์เ้ามาเฝ้า พระราทานภัาหารให้บริโภเสร็แล้ว ็โปรพระราทานราวัลโยสมวรับทั้ราบวรบรราารอบแทนไปถวายพระเ้าสีหะหะนุรารัสอนุายอมถวายพระราธิา แล้ว็ส่พ๎ราห๎ม์ทั้ปวลับืนไปยัรุบิลพัสุ์ราธานี
ในาลวันนั้นส่วนสมเ็พระเ้าสีหหะนุรา เส็โสรสรสุันโธทะะธาราแล้วเสวยพระระยาหารในเวลาเ้าแล้ว เส็ออยัพระโรราพินิไย พรั่พร้อมไป้วยหมู่เสวะามาย์ เฝ้าทูลลออธุลีพระบาทโยลำับ ปาิะทิสํ โอโลเ๎วา ทอพระเนรไปฝ่ายปราิโลธาุโย่อสีหบัรปราสาท ทรสถิย์เหนือราอาศน์ราบัลลั์ ำรัสสั่บัับในราิแ่หมู่อะมาย์ามราประเพี รั้นเวลาสายัห์สมัย ็เส็ืนเ้าในพระที่รันมัเียรสถาน เสวยพระบวระระยาหารเสร็แล้ว ล่วเ้ารารีาล็เส็เ้าสู่ศิริรรภ์ไสยาศน์ ทรบันทมเหนือบวรมัอาศน์นิท์ธารม์ รั้นล่วถึปัุสะสมัยรารีาล ็เสวยึ่นิพพานสุบินนิมิรมหัศรรย์ประหลา อันสรรพสัว์ทั้หลายทั่วโลย์ธาุบมิเยฝัน ในพระสุบินนั้นปราเปนวาม ๒ ้อ ้อหนึ่ว่ามีสัรันพิมานอันหนึ่ ผุึ้นมาแ่พื้นภูมิภาย์ประิษานในที่ท่ามลามพูทวีป สูพ้นภวัพรหมมีพื้นที่ถึ ๒๘ ั้น แลพื้นั้น่ำให่ว้าแผ่ไปปปิเสียทั่วทั้หมื่นัรวาฬ แลพื้นั้น ๒ ปปิเสียึ่ั้นาุมหารา พื้นั้น ๓ ปปิเสียึ่ั้นาวึษ พื้นอันเศษถัๆึ้นไปนั้น ็ปปิเสียึ่ามาพระเทวะโลพื้นละั้นโยลำับราบเท่าถึรูปาพะระพรหมโลทั้ ๑๖ ั้นรุ่เรือามยิ่นั แลยอวิมานนั้นล้วนแล้ว้วยแ้วมีโอภาศส่อสว่าไปทั่วทวิเรทั้ ๒ ือหมื่นัระวาฬอันเปนาิเร แลแสนโิัระวาฬเปนอาาเร ภายในวิมานนั้นมีรันบัลลั์อันหนึ่สูไ้ ๓๔ แสนโยน์ โยว้าไ้ ๗ แสนโยน์ แลมีอรรบุรุษผู้หนึ่อยู่บนบัลลั์แ้ว ับ้วยนาเทพอับศรัาบริวารเปนอันมา ำริห์ที่ะเปิประูพระอมัมหานฤพาน ัส๎มึ เ มหาเมโ ะนั้นมหาเม็ั้ึ้นหลั่ลึ่หยาเมล็ฝนทั่วทั้ห้อัรวาฬ แลเมล็ฝนนั้นปราเปนรูป่าๆ ลมาแทบบาทมูลแห่อรรบุรุษผู้นั้น แล้ว็ลับลายเปนมนุษย์ทั้สิ้น และอรรบุรุษนั้น ็สั่สอนให้เล่าเรียนศิลประศารเปนอันมา ะให้นทั้หลายเหล่านั้นไ้ึ่อุลย์ศุ อยํเอโ พระสุบินนิมิรนี้เปนประถม แลพระสุบินนิมิรอื่น้อหนึ่เปนำรบ ๒ ว่ายัมีมหาาอันหนึ่ว้าลึยิ่นั าษไป้วยระเบียบลื่นอันให่ แลอรรบุรุษนั้นแ่ผูึ่เรือนาน อันล้วนแล้ว้วยแ้วประทับอยู่ที่ฝั่มหาา แลมีฝูสัวทั้หลายผุึ้นมาาน้ำ แล้วลับลายเปนมนุษย์ แล้วมีสัว์เปนอันมามีรูป่าๆ ผุึ้นมาาภายใ้แผ่นินแล้ว็ลายเปนมนุษย์ มาสู่สำนัอรรบุรุษ ๆ ็สั่สอนให้เรียนึ่มน์ทั้สิ้น้วยัน แล้ว็พานบริสัเหล่านั้นลสู่รันมหานาวา แล่น้ามมหาานั้นไป แลโลโทวารีในมหานทีนั้น ะไ้เ้าไปในลำนาวาแ้วแ่มารว่า หยาหนึ่็หามิไ้ ส่วนอ์อรรบุรุษ็ทรัูนั่ถือท้ายเรือแ้วนั้นไปนถึฝั่ฟาโพ้น แล้วนำมหานึ้นสู่ฝั่พาเ้าไปในเมือหนึ่มีนามอนาลัยนร ประอบ้วยปราาร ๗ ั้น แลมีทั้ปราปราสาทอันรนา แล้วพระอ์็ลับลสู่รันนาวา้ามลับมาบันทุนทั้หลาย น้ามไปสู่พระนรนั้นเนือๆ เปนหลายรั้ สิ้น้อวามในสุบินเปน ๒ ้อเท่านั้น ็ภอบันทมื่นในเวลาปัุสสมัยาล รั้นเวลารุ้เ้าำรัสให้หา พ๎ราห๎ม์ผู้เปนบิาโัพราหม์มาทำนายพระสุบิน แลพราหม์นั้นพิาระาในลัษพระสุบิน้วยศิลประศารแห่นๆ แล้วราบทูลทำนาย ุเห็น้วยทิพย์ัษุาว่า พระอ์มีพระทัยประส์ะอภิเศพระสุทโธทนะราุมาร บันี้พราหม์ทั้ ๘ ไปไ้นาุมารีอันทรเบะัลยาี แลอิถีลัะะบริบูรร์พร้อม บิลวัถุปุรํ นิวัเ๎วา แลนิวันาารมาสู่เมือะบิลพัศุ ึ่รัสถามว่า เมื่อไ้นาุมารีอันบริบูร์้วยอิถีลัะะันี้ ะมีุแ่เราเปนประารใ เทวนริน์ท ้าแ่พระอ์ผู้ประเสริในสมบัิ ุอันใะมีแ่พระอ์็หามิไ้ แลพราหม์ทั้หลายไปไ้นารันัา นานั้นะเปนพระมาราแห่พระสัพพัูเ้า อันะให้ึ่นิพพานสุแ่สัวโล ึ่รัสถามว่า พราหม์ทั้ ๘ นั้นะมาถึสำนัเราเมื่อใ ้าแ่บรมบพิร์ผู้ทรพระุอันประเสริ พระพุทธเ้า้า พราหม์ทั้ ๘ นั้นะมาถึสำนัอพระอ์ในาลบันี้ เหุันั้นึ่ทรพระสุบินนิมิรให้เห็นประัษในพระระมลสันาน สมเ็บรมะษัริย์ไ้ทรสวะนาาร ็เบิบานบันเทิพระหฤทัยทรพระโสมนัศยิ่นั
เมื่อพระเ้าสีหหนุรา รัสอยู่ับมหาพราหม์ผู้ทำนายพระสุบิน ภอพราหม์ทั้ ๘ มาถึรุบิลพัสุ์ นำเอาเรื่อราบรราารเ้ามาถวาย แล้วราบทูลเหุ ึ่ไปแสวหานาแ้วไ้สมัพระราหฤทัยปราถนา นานั้นเปนราธิาพระเ้านาธิปราเมือเทวทหนรเปนสั๎ยราวศอันเียวัน สมเ็พระเ้าสีหหนุรา ทรพระโสมนัศรัสถามถึสมบัิแลรี้พลพาหนะราบริวารแห่พระยาเทวะทหนรนั้น มีมาน้อยสัเท่าใ พ๎ราห๎ม์็ราบทูลสรรเสริสมบัิแลพลพาหนะแห่พระเ้าเทวทหนรนั้นมีเปนอันมา้วยพระาถาว่า ส๎ยวํสิส์สโร ราา เปนอาทิ อรรถาธิบายวามเปนสัมสาวะนะถถาสรเสริสมบัิแห่พระเ้านาธิปรา แล้วสรรเสริโมพระศิริมหามายาราธิา ว่าามหาษัรีในโละเปรียบเสมอสอมิไ้โยไนยพิศาร แล้วราบทูลามยุบลี ึ่พระเ้านาธิปราำรัสถาม แลเรื่อวามอันนราบทูลแ่หลั แล้วรัสยอมอนุาให้พระราธิานั้น สมเ็พระเ้าสีหหนุราึ่รับสั่ให้ประุมะษัริย์สั๎ยราทั้ ๖๐๐๐๐๐ พระอ์ ปฤษาพร้อมันแล้ว็ัให้ะษัริย์ ๓ พระอ์ับสุิมัเสนาบี แลสุทธิยอมาย์ ุมเรื่อราบรราารไปับพราหม์ทั้ ๘ สู่เมือเทวะทหนร ราบทูนนัารวิวาหมัลาภิเศ พระเ้านาธิปรา็ทรพระโสมนัศึ่รัสส่ะษัริย์ ๓ พระอ์ับอุปาหนะเสนาบี แลสุปิษอมาย์ ใหุ้มเรื่อราบรราารอบไปถวายสมเ็พระเ้าสีหหนุรา ำหนารวิวาหะมล พระเ้าสีหหนุราึ่ให้แ่มรราแ่รุบิลพัศุไปราบเท่าถึเมือเทวะทหนร ประับ้วยอลัาร่าๆ แล้วัะษัริย์สั๎ยราวศ์ึ้นทรุราิ ๒๐๐๐ ประับหัถาภร์ แล้วให้พระศิริสุทโธทะนะราโอรส ทร้า้นพระยาเสวรไอยรารันปััย แวล้อมไป้วยะษัริย์ ๑๐๑ พระอ์เปนบริวาร แล้วัสินธพยาน ๓๐๐๐ ให้สั๎ยราุมารึ้นทรถ้วนทุัวม้า แห่เส็โยบวนน่าหลั แลมีพลเินท้าวล้วนถือธนู ๙๐๐๐๐๐ แห่ไปเบื้อน่าแห่าพาหะนะบาท แล้วให้ัเวียนบันทุเ้าสาลสัาสาลี ๓๐๐๐๐ เล่ม แลเวียนบรรทุทรัพย์พัสุสิ่อ่าๆ ๔๐๐๐ เล่ม เวียนบันทุมัมัษาผลาผลสิ่อบริโภทั้ปว ๖๐๐๐ เล่มให้ล่วน่าไป่อน สยํ ส่วนอ์พระเ้าสีหหนุรา ็ทรมลหัถีแล้าพระประเทียบทั้ปวามเส็ แวล้อม้วยหมู่มุเสนามาย์ ฤหบีเสรษีทวิาารย์ แลุร์โยธาหา เปนอันมา เส็ยาราพลาพลไปเบื้อหลั นาธิปราา ส่วนสมเ็พระเ้านาธิปราทรทราบ่าวว่า พระเ้าสีหหนุราเส็ยาราพลมา ็เส็ทรพระรายานน้อย แวล้อม้วยเสนามาย์ราพิริยโยธาหา ออาพระนรไปถึอโสะอุทยาน ยานา โอาเร๎วา ึ่เส็ลาพระรายาน เส็ำเนิน้วยพระบาทไปทำปัุ์มะนาาร รับเส็สมเ็พระเ้ารุบิลพัสุ์ ถวายบัมทูลเิเส็ประเวศพระนร สมเ็พระเ้าสีหหนุราทอพระเนรเห็นป่าลุมพินี อันให่ว้าเปนที่รัมิยถาน ึ่รัสแ่พระเ้านาธิปราอพัพลประทับอยู่ในที่นั้น พระเ้านาธิปราให้รี้พลแผ้วถาภูมิประเทศที่นั้นถวายพระเ้าสีหหนุรา ึ่รัสสั่สุรันวัีอะมาย์นาย่าผู้ให่ ให้ระทำมหามปว้าถึึ่โยน์ อบ้วยเสาถึ ๘๐๐ ้น แล้วให้ระทำปราสาททออ์หนึ่มีพื้น ๑๙ ั้น ในอะโสอุทยานให้นามโะนุทปราสาท ส่วนพระเ้านาธิปรา็ให้สร้าปราสาท ๒ อ์ ใ้นามธัมุปราสาทอ์ ๑ เวฬุปัปราสาทอ์ ๑ พระอุทยานนั้น แลารสร้าปราสาททั้ ๓ สำเร็ในเือนหนึ่ปริบูร์ รั้ถึผุามาศ พระเ้านาธิปรา ึ่ให้แ่พระนรามุาวึษ์เทวะโล แล้วให้แ่ปราสาททั้ ๓ และมหามปในอะโสะอุทยาน ในท่ามลามหามปนั้นั้ไว้ึ่อแ้ว ๗ ประารสูประมาั่วลำาลหนึ่ ลา้วยผ้าัมพลอันหาราามิไ้ เปนบัลลั์สำหรับะราาภิเศ รั้นเวลารุ่เ้า็อัเิพระศิริมหามายาราธิา ให้โสรสรเสาวนธ์ันทน์ทะโนทะธารา แล้วทรเรื่อศิริราัาวิภูสนาภร์พร้อมเสร็ แวล้อม้วยาเนนาัิยะราุมารีแสนหนึ่เปนบริวาร ราา ส่วนสมเ็พระเ้าสีหหนุรา ็อัเิพระเ้าศิริสุทโธทะนะราโอรส ให้โสรสรสุนโธทะธารา แล้วทรราาภิศิะพัร์รันราปิลันธนาภร์พร้อมเสร็ ภออุมฤษ์็อัเิเส็ึ้นทรอลมหามลรารถ อันห้อยย้อยไป้วยแ้วมีประาร่าๆ เทียม้วยสินธพาิทั้ ๔ มีศรีัอมุท เส็ไปสู่มหามลมปที่ราาภิเศ ัส๎มึ เ ะนั้น็ร้อนถึบัุัมพลศีลาอาศน์ สมเ็อมรินทราธิราทรพระอาวันาารทราบเหุ ึ่เส็แวล้อม้วยเทพยบริวารเปนอันมา ำรัสให้พระวิสสุรรมเทพยบุร ถือเอาึ่ทิพยภูษา แล้วให้นาสุาาเทพยอัปศรัา นำน่าอมรบรรพสัทลสู่รุเทวะทหะนร ในาลนั้นหมู่ภุมเทพยาแลรุเทพยาอาาศเทพยาทั้หลาย็วนันอุโศนาสาธุารโลาหลนี่สนั่น เทพยาในั้นามาพรสวรร์แลมหาพรหม ั้แ่ั้นพรหมปาริสั ลอถึภวัอันิษภพ ไ้สับศัพท์สาธุาร ็วนันโสมนัศปรีา แลท้าวสหัมบีมหาพรหมพระหัถ์เบื้อวาทรรันภิารพระเ้าแ้ว เ็มไป้วยทิพยสุนโธท พระหัถ์เบื้อ้ายทรรันัโผะอบแ้ว เ็มไป้วยสัรันมี แลท้าวสุทธาวาศมหาพรหมพระรทรทิพยเสวรัรอันให่ ุบุรันทรมลลสู่เทวะทหะนร สมเ็พระเ้านาธิปราไ้ทอพระเนรเห็นเทพยะบรรพสัททั้หลายลมาเปนอันมา ็ทรพระโสมนัศรัสสรรเสริบุบารมีพระราธิา แห่พระอ์อันเปนมหัศรรย์ สั์โ วิส์สุัม์มํ อาาเป๎วา สมเ็อมรินทราธิรา ึ่รัสสั่วิสสุรรมเทพย์บุรให้ระทำพื้นลาน รอบมหามปแลมรราึ่โยน์อันะมาแ่พระนร ราบท่าวถึพระอุทยานนั้นให้ราบรื่นพื้นเสมอเปนอันี เทพยาทั้หลาย็มาประุม เล่นมโหรศพอภิเศสมโภในที่นั้นๆ ส่วนพระศิริมหามายาทรเรื่อแล้วแวล้อม้วยนาัิยัา แสนหนึ่เปนบริวาร เส็ลาปราสาทมาทรรารถ แลนาสุาาเทพย์อัปสรอสุรธิา ็ทรทิพยรถยานออาพระนรไปสู่อุทยาน แวล้อม้วยาเนนาเทพย์อับศรเปนบริวารนำน่ารถพระศิริมหามายาราบุรี สมเ็ท้าวโสีย์แลพระเ้านาธิปรา ับทั้สุนันทาเทวีรานนีแลหมู่นาสนมนารีนิรัา ับะษัริย์ัิยวศาทั้หลายเปนอันมา็ามไปในเบื้อหลั หมู่เทพย์บรรพสัททั้หลาย็ถือัรแลธไยธปา แห่ไปทั้สอฟาถนนวิถี เทพยามนุษย์ทั้ปว็มาสโมสรสันนิบา นั่แวล้อมมหามลวิวาหะมปอยู่โยรอบ ในะนั้นอันว่าทิพยมาบุบผาิ แลนานาทิพยุสุมวัสสธาร็บันานเ็มทั่วพื้นภูมิสถาน โยยาวไ้สอโยน์ว้าไ้โยน์หนึ่ แ่ล้วนออไม้ทิพย์อันลมาสูเสมอหลัม้า ส่วนสมเ็พระเ้าสีหหนุรา็ให้รวเรียมพลสารสินธพพยุหบาท แลให้พระศิริสุทโธทะนะราุมารลารารถ เส็ึ้นทรมลเสวรหัถีอันมีนามรันปััยุร เบื้อบนหลัาษ้วย่ายเินทอแ้วทั้ ๗ ประาร แลั้ึ่สุวรร์รันปราสาทเปนราาอาศน์ที่สถิย์ มีระษัริย์สัยราวศ ๑๐๑ พระอ์แวล้อมเปนบริวาร แลท้าวสุทธาวาศมหาพรหมทรึ่ทิพยเสวรัรอันให่นำเส็ไปในเบื้อน่า และราุมารทั้สอือพระสุโทะนะแลอะมิโทนะผู้เปนพระอนุาเส็ทรมลรารถอันเียวัน พร้อม้วยุร์โยธาหา แห่ามท้าวมหาพรหมไปในเบื้อน่าพระาธาร พระศิริสุทโธทนะเษา สมเ็พระเ้าสีหหนุรา็เส็แวล้อม้วยัิยวศสัยรา ๖๐๐๐๐๐ ไปในเบื้อหลั้าพระที่นั่พระราโอรส แลหมู่เทพยาทั้หลาย็แวล้อมไปเปนอันมา ะษัริย์ทั้สอฝ่ายเส็มาถึุ้มทวารพระอุทยาน แล้วเส็เ้าสู่มหามปับ้วยเทพยเ้าทั้ปว ฝ่ายท้าวสุทธาวาศมหาพรหมำหนึ่าลอันไ้อุมมหุิฤษ์แล้ว ็ูพระหัถ์พระศิริสุทโธทนะราุมาร ึ้นสถิย์นะเบื้อบนอแ้ว นาสุาาอสุรินทรธาา ็ูพระหัถ์พระศิริมหามายา ึ้นสถิย์บนรันราษีที่อภิเศนั้น และษัริย์ทั้สอ็ับพระหัถ์ึ่ันแลัน สมเ็ท้าวสหัสสไนย็เป่าทิพย์วิไยุมหาสั์ทัิาวั บัสิันธัพพเทพบุร็ีึ่พิสามสาย เทพยามนุษย์ทั้หลาย็ประโมทิพยุริยา์แลมนุษย์ุริยา์ บันลือศัพท์โลาหลนี่สนั่นพร้อมันเปนอันหนึ่อันเียว แลท้าวสุทธาวาศมหาพรหม็หลั่ทิพย์อุทธาราารันภิารถวายมุทธาภิสิะนาารแล้ว ล่าวมลสารประสิทธิพรโยอเนบรรยาย ะนั้น ็บัเิมหัศรรย์่า ๆ มีพื้นพะสุนธราัมปนาทเปน้น อันว่าห่าฝนแ้ว ๗ ประาร็บันาลลาอาาศ เ็มลอปริเวโยน์หนึ่โยรอบมหามปนั้น เทพยาทั้หลายทั่วัระวาฬ็โปรยปรายสัรันมีนฤโศ ศัพท์สาธุารเอิเริโลาหลบันลือลั่นเปนอันเียว ั้แ่พื้นภูมิภาย์ลอถึภวัพรหม และษัริย์ทั้หลายมีสมเ็พระเ้าสีหหนุราเปนอาทิ แลมหานบรรพสัทเห็นมหัศรรย์ันั้น ็มีโลมาิสยสยอแร่ร้อสรรเสริพระฤษาภินิหารแห่ะษัริย์ทั้ ๒ พระอ์ เสียนฤโศรุวนาุเสียมหาเมอันึ้อในท้อมหาสมุท ส่วนพระสุนันทาเทวี ็ุธูปเทียนับทั้สุนธบุบผาิบูาเทพยาทั้หลาย แล้วรัสประาศ้วยบาทพระาถาว่า สัพเพเทวานาา เปนอาทิ อรรถาธิบายวามว่า ้าแ่เทพยาทั้หลาย อันมีมหิทธิฤทธิ์สับำแห่้าพเ้า อให้ราธิาอ้าพเ้าประสูิ์พระโอรส ให้ไ้รัสเปนพระสัพพัูพุทธเ้าในโลเปนอาทิันี้ วัน์ทิ๎วา แล้วถวายวันทนบูาแ่ะษัริย์ทั้ ๒ แลบันาะษัริย์ทั้หลายมีสมเ็พระเ้าสีหหนุราเปนอาทิ ็อภิวาทบูาแ่ะษัริย์ทั้ ๒ ุนั้น ท้าวมหาพรหมแลเทพยา็ระทำสัาระบูา ้วยนานาทิพยสุนธ์ุสุมาิ เหล่าอสุระราทั้ ๘ น็บูา้วยผลมะูมสุอันนำมาแ่ป่าหิมพาน์ ท้าวเวสสุวรรมหารา ็บูา้วยทิพย์ภูษา่าๆ อันลแ่ไม้ัลปพฤษ บนยอหิมวันบรรพับทั้ผลหว้าอันเิแ่มพูพฤษประำทวีป แ่เรื่อสัารบูาแห่เทพยาทั้หลายอสูั่วลำาลหนึ่ แลหมู่อมรินทร์พรหม่าถวายมลพรมีอเนประาร แลเล่นมโหรศพสมโภถึ ๗ วันเปนำหน แล้วท้าวเทพยาทั้หลาย็ถวายโอวาทนุศาสน ให้ั้อยู่ในเบาิศีลแล้ว็นิวันาารสู่เทวะโล ส่วนสมเ็พระเ้าสีหหนุราและษัริย์ทั้ปว ยับยั้อยู่ในมป เล่นารมโหรศพสมโภทุทิวารารีถ้วนถึไรมาศ แล้วำริห์าลที่ะลับยัรุบิลพัสุ์ในเษมาศาฬปัษ์ ึ่รัสสั่ะษัริย์สัยรา ๓๐๐๐๐๐ ับสุทธิยอะมาย์ให้ไปสร้าปราสาทอ์หนึ่ ะรุบิลพัสุ์ มีพื้นไ้ ๗ ั้น มีเสา ๕๐๐ ้น แล้วไป้วยไม้ันทน์ ถวายนามันทนปราสาท แล้วให้พระสุโทะนะราโอรสับะษัริย์ ๑๐๑ อ์ไปสร้าปราสาทอิอ์หนึ่ มีพื้น ๙ ั้น มีเสา ๕๐๐ ้น แล้วไป้วยไม้ราพฤษ์ ส่วนสมเ็พระเ้านาธิปรา ็รัสใ้พระัิยวศทั้หลายับสุปิษอะมาย์ ไปสร้าปราสาทะรุบิลพัสุ์อิอ์หนึ่ มีพื้น ๗ ั้นมีเสา ๑๐๐๐ ้น แล้วไป้วยไม้แ่นทั้สิ้น แลารสร้าปราสาททั้ ๓ สำเร็แล้ว็ลับสู่เมือเทวะทหะนร สมเ็พระเ้าสีหหนุรา็ให้แ่ประับมรรา ั้แ่เมือเทวะทหะนรถึรุบิลพัสุ์ แล้วให้ราโอรส แลพระสุิสาึ้นทรอลานะรารถอันเียวัน มีอเนนิรานาำนัล ๑๐๐๐๐๐ ับะษัริย์ ๑๐๑ พระอ์ แลัิวศาสัยรา ๖๐๐๐๐๐ ามเส็แวล้อมเปนบริวาร ส่วนพระอ์็ทราธารแวล้อม้วยุร์โยธาหา เส็ยพยุหะแสนยาพลารไปในเบื้อน่า ฝ่ายพระเ้านาธิปรา็เส็ยาราพลาพลไปในเบื้อหลั ให้นำเอาสรรพสวิาวัถุแลอวิาวัถุึ่ะพระราทานแ่พระราธิา เปน้นว่าทาษีทาษาสิ่ละแสนโิ แล้าพัพัน ๑ ้าพลายพัน ๑ สินธพาิ ๘๔๐๐๐ อุศุภาษรสิ่ละอโเภนิามไปภายหลั แลหนทาั้แ่เมือเทวะทะหะนรนถึรุบิลพัสุ์นั้น โยว้าถึ ๓ โยน์เ็มไป้วยสัว์แลมนุษย์ทั้หลายหาระหว่ามิไ้ แลหมู่มหานนำไปึ่พัสุ์สิ่อทั้ปวสู่รุบิลพัสุ์ถึ ๔ เือนึ่ ึ่ถึพร้อมบริบูร์ สมเ็พระเ้าสีหหนุราทรทำมลราาภิเศะษัริย์ทั้ ๒ เหนือรันบัลลั์ถึสามรั้แล้ว อัเิเส็ึ้นสถิย์ะันทนปราสาท แล้วมอบราสมบัิให้พระราโอรส รอมไหสวริยสมบัิแทนพระอ์ บันาะษัริย์ทั้หลายมีสมเ็พระเ้านาธิปราเปนอาทิ ็ถวายบัมลาลับไปสู่พระนรแห่นๆ สมเ็พระเ้าศิริสุทโธทนะมหาราและพระศิริมหามายาเทวี็ทรอุปัษาพระรานนนีโยเารพย์ แลทรปิบัิในเบ็าิศีลแลทศพิธราธรรมโยโบราราประเพีทุประาร ราา สมเ็พระเ้าสีหหนุราทรพระราโราเบียเบียฬ ็เส็ทิว สมเ็พระราโอรสและพระราสุิสา ับพระัิยประยูรามัามาย์ทั้ปว ็ประุมระทำาราปะิถวายเพลิพระบรมศพ โยอุฬาริราสัารบูา ศิริสุทโธทโน สมเ็พระเ้าศิริสุทโธทนะมหารา ็เสวยมไหศวริยราถวัลยรัสืบสันิวศ์ำรพิภพรุบิลพัสุ์เสวยศิริสมบัิับ้วย พระศิริมหามายาสุุมาลาิราเทวีเปนบรมศุ.
วิวาหะมลปริวั์ปริเทที่ ๑ บ
----------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น