ไปทำงานพิเศษอยู่ต่างโลกก็ไม่ได้เเย่ขนาดนั้นหรอกนะ - นิยาย ไปทำงานพิเศษอยู่ต่างโลกก็ไม่ได้เเย่ขนาดนั้นหรอกนะ : Dek-D.com - Writer
×

ไปทำงานพิเศษอยู่ต่างโลกก็ไม่ได้เเย่ขนาดนั้นหรอกนะ

โดย Dolphin_w

ผู้เข้าชมรวม

103

ผู้เข้าชมเดือนนี้

5

ผู้เข้าชมรวม


103

ความคิดเห็น


0

คนติดตาม


1
จำนวนตอน : 1 ตอน
อัปเดตล่าสุด :  23 มี.ค. 62 / 08:01 น.

อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ

อาราชิเด็กหนุ่มที่ต้องการรู้ว่า ความเป็นมนุษย์คืออะไร หลังจากเหตุการณ์ในห้องน้ำกับน้องสาวเเท้ๆของตัวเอง!!
ได้ไปเจอกับคุณเจ้าของร้านกาเเฟโดยบังเอิญ หลังการตบตีกันอยู่พักใหญ่ ก็ได้ตกลงให้อาราชิมาทำงานด้วย 
ในโลกใบใหม่ เพื่อนหูแมว เอล์ฟโลลิ พี่สาวติดกาแฟ ฟิสิกส์ใหม่ๆ(?) แต่ความหมายยังคงเดิม เขาจะตามหาจนเจอ หรือความมืดมนจะตามกลับหลอกหลอนเขาอีกครั้ง 

“สุดท้ายเเล้วความหมายคืออะไรกันแน่” 

โลกจะเปลี่ยนไป หรือเขาจะเปลี่ยนไป

“เพราะทั้งสองยังสำคัญอยู่ ชั้นก็ทิ้งอันไหนไปไม่ได้หรอก....” 

ติดตามใน “ไปทำงานอยู่ต่างโลกก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอกนะ”
(วันอัพ: ไม่รู้ ช่วงนี้ยุ่ง ว่างๆจะอัพให้)

ตัวละคร ณ ตอนนี้

ฮัทสึกิ: พี่สาวใหญ่ประจำร้าน ที่ทำหน้าที่ชงกาแฟเพราะสกิลการรับลูกค้าของเธอแย่เเบบสุดๆ ด้วยดวงตาปลายตาและบุคลิกที่แลดูเหมือนทำโอทีมาสิบชั่วโมงแล้วยังไม่ได้นอนพัก ชอบกาแฟเป็นชีวิตจิตใจเเละกาเเฟของเธอชนะใจหลายๆคน
“แค่ได้กลิ่นกาแฟ ก็รู้ได้แล้วว่าความคิดใหม่กำลังจะเกิดขึ้น”

อิรินะ: เหมียวส้ม เมดผู้ร่างเริงแจ่มใสประจำร้าน คนที่ต้องคอยดูแลพี่สาวประจำร้านอย่าง ฮัทสึกิ ให้เข้าที่เข้าทางอยู่เสมอ มารยาทงามอยู่เสมอๆแม้กำลังด่าอยู่เสมอยังคิดว่ากำลังชมเลยด้วยซ้ำ เผ่าครึ่งมนุษย์ครึ่งแมวที่อาศัยอยู่หอพักเดียวกับมิเอะ
“…ต…แต่ชั้นเชื่อนะคะ”

มิเอะ: เจ้าของร้านสุดแสนจะโลลิ ที่ชอบใส่เสื้อผ้าที่เข้ากับหน้าตาที่ไม่ใช่อายุ อายุของเธอก็ปาไป20กว่าแล้ว อดีตชนชั้นสูงของอาณาจักรข้างๆถึงแม้จะมีสายเลือดของชนชั้นสูงแต่มีความถ่อมตัวสุดๆ ผู้เป็นเจ้าของร้านที่ดูเหมือนจะเบื่อการทำร้านนี้ไปเสียแล้ว ชอบทะเลาะกับอาราชิอยู่เสมอๆ 
“สุดท้ายคำถามสำคัญในวันนี้จะไม่ถูกตัดสินด้วยการคุยกันบนโต๊ะกาแฟ แต่จะเป็นการใช้ชีวิตต่างหากล่ะ”

อาราชิ: สุดยอดแห่งความสิ้นหวัง เด็กหนุ่มม.ปลายที่พึ่งสอบเข้าโรงเรียนที่ดีที่สุดในประเทศของโลกเดิมได้ แต่กลับถูกด่าตอกหน้าว่า “พี่น่ะ ไม่มีความเป็นมนุษย์อีกต่อไป” เลยคิดจะมาตามหาความเป็นมนุษย์ และความหมายในโลกที่ดูมีความหมายมากกว่า
ชอบพูดตรงๆไม่อ้อมค้อม มีเล่ห์เหลี่ยมเล็กๆ ขอดักทางมิเอะอยู่เสมอๆ คู่ปรับตั้งแต่เจอหน้ากันครั้งแรก ทำหน้าที่เป็นคนรับออเดอร์กับพนักงานเสิร์ฟ 
“อาจดูเหมือนปกตินะ…แต่ว่าข้างในมันเน่าเฟะจนไม่รู้ว่าดึงตัวเองเข้าด้วยกันได้อีกนานแค่ไหน….”

คนเขียน
นักเรียนม.ปลาย สายวิทย์ จบเเค่นี้
อยากด่า วิจารณ์เพิ่มเติม เชิญที่ทวิต(ไม่ค่อยออน dek-d)




นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

คำนิยม Top

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

คำนิยมล่าสุด

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

ความคิดเห็น