คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Never-Ending [Love] }5
หลัเลิเรียน
Love~ oh baby my girl~! เสียโทรศัพท์อิบอมัึ้น
“มีอะไรรับ พี่ฮีอล”ิบอมรับโทรศัพท์
“วันนี้พี่ลับบ้านับีวอนนะ นายลับนเียวล่ะัน”
“พี่เป็นอะไรรึเปล่ารับ น้ำเสียูไม่ีเลย”
“นายอย่ารู้ีไปหน่อยเลย แล้วเอัน”ฮีอลัสายทันที
“ฮีอล! ร้านนมปัใล้ๆโรเรียนอร่อยมาเลยนะ เหมาะสำหรับู่รัู่ใหม่ เี๋ยวเราไปิน้วย
ันเนอะ” ีวอนพู้วยสีหน้าสใส
“อื้ม ไปสิ ู่รัู่ใหม่นี่เนอะ”ฮีอลพูแ่สายาับ้อไปที่ฮันยอ ที่ำลัุยับยูฮยอนับ
เยออย่าสบายอารม์
............................................................
........................................................................................
.................................................................................................................
“วันนี้ให้ันไปส่นายนะ” ิบอมพู่อนที่ทเฮะออาห้อไป
“ทำไม” ทเฮถาม
“ันเื่อว่าพวอันธพาล้อลับมาหานาย” ิบอมอ้า
“ืมมมมมมมมมมมมม”(เสียทเฮิ)
“็ไ้”ทเฮอบ
“ริ้วๆๆๆๆ”เพื่อนๆที่ไ้ยิน่าแวันยให่
ทำเอาิบอมับทเฮหน้าแไปามๆัน
“พอไ้แล้วเ้าพวบ้า”ทเฮ่าเพื่อนแ้เิน แล้วรีบเินออาห้อไป ทำเอาิบอมวิ่ามแทบ
ไม่ทัน
.............................................................
.............................................................................
.........................................................................................
“เสร็แล้วรับรู”ฮยอแ พู
หลัาที่่วยรูรวานนัเรียน (ฮยอแอเราเป็นเี)
“อ่า อบใมา้ะ รีบๆลับบ้านเถอะ ่ำมาแล้ว”รูพู
“รับ”ฮยอแพูแล้วลารูลับบ้าน
้านอฝนหนัมา ฮยอแถอนหายใ่อนะเอาร่มึ้นมาาแล้วเินผ่าสายฝนไป
--เอ๊ะ!นั่นใรอ่ะ เินาฝนอยู่—ฮยอแิ
แล้วรีบเินไปหานนนั้น (เป็นเีอีแล้ว)
“อ้าว! พี่ฮัน”ฮยอแร้อ เพราะนที่เินาฝนเป็นฮันยอนั่นเอ
“เบาๆสิ ฮยอแ......ร้อยัับันะ่านายอย่าั้นแหละ”ฮันยอว่าำๆ
“แหะๆ...เอ่อเ้ามาสิรับ ้านอมันเปีย เี๋ยวพี่็ไม่สบายนะ”ฮยอแพู พลายื่นมือเล็ๆ
มาึฮันยอให้เ้าร่ม
“ร่มนายมันแบะาย”
“ไม่เป็นไรหรอรับ”
“ั้นพี่็ไม่เรในะ” ฮันยอเินเ้ามาในร่มอย่าว่า่าย
ฮยอแ้อหน้าฮันยอ –ทำไม้อหน้าแ้วย แๆๆ ใเย็นๆสิฮยอแ--
“พี่รู้ัวมั้ยยย”ฮยอแมอหน้าฮันยอ –อ๊า เราำลัะพูอะไรออไป--
“อะไร”ฮันยอหันหน้ามาทำเอาฮยอแหัวใแทบหยุเ้น
“ มีอะไรหรอ”ฮันยอถามอีรั้
“อ้อ อะ เอ่อ ือ เอ่อ ือ” ฮยอแไม่ไ้ั้ัว
“พี่รู้ัวมั้ย ว่าพี่ำลัทำให้ผมเปีย”ฮยอแ้มลมอแนเาที่แนบิับแนฮันยอ
“555+ อโทษที ั้นพี่ออไปาฝนเหมือนเิม็ไ้”
หมับ! มือเล็ๆรีบรั้้อมือหนาอฮันยอ
“ไม่เป็นไรรับ”ฮยอแพู
ฮันยอมือที่เาะแนอเาอยู่ ใ็เ้นแรไม่รู้ัว
“เอ่อ ทำไมพี่ถึลับ่ำัรับ”ฮยอแรีบเอามืออแล้วรีบเปลี่ยนเรื่อทันที
“้อมบาสอยู่น่ะ…นายล่ะลับบ้าน่ำเหมือนันหนิ”ฮันยอถามลับ
“อ๋อ...ผม่วยรูทำานอยู่รับ”ฮยอแอบ
.......................................................
..............................................................
“อร่อยมั้ย? ฮีอล”ีวอนถาม
“.........................................”ฮีอลเหม่ออไปนอหน้า่าที่ฝนำลัโปรยปราย
“ฮีอล”ีวอนเย่ามือฮีอลแล้วเรียื่อ้ำอีรั้
“อ่ะ อะไรหรอีวอน”ฮีอลสะุ้่อนะส่ยิ้มไปให้
“นี่นายแน่ใใ่มั้ยฮีอล ว่านายรัันริๆ”ีวอนเริ่มไม่แน่ใ
“..........................”—ใ่ ารเลืออันอาทำให้นายเ็บปว อโทษริๆีวอน—
ฮีอลิ
“ผมอยาให้ฮีอลรู้นะว่าถึยัไ ผม็ไม่เสียใเลยที่อนนี้ ฮีอลอายัไม่รัผม แ่ผมะ
พยายามทำให้ฮีอลลืมนทีุ่ำลัประอยู่อนนี้ ให้ไ้รับ” ีวอนพูน้ำเสียเศร้า
ทำเอาฮีอลหน้าา
.......................................
................................................
....................................................
หน้าบ้านอ ทเฮ
“ ถึแล้วล่ะ อบในายมาเลยนะิบอม”ทเฮล่าว
“อื้ม”
“ร่มเอาไว้ับนายเลยนะ” ทเฮพู
“ อื้ม...อบุ”
“................................”
“ั้น ันไป่อนนะ” ิบอมหันหลัลับำลัะเินลับบ้าน
“เอ่อ ฝันีนะ ิบอม”พูบทเฮ็รีบวิ่เ้าบ้านทันที
ปล่อยให้ิบอมยืนยิ้มอยู่นเียว
-------------------------------------------------------------------------
ป๋าออแล้ววววววววววววววว
ป๋าเยแล้อะไรฮยออ่ะ อันนี้นแ่เอ็ไม่รู้เหมือนัน้า ้อไปถามป๋าเอ^^
แล้วเ้าว่าน่ะ มัน้อมีเบื้อหลัเยอะแยะแน่เลย
อยาอ่าน่อแล้วอ่ะ
มา่อไวไวน่ะ่ะ
แล้ว็อย่าลืมเม้นเน้อออ
ความคิดเห็น