เพลงของเธอ...

ลำดับตอนที่ #4 : พรุ่งนี้

 สวัสดีครับ....

ตอนนี้ผมอยู่หน้าร้านขายเครื่องดนตรีแถวโรงเรียน

Stand by Music

แต่ร้านมันยังไม่เปิดครับ

ผมเหลือบดูนาฬิกาก็ตอนนี้เวลา 11.47 น. แล้ว

ทำไมผมถึงต้องมาอยู่หน้าร้านขายเครื่องดนตรีน่ะหรอ..

หลังจากที่พี่เบลล์ได้จากไป คำพูดสุดท้ายที่พี่เบลล์ทิ้งไว้

เหมือนจุดประกายไฟให้กับผม จากเด็กที่เคยเล่นดนตรีเอาสนุกๆ

แต่คำพูดนั้นทำให้ผมมีความคิดที่จะทำวงดนตรีขึ้นมา..เพื่อคนที่เรารัก

ผมตัดสินใจเดินไปร้านอาหารตามสั่งแถวนั้นเพื่อกินข้าวซะก่อน กลับมาเพื่อร้านจะเปิด

ก่อนกลับไปผมแวะร้านหนังสือแถวนั้น เพื่อซื้อหนังสือฟุตบอลมาไว้นั่งอ่านระหว่างรอ

ผมกลับมายืนอยู่หน้าร้านอีกครั้ง แล้วมองนาฬิกาตอนนี้ก็เวลา 12.35 น.

ผมเดินเข้าไปในร้านขายเครื่องดนตรี ข้างในเป็นร้านเล็กๆข้างในเป็นตู้เคาเตอร์ที่วางขายพวกอุปกรณ์เครื่องใช้เล็กๆน้อยๆ หนังสือดนตรีต่างๆ

ด้านข้างของร้านจะวางพวกเครื่องดนตรี ตู้แอมป์ และมีที่นั่งเล่น มีจอทีวีที่ไว้เปิดคอนเสิร์ทวงร็อคตลอดทั้งวัน

ข้างในจะมีเฮียที่เจ้าของร้านชื่อ "เฮียเต่า" นั่งเช็ดทำความสะอาดกีต้าร์ตัวโปรดอยู่ด้านหลังเคาเตอร์

ผมเดินเข้าไปทักทายเฮียเต่าอย่างยิ้มแย้ม

"สวัสดีเฮีย.."

เฮียเต่าหันหน้าขึ้นมามองหน้าผม

"อ่าว ไอปอ มาทำไรวะ..."

"เหมือนเดิม"ผมยิ้มเขินๆให้

เฮียเต่าเจ้าของร้าน Stand by Music เป็นอาจารย์สอนกีต้าร์ผมมาตั้งแต่ ม.ต้น

เฮียแกมีทักษะด้านกีต้าร์เป็นเลิศ และมีพรสวรรค์ด้่านดนตรีสูง

เฮียแกอายุประมาณ 40-45 นี่ล่ะไม่เคยถามซักที

เฮียแกสูงประมาณ 185 ตัวใหญ่มาก น้ำหนักซัก 80 มั้งแต่ไม่ค่อยมีพุงให้เห็นเท่าไหร่

ดูแล้วหุ่นดีมาก มีลายสักเต็มตัวเลยที

ตัดทรงผมสกินเฮต เจาะหู ไว้หนวดเครายาวเฟื้อยเหมือนนักร้องเพื่อชีวิต

ชอบใส่เสื้อกล้าม กับ กางเกงยีนเวลาอยู่ที่ร้าน

"อีกแล้วหรอวะ?"เฮียเต่าตอบพลางทำหน้าเซ็งๆ

"แกนี่ชอบทำสายขาดจริงๆเลย"

"สมัยชั้นเล่นยังไม่ทำขาดบ่อยทำแกเลย"เฮียเต่าพลางส่ายหัว

"ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ" ผมหัวเราะพลางรูดซิบกระเป๋ากีต้าร์ออกมา

แล้วหยิบกีต้าร์ของผมให้เฮียเต่า

"เฮ้อ..."

"เห็นกีต้าร์แกทีไรชั้นล่ะเซ็ง"

"กีต้าร์ไม่เหมาะกับหน้าตาคนเล่นเล้ย" เฮียเต่าถอนหายใจพลางส่ายหัว

"ไอ้ SQUIER HELLO KITTY STRAT เนี้ย"

"โหเฮียผมก็สั่งเอาจากร้านเฮียนี่แหละ..."ผมพลางพูดประชด

"ตัวนี้ก็นานแล้วนะ แกซื้อตัวใหม่เหอะเดี๋ยวชั้นลดให้"เฮียเต่า

"ไม่ล่ะเฮียผมชอบตัวนี้รักสุดๆเลย"ผมบอกพร้อมกับทำมือปฎิเสธ

"เออนี่...ไอ้ปอ"เฮียเต่าหันกลับมาถามผมอีกที พร้อมกับวางกีต้าร์ไว้ที่โต๊ะหลังเคาเตอร์

"แกไม่คิดจะตั้งวงดนตรีหน่อยหรอ"

"ฝีมือแกก็ดี..."

"จะทำวงมันไม่ยากหรอก.."เฮียเต่าถามผมด้วยความสงสัย

"ห๊ะ...." ผมอึ้งกับคำถาม...

ก่อนจะตั้งสติตอบกลับไป

"ก็อยากอยู่หรอกนะ..."

"แต่ผมไม่มีเพื่อนที่เล่นดนตรีเลยนี่สิ.."ผมถอนหายใจ...

"หรอ...."

"น่าเสียดายนะ" เฮียเต่าทำหน้าเศร้าๆ...

"แกเป็นลูกศิษย์ที่ชั้นยอมรับเลยล่ะ.."เฮียเต่ามายิ้นให้กับผม

"ชั้นไปดูกีต้าร์แกต่อดีกว่า.."เฮียเต่าพูดพลางลงไปนั่งกับเก้าอี้

"ฝากด้วยนะเฮีย"  ผมเดินมานั่งตรงที่นั่งด้านหลังเปี่ยมไปด้วยมหกรรมตู้แอมป์สารพัดยี่ห้อ

พร้อมกับหยิบหนังสือฟุตบอลมาอ่าน....

ผ่านไปประมาณ 5 นาที

ตุบ.....

เหมือนมีเสียงอะไรตกใส่หัวผม

"อุ๊ย....."

"ขอโทษค่ะ"

เสียงผู้หญิงปริศนามาขอโทษผม..

เสียงแห้งๆเบาๆขอโทษผมอย่างเบาๆ

"โอ๊ยยยยยยยยยย..........."

"เจ็บ..."ผมพูดตะโกนออกมาแบบไม่รู้ตัว

เครื่องดนตรีตกใส่มันไม่ใช้เบาหรอกแต่มันก็ไม่น่าจะหนักถึงขนาดที่ผมตะโกน..

เธอมองหน้าผมนิ่งๆซักนิดแล้วก็หันหน้าหนีไป

พร้อมกับหยิบกระเป๋ากีต้าร์ที่ตกใส่หัวผมมาถืออย่างไม่มีอะไรเกิดขี้น

ผมเข้าใจว่าเธอไม่ตั้งใจแน่นอนเพราะผมเห็นสายสะพายมันตกหล่นอยู่

เสียงดังไปถึงเฮียเต่าที่กำลังเปลี่ยนสายกีต้าร์ให้กับผมอยู่

จนต้องลุกขึ้นมาดู

"ร้องอะไรแกวะไอ้ปอ"เฮียเต่าลุกขึ้นมาตะโกนลั่นร้าน

ผู้หญิงคนนั้นหิ้วกระเป๋ากีต้าร์เดินเข้าไปในทางเค้าเตอร์ที่เฮียเต่ากำลังทำหน่าเบ้เพราะเสียงดังของผมอยู่

"อ่าว....กลับมาแล้วหรอ"

"กลับไวจัง..." เฮียเต่าสงบอารมณ์พูดอย่างดี

"อืม...." เธอตอบง่ายๆสั้นๆ

"วันนี้ไม่ซ้อมดนตรีกับเพื่อนๆหรอ.."เฮียเต่าถามเธอกลับไปอีกที

"ไม่ล่ะ"  เงียบๆสั้นๆ

หลังเธอพูดออกมาเธอทำหน้าเศร้าๆนิดๆ

"มีปัญหาอะไรรึปล่าว?"เฮียเต่าถามอย่างสงสัย

ผู้หญิงคนนั้นเหมือนน้ำตาซึมๆออกมาและทำหน้าเศร้า

"หนูลาออกจากวงมาแล้วล่ะ"เธอตอบออกมาเบาแฝงไปด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ

"มีปัญหาในวงจริงๆด้วย.."

"มีปัญหาอะไรบอกพ่อได้นะ.."เฮียเต่าตอบน้ำเสียงนิ่มๆพร้อมเอามือลูบหัวผู้หญิงคนนั้น

(...พ่อ......)

(...ลูกเฮียเต่าหรอเนี้ย....)

(....ไม่จริงน่า....)

(....น่ารักซะขนาดนี้....)

"หนูไม่ไหวแล้วล่ะ..." เธอพูดไปพลางน้ำตาซึม พร้อมเอามือปาดน้ำตา

"ปล่อยให้หนูไปรอแล้วไม่มีใครมา"

"พอจะไม่ไปก็เลิกกันง่ายๆ" 

"ไม่มีความตั้งใจที่จะซ้อมดนตรีเลย"

"ติดแฟนกันหมด"

"ไม่รู้กันเลยรึไง..." เธอพูดมารัวๆพลางเอามือพยายามปาดน้ำตาอยู่

"ว่าหนูน่ะก็เหงาเหมือนกันนะ" พร้อมกับเอามือที่ปาดน้ำตาลง

ไปกอดเฮียเต่า...พร้อมกับเสียงสะอื้นในลำคอ

"เอาน่า...ลูก..." เฮียเต่าก้มลงมากอดเธอคนนั้นพร้อมกับเอามือลูบหลัง

"ไม่ว่ายังไงลูกก็ยังมีพ่ออยู่นะ.."

"พ่อไม่ทิ้งลูกไปไหนหรอก.."

"นี่เกี่ยวก้อยสัญญาเลย..." เฮียเต่าพลางยิ้มพร้อมชูนิ้วก้อยขึ้นมา

"อื้ม..." เธอยิ้มขึ้นแล้วเหมือนจะอารมณ์ดีขึ้น

ในตอนนั้นผมกำลังอึ้งอยู่ท่ามกลางฉากดราม่าระหว่างพ่อลูก

และฉากรักน้ำเน่าของครอบครัวนี้

บอกกันสติผมกำลังเตลิดไปกับความจริงที่โหดร้าย เฮียเต่า หน้าโจรมาดเพื่อชีวิตไหงมีลูกสาวน่ารักขนาดเนี้ย..

"ไอ้ปอ.."

"ไอ้ปอ.."

"ไอ้ปอ.."

"เรียกไม่ได้ยินนะแกเนี้ย.."

เฮียเต่าเดินมาหาผมพร้อมตบหัว เรียกสติ

เพี๊ยะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ!!

"โอ๊ยยยย..." ผมร้องออกมา

"เฮียตบผมทำไมเนี้ย"

"ชั้นเรียกทำไมแกไม่ตอบ.." เฮียเต่าตอบผมแบบเสียอารมณ์

"แล้วเฮียมีอะไรกับผม..." ผมลูบหัวที่โดนเฮียเต่าผม

ผู้หญิงคนนั้นเดินมาข้างๆเฮียเต่า

"พ่อ..."

"คนนี้ใครอ่ะ..." เธอถามแบบสงสัย

"มันชื่อ ปอ" เฮียเต่าหันไปคุยกับเธอ

"เป็นลูกศิษย์พ่อแล้วลูกค้าประจำน่ะ"

"โห...เก่งนะเป็นลูกศิษย์พ่อได้เนี้ย"

"ปกติเห็นไม่เคยสอนใคร.." เธอดูอึ้งๆกับผมนิดหน่อย

"ฮะ...ก็นิดหน่อยอะครับ" ผมยิ้มเขินๆ

"เอ่อ...."

"ผมชื่อ ปอ ครับ "

"อยู่ ม.4/15 ครับ" ผมแนะนำตัวเองให้เธอฟัง

"นี่ลูกชั้นเอง ชื่อ น้ำ "

"อยู่ ม.5 ก็รุ่นพี่แกปีนึงล่ะนะ" เฮียเต่าแนะนำลูกสาวตัวเองให้ผมฟัง

"น้ำค่ะ" น้ำพลางพูดและยิ้มให้กับผม

"เอ่อ..." 

"พี่น้ำเล่นอะไรหรอครับ" ผมถามด้วยความสงสัย

"อ๋อ.."

"เล่นเบสน่ะ"

"พ่อพี่เค้าสอนให้ตั้งแต่เด็ก" พี่น้ำตอบอย่างภูมิใจ

ผมหันไปมองหน้าเฮียเต่าในทันใด

เฮียเต่าก็เหมือนจะรู้ตัวหันมามองหน้าผม

แล้วพูดยืดในทันที

"เก่งมั้ยล่ะ.."

ผมหันกลับไปหาพี่น้ำอีกครั้ง

พี่น้ำเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆสูงไม่น่าเกิน 165  ดูไม่เหมือนเด็ก ม.5 ซักเท่าไหร่ เสียงแห้งๆแหบๆ ดูแล้วก็น่ารักดี

ผิวขาว ผมดำขลิบสวยงาม รูปหน้าสวย เจาะหู มีไฝที่ใต้ปากด้านขวา เงียบๆไม่ค่อยพูดแต่ไม่น่ากลัว

ดูแล้วมีสเหน่แบบแปลกๆ

ไม่รู้สิ...ผมอธิบายไม่ถูกเหมือนกัน

แต่มีสิ่งนึงที่ผมพอจะพูดได้เต็มปากเลย

ผู้หญิงน่ารักขนาดนี้....

ไม่มีทางเป็นลูกเฮียเต่าได้หรอกเฟ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!