เพลงของเธอ...

ลำดับตอนที่ #1 : คิด

 เวลา 13.25  วันเสาร์

 "ไอปอเร็วๆพี่เค้าเรียกแล้ว"

"เออๆ เดี๋ยวดิวะมันยังไม่สุดเลย"

"เออๆ เร็วๆนะมึง"

"เฮ้อ! สบายตัว" ผมออกมาพร้อมกับความสบาใจที่ได้ปลดปล่อยทุกข์ที่ห้องน้ำได้สำเร็จ

"รีบไปกันเหอะ"แม็กทำสีหน้ากระวนกระวายและรีบเรียกให้ผมรีบไป

"เออๆ"ผมก็รีบวิ่งไปกันแม็กมัน

ผมชื่อ"ปอ" ตอน ม.ต้น ผมได้เกรดถึง 3.91 ใครๆก็ต่างคิดว่าผมต้องไปเรียนต่อทางสายวิทย์อย่างแน่นอน

แต่แล้วทำไม คนอย่างผมถึงต้องมาเรียนสายศิลป์ล่ะ แม้ใครๆจะบอกว่าผมว่าหรือผมเพี้ยน

แต่ผมก็ไม่เสียใจนะ สิ่งที่ผมทำลงไป

"น้องมาช้านะ มานี่เลย" พี่โจ้ที่ทำหน้าพี่เป็นว๊ากในวันนี้เรียกพวกผมกับ แม็กไปข้างหน้าพี่พวกพี่เค้ากำลังทำกิจกรรม

"อะ กล่องจับเลย"พี่โจ้ยื่นกล่องปริศนามาตรงหน้าผมกับแม็ก

"กล่องอะไรหรอครับ?"ผมถามพี่เค้าไปแบบงงและไม่เข้าใจ

หลังจากเปิดเทอมมาได้ 2 อาทิตย์ผมก็ทำให้อาจารย์หลายๆคนตกใจ ผมเลือกที่จะเรียก สายศิลป์-ฝรั่งเศส

มากกว่าที่จะเรียนสายวิทย์ แม้อาจารย์หลายคนตกใจและหาว่าผมเพี้ยน แต่ผมไม่สนใจหรอก

และที่ทำให้ทุกคนตกใจไปมากกว่านั้นผมเลือกที่ะจะอยู่ห้อง 4/15 ที่ว่ากันว่าเป็นห้องที่แย่ที่สุดในห้องฝรั่งเศส

"เป็นกล่องจับเลือกพี่รหัส รีบๆจับซะ" พี่โจ้เขย่ากล้องและบอกให้พวกผมรีบๆจับ

"ปอ มึงก่อนดิ" ไอแม็กพลักหลังผมออกไปข้างหน้า

และผมไปเหลือบไปเห็น...

"ปอ! สู้ๆนะ"พี่เบลล์พูดพร้อมยิ้มให้ กำมือไว้ สู้ๆ

"เหอะ เหอะ ครับ" ผมได้แต่ยิ้มเหย ให้กับพี่เบลล์

พี่เบลล์รุ่นพี่ผมตั้งแต่อยู่ ม.ต้น เธอเป็นคนที่น่ารักมาก สูงประมาณ 165 ตัวเล็กๆ พูดเก่ง และนิสัยดีๆ  

และเรียนเก่งมาตั้งแต่ ม.ต้น และพี่เค้าก็คือรักครั้งแรกของผมเลยทีเดียว

พี่เบลล์ทำให้อาจารย์ต่างๆแปลกใจเมื่อพี่เค้าเรียกที่จะเรียนศิลป์ภาษา รวมถึงผมด้วย

แต่ด้วยความความรักครั้งแรกของผม แม้ผมจะได้แค่แอบรักพี่เค้าข้างเดียวมาตลอดก็เถอะ

ผมเอามือล้วงเข้าไปในกล่องนั่น ข้างในมีกระดาษยั้วเยี้ยเต็มไปหมด ผมตัดสินใจเลือกอันที่ใกล้มือที่สุดแล้วหยิบขึ้นมา

แล้วยื่นให้พี่โจ้ไป

"นี่ครับ" ผมหยิบเศษกระดาษข้างในนั้นยื่นให้พี่โจ้ไป

พี่โจ้เกะกระดาษอย่างช้าๆ มันทำให้ผมและเพื่อนๆตื่นเต้นไปกับมัน 

ทันทีที่พี่โจ้เกะกระดาษได้ก็หัวเราะคิกคักและเรียกพี่เบลล์มาดู

พี่เบลล์ก็ยิ้มไปกับข้อความข้างใน

ที่ผมอยากรู้คือ...

ในกระดาษนั่นคืออะไร

พี่เบลล์เดินมาตบใหล่ผม

"ดีใจด้วยนะ พี่เป็นพี่รหัสของล่ะ" พี่เบลล์พูดพร้อมยิ้มให้

"ได้เป็นพี่น้องกันอีกแล้วนะ"

"อ่ะ...ครับ" ผมได้แต่ตอบกลับไปแบบเขิน

คงเป็นพรมลิขิตอีกครั้งที่ทำให้ผมกับพี่เบลล์ได้ใกล้ชิดกัน มันคงเป็นอีก 1 ความสุขของผมเลยทีเดียว

เพราะสำหรับผมขอแค่ได้เห็นหน้าพี่เบลล์ทุกวันก็ดีใจแล้ว....

"เอาน้องไปนั่งที่ ไปแล้วน้องอีกคนมาหยิบ" พี่โจ้ไล่ผมไปนั่งที่แล้วก็เรียกแม็กไปจับ

ผมหันหน้าไปทางพี่เบลล์ ซึ่งพี่เบลล์ก็เหอะแล้วก็โบกมือให้ ผมก็ได้แค่โบกมือให้พี่เค้าก่อนไปนั่งที่

หลังเลิกงานรับน้อง....

"ปอ ปอ" เสียงพี่เบลล์เรียกผม 

ซึ่งเมื่อผมหันไปก็เจอพี่เบลล์ซึ่งพี่เค้าน่ารักมากและเสียงกระชากใจเหลือเกินเป็นเพราะผมแอบรักพี่เค้าหรือเปล่าก็ไม่รู้

"มีอะไรครับพี่?"ผมก็ได้แต่ถามไปแบบงงๆ

"พี่ขอเบอร์โทรศัพท์ไว้หน่อยได้มั้ย"พี่เบลล์ได้บอกคำนี้ออกมาเหมือนน้ำตาผมจะไหล ผมก็อยากจะได้เบอร์พี่เหมือนกันแต่ผมไม่กล้านะน่ะ

"อ่า....ครับ " ผมก็หยิบโทรศัพท์แล้วก็กดเบอร์พี่เค้าลงในโทรศัพท์แล้วโทรออกไป แล้วก็เซฟเบอร์เก็บไว้

"ขอบใจนะ" พี่เบลล์เก็บโทรศัพท์แล้วก็ยิ้มให้ผม

"ว่าแต่ปอกลับยังไงอ่ะ"พี่เบลล์ก็ถามผมขณะที่ผมเก็บโทรศัพท์เหมือนกัน

ผมเงยหน้าขึ้นมาแล้วก็ตอบพี่เบลล์แบบงง

"ผมเอารถมอเตอร์ไซต์ มาน่ะครับ แล้วพี่ล่ะ?"

"อ๋อพี่รอพ่อมารับน่ะ"

"งั้นผมรอเป็นเพื่อนนะ" ผมบอกพี่เบลล์

"ไม่เป็นไรหรอก" พี่เบลล์หันมาทำมือสะบัดแบบเกรงใจ

"น่านะ ผมไม่รีบไปไหนด้วย ยังไงก็อยู่หอแถวๆนี้"

"หรอ? งั้นก็ได้"

ผมนั่งรอตรงโต๊ะแถวๆหน้าห้องปกครองกับพี่เบลล์ก็ชวนคุยกันไปเรื่อยๆ

"อ๊ะ โทรศัพท์สั่น" พี่เบลล์เอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมา

"ค่ะพ่อ หนูอยู่ในโรงเรียนค่ะ"

"ค่ะๆหน้าโรงเรียนนะคะ"

"ปอ พี่ไปก่อนนะ" 

"ขับรถดีๆนะ" พี่เบลล์โบกมือลาให้ผม

"ครับพี่ โชคดีนะครับ"

พี่เบลล์เดินออกไปนอกโรงเรียน ลับสายตาผมไปเรื่อยๆ

ผมก็ยังคงนั่งอยู่ที่นี่ต่อไปเพราะมันเป็นอีก 1 ความทรงจำของผมกับพี่เบลล์

.

เวลา 20.33  ของคืนวันเสาร์

"ฮัลโหล ใครหรอคะ?" พี่เบลล์รับโทรศัพท์พร้อมคุย

"เอ่อ...ผมปอนะครับ" ผมตอบกลับไปอย่างเขอะเขิน

"อ้าว ปอมีอะไรหรอ?"

"อ๋อ เปล่าครับแค่อยากลองโทรดู"

"อยากรู้ว่าโทรติดมั้ย กลัวพี่ให้เบอร์พ่อพี่มา"ผมพูดแบบติดตลกแก้เขิน

"ฮ่ะๆๆ ตลกดีนะ" พี่เบลล์หัวเราะใส่ผ่านทางโทรศัพท์

ผมบอกตรงๆว่าเสียงพี่อย่างน่ารักนะ

"ว่าแต่ปอทำอะไรอยู่หรอ?"พี่เบลล์ถามกลับมา

"หา...เปล่าครับ......"ผมตอบกลับไปแบบอึ้งๆ

"ก็กำลังซ้อมกีต้าร์น่ะครับ"

"ปอเล่นกีต้าร์เป็นด้วยหรอ?"พี่เบลล์ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงตกตะลึง

"ก็เล่นมาตั้งแต่ประถมแล้วน่ะครับก็เล่นเรื่อยๆน่ะ"

"พี่อยากฟังจัง"

"พี่ชอบเพลงอะไรล่ะ ผมจะได้ไปฝึกเล่นให้ฟัง"ผมตอบกลับ

"อืม....นั่นสินะ"

"อ๊ะ เดี๋ยวพี่วางก่อนนะ จะไปอาบน้ำน่ะ"

"อ่ะ ครับ อาบน้ำให้สบายนะครับ" ผมก็ตอบกลับออกไปพร้อมเสียงวางสายโทรศัพท์ของพี่เบลล์

แม้จะได้คุยกันสั้นๆผมก็มีความสุข...