คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : เจ็บยังไงก็รัก
ที่บ้านอรถถั
ในะที่อมทัพับรถถัำลัเล่นน้ำอยู่นั้น พวเา็ไ้ยินเสียเาะประูบ้าน รถถัเลยรีบึ้นาสระแล้วรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ่อนะรีบไปเปิประูบ้านเพื่อูว่าใรมา
พอรถถัเปิประูบ้านออ รถถั็เอับเทพบุรอัวเอ เพราะนที่มานั้นือนาวา นที่รถถัแอบปลื้ม ้วยวามีใมา รถถัรีบทัทายนาวาว่า
"ุนาวา? มาหารถถัเหรอรับ? "
"เปล่า... ผมมาามหาเพื่อนอผมรับ อมทัพอยู่ที่นี่ใ่ไหมรับ? "
"ะ รับ เาอาบน้ำอยู่หลับ้าน"
"ผมอเ้าไปุยับเพื่อนผมหน่อยไ้ไหมรับ? "
"รับ? เิรับ"
"อบุ"
นาวาเินแทรรถถัผ่านประูเ้าไปทันทีที่ไ้รับอนุาิ โยนาวาไม่สนใะถามอะไรรถถั่อ นาวารีบรไปหาอมทัพ แล้วนาวา็เรียอมทัพ้วยวามใว่า
"อมทัพ? นี่มึหัว่ายน้ำที่สระเป่าลมั้แ่เมื่อไหร่วะ? ึ้นมาเี๋ยวนี้เลยนะมึ? "
"นาวานายมาไ้ยัไ? มาหารถถัเหรอ? "
"เปล่า... มาามหาแนั่นแหละ อมทัพ"
"ามหาทำไมเหรอ? "
"ึ้นมา่อนแล้ว่อยุยัน"
"อืม "
อมทัพึ้นาสระน้ำ แล้วอมทัพ็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าุเ่าอัวเอเินออมานั่ล้า ๆ นาวาที่นั่รออยู่หลับ้าน แล้วอมทัพ็ถามนาวาว่า
"รู้ไ้ยัไว่าูอยู่ที่นี่? "
"ะไม่รู้ไ้ยัไล่ะ ็พ่อมึามหามึยัับะพลิแผ่นินอยู่แล้ว แล้วนี่มึเป็นอะไร มือถือ็ไม่เปิ ปิเรื่อทำไม รู้ไหมพ่อมึเป็นห่วมึมานะ"
"ไม่ไ้ปิหรอ... แ่แบหม"
"ทะเลาะับพ่อเหรอ? "
"อืม... เ้าไลู่ออาบ้าน ูไม่มีที่ไป ็เลยมาอยู่ับรถถั"
"อมทัพ? ลับบ้านเถอะ? พ่อมึเป็นห่วมาเลยนะ"
"ไม่! ูะไม่ลับไปอีแล้วล่ะ"
"อมทัพ? มึะมาอยู่บ้านรถถัแบบนี้ไม่ไ้นะ? อีอย่ามึไม่เยลำบาเลย มึะอยู่ที่นี่ไ้ยัไ? "
"อยู่ไ้สิ... รถถัยัอยู่ไ้เลย ูอยาลอลำบาูบ้าเหมือนันนะ ะไ้รู้ว่าวามลำบามันเป็นยัไ? "
"อมทัพ? ถ้าไม่ลับ ็โทรไปหาพ่อมึสัหน่อยเถอะ ูเห็นพ่อมึแล้ว ูอสสารไม่ไ้ว่ะ"
"หึ! ไม่ำเป็น้อโทรหรอ ูไม่ไ้สำัับเ้านานั้น เ้าไม่ไ้ห่วูหรอ"
"อมทัพ? ูไม่ิเลยนะว่ามึะื้อับพ่อมึไ้นานี้น่ะ? "
"นาวา? มึไม่ใู่ มึไม่เ้าใหรอ ูะบออะไรให้นะว่า พ่อูน่ะไม่เหมือนพ่อมึหรอ เพราะพ่อูไม่เยรัูเลย แ่พ่อมึรัมึยัับมึยัเป็นทารอยู่เลย"
"..."
นาวาพยายามเราให้อมทัพลับบ้านอยู่นาน แ่อมทัพ็ยัยืนยันว่าะไม่ลับ นาวาเลยบไหล่อมทัพเบา ๆ แล้ว นาวา็พูับอมทัพว่า
"อมทัพ? ถ้ายัไม่สบายใ ็ยัไม่้อลับอนนี้็ไ้นะ แ่ถ้าสบายใแล้ว ลับบ้านนะ? "
"อืม"
"อ้อ.... นี่บัรเอทีเอ็ม ุแอนโมึ ุแรถ พ่อมึฝาให้เอามาืนมึ"
"เอาลับไปเถอะ ่อไปนีู้ะไม่เอาอะไรอเ้าทั้นั้นแหละ ูะอยู่้วยัวเอให้ไ้"
"อมทัพ? มึะอยู่ไ้ยัไ? ในเมื่อมึไม่มีเินิัวสับาทน่ะ"
"พรุ่นี้รถถับอว่าะไปทำาน ูะอไปทำานับรถถั หลัานั้นู็มีเินแล้วล่ะ"
"แ่พรุ่นี้มีเรียนนะ มึไม่ไปเรียนเหรอ? "
"ไม่ไปหรอ... เพราะูยัไม่มีุใส่ไปเรียนเลย"
"อืม... นหัวแ็ยัไ็หัวแ็อยู่วันยั่ำสินะ ั้นูลับ่อนนะ? เี๋ยวเย็น ๆ ะลับมาใหม่"
"ะลับมาทำไมอี? "
"็ะเอาเสื้อผ้ามาให้มึไ"
"??? "
นาวาลุึ้น แล้วนาวา็เรียมเินออาบ้านไป แ่รถถัพยายามรั้นาวาไว้ โยวนนาวาให้นัุ่ยเป็นเพื่อนอมทัพนาน ๆ หน่อย รถถัอ้าว่าอมทัพทานน้อย ไม่่อยุย นาวาึเินลับเ้ามานั่ล้า ๆ อมทัพอีรั้
แ่พอนาวาลับมานั่ลที่เิม รถถั็รีบเ้ามาร่วมวสนทนา้วย แล้วรถถั็ุยเรื่อนั้นเรื่อนี้ให้นาวาฟัไปเรื่อย ๆ โยไม่สนอมทัพอีเลย
อมทัพรู้สึว่าัวเอเป็นส่วนเิน อมทัพเลยลุปลีัวออมา แล้วอมทัพ็เินออาบ้านรถถัไปามทาฟุบาทไปเรื่อย ๆ ้วยหัวใที่เ็บปว อมทัพไม่รู้ัวเลยว่าัวเอเินไปไลแ่ไหน อมทัพรู้แ่ว่าอนนี้ อมทัพปวหัวนแทบะระเบิออมา
อมทัพพาัวเอเินมานถึสวนสาธาระ ่อนที่อมทัพะหมสิล เพราะอมทัพไม่สามารถยืนไ้อี่อไปแล้ว และ็เป็นเวลาเียวันที่นาวาับรถถัำลัับรถามหาอมทัพ
นาวาเห็นอมทัพล้มล่อหน้า นาวารีบอรถแล้วนาวา็รีบวิ่เ้าไป้อนหัวออมทัพึ้น และพยายามเรียอมทัพ ้วยวามเป็นห่ว
"อมทัพ! อมทัพ! อมทัพ! ฟื้นสิวะ! อมทัพ! "
"นาวา? "
"อมทัพ? นายเป็นอะไรไป? ทำไมถึหมสิบ่อยแบบนี้? ไปหาหมอไหม? "
"นาวา? ไม่! ไม่ไป! ไม่เป็นไรแล้วล่ะ แ่ปวหัวเอ เี๋ยว็หาย"
"อมทัพ? สำหรับู... มึเป็นเหมือนรอบรัวเลยนะ ูเป็นห่วมึนะ? "
"อบในะ ...แ่ไม่เป็นไรแล้วล่ะ "
"อืม... ื่มน้ำไหม? เี๋ยวไปเอามาให้"
"อืม"
นาวารีบวิ่ลับไปเอาน้ำที่รถ ในะที่รถถัยัยืนนิ่อยู่้า ๆ อมทัพ เพราะรถถัใมา ลัวว่าอมทัพะเป็นอะไรไป พอรถถัั้สิไ้ รถถั็รีบเ้าไปประออมทัพ แล้ว็ถามอมทัพว่า
"อมทัพ? นายออมาทำไม? นายออมาอนไหน? "
"ผมออมาั้นานแล้วล่ะ ผมอยาใหุ้มีเวลาุยับนาวาามลำพั ผมเลยออมาไม่ไ้บอุ อโทษนะ"
"อมทัพ"
เมื่อรถถัไ้ฟัเหุผลออมทัพ ทำให้รถถัร้อไห้ออมา แล้วรถถั็โอบออมทัพไว้ และบออมทัพว่า
"่อไปนี้... ถ้านายะไปไหน โปรบอัน่อนนะ? ันะไ้ไม่้อเป็นห่ว"
"รถถั? ุร้อไห้ทำไมรับ? "
"เพราะันยัใอยู่... ันลัวว่านายะไม่ฟื้น"
"อย่าร้อไห้อีนะรับ? ผมไม่เป็นไรแล้วรับ"
"แล้วทำไมนายถึล้มลไปแบบนั้นน่ะ? นายเป็นอะไรันแน่? "
"ผมแ่ปวหัวนิหน่อย สสัยแแรไปหน่อย"
"อมทัพลับบ้านเราันเถอะ? "
"รับ"
พอรถถัเอ่ยปาวนลับบ้าน อมทัพ็พยายามลุึ้น เพื่อที่ะลับบ้าน แล้วรถถั็รีบประออมทัพมาที่รถอนาวา และนาวาที่ยืนฟัอมทัพุยับรถถัั้แ่แร ทำให้นาวารู้ว่า อมทัพรัรถถัมา
นาวารีบับรถพาอมทัพับรถถัไปส่ที่บ้าน แล้วนาวา็อัวลับบ้านเลย โยไม่ลืมที่ะำับรถถัให้อยูแลอมทัพให้ี ถ้าอมทัพไม่สบายให้รีบโทรบอนาวาทันที รถถัรับปานาวา ่อนะพาอมทัพเ้าไปนอนพัผ่อน
------------------------------------------------------------------------------------------------
sundog
ความคิดเห็น