คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บอกข่าวร้าย
ที่สนามบิน
หลัาลับาไปส่ัปันและโบ๊ทแล้ว ทั้ นาวา อมทัพ รถถั และสายล ็เินออาสนามบินเพื่อมาึ้นรถ ที่ลานอรถ แ่ยัไม่ถึรถ อมทัพ็เิหน้ามืเป็นลม หมสิึ้นมาเอาื้อ ๆ นทุน่าใมา แ่โีที่นาวามีสิที่สุ นาวารีบบอให้รถถัมา่วยพยุอมทัพไปึ้นรถ พอพาอมทัพึ้นรถเสร็ ทุน็รีบามมาึ้นรถ โยมีนาวาเป็นนับ และมีสายลและรถถัอยประอ อมทัพอยู่เบาะหลั พวเาำลัับรถมุ่หน้าไปที่โรพยาบาลที่ใล้ที่สุ
ที่โรพยาบาล
เมื่อนาวาพาทุนมาถึโรพยาบาล อนนี้เ้าหน้าที่็ไ้นำัวออมทัพเ้าห้อุเินไปแล้ว ส่วน้านนอมีเพีย นาวา รถถัและสายลนั่หน้าเรียรออยู่
หนึ่ั่วโมผ่านไป หมอ็เินออมาบอทุนว่า อมทัพฟื้นแล้ว เมื่อทุนไ้ยินที่หมอบอ ทุน็วิ่เ้าไปหาอมทัพทันที นาวาวิ่เ้าไปถึนแร แล้วนาวา็รีบถามอมทัพอย่าร้อนรนว่า
"อมทัพ? เป็นไบ้าวะ? มึรู้ไหมูเป็นห่วมึแทบแย่ ูใหมเลย"
"อืม... อบในะ ไม่เป็นไรแล้วล่ะ"
"แล้วทำไมอยู่ ๆ มึถึล้มลไปแบบนั้นวะ? หมอบอรึเปล่าว่าเป็นอะไร? "
"เอ่อ... หมอบอว่า พัผ่อนน้อยน่ะ ็เลยเป็นลม"
"เฮ่ย... มึทำูใมาเลยนะ"
"อืม... ไม่เป็นไรแล้ว ไม่้อใไปหรอ"
"แล้ว...ใหู้โทรบอพ่อมึไหม? "
"นาวา? ไม่้อ!!! เี๋ยวูบอเอ"
"อืม... ั้นเี๋ยวูลไปหาื้ออะไรอร่อย ๆ มาให้นะ มึอยาินอะไรเป็นพิเศษไหม? "
"ไม่หรอ อนมสัล่อ็พอ"
"อืม... ไ้ เี๋ยวมานะ"
"อืม..."
หลัานั้นนาวา็รีบออาห้อนไ้ไป เพื่อไปื้อนมมาให้เพื่อนรั ามำอ พอนาวาออไปพ้นห้อแล้ว รถถัและสายล็รีบถลาเ้าไปับแนอมทัพไว้นละ้า พร้อมับถามึ้นพร้อมันันว่า
"เป็นไบ้า? ีึ้นแล้วใ่ไหม?"
"เอ่อ???"
เมื่ออมทัพเห็นและไ้ยินรถถัและสายลถามัวเอพร้อมัน อมทัพ็เลยไม่รู้ว่าะอบว่ายัไี สายลเลยบอรถถัว่า
"รถถั? นายพู่อนเถอะ ันะไปรอ้านอ"
"อืม... อบใ"
ในที่สุสายลนี็้อเป็นฝ่ายเสียสละ สายลเินออาห้อนไ้ไปรออยู่หน้าห้อ เพื่อให้รถถัไ้ถามไถ่อมทัพ่อน เมื่อมีโอาสไ้อยู่้วยันเพียลำพั รถถั็รีบเ้าไปับมืออมทัพึ้นมาุมไว้ แล้วถามอมทัพว่า
"อมทัพ? นายเป็นไบ้า? นายรู้ไหมว่าันเป็นห่วนายมาเลยนะ?"
"รถถัเป็นห่วผมริ ๆ เหรอรับ?"
"เป็นห่วริ ๆ น่ะสิ นายิว่าันพูเล่นรึไัน?"
"อบุรับ แ่ผมไม่เป็นไรแล้วล่ะรับ"
"อืม... ีแล้วล่ะ ราวหลัถ้านายรู้สึไม่ี นาย้อรีบบอันนะ เ้าใไหม?"
"รับ... ราวหลัผมะรีบบอ"
"ีมา... แล้วเมื่อไหร่หมอะให้นายลับบ้านล่ะ?"
"เอ่อ... เห็นหมอบอว่า อีสัั่วโม หมอะมาุยับผมและเียนใบ่ายยาให้ แล้ว็ให้ลับไ้แล้วรับ"
"อืม... ีแล้วล่ะ ั้นนายนอนพัผ่อนรอหมอนะ เี๋ยวันะลไปสูอาาศ้าล่าัหน่อย เวลาันอยู่โรพยาบาลนาน ๆ แล้วหายใไม่่อยออเลย'
"รับ... ถ้าั้นรถถัไปเถอะรับ ผมเป็นห่ว"
"อืม..."
่อนที่รถถัะเินออไป หมอ็ถือแฟ้มสวนเ้ามาพอี แล้วหมอ็บอรถถัว่า "หมออุยับเพื่อนุเป็นารส่วนัวนะ่อน แล้ว วันนี้หมอะอนุาิให้เพื่อนุับบ้าน่อน" รถถัพยัหน้าอบหมอ แล้วรถถั็ออาห้อไป พร้อมับปิประูห้อลเบา ๆ
เมื่อประูห้อปิล หมอันหันมาุยับอมทัพว่า
"ุอมทัพรับ? นี่ือผลรวาารสแนสมออุเมื่อสอั่วโมที่แล้ว หมอเียนสรุปและวินิัยโรเบื้อ้นให้แล้ว หมอะใหุู้เอและอ่านรายละเอียร่าว ๆ ่อน ถ้าุสสัยอะไร ุอมทัพ่อยถามหมอนะรับ?"
"รับ... อบุรับ"
อมทัพรับแฟ้มมาามือหมอ แล้วอมทัพ็เปิูทีละหน้าอย่าั้ใ นรบทุหน้า แล้วอมทัพ็ปิแฟ้มแล้วยื่นืนให้หมอและถามหมอว่า
"แล้วผมมีเวลาอีนานแ่ไหนรับ?"
"สามเือนรับ... ุ้อไ้รับารผ่าัภายในสามเือนนี้นะรับ ุถึะมีโอาสรอ"
"ถ้าผ่าแล้วผมะมีโอาสรอมาแ่ไหนรับ?"
"ห้าสิบ... ห้าสิบรับ"
"แล้วถ้าผมไม่ผ่าล่ะ?"
"ถ้าไม่... ็ไม่มีโอาสรอเลยรับ แ่หมออยาใหุ้เ้ารับารรัษานะรับ หมอะัารเรียมห้อผ่าั เรียมหมอที่มีวามเี่ยวาไว้่วยเหลือุ ุไม่้อลัวนะรับ หมอะทำนสุวามสามารถ"
"ผมอิู่อนนะรับ?"
"ุอมทัพ? ุไม่มีเวลาิแล้วนะรับ สามเือนมันแ่ระยะเวลาสั้น ๆ เอนะรับ หรือถ้าเลวร้ายว่านั้น ุอาะอยู่ไม่ไ้ถึสามเือนเลย้วย้ำ"
"ผม... อเวลาิสัอาทิย์นะรับ?"
"ถ้าั้น... หมออแ้เรื่อนี้ให้ับรอบรัวุทราบนะรับ?"
"อย่านะรับ!!! พ่อผมเป็นโรหัวใ ุหมออย่าบอรอบรัวผมนะรับ?"
"แ่เรื่อนี้... เป็นเรื่อให่ หมอ้อแ้รอบรัวุรับ"
"เอ่อ... ผมอบอับรอบรัวอผม้วยัวเอไ้ไหมรับ?"
"..."
"นะรับ? อผมเป็นนบอพวเาเอนะรับ?"
"็ไ้รับ ถ้าั้นวันนี้... หมอะอนุาิใหุ้ลับบ้าน และหมอะัยาให้นะรับ ใหุ้ทานวันละเม็ ห้ามลืมห้ามานะรับ แล้ว็พัผ่อนให้เพียพอ อย่าเรีย เี๋ยวอีหนึ่อาทิย์หมอะรอำอบาุ"
"รับ... อบุรับ"
"..."
---------------------------------------------------------------------------------------
เรื่อนี้็่อย ๆ ไปนะ แ่ไม่้อห่วหรอ เรื่อนี้เียนบแล้วล่ะ เพียแ่ะ่อย ๆ อัพให้ไปเรื่อย ๆ นะ เรื่อนี้มีทั้หมยี่สิบหอนเียวนะ (เยอะ) แ่่อย ๆ ไปนี่แหละี อ่อยแฟนลับไปเรื่อย ๆ ่อน ะไ้มีเพื่อนอยเสียน้ำาไปพร้อม ๆ ัน...
sundog
ความคิดเห็น