ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : อีผีเเบคฮยอน
ถ้าเราย้อนลับไปมอู อนสมัยเราเรียนประถม หรือไฮสูล เื่อว่าทุนย่อมมีื่อที่เพื่ิอนล้อันเล่น ไม่ว่าื่อพ่อ ื่อเเม่ หรือ่าๆ นานา.....
เเ่สำหรับนนี้ !!!!
" อีผี อลอารบ้านหน่อยิว่ะ "
" อีๆ ไม่ไ้หรือไ " ถอนหายใไปพลาๆ เเบฮยอนนนี้็ับเพื่อนในห้อ ทำไม้อเรีย'อีผี' ้วย !!! วายยยย??? ทั้ๆที่เาน่าาออะน่ารั น่าหยิะายไป หรือว่าเพื่อนๆ เ้าอิาเเบฮยอน
" น๊าาา .... ผีอเหอะ เียวอาารย์มาไม่ทันส่ " นึเหรอทำสายามุมิ้เเบบนี้เเล้ว บยอนเเบฮยอนนนี้ะให้ ฝันไปเหอะ
" ็เเล้วเเ่ยอเลย ไม่ใ่เรื่ออเราสัหน่อย " เเบฮยอนเิ่หน้าใส่ ไม่เห็นเือร้อนอะไรเาเลยเเ่ให้เรีย ื่อีๆเเ่นี้
" อ่า เเบนสวย อลอารบ้านหน่อยสิรับ " แบฮยอนเห็นท่าทีอ โ ยอู ็เเอบที่ะลั้นหัวเราะไว้ไม่ไ้
เเบฮยอนเลยยื่นสมุอนให้ยอู
" นี่!! ยอเราว่าน่ะเลิเรียื่อนี้เถอะ "
" น่ารัีออ "
น่ารัเหรอ ? เเบฮยอนมอหน้าเพื่อนนเอ เเล้วอออ้อนสายหวานเยิ้ม เเละสสัยสายาเเบบนัยๆว่า 'เลิเรียเถอะ ูอ'
- ยัยผีเเบฮยอน -
โรอาหารอโรเรียนอนนี้ เ็นัเรียนพุพล่าน เพราะถึเวลาพัเที่ย หลัาเรียนาบเ้าเเสนน่าเบื่อ เเบฮยอนำลัหาร่าอยอู หายไปใหนเาน่ะ เเละมอไปเรื่อยๆ ไม่เห็นเเม้เเ่เาแบฮยอนัสินใ ไปนั่รอที่โ๊ะอาหาร
" ผี ....!!"เสียะโนอยอู ัลั่นทั่วโรอาหาร
' เรียเบาๆ็ไ้ป่ะ เราอาย ' เเบฮยอนสบถในใ ือยอูำเป็น้อะโนนานั้นมั้ย เาเปล่าหูหนวสะหน่อย เเบฮยอนโบมือให้ับยอู เพื่อบอสัาว่า เาอยู่รนี้
" ผี... เเอยู่นี่นี้เอ "
" เราหาเเไม่นิ ็เลยมารอทีนี่ " เพราะอนเรียนาบพละเสร็เรียบร้อย ยออไปเ้าห้อน้ำเพื่อไปทำธุระส่วนัวอเา เเบฮยอนับยอูเลยเเยทาันรนั้น น้อามหาันอย่านี้
พอทาน้าวเสร็เเล้ว ทั้สอนเลยลับมายัห้อเรียน เพื่อเรียนาบบ่ายอวันนี้
ยิ่ินอมาเท่าไร หนัาอยอู็เริ่มะหย่อนล นเเบฮยอนีเเนอยอูั โป๊ะ!!
"อาารย์สอนอยู อย่าหลับิยอ " เเบฮยอนมัะเือนเพื่อนเาเสมอว่าให้ั้ใเรียน เพื่ออนาในภายภาหน้า ็เเน่สิเเบฮยอน นัเรียนเรียนีอันับ้นๆอโรเรียน ูยอสิ หน้าสวยเพิ่มเิมไมันนนิๆ เเถมรอยหยัอสมอเเทบะไม่มี นอนอ่าีที่สุเเล้วสำหรับยอนนี้
ริ๊ ริ๊
เสียสวรร์อนัเรียนทุนว่าอนนี้ลับบ้านไ้ เเละเป็นเสียสวรร์สำหรับยอู้วย
" อีผี วันนี้ไปทำานใหม ?"
"อื้อ !! ไป " แบฮยอนพยัหน้า เเล้วทั้สอ็เเยทานละทาเพราะ ที่ทำานอเเบฮยอนอยู่นละฟ้าับบ้านยอู
เเบฮยอนเินเท้าไม่เินยี่สิบนาที็ถึร้านอาหารที่เาทำานพาร์ทไทม์ และแบฮยอนไม่ลืมที่ะทัทายับรุ่นพี่ที่ทำานไป้วย
" เเบฮยอนมาเร็วัวันนี้ " พี่ยอนีหันมอับนที่พึ่มา
" พอีวันนี้ ไม่ไ้เเวะไปใหนฮะ " เเบฮยอนไม่ลืมที่ะส่ยิ้มอบลับไป
ในสายาิม ยอนี เห็นว่าเเบฮยอนเป็นนยันมา เธอ รู้มาว่าทาบ้านอเเบฮยอนลำบาเลย้อมาทำานพาร์ทไทม์ยันี้ เเบฮยอน็เหมือนนในรอบรัวนนึอเธอ เธอทั้รั เเละเอ็นู เเบฮยอนมา
ในร้านอนนี้นเยอะมา เพราะร้านนี้อาะอยู่ใล้มหามวิทยาลัยโล็เป็นไ้ เพราะเหล่านัศึษาะมาินที่นี่บ่อยมา
" สวัสีฮะ รับอะไรีฮะ " เเบฮยอนเยหน้าเอ่ยถามลู้านนี้ เเ่้อสะุ เพราะนที่อยู่รหน้าเาอนนี้ มูเป็นสัน หน้าเ้ารูป ปาอมมพู เเถมสูมาๆ ้วย พระเ้าสร้าผลานิ้นเอให้ับผู้ายนนี้ เเบฮยอนอิาเาริๆ
"ุปสาหร่ายรับ " พร้อมยิ้มอ่อนให้ับเเบฮยอน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น