คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : ตอนที่ 19
หลังจากที่วางแผนเสร็จเมย์ก็เริ่มแผนการของเธอทันที
และพวกเขาก็ต้องเดินทางกันไปที่เกาะ P-21 ภายในวันนั้นเลยทางด้านอิซึกินั้นก็เหมือนว่าเขาจะลืมอะไรไปอย่างหนึ่ง
[สภาพน่าสมเพชมากค่ะมาสเตอร์]
‘ดะ-เดี๋ยวเถอะ… ถะ-ถ้าไม่ใช้เพราะเเต้มของฉันติดลบหล่ะก็---อุ๊บ?!!!’
อิซึกิพูดด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยสู้ดีนักถ้าจะถามว่าทำไม ก็เพราะอิซึกิเมาเรือนั่นเองซึ่งยังไม่ทันพูดจบอาการก็มาอีกครั้งสีหน้าที่แย่อยู่แล้วยํ่าแย่ยิ่งกว่าเดิม
เจ้าตัวรีบลุกขึ้นพุ่งเข้าไปในห้องนํ้าทันทียังดีที่เรือที่เมย์ใช้เดินทางไปศูนย์วิจัยกลางทะเลมันค่อนข้างใหญ่เลยมีห้องนํ้าในตัวไม่งั้นเขาคงต้องปล่อยกลางทะเลแล้วหล่ะ
เควิน เมย์และฟูฮัวมองไปยังร่างที่แทบจะไร้วิญญานของอิซึกิด้วยแววตาแปลกๆพวกเขาไม่นึกว่าเจ้าตัวจะมีอาการอะไรแบบนี้ด้วยทั้งๆที่นั่งรถหรือยานพาหนะอื่นๆก็ยังปกติดีแท้ๆพอเป็นเรือนี่ดูไม่จืดเลย
เมย์เริ่มคิดแล้วว่าเธอคิดถูหรือคิดผิดกันแน่ที่พาอิซึกิมาด้วยแบบนี้ ตอนแรกเธอก็คิดว่าอิซึกิจะเหมือนกับเควินที่ไม่เมาเรือซะอีก
เพราะคิดแบบนั้นเมย์จึงไม่ได้เตือนอิซึกิว่าให้เขากินยาแก้เมามาด้วยสุดท้ายมันก็กลับกันจากที่เธอคิดมาก
ความทรมาณของอิซึกินั้นยังคงมีต่อไปเรื่อยๆอีกยาวนาน จนกระทั่งมาถึงศูนย์วิจัยกลางทะเลได้ในที่สุด วินาทีที่เรือของไฟร์มอดจอดเทียบท่า ร่างของอิซึกิก็ได้รีบพุ่งพรวดออกไปด้วยความเร็วสูง
“ทีอีกแบบนี้หล่ะก็เร็วจริงๆนะนาย เห้อ…”
เมย์ที่เธอมาพร้อมกับเควินที่เห็นสภาพของอิซึกิที่กลับไปเป็นแบบเดิมเธอก็ถึงกับต้องถอนหายใจออกมาเลยทีเดียว
หลังจากนั้นพวกเขาก็เริ่มทำการค้นย้ายสิ่งของต่างๆลงจากเรือซึ่งในเย็นวันนี้นี่แหล่ะที่พวกเขาจะเริ่มแผนกันทันที
เมื่อทำการค้นย้ายเสร็จมันก็เป็นช่วงเวลาเย็นพอดีอิซึกิและฟูฮัวจึงไปประจำที่ของตัวเองทางด้านเควินและเมย์ก็ได้เข้าไปภายในศูนย์วิจัยเพื่อเตรียมตัวเช่นกัน
“หาววว~ เห้อ… ให้ตายสิ… นี่มันจะเที่ยงคืนแล้วนะยังไม่ยักจะเห็นอะไรเลย… ขอฉันนอนสักตื่นได้มั้ยเนี้ย…”
อิซึกิที่กำลังนั่งเบื่ออยู่บนโขนหินได้หาวออกมาเบาๆนี่ก็เป็นเวลาเกือบจะเที่ยงคืนแล้วเขายังไม่ยักจะเห็นอะไรเลย
สิ่งที่เขาเห็นอยู่ตอนนี้ก็มีแค่เรือจำนวนหลายลำขับวนไปวนมารอบๆเกาะเท่านั้นเขามองมันขับไปมาจนจะหลับอยู่แล้ว
ซึ่งเหมือนเจ้าตัวจะลืมไปแล้วว่าเขากำลังใส่หูฟังสื่อสารอยู่ทำให้เมย์เควินและฟูฮัวที่สวมอยู่ได้ยินสิ่งที่อิซึกิพูดออกมาทั้งหมด
[นี่นายลืมไปแล้วรึไงอิซึกิว่ากำลังใส่หูฟังสื่อสารอยู่หน่ะ? แล้วก็อย่าเชียว…]
“เวรเอ๊ย… ลืมปิดเสียงซะได้… ฉันว่าวันนี้คงไม่---หืม?”
อิซึกิบนอุบอิบออกมาเบาๆหลังจากที่ได้ยินเสียงของเมย์เมื่อกี้เขากำลังจะพูดเลยว่าวันนี้พวกมันคงไม่มาหรอก
ทว่าตอนนั้นเองเขากลับรู้สึกถึงอะไรที่มันแปลกไปซึ่งเมย์ที่เห็นว่าจู่ๆเสียงของอิซึกิก็เงียบไปเธอก็เลยเอ่ยปากถามขึ้น
[มีอะไรงั้นหรออิซึกิ?]
‘จิตคุกคามหรอ?’
อิซึกิรับรู้ได้ถึงจิตคุกคามอะไรบางอย่างที่กำลังมุ่งตรงมาทางเจ้าตัวก็รีบลุกขึ้นทันทีความง่วงที่ทำให้เจ้าตัวเกือบหลับเมื่อครู่นี้หายไปเป็นปิดทิ้ง
[อิซึกิเกิดอะไรขึ้น?!]
“แปบหนึ่งนะเมย์… ดูเหมือนว่าพวกมันจะมาแล้วหล่ะ…”
อิซึกิมีประสาทสัมผัสที่ค่อนข้างไวเนื่องจากเขาเป็นแมนทิส จิตสังหารหรือจิตคุกคามที่ปรากฎขึ้นเพียงน้อยนิดเขาก็สามารถรับรู้ได้
เมื่อสัมผัสของเขาจู่ๆก็รับรู้ได้ถึงจิตคุกคามที่มุ่งหน้ามาที่ศูนย์วิจัย ขณะที่เขากำลังจะแจ้งว่าเขาสัมผัสได้ถึงจิตคุกคามสายตาของเขาก็เหลือไปเห็นพายุลูกใหญ่ที่กำลังมุ่งหน้ามาทางศูนย์วิจัย
ซึ่งมันผิดปกติเป็นอย่างมากเนื่องจากวันนี้ก่อนเริ่มภารกิจเมย์ก็เป็นคนบอกเองว่าวันนี้ท้องฟ้ามันปกติดีไม่มีฝนหรือพายุแต่อย่างใด
ซึ่งเมย์ที่ได้ยินแบบนั้นเธอที่กำลังนั่งอยู่บนโต๊ะเพื่อรอเวลาที่พวกมันจะปรากฎขึ้นก็รีบลุกไปเปิดแล็บท็อปในทันที
หลังจากนั้นก็ใช้ดาวเทียมเพื่อตรวจจับพลังงานฮงไคแล้วก็เจอจริงๆด้วยแต่ประเด็นขึ้นพลังงานฮงไคที่เธอตรวจเจอมันดันมากับพายุนี่สิ
“อิซึกิ! ฮัว! ระวังตัวด้วยในพายุนั่นมีแฮชเชอร์อยู่แถมจำนวนของมันดูเหมือนจะยกกันมาเพื่อถล่มที่นี่โดยเฉพาะเลยด้วย! เควินเตรียมตัวเอาไว้ตอนนี้พวกมันมาแล้ว!”
เควินที่ได้ยินก็พยักหน้าก่อนที่จะลุกขึ้นยืนพร้อมกับหยิบชามาสออกมา
ทางด้านอิซึกิก็เตรียมตัวเรียบร้อยแล้วเหมือนกันในการต่อสู้ครั้งนี้เขาจะไม่ใช้ชามาสหรือกุญแจสรรค์อื่นๆแต่อย่างใด
เหตุผลก็คือเขาต้องการจะลงใช้อย่างหนึ่งที่พึ่งได้มาเมื่อไม่นานมานี้ อิซึกิหยิบสมุดเล็กสีแดงที่มีรูปมังกรขึ้นมา
“จะว่าไปพวกมันจะต่อสู้ยังไงหล่ะนั่น? อยู่กลางทะเลแบบนี้หวังว่าคงไม่ใช่การแช่แข็งทะเลหรอกนะแบบนั้นงานงอกแน่ๆ”
สิ้นประโยคนั้นของเขาจู่ๆก็มีใครบางคนออกมาจากพายุหลังจากนั้นก็ใช้มือสัมผัสไปที่ทะเลก่อนที่กระแสนํ้าทั้งหมดจะถูกแช่แข็งต่อหน้าต่อตาของทุกคน
““““…””””
ทุกเสียงต่างเงียบลงในทันทีสายตาพลางมองค้อนไปที่อิซึกิที่กำลังยืนเหวออยู่รู้สึกว่าเมื่อกี้เขาจะลืมปิดไมค์อีกแล้วทุกคนนั้นก็เลยได้ยินประโยคที่เขาพูดทั้งหมด
[สมพรปากอีกแล้วนะคะมาสเตอร์]
“ขอโทษครับ”
[คำพูดของคุณมักจะพาพวกเราซวยตลอดเลย ทางที่ดีในสถานการณ์แบบนี้ผมว่าคุณเงียบเอาไว้ก็ไม่น่าจะมีปัญหานะครับ]
เควินกับเมย์ที่กำลังมองดูสถานการณ์ต่างๆด้านนอกผ่านกล้องวงจรปิดที่ติดอยู่รอบๆศูนย์วิจัยก็ถึงกับต้องทำหน้าเอื่อมระอาเลยทีเดียว ทางด้านเรือของหน่วยที่ฟูฮัวเป็นผู้นำ
เมื่อเห็นว่าตอนนี้อยู่บนเรือไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรเธอก็เลยออกคำสั่งให้ทุกคนทิ้งเรือทันทีแล้วออกไปต่อสู้บนพื้นนํ้าแข็งที่ถูกแช่แข็งแทน
ทางด้านเหล่าแฮชเชอร์ที่ใช้พลังสายลมเมื่อเห็นว่าทะเลในระแวงศูนย์วิจับถูกแช่แข็งหมดแล้วเธอก็ได้ปลดพายุออก
จำนวนของแฮชเชอร์ที่อยู่เบื้องหน้าทำเอาเหล่าทหารที่พวกเขาพามาด้วยเพื่อคุ้มกันศูนย์วิจัยแทบจะหมดกำลังใจที่จะต่อสู้เลยทีเดียวทางฟูฮัวที่เห็นจำนวนของพวกมันเธอเองก็ถึงกับเหงื่อตกเลย
ดูเหมือนว่าพวกมันจะยกทัพทั้งหมดมาเพื่อถล่มศูนย์วิจัยแห่งนี้โดยเฉพาะ
แต่มันจะมีอยู่คนหนึ่งที่ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรกับจำนวนของมันเลยแม้แต่น้อย
คนๆนั้นก็คืออิซึกินั่นเองยังไงแฮชเชอร์แห่งการครอบงำมันก็ไม่คิดที่จะฟังคำพูดของเขาอยู่แล้วเจ้าตัวก็เลยสามารถลงดาบพวกมันได้แบบไม่ต้องคิดอะไรมากนัก
“เอาหล่ะ… เดี๋ยวไม่ได้เปิดฟังงั้นขอสักหน่อยก็แล้วกัน!”
เสียงของอิซึกิดังผ่านไมค์ทำเอาทุกคนที่ได้ยินเสียงก็ได้ต่างพากันหันไปมองที่เขา อิซึกิยกสมุดเล่มเล็กสีแดงขึ้นมาก่อนที่จะเปิดมันออก
Katsute subete wo horobosu hodo no idaina chikara wo tenixa shinjuu ga ita
(กาลครั้งหนึ่ง เคยมีสัตว์เทพผู้ครอบครองพลังอันยิ่งใหญ่ที่สามารถทำลายล้างทุกสรรพสิ่งอยู่)
เสียงปริศนาดังขึ้นเหล่าแฮชเชอร์ที่กำลังมุ่งหน้ามาต่างก็หยุดชะงักลงสมุดสีแดงเรืองแสงขึ้นจากนั้นก็มีเสียงของมังกรคำรามดังกึกก้องทั่วพื้นนํ้าแข็ง
โฮกกกกกกกกกก!!!!!!
มังกรสีแดงที่ลุกท้วมไปด้วยเปลวเพลิงความร้อนสูงพุ่งออกมาจากสมุดสีแดงมันได้ส่งเสียงคำรามออกมาเสียงดังลั่น
หลังจากนั้นมันก็ได้ดิ่งลงมาที่ด้านหน้าของอิซึกิด้วยความเร็วสูงจนเกิดคลื่นลมทุกคนที่อยู่ในบริเวณนั้นต่างก็ต้องยกแขนขึ้นเพื่อกันแรงลมอย่างช่วยไม่ได้
อิซึกิลดแขนลงอย่างช้าๆสิ่งที่เขาเห็นอยู่เบื้องหน้าไม่ใช่มังกรเพลิงตัวเมื่อกี้แต่มันเป็นดาบเพลิงปริศนาที่ลุกโชติช่วงไปด้วยเปลวเพลิง
อิซึกิในตอนนี้เปิดโหมดพลังอยู่ทำให้ร่างกายของเขามีอุณหภูมิลดตํ่าลงจนอยู่ที่ -30 องศา ทำให้ความร้อนของดาบนั้นไม่มีผลต่อร่างกายของเขามากนัก
แต่ไม่ใช่กับบุคคลโดยรอบ ความร้อนของตัวดาบละลายนํ้าแข็งที่อยู่รอบๆตัวของอิซึกิในพริบตาคนกลายเป็นไอ
ฟูฮัว และเหล่าทหารของไฟร์มอดเองก็ได้รับผลของความร้อนเช่นกันทางด้านแฮชเชอร์ก็ต่างพากันก้าวถอยหลัง
“นี่สินะความรู้สึกของคนที่กำลังจะได้กลายเป็นไรเดอร์”
อิซึกิที่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างเกิดขึ้นแบบคมชัดยิ่งกว่า 4K พูดออกมาด้วยความตื่นเต้น
สำหรับแฟนไรเดอร์อย่างเขาการได้กลายเป็นไรเดอร์ซะเองที่ไม่ใช่แค่การมองดูมันเป็นอะไรที่สุดๆไปเลยๆหล่ะ
[อิซึกิเมื่อกี้นายทำอะไรหน่ะ?! ทำไมถึงได้มี---]
“เอาน่าๆ เดี๋ยวเธอก็รู้เองหล่ะว่าฉันจะทำอะไร”
อิซึกิพูดด้วยรอยยิ้มจากนั้นเขาก็เลื่อนมือไปจับดาบเพลิงที่อยู่ตรงหน้าหลังจากนั้นก็ดึงมันขึ้นมา
เปลวเพลิงที่อยู่รอบข้างทั้งหมดค่อยๆถูกดาบดูดกลืนเข้าไป ก่อนที่มันจะกลายไปเป็นอะไรบ้างอย่าง…
วืดดดดดดดดดดดด!!!!
Seiken Swordriver
อิซึกิยกยิ้มขึ้นก่อนที่เขาจะนำไดร์เวอร์ไปสวมที่เอวเขายกสมุดเล่มเล็กสีแดงขึ้นมาอีกครั้งก่อนที่จะเปิดมันออก
Brave Dragon
“แปลงร่าง!”
Rekka Battou!
(ปลดปล่อยเปลวเพลิง!)
Brave Dragon!
(มังกรแห่งความกล้าหาญ!)
Rekka Itsusatsu! Yuuki no ryuu to kaen ken rekka ga majiwaru toki shinku no ken ga aku o tsuranukui… Kaen ken Rekka!
(เปลวเพลิงบทที่หนึ่ง! เมื่อมังกรแห่งความกล้าและดาบอัคคีเรกกะโคจรมาพบกันดาบสีแดงชาดจะทะล่วงผ่านความชั่วให้ดับสูญ… ดาบอัคคีเรกกะ!)
“จุดจบของเรื่องราวทั้งหมดฉันจะเป็นคนกำหนดเอ---”
ตู้มมมมมมม!!!!!!
ยังไม่ทันที่เขาจะพูดจบจู่ๆก็ได้มีเปลวเพลิงลูกขนาดมหึมาพุ่งอัดเข้าที่หน้าของเขาอย่างรวดเร็วก่อนที่มันจะเกิดระเบิดขึ้น
“คุณอิซึกิ?!”
ฟูฮัวร้องออกมาด้วยความตกใจแรงระเบิดที่เกิดขึ้นสร้างแรงสั่นสะเทือนอย่างมหาสารให้กับพื้นนํ้าแข็งก่อนที่จะมีเสียงของแฮชเชอร์ที่ใช้พลังไฟพูดเยาะเย้ยออกมา
“กะอีแค่ของหลอกเด็กพรรคนั้นอย่าคิดว่ามันจะใช้ได้ผลกับพวกข้านะ!”
ทว่าพอควันจากแรงระเบิดจางหายไปสิ่งที่เธอเห็นมันก็ทำให้เธอนั้นถึงกับต้องเบิกตากว้างในทันทีด้วยความตกใจเพราะเธอคิดว่าชายที่โดนแรงระเบิดขนาดนั้นเข้าไปยังไงก็ไม่มีทางรอดแน่ๆ
แต่พอควันหายไปก็ปรากฎร่างของอิซึกิที่ยืนตระหง่านอยู่ราวกับการโจมตีของเธอเมื่อกี้นี้ไม่ได้สร้างความเสียหายใดๆให้กับเขาเลยแม้แต่น้อยดวงตาของเซเบอร์เรืองแสงขึ้น
“งั้นตาฉันบ้างหล่ะ”
ฟูมมมมมมมมม!!!!
“ฮ่าาาาาา!!!!”
ดาบเพลิงเรกกะปลดปล่อยเปลวเพลิงออกมาอิซึกิตั้งท่าก่อนที่จะฟันออกไปสร้างคลื่นดาบสีแดงขนาดใหญ่กวาดล้างเหล่าแฮชเชอร์นับร้อยในพริบตา
ชิ้งงงงงงง!!! ตู้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!
“ไงหล่ะ แบบนี้พวกเธอยังจะกล้าบอกว่ามันเป็นของหลอกเด็กรึเปล่า?”
เมื่ออิซึกิพูดจบระบบก็ได้แจ้งเตือนอะไรบ้างอย่างขึ้นมา
***************************************
[ภารกิจ : กวาดล้างแฮชเชอร์ทั้งหมด]
[รางวัล : Wonder Ride Book Primitive Dragon]
***************************************
“ต่อจากนี้ไปฉันจะขอใช้พวกเธอเป็นตัวปั้มแต้มหล่ะ”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เหมือนเดิมครับกดหัวใจเยอะตอนใหม่อาจจะมาไวงับ
อัพเดทสเตตัสสักหน่อย
[สเตตัส]
[ชื่อ] : โดมะ อิซึกิ [อายุ] : 18 → 19
[การ์ดตัวละครหลัก] : เควิน คาสลาน่า
[ ผสานสายเลือด] : นูราริเฮียง
[การ์ดตัวละครรอง] : ยังไม่มี
[Level] : 20
[พลังโจมตี] : 550 → 765
[พลังป้องกัน] : 535 → 750
[ความเร็ว] : 480 → 680
[ประสาทสัมผัส] : 410 → 450
[ความฉลาด] : 250 → 245
แต้ม : - 17950
[ทักษะ]
-ควบคุมนํ้าแข็ง (ระดับสูงสุด)
-กลายร่างฮงไค (ระดับสูงสุด)
-เรียกใช้งานกุญแจสวรรค์ (ระดับสูง)
-ทักษะดาบ (ระดับมือสมัครเล่น) → ระดับกลาง
-ทักษะการต่อสู้ (ระดับกุ๊ยข้างถนน) → ระดับตํ่า
-ทักษะทำอาหาร (ระดับยํ่าแย่ขั้นสุด) → ระดับยํ่าแย่
-ทักษะการเลียนแบบเควิน (ระดับสูงสุด)
-ทักษะการทำให้ตัวเองดูฉลาดน้อย (ระดับสูง)
-ทักษะการมโนไปเอง (ระดับกลาง)
-ทักษะการแสดง (ระดับสูง)
ความคิดเห็น