คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ตอนที่ 14
หลายวันต่อมา
“เห้… เควินนายไม่คิดที่จะลงมาแช่บ่อนํ้าร้อนสักหน่อยฉันอุส่าสร้างมันขึ้นมาเองกับมือเลยน้า~”
อิซึกิพูดขึ้นในตอนนี้เขากำลังอยู่ในบ่อนํ้าร้อนที่พึ่งสร้างมันขึ้นมาเองแบบสดๆร้อนๆเลย
วิธีนั่นก็ง่ายๆมากอิซึกิแค่ขุดบ่อขึ้นมาบ่อหนึ่งแล้วก็เติมนํ้าลงไป
จากนั้นเขาก็ใช้ชามาสเพิ่มอุณหภูมิของนํ้าขึ้นเรื่อยๆเนื่องจากเขาพอจะควบคุมความร้อนของปืนได้อยู่
เลยทำให้มันไม่ร้อนเกินไปแล้วค่อยลงไปแช่ไม่งั้นสุกแน่ๆบอกเลย
ส่วนเควินนั้นก็ไม่ได้ลงไปแช่กับอิซึกิด้วยส่วนเหตุผลหน่ะหรอก็ง่ายๆ
“ผมแช่ไม่ได้… เดี๋ยวนํ้ามันกลายเป็นนํ้าแข็ง…”
‘เออว่ะลืมไปว่าไอ้เจ้านี่มันปรับอุณหภูมิไม่ได้นี่หวา…’
อิซึกิพูดในใจส่วนเควินนั้นก็ได้แต่นั่งเซ็งเห็นเขาลงแช่ได้แบบสบายๆก็อยากจะลองบ้าง
เหตุผลที่อิซึกิไม่ใช้ดาบชามาสปักเอาไว้แล้วให้เควินลงเพราะเขากว่าว่าถ้าเปลี่ยนเป็นดาบบ่อนํ้ามันคงระเหยออกไปหมดแน่ๆ
“งั้นหรอแย่จังน้อ~”
อิซึกิพูดขึ้นอย่างช่วยไม่ได้เล็กน้อยขนาดเควินยังประหลาดใจกับการประยุกต์ใช้กุญแจสวรรค์แปลกๆของอิซึกิเลย
ใครมันจะไปคิดหล่ะว่าเขาจะเอาความร้อนของปืนมาใช้ในการทำให้นํ้าร้อนขึ้นมันไม่มีใครคิดหรอก
เพราะกุญแจสวรรค์เป็นอะไรที่มีค่ามากเขาไม่เอามันมาทำอะไรไร้สาระแบบนี้หรอก
แต่ซึ่งสำหรับอิซึกิแล้วเขาก็ไม่ได้คิดว่ามันแปลกหรอก
วิธีใช้กุญแจสวรรค์เพื่ออำนวยความสะดวกหน่ะมีเยอะแยะขนาดเอาโซ่ของจูดาห์มาทำเปนอนเขายังเคยมาแล้วเลย
“ถ้าจำไม่ผิดพรุ่งนี้เราต้องกลับฐานหลักแล้วสินะ?”
“ใช่ คุณเล่นจัดการแฮชเชอร์กับพวกฮงไคแถวนี้จนหมดเอาซะผมไม่ได้ทำอะไรเลยแต่ว่าสำหรับผมมันก็ถือว่ากลายเป็นวันหยุดไปด้วยเลย”
“นายหน่ะควรจะขอบคุณฉันนะเออเพราะฉันจัดการคนเดี๋ยวหมดเลยนายก็เหมือนกับได้วันหยุดไปฟรีๆเลยนะ…”
อิซึกิตอบกลับเหตุผลที่เขาไล่จัดการพวกฮงไคในระหว่างนี้จนเกือบหมด
นั่นก็เพราะว่าเขาต้องการแต้มมาคืนระบบนั่นเองแต่เขาก็ยังขาดอีก 19256 ตัว
แค่คิดก็ท้อใจแล้ว
ภารกิจเองก็ไม่มีให้ทำเลยช่วงหลายวันที่ผ่านมาเควินก็เหมือนกับมาพักร้อนเลยเพราะเจ้าตัวแทบไม่ได้ทำอะไรเลย
มีเขาทำอยู่คนเดียวเนื่องจากพวกเขาทำภารกิจต่างๆเร็วเกินไปทำให้เวลามันก็เลยเหลือเยอะ
ถ้าอิซึกิไม่ซ้อมต่อสู้กับเควินหรือไม่ได้ออกไปล่าฮงไคเขาก็จะเอาแต่นอนอย่างเดียว
และการมีอยู่ของอิซึกิได้เปลี่ยนเนื้อเรื่องไปแล้วนั่น
คือทวีปมูไม่ได้ล้มสลายจากแฮชเชอร์แห่งดวงดาวเท่ากับว่าเขาได้ช่วยหลายล้านชีวิตเอาไว้โดยไม่รู้ตัว
แล้วถ้าจะถามว่าเควินมาทำไมทั้งๆที่ก็ไม่ได้แช่นํ้าแท้ๆ
นั่นก็เพราะตอนแรกเจ้าตัวลืมไปมั้งว่าตัวเองอุณหภูมิ -30 องศาหน่ะก็เลยตามมา
ไม่งั้นคงไม่นั่งเซ็งอยู่ตรงนั้นหรอกเห็นแล้วอดขำไม่ได้จริงๆ
ในเวลาต่อมา
หลังจากที่อิซึกิและเควินกลับมาจนถึงศูนย์บัญชาการใหญ่ของไฟมอลแล้ว
ทั้งสองก็ต้องไปเข้ารับการตรวจร่างกายทันทีเพื่อหาว่ามีอะไรผิดปกติรึเปล่า
“อุ๊บ?! ฮ่าๆๆ?!”
เสียงหัวเราะของอิซึกิดังระงมไปทั่วทั้งห้องพยาบาล
โดยที่มีเควินกับเมย์ยืนมองเขาด้วยสายตาเอือมระอาก่อนที่เจ้าตัวจะพูดออกมาด้วยนํ้าเสียงที่ขบขัน
“อุ๊บ?! นะ-นี่หนูน้อยหลงทางหรออยากให้พี่ชายพาไปหาพ่อกับแม่มั้ย?!”
อิซึกิเอ่ยขึ้นมาพร้อมๆกับกลั้นขำอย่างสุดความสามารถเบื้องหน้าของเขา
คือร่างของเด็กสาวโลลิผมสีเขียวที่กำลังทำสีหน้ามืดครึ้ม
ซึ่งเต็มไปด้วยความหงุดหงิดเหนือพรรณนาไม่ต้องบอกก็น่าจะรู้เธอคือโมเบียสนั่นเอง
ปึด!
ตอนนี้เธอได้เข้าร่วมกับโปรเจคแมนทิสแล้ว
ซึ่งเธอกะว่าจะเซอร์ไพรส์อิซึกิสักหน่อยในตอนที่เขากลับมาจากภารกิจที่ทวีปมู
แต่ทว่าพอเขาเจอหน้าเธอเท่านั้นแหล่ะก็หัวเราะไม่หยุดเลย
ใบหน้าของโมเบียสปรากฎเส้นเลือดขึ้นเล็กน้อยบนหน้าผากจากนั้นเธอก็ได้พูดขึ้นมาเบาๆด้วยนํ้าเสียงที่กัดฟันพูด
“นี่… ช่วยหยุดหัวเราะหน่อยได้มั้ยฉันจะได้ตรวจร่างกายให้”
“อ่าวๆ จะเล่นเป็นคุณหมองั้นหรอไม่ต้องห่วงนะเดี๋ยวพี่ชา---”
เปรี้ยงงงงงง!!! ตูมมมมมมม!!!!
ยังไม่ทันที่อิซึกิจะพูดจบโมเบียสนั้นก็ได้ยัดหมัดเข้าไปที่ใบหน้าของเขาอย่างแรง
จนร่างของเจ้าตัวนั่นพุ่งทะลุกำแพงห้องพยาบาลออกไปเลยทันที
“โอเค เท่านี้ค่อยเงียบหน่อย”
โมเบียสเดินเข้าไปลากขาอิซึกิออกมาจากซากประหลักหักพัง
โดยมีสายตาของเควินและเมย์มงดูอยู่ห่างๆพลางส่งสายตาประมาณว่าสมควรโดน
เมื่อเธอได้ประเคนหมัดเข้าที่หน้าของอิซึกิแล้วสีหน้าของเธอก็ดูยิ้มแย้มขึ้นมาในทันที
หลังจากนั้นเธอก็ได้เริ่มตรวจร่างกายของอิซึกิในทันที
โดยที่เจ้าตัวนั้นไปเข้าเฝ้าพระอินทร์เรียบร้อยแล้วแถมใบหน้ามีรอยหมัดอีกต่างหาก
“งั้นพวกเราไปกันเถอะเควิน”
“ไปไหนอะ?”
“ก็ฉันสัญญากับนายไปแล้วไงว่าพอนายทำผลงานของภารกิจนี้ออกมาได้ดี ฉันจะทำอาหารให้นายกินเป็นการรางวัลยังไงหล่ะ”
‘ชิบหายละไง’
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ความคิดเห็น