คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ผู้พิทักษ์
ไอรีนมองสีหน้าของเอ็มม่าแล้วยิ้มขึ้น คงจะไม่คิดว่าเธอจะขอตรงแบบนี้จริงๆแล้วเธอและเอ็มม่ารู้จักตั้งแต่เด็กก่อนจะไม่ได้เจอหน้ากันอีกเลยหลังจากการเสียชีวิตของมารดา
"ขอเวลาหน่อยนะ"เอ็มม่ามีสีหน้าที่ฉายให้เห็นว่ากังวลไม่น้อย
"โอเคงั้นจะรอคำตอบ"ไอรีนเอ่ยบอกก่อนเธอจะเอนกายลงบนพื้นหญ้าแล้วหลับตาลง
"ตกลง"
"กะ...เกิดไรขึ้น"ไอรีนสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยถามคนด้านข้าง
"ฉันตกลงที่จะเคียงข้างบอสจนกว่าชีวิตจะสิ้นค่ะ"เอ็มม่าเอ่ยบอกพร้อมจับมือของไอรีนยกขึ้นมาจุมพิตที่หลังมือ
"ยินดีต้อนรับ ผู้พิทักษ์คนแรก"ไอรีนพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
"ตอนนี้ก็ได้เวลาที่จะกลับแล้ว"ไอรีนมองที่นาฬิกาข้อมือของตน ผ่านมาเกือบชั่วโมงเชียวแหะคุณโลเวลรอรากงอกแล้วมั้ง
"พรุ่งนี้เราคงจะได้เจอกันอีกสินะคะ"
"อืม ของแบบนั้นมันอยู่แล้ว"
"งั้นเจอกันที่บาร์Aในเมืองนะคะ"เอ็มม่าเอ่ยบอกสถานที่พบเจอกันในวันพรุ่งนี้
"แล้วเจอกัน..."ไอรีนกล่าวลาก่อนทั้งสองจะแยกกัน
"ขอโทษที่มาช้านะคะ"ไอรียเอ่ยขอโทษก่อนจะขึ้นรถทันที
"มันก็ไม่นานเท่าที่ผมคิดล่ะนะ"โลเวลพูดกับตัวเองก่อนจะขึ้นไปขับรถแล้วออกตัวในทันที
"เราไปหาอะไรทานกันดีไหมคะ"ไอรีนเอ่ยชวนขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยจนโลเวลต้องเหลือบมองกระจกหน้าเล็กน้อย
"ได้ครับคุณหนู...."โลเวลสังเกตถึงความผิดปกติเช่นกันเลี้ยวรถไปอีกเส้นทางในทันที
"ถ้าเอาพัดออกมาใช้ไม่รู้จะได้กลับมาไหม...."ไอรีนพึมพำกับพัดในมือของตนที่นำออกมาก่อนะเก็บกลับเข้าที่เดิม
"พอจะมีปืนสักกระบอกไหมคะ"ไอรีนเอ่ยถามก่อนจะหันมองไปทางด้านหลังที่มีรถขับตามมา
"มีสองเลยครับคุณหนู"
"ช่วยหยิบให้หนูสักกระบอกได้ไหมคะ คุณโลเวลขับรถอยู่คงจะยิงไม่ถนัดแน่ๆ"
ปัง!! ยังไม่ทันที่คุณโลเวลจะหยิบปืนให้เสียงปืนนัดแรกก็ดังขึ้น ก่อนคุณโลเวลจะหยิบปืนแล้วโยนมันให้กับเธอ ไอรีนปลดเซฟทันทีก่อนจะลดระดับของกระจกรถ
เธอจะทำให้พวกมันได้ยิงแค่นัดเดียว
โลเวลที่รู้งานดีก็บังคับรถให้นิ่งที่สุดไม่ต้องให้คุณหนูเอ่ยบอกแต่อย่างใด
ปัง ปัง ปัง ไอรีนยิงติดต่อกันแต่จุดหมายก็ไปหยุดที่ล้อรถ ที่นั่งฝั่งคนขับและที่นั่งข้างคนขับ ก็คงจะไม่ตามแล้วล่ะนะ
ตูม!!! เสียงรถพลิกคว่ำดังขึ้นตามมาด้วยรถที่ระเบิดจนเกิดไฟลุกท่วม
"ไม่อยากกินแล้วค่ะ เรากลับกันเถอะ"ไอรีนที่กลับมานั่งแบบปกติพร้อมคืนปืนให้เอ่ยบอกทันที
"ครับคุณหนู"
เมื่อไอรีนลงมาจากรถเธอก็สังเกตเห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่ยืนอยู่ ดูเหมือนว่าจะเป็นคนที่จ้างสินะ
"เอาไปไว้บนห้อง"ไอรีนส่งของให้กับสาวใช้ที่ออกมารับเธอคน
"คราวหน้าก็ช่วยหาที่มีฝีมือมากกว่านี้นะ"เมื่อไอรีนเดินผ่านก็หันมาพูดด้วยเสียงที่ได้ยินกันแค่สองคน
"!!!"อีกฝ่ายดูตะลึงไม่น้อยก่อนจะตวัดสายตามองไอรีน
แต่น่าเสียดายที่ไอรีนไม่ได้หันกลับมามองแม้แต่นิดเดียว
เมื่อมาถึงห้องไอรีนไม่รอช้ารีบหยิบผ้าขนหนูไปอาบน้ำในทันที
ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้นหลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จและกำลังเช็ดผมอยู่
"เห็นว่าคุณหนูยังไม่ได้ทานอะไรเลยนำอาหารมาให้ครับ"เสียงคนที่หน้าประตูบอกจุดประสงค์ที่มาเคาะรบกวน คุณโลเวลงั้นเหรอ
"เข้ามาได้ค่ะ"ไอรีนเดินไปเปิดประตูก่อนจะเชื้อเชิญให้เข้ามา
"ตั้งแต่เมื่อเช้าคุณหนูยังไม่ได้ทานอะไรผมเป็นห่วงเล็กน้อยเลยนำมาให้ครับ"คุณโลเวลพูดพร้อมวางถาดอาหารไว้บนโต๊ะ
"ขอบคุณค่ะ"ไอรีนกล่าวขอบคุณ
จากนั้นคุณโลเวลก็ออกจากห้องไปเธอใช้เวลาอีกสักพักในการเช็ดผมก็จะลงมือทานอาหารที่คุณโลเวลเตรียมมาให้
"ดูแล้วน่าจะไม่ใช่คนขับรถทั่วไปสินะ"ไอรีนยกยิ้ม ท่าทางและกลิ่นอายที่แผ่ออกมามันทำให้เธอนึกถึงพวกระดับสูงเข้านะสิ
"เด็กคนนั่นเนี่ยนะจับอาวุธ"ออสตินหรือบอสเทเลอร์แฟมิลี่รุ่นที่12พูดขึ้นด้วยความสงสัย
"ใช่แล้วครับ แถมฝีมือก็ไม่นับว่าธรรมดาเลย"โลเวลที่เข้ามารายงานเอ่ยบอกผู้เป็นบอส
"...."
"เธออาจจะกลายเป็นม้ามืดเลยนะครับ"โลเวลพูดอย่างติดสนุก
"อะไรกันนี่โลเวลได้เจอเรื่องสนุกๆงั้นเหรอ"เสียงบุคคลมาใหม่ดังขึ้นเขาคือผู้พิทักษ์อัสนีชื่อว่าแอลตัล
"นายเป็นขอแลกกับฉันเองไม่ใช่เหรอ"
"งั้นขอแลกคืน"
"ขอปฏิเสธ"
"อะไรกันครับเนี่ย"
"เฮ้อ"ออสตินถอนหายใจปลงกับผู้พิทักษ์ทั้งสองที่เถียงกันไปมา
ออสตินนึกย้อนไปในวันที่สละตำแหน่งเขายังคงจำท่าทางและสีหน้าของลูกสาวได้ที่นิ่งจนคาดเดาไม่ได้แต่สิ่งที่คาดเดาได้คือลูกสาวของเขาไม่อยากหรือต้องการตำแหน่งแม้แต่น้อย แต่ถ้าเขาไม่พูดแบบนั้นออกไปลูกสาวก็ยิ่งจะตกอยู่ในอันตราย ขอโทษนะผมคงจะทำตามสัญญาไม่ได้แล้วล่ะ ไอริส
เช้าวันใหม่ของอีกวันไอรีนที่ตื่นมาจัดการธุระส่วนตัวจนเสร็จสิ้น เธอจึงออกมาจากห้องแล้วสั่งให้คนรับใช้แถวนั้นตามคนขับรถให้เธอ แต่เชื่อไหมล่ะว่าคนขับรถของเธอคือคนเดิมคือคุณโลเวลราวกับว่าเขารอคำสั่งนี้อยู่ก่อนแล้ว เมื่อได้ขึ้นรถไอรีนก็ให้เขาพาไปที่บาร์Aในเมืองทันที ป่านนี้ผู้พิทักษ์วายุของเธอคงจะรอที่ร้านแล้ว
"บางทีเราควรมีสถานที่อยู่อาศัยแยกจากบ้านหลักว่าไหม พอจะเสนอให้ฉันได้หรือเปล่า"ไอรีนเอ่ยถามเพราะตอนนี้ทั้งสองอยู่ในมุมส่วนตัวของบาร์
"มีอยู่ค่ะ เขาเสนอขายในราคาหนึ่งแสนยูโร"เอ็มม่าเสนอออกมาพร้อมส่งรูปบ้านสไตล์โมเดิร์นขนาดใหญ่ให้กับเธอ
"ดีขนาดนี้ไม่น่าหนึ่งแสนนะเธอแน่ใจนะว่าคนขายไม่ได้หลอก"เมื่อได้เห็นรูปไอรีนเอ่ยถามในทันที
"ไม่แน่นอนค่ะคนขายมีประวัติทุกอย่างชัดเจนไม่มีการปลอมแปลงส่วนครอบครัวของพวกเขาฉันก็รู้ด้วยว่าอยู่ที่ไหนกัน"เอ็มม่าเอ่ยบอกแต่ก็ยังเผื่อความั่นใจไว้ให้หากคนขายคิดตุกติก
"ติดต่อซื้อเลยฉันจะโอนเงินให้ทันที"ไอรีนเอ่ยบอกก่อนยกน้ำผลไม้ขึ้นจิบเพราะเด็กที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะเขาไม่ให้ดื่มแค่เข้าร้านได้ก็บุญแล้ว
"ถ้างั้นขอเวลาสักครู่นะคะ"เอ็มม่าลุกออกไปเพื่อทำการติดต่อกับผู้ขาย
ส่วนไอรีนที่ยังคงจิบน้ำผลไม้ เธอก็คิดเรื่องที่ตัวเองจะไปแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่น เรื่องสืบทอดเธอไม่ทิ้งหรอกเพราะมันทิ้งไม่ได้
"ทางคนขายตกลงแล้วค่ะ โอนเงินได้เลย"เอ็มม่ากลับเข้ามานั่งอีกครั้ง
"โอเค ตอนเย็นๆเราค่อยเข้าไปดู"
"แล้วตอนนี้เราจะไปไหนกันเหรอคะ"
"ไปหาอะไรกิน หิวแล้ว"
ความคิดเห็น