ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn (KHR) ] เพราะพระเจ้าส่งฉันผิดเวลา

    ลำดับตอนที่ #17 : เพื่อนร่วมห้องที่น่าสนใจ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 4.57K
      22
      4 มี.ค. 66

    ไอรีนไม่เข้าใจว่าทำไมสองสาวถึงได้ลากเธอออกมาจากดาดฟ้าแต่ก็ตามมาอย่างว่าง่าย จนมาหยุดที่ ที่ไอรีนมักโดนชวนมาทานตอนพักกลางวัน

    เสียงลมพัดใบไม้ปลิวดังชัดเจนเพราะไม่มีใครพูดอะไรออกมา

    "เฮ้อ พูดออกมาเถอะเราไม่ได้มีเวลาทั้งวันนะ" ไอรีนเอ่ยพร้อมรอยยิ้มเพื่อให้สองสาวสบายใจ

    "ขอโทษสำหรับทุกเรื่องที่ผ่านมานะ!"เสียงสองสาวประสานอย่างพร้อมเพรียงไอรีนเอียงศีรษะแปลกใจว่าขอโทษเรื่องอะไรกัน

    เธอมากกว่าที่ควรขอโทษเรื่องเมื่อวานที่เกิดขึ้นเกือบทำให้ทั้งสองคนบาดเจ็บทั้งที่ไม่มีความเกี่ยวข้อง

    "พวกเธอจะขอโทษทำไมเนี่ย ฉันต่างหากที่ควรพูดคำนั้น ขอโทษที่เกือบทำให้บาดเจ็บ ขอโทษที่ปิดบังตัวตน"เมเบลเอ่ยสายตาก็มองปลายเท้าของตน เธอเงยหน้าขึ้นมาหลังพูดจบก็เห็นว่าสองสาวกำลังน้ำตาคลออยู่

    เดี๋ยวสิ!? ทำไมน้ำตาคลอกันล่ะ

    "ไอจัง!!!"สองสาวพุ่งเข้ากอดไอรีน เสียงร้องไห้ดังระงมไอรีนที่ไม่รู้จะรับมือยังไงก็ได้แต่กอดปลอบคนทั้งสอง ต้องเรียกว่าโชคเข้าข้างไหมนะที่วันนี้บริเวณนี้ไม่มีคนเลยนอกจากพวกเธอ

    ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพวกสึนะถึงพยายามปกป้องสองสาว

    "เอาล่ะเลิกร้องไห้ได้แล้ว เดี๋ยวฉันก็โดนพวกสึนะหมายหัวกันพอดี"ไอรีนถอนกอดจากสองสาวมือซ้ายและขวาเกลี่ยหยาดน้ำตาของคนทั้งสอง

    "พวกสึนะไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอกจ้ะ"เคียวโกะที่ติดสตั้นเล็กน้อยเอ่ยบอกเพื่อนสาวตรงหน้า

    "ใช่ค่ะ พวกคุณสึนะไม่ใช่คนที่ใจร้ายอีกอย่างถึงเราสองคนจะตกใจกับสถานะของไอจัง แต่ก็ใช่ว่าไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้"ฮารุเอ่ยอธิบายยาว

    กำลังพูดถึงช่วงโลกอนาคตหรือเปล่านะ ไอรีนคิดพยักหน้ารับรู้สิ่งที่สองสาวบอก

    "ต้องขอยอมรับเลยว่าพวกเราค่อนข้างตกใจมากที่เธอรู้เรื่องของพวกเราขนาดนี้"เสียงของหญิงสาวผู้มาใหม่ดังขึ้นในวงสนทนาของสามสาว เธอมาพร้อมอี้ผิงและคุณรัลอัลโกบาเลโน่ผู้ไม่สมบรูณ์

    สีผมกับรูปร่างแบบนี้ คงจะเป็นคุณเบียงกี้

    "และเธอก็ดูแปลกด้วย"รัล

    "อี้ผิงเห็นไม่ว่าจะมีอะไรแปลกเลยนะ"ตามมาด้วยเด็กสาวที่แทนตัวเองว่าอี้ผิงแถมเด็กน้อยยังสวมชุดกี่เพ้าแสนน่ารัก

    "ลักษณะจุกนมแบบนั้น อัลโกบาเลโน่ที่ไม่สมบูรณ์คือคุณจริงๆ เหรอคะเนี่ย"ไอรีนเอ่ยออกมาเธอมองจุกนมอย่างสนใจ

    ถึงไม่สมบรูณ์ก็ยังมีความงามอยู่สินะ เมเบลคิดพร้อมลอบยิ้มในใจ

    "ดูจะรู้เรื่องของพวกฉันดีเลยนะ"รัล

    "ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ"ไอรีนเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม

    "แน่ใจ"รัล

    "แน่ใจค่ะ"ไอรีนยังคงแสดงท่าทางเช่นเดิมจนรัลหึในลำคอก่อนจะเอ่ยบางอย่างออกมา

    "แต่แววตากับรอยยิ้มของเธอมันไม่บอกแบบนั้นนะ"

    "แหม ปิดไม่ได้เหรอคะเนี่ย"ไอรีนหลุดยิ้มแสนเจ้าเล่ห์ออกมาเมื่อพูดคุยกับรัล จนเพื่อนสาวทั้งสองติดสตั้นอีกครั้งเป็นที่เรียบร้อย

    "ฮ่าๆ ..."เบียงกี้หลุดขำออกมาเล็กน้อยเพราะไม่ง่ายเลยที่จะมีคนที่ชอบต่อปากต่อคำกับคุณรัลเช่นนี้

    "เป็นเด็กที่น่าหมั่นไส้จริง"

    "จะถือว่าเป็นคำชมดีๆ แล้วกันนะคะ"

    "พอๆ ทั้งสองคนอย่าตีกัน"และแล้วก็เป็นเสียงของฮารุที่มาสกัดกั้นสงคราม (?) ขนาดย่อม

    ติ๊งต่อง! เสียงออดของโรงเรียนดังขึ้นเพื่อบอกนักเรียนทุกคนว่าหมดเวลาพักแล้ว

    "เราไปกันเถอะ"ไอรีนคล้องแขนเพื่อนสาวทั้งสองและเดินไปห้องเรียนทันที

    "เด็กคนนั้นมีแต่เรื่องที่น่าสงสัย"รัลเอ่ยออกมาเมื่อเห็นว่าทั้งสามคนเดินกันไปไกลแล้ว

    "แต่เธอก็ไม่ใช่คนไม่ดีหรอก เห็นด้วยไหมอี้ผิง"เบียงกี้เอ่ยถามเด็กสาว

    "อี้ผิงเห็นด้วย"

     

     

     

     

    คาบบ่ายในวันนี้ก็เหมือนทุกวันไอรีนที่ไม่ได้สนใจการสอนกำลังวาดรูปลงสมุดจดในขณะที่ในหัวก็กำลังคิดถึงเรื่องของคนที่อยู่ร่วมห้องเรียน

    ใช่แล้ว เธอกำลังคิดถึงสึนะไม่ใช่ความหมายทางนั้นนะสิ่งที่เธอกำลังคิดคือปัญหาใหญ่ที่เป็นนิสัยของสึนะ สายตาที่ตั้งคำถามและหลังจากได้รับคำตอบ เขาต้องการจะช่วยเธอ

    เขาก็เคยผ่านเรื่องการสืบทอดการสอดมืดเข้ามามันผิดกฎ สงสัยคงจะลืมไปแล้วถึงแม้ว่าเรื่องในเทเลอร์แฟมิลี่มันจะใหญ่กว่าเรื่องสืบทอดไปแล้วก็เถอะนะ..

    ไม่อยากให้พวกวองโกเล่ยื่นมาเลย พวกเขาค่อนข้างมีชื่อเสียงในวงการแถมยังอำนาจเยอะเข้ามายุ่งหรือช่วยล่ะก็ปัญหาคงจะเยอะกว่าเดิม

    "คุณไอรีน เจนซัน"

    "???"ไอรีนเงยหน้าจากสมุดจด มองอาจารย์ที่ยืนอยู่หน้าโต๊ะของเธอ

    "คาบของผมคงน่าสนใจมากกว่าวาดรูปสินะครับ"

    "ฮ่า..."ไอรีนวางปากกาในมือลงเมื่อรู้ว่าโดนแซะจากอาจารย์ที่กำลังยิ้มให้อย่างอ่อนโยน

    "ผมคิดว่าเพื่อนหน้าห้องตัองการความช่วยเหลือนะครับ"

    "ได้ค่ะ"ไอรีนรีบลุกขึ้นในทันที เธอเดินจนมาหยุดข้างสาวแว่นคนหนึ่งที่กำลังยืนรออยู่

    "ไง อาจารย์เห็นเธอไม่สนใจก็เลยเรียกน่ะ"สาวแว่นเอ่ยบอกไอรีนพยักหน้ารับรู้พร้อมรอยยิ้มก่อนขอชอล์กจากสาวแว่นและเริ่มเขียนคำตอบ ก่อนจะชะงักเมื่อเกือบถึงข้อสุดท้าย

    "เออ โทษทีเธอจะตอบบ้างไหม"ไอรีนที่พึ่งรู้ว่าตัวเองทำเกือบหมดกระดานยื่นชอล์กให้คนข้างๆ

    "ขอบคุณค่ะ"สาวแว่นรับชอล์กจากไอรีนอย่างงงๆ ก่อนจะเริ่มเขียนคำตอบข้อที่เหลือ ไอรีนสังเกตุอีกฝ่ายเล็กน้อยจากลักษณะการจับชอล์กและท่าทางที่ดูเหมือนคนจับอาวุธบ่อยๆ

    ไม่สิลักษณะนี้น่าจะเป็นนักกีฬาเค็นโดแน่ๆ

    น่าสนใจจังเลยแหะ<⁠(⁠ ̄⁠︶⁠ ̄⁠)⁠>

     

     

     

     

    ___________________________________

     

    เอาล่ะได้เวลาของแมวมอง เฮ้ย!ไม่ใช่เวลาของผู้พิทักษ์คนใหม่ คนไหนน่าสนใจก็คนนั้นแหละนี่แหละค่ะนางเอกเรา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น
    ×