ตื่นมาอีกทีก็กลายเป็นอีกคนไปซะแล้ว

ลำดับตอนที่ #21 : Part20:สื่อสารกับมหาเทพ

เพราะเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์หรือเปล่านะถึงได้รู้สึกถึงความขลังและบรรยากาศที่เงียบสงบ ราเซียมองรูปปั้นของราชินีเอลฟ์ที่เป็นผู้ก่อตั้งอาณาจักรเอลฟ์ตามคำบอกเล่าของเทียร์ที่กำลังพูดถึงประวัติอันแสนยาวนานของชาวเอลฟ์ ตลอดทางที่เดินที่ทอดยาวยังคงมีแสงส่องอยู่ร่ำไรสะท้อนพื้นผิวกระเบื้องที่ถูกขัดไว้เงางาม

"เราเดินกันมานานแล้วนะ"ราเซียพูดออกมาเธอมองไปยังแผ่นหลังกว้างของเทียร์ที่เดินนำตลอดทาง

"คงจะเหนื่อยแล้วสินะ..."เทียร์เอ่ยราเซียได้แต่มองเพราะไม่รู้ว่าสีหน้าของอีกฝ่ายเป็นเช่นไร

"ใครเขาเหนื่อยกันแค่คิดว่ามันนานเกินไปก็เท่านั้นเดี๋ยวก็ออกไปตั้งรับไม่ทันการกันพอดี"

"เอาเป็นว่าถึงแล้วล่ะ"

ราเซียมองภาพเบื้องหน้าที่ปรากฏให้เห็นโต๊ะสีขาวที่มีลวดลายที่ราวกับเล่าถึงการสร้างสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ประกอบกับตัวอักษรที่เป็นภาษายากจะเข้าใจก็ลอยตัวหมุนรอบโต๊ะที่ขาวโพลน

"ที่ว่าปีศาจเข้าไม่ได้เพราะไม่ถูกกับเทพเหรอ"ราเซียเอ่ยถามเพราะเธอก็อดข้องใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงทางเข้าที่อาจารย์โกเลียสตามมาไม่ได้ ไอก้าวสุดท้ายที่เกิดเสียงเปรี๊ยะราวกับเสียงไฟช็อตมันทำให้เธอสงสัยตัวเองนะสิ 

"ไม่หรอกจอมมารกับมหาเทพออกจะเป็นเพื่อนซี้กันด้วยซ้ำ"เทียร์ที่กำลังเดินไปจัดการกับติดต่อเทพเอ่ยบอกให้ราเซียได้รับรู้คำตอบ

"แต่ตามตำราเรียนบอกพวกเขาเป็นศัตรูกันหนิแถมยังมีพื้นที่ที่เสียหายจากการต่อสู้ของทั้งสองฝ่ายเหมือนจะเป็นสงครามใหญ่ด้วย"ราเซียยังคงสงสัยเพราะจากข้อมูลที่ได้จากระบบไหนจะตำราเรียนต่างชี้ไว้ว่าทั้งสองเผ่าพันธุ์เป็นศัตรูกัน

"สงครามนั้นเป็นการจัดฉากไงล่ะ ก็แค่ทำให้มันมีตำนานไว้เป็นบทเรียนให้กับมนุษย์"

จัดฉากเนี่ยนะแต่ได้ข่าวว่าสงครามนั้นมีคนตายจริงหนิ

| โฮสต์ถึงจะเป็นการจัดฉากก็ต้องมีคนคิดจริง จะมนุษย์ เทพ ปีศาจทุกสิ่งมีชีวิต มีความคิดย่อมมีความโลภ |

ก็จริงอย่างที่ระบบพูด ราเซียคิดแต่ว่าช่วงนี้รู้สึกว่าระบบมีความเป็นมนุษย์มากขึ้นหรือเปล่านะ

"แต่ก็ต้องมีเรื่องให้ทะเลาะกันบ้างใช่ไหม คนยิ่งมากปัญหายิ่งเยอะ"ราเซียที่เริ่มเข้าใจพูดออกมา 

"เป็นเรื่องปกติคนในเผ่าข้ายังมีทะเลาะกันเลย เอาล่ะเสร็จแล้ว"เทียร์กล่าวความสว่างทั่วห้องไม่สิเรียกว่าวิหารยังได้ก็ดับลงละอองแสงสีทองเริ่มเปล่งประกายในความมืดเข้าหลอมรวมผสมผสานกับละอองแสงสีเขียวจนกลไกของวิหารเริ่มทำงาน

ภาพของชายผู้หนึ่งเริ่มปรากฏให้เห็นเรือนผสสีทองที่สว่างไสวดวงตาสีเขียวมรกตก็สะท้อนแสงอย่างงดงามในมือของเขากำลังถือดอกไฮเดรนเยียสีม่วงช่อโต

"ติดต่อมาจนได้นะ เทียเทีย"น้ำเสียงที่นุ่มนวลทักทายชายหนุ่มผู้เป็นราชาเอลฟ์ที่ตอนนี้กำลังดึงสีหน้าให้เรียบนิ่ง

"ชื่อของข้าคือเทียร์ต่างหากล่ะ เจ้ามหาเทพงี่เง่า"น้ำเสียงเรียบเฉยแสนเย็นชาทำเอาราเซียแปลกใจในความสัมพันธ์ของทั้งสองคน 

"ใจร้ายจังเลยนะ สาวข้างกายเจ้าเป็นใครเหรอ แบบนี้ข้าก็น้อยใจแย่สิเทียเทีย"

"อย่ามาคิดอะไรงี่เง่าลูเซียโน่ ถ้ายังไม่อยากโดนแม็กซิมัสหักคอ"เทียร์ยังคงกล่าวเสียงเรียบเฉย 

"แม็กซิมัสทำอะไรข้าไม่ได้หรอกก็เขาน่ะ ไม่มีตัวตนอยู่บนโลกนี้หนิ"ลูเซียโน่เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มส่วนเทียน์สีหน้ายังคงเรียบเฉยแต่ใบหูที่แหลมยาวของเขากลับแดงเถือกจนสังเกตได้

ความสัมพันธ์ไม่ธรรมดาแน่ๆ ราเซียคิด

"แต่อย่าลืมสิว่าคนที่อยู่ข้างข้าคือใคร ใช่ว่าเจ้าจะรู้สึกไม่ได้ถึงแม้จะติดต่อทางนี้ก็ตาม"เทียร์เอ่ยเสียงเครียดในการเล่นไม่เลิกของมหาเทพตรงหน้า

"ก็รู้สึกสิ แต่แม็กซิมัสเนี่ยคงอ่อนแอลงมากข้าแซวขนาดนี้ก็ไม่ออกมาให้ได้เห็น"

อ่อนแองั้นเหรอ ทำไมแม็กซิมัสถึงไม่เคยพูดให้เธอได้ฟังหรือรับรู้เลยล่ะ 

"ก็เขาน่ะไม่อยากเห็นเจ้าเจ็บปวดไงล่ะ เขาน่ะรักเจ้ามากเลยนะไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ไหนหรือเป็นใครก็ตาม"

เป็นใครก็ตามงั้นเหรอ เราเคยเป็นคนอื่นด้วยเหรอ....

"เรื่องที่จะคุยไม่ใช่เรื่องนี้ซะหน่อย เราต้องคุยเรื่องของน้องชายแม็กซิมัสต่างหาก"เทียร์รีบเปลี่ยนบทสทนาเมื่อเห็นท่าทีที่แปลกไปของราเซีย 

"เขากำลังทำเรื่องบางอย่างลับๆน่ะ ไม่รู้คิดทำอะไรแต่ให้คนที่อยู่ข้างกายเทียเทียระวังตัวหน่อยก็ดี"ลูเซียโน่มีน้ำเสียงที่จริงจังมากขึ้น

"โดนเล่นงานไปรอบหนึ่งแล้วยังไงก็คงต้องระวังมากขึ้นล่ะนะ"เทียร์มองราเซียห้วนนึกถึงตอนที่เคยบาดเจ็บหนึกถึงขั้นปางตาย เขาใช้เวลาอยู่นานกว่าจะรักษาและประคองอาการได้

"เล่นงานเหรอ ทำไมข้าไม่รู้เรื่องนี้เลย....ดีอ้อน!!!"ลูเซียโน่ทำท่าทางครุ่นคิดก่อนตะโกนเรียกชื่อของใครบางคนเสียงดัง 

"ราเซียเจ้าโอเคไหม?กลับกันก่อนก็ได้นะ"เทียร์ที่เห็นว่าลูเซียโน่กำลังทะเลาะกับเลขาตัวเองจึงใช้เวลานี้พูดคุยกับราเซีย 

"ไม่เป็นไรหรอก ก็แค่รู้สึกว่าตัวเองไม่รู้อะไรเกี่ยวกับแม็กซิมัสเลยก็เท่านั่นเอง"ราเซียเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม หวนนึกถึงภาพต้นไม้ที่กำลังโรยรา

"บางทีเวลาของเราคงใกล้จะหมดแล้ว"

"ไม่หรอกถ้าเขาตายเจ้าก็ฆ่าแล้วขึ้นเป็นเองเลยสิ"ลูเซียโน่เอ่ยออกมาหลังจากทะเลาะกับเลขาตัวเองเสร็จ

"ไม่ล่ะ ฉันไม่สนใจหรอกออกจะน่ารำคาญด้วย"ราเซียเอ่ยบอก 

"อย่างงี้ก็ยุ่งยากสิ หมอนั่นน่ะถ้าพิธีไม่สำเร็จอีกได้หายไปตลอดกาลแม้แต่สุดขอบแดนก็หายไม่เจอเลยล่ะนะ" 

"แล้วสรุปจะยื่นมาช่วยได้หรือเปล่าล่ะ"เทียร์เอ่ยถามยังไงซะการไปที่แห่งนั้นด้วยตัวคนเดียวก็ออกจะอันตรายเกินไปสำหรับราเซียที่เป็นแค่สาวน้อยคนหนึ่ง

"ไม่ใช่ว่ามีคนคอยช่วยอยู่แล้วเหรอ"

"มือซ้ายจอมมารไม่นับสิ"

"ช่วยไม่ได้หรอก ก็มันเป็นข้อตกลงที่ทำไว้หนิ ข้าน่ะแทรกแซงการทะเลาะหรือปัญหาของเผ่าพันธุ์อื่นไม่ได้หรอกนะ"ลูเซียโน่กล่าวถึงความเป็นจริง

"กฎบัญญัติกาลเวลาที่ทำไว้สินะ เป็นปัญหาซะแล้ว"เทียร์เริ่มคิดหนักถึงการที่เผ่าพันธุ์เทพไม่สามารถยื่นมือเข้ามายุ่งได้ 

"ทำไมไม่ลองเปลี่ยนจากช่วยแม็กซิมัสมาช่วยเทียร์แทนล่ะแล้วใช้ข้ออ้างว่าเขาโดนลูกหลงก็เท่านั้น ขนาดเผ่ามนุษย์อย่างฉันยังได้รับความช่วยเหลือจากการรุกรานของพวกปีศาจเลย"ราเซียเอ่ยออกมา เพราะสิ่งที่ระบบแจ้งมาคือมีใครบางคนที่ไม่ใช่เผ่าพันธุ์มนุษย์ยื่นมาเข้ามาช่วยในเรื่องการรุกรานของปีศาจที่ชายแดนซึ่งเผ่าที่พอจะต่อกรได้ถ้าไม่ใช่เผ่าเทพจะเป็นเผ่าไหนกันล่ะ

"คงกำลังพูดถึงอาเธน่าสินะ พี่สาวของข้าน่ะนางอยากลงไปจัดการสิ่งที่รุกรานความสมดุลของทั้งสามโลกน่ะ"ลูเซียโน่เอ่ยบอกนึกถึงเหตุการณ์เมื่อสองปีก่อนทำเผ่ามนุษย์ลำบากกัน 

"ถ้างั้นก็ดีเลยเพราะตอนนี้ใกล้อาณาจักรเอลฟ์เหมือนจะมีปีศาจอยู่ใกล้ๆ"ราเซียเอ่ยบอก

"จริงเหรอ!!? เทียเทียข้าจะลงไปช่วยเจ้าเดี๋ยวนี้แหละ"ลูเซียโน่พูดขึ้นอย่างตื่นตระหนก

"หยุดเลยมหาเทพอย่างเจ้าลงมามีหวังได้วุ่นวายแน่ส่งของเจ้ามาก็พอ"เทียร์พูดอย่างไร้เยื่อใยเมื่อคู่สนทนาทำท่าทางจะมาที่ของตน

"แต่...."

"ไม่ได้"เทียร์เสียงแข็งทำสีหน้าไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดแถมบรรยากาศที่กดดันทำเอาลูเซียโน่หน้าซีด 

แถมดอกไม้โดยรอบวิหารที่ติดต่อก็เริ่มเหี่ยวเฉาลงเพราะอารมณ์ที่เริ่มไม่ดีของเทียร์ผู้เป็นราชาเอลฟ์

ดีที่ว่าราเซียมีเกราะป้องกันจากบรรยากาศที่ระบบสร้างให้เลยยังปกติดี 

"ก็ได้ อย่าทำหน้าแบบนั้นเลยนะ..."ลูเซียโน่เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย 

"ก็ดี"

"งั้นจ้าจะส่งดีอ้อนไป!"พูดจบภาพของลูเซียโน่ก็หายไปทันที 

"เจ้า!!ให้ตายสิเอาแต่ใจชะมัด"เทียร์ที่ไม่ทันได้แย้งอะไรได้แต่จิปากอารมณ์เสีย

"คิก พวกนายเนี่ยความสัมพันธ์เป็นแบบไหนเหรอ"ราเซียขำออกมากับท่าทีของเทียร์ที่แสดงออกมา 

"มันซับซ้อนน่ะ"

ไม่อยากบอกสินะ

อัปวันที่08/04/65

กลับมาพร้อมการที่ไรท์ติดโควิดค่ะ55555555 อา