ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : พี่สาว 5
_______________________________________
_________________________________
"เบียทริกซ์?"
ฮารุกันที่ยืนมองอีกฝ่ายพูดขึ้นด้วยความแปลก
ใจว่าทำไมเธอถึงโผล่มาที่นี่
กลิ่นอายของเธอนั้นมันไม่เหมือนกับคอร์เดเลีย
ที่น่าขยะแขยง กลับดูสูงส่งและสง่างามอีกทั้ง
ความเงียบขรึมแต่ทำไมถึงรู้สึกว่าเธอเศร้าละ
"คุณทำไมถึงมาให้ฉันเห็นละคะ?"ฮารุเอ่ยถาม
ขึ้นด้วยความสงสัย
"..."ร่างวิญญาณของคุณเบียทริกซ์ไม่พูดอะไร
ก็จะเลือนหายไปจากสายตาของเธอ
"มาให้เห็นแล้วหายไป หมายความว่าอะไรกัน?"
ฮารุมีท่าทีที่ค่อนข้างจะสงสัยว่าทำไมถึงมาให้
เธอเห็น ฮารุคิดเพียงแค่นั้นก่อนจะออกจากห้อง
ไปพร้อมกับภาพในมือของเธอ
ฮารุกลับมาที่ห้องนอนของเธอเมื่อเปิดประตู
เข้าไปก็เห็นน้องสาวของเธอนั่งอยู่ที่เตียงนอน
"ยุยจัง?"ฮารุเอ่ยเรียกน้องสาวของเธอที่กำลัง
ดูอะไรบ้างอย่างในมือ
"พี่ฮารุ.."ยุยเงยหน้ามองพี่สาวที่เดินเข้ามาหา
แล้วนั่งลงข้างๆ
"อยากไปจากที่นี่ใช่ไหม"ฮารุเอ่ยถามน้องสาว
ของเธอ
"จะว่ายังงั้นก็ได้ค่ะ ยุยอธิบายไม่ถูก"น้องสาว
ของเธอก้มมองสร้อยไม้กางเขนที่ติดตัวอย่าง
ครุ่นคิด
"ตอนนี้เราสองคนจะต้องอยู่ที่นี่ไปก่อน พี่ก็ไม่
เข้าใจเหตุผลของคุณพ่อเหมือนกันว่าทำไมถึง
ส่งเราสองคนมาที่นี่"ฮารุกอบกุมมือของน้อง
สาวเธอไม่ให้ต้องคิดอะไรมาก
"งั้นยุยขอให้สัญญานะคะว่ายุยจะไม่ทิ้งพี่ฮารุ
ไปไหน"ยุยบอกกับเธอก็จะขยับตัวแล้วฟุบลง
แล้วนอนที่ตักของเธอ
"ยุยจังแต่พี่ว่า ถ้าน้องมีโอกาสก็หนีไปเถอะนะ
ไม่ต้องห่วงพี่หรอก"ฮารุลูบหัวของน้องสาวเธอ
ที่กำลังหนุนตักนอนอยู่
"ไม่ได้ค่ะพี่ฮารุถ้าจะหนีก็ต้องหนีด้วยกันยุยจะ
ไม่ทิ้งพี่ไว้คนเดียวเด็ดขาด"ยุยเอ่ยบอกกับเธอ
ด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
"เราเลิกคุยเรื่องนี้กันดีกว่า"ฮารุเอ่ยตัดจบเพราะ
ไม่อยากให้มันยืดเยื้อไปมากกว่านี้
ยุยรับฟังอย่างว่าง่ายแล้วไม่พูดอะไรอีกเพียง
หลับตาลงแล้วเข้าสู่ห้วงนิทราไป
ผ่านไปประมาณ2ชั่วโมงกว่าๆน้องสาวของเธอ
ก็ลืมตาขึ้นจากการหลับไหลโดยมีเธอที่ยังคง
เอามือลูบเส้นผมของน้องสาว
ยุยที่เห็นคอเสื้อของพี่สาวที่ถูกคลายออกแล้ว
ดันเห็นบาดแผลสองจุดที่เป็นเหมือนรอยของ
ขมเคี้ยวจึงเอ่ยถามออกไป
"แล้วแผลที่คอของพี่เป็นไงบ้างค่ะ"ยุยมองที่
คอของเธอที่มีรอยกัดของแวมไพร์อยู่
"พี่บอกไปแล้วนิว่ามันไกลหัวใจ"ฮารุบอกกับ
น้องสาว
"..."ยุยไม่พูดอะไรจากนั้นก็ลุกขึ้นจากตักของ
เธอ
"จะ4โมงเย็นแล้วไปอาบน้ำแต่งตัวเถอะ เห็นชุด
ที่คนเหล่านั้นจัดไว้แล้วใช่ไหม"ฮารุเอ่ยถาม
"ค่ะพี่งั้นยุยไปก่อนนะคะ"ยุยเอ่ยบอกกับเธอ
แล้วลงจากเตียงนอนแล้วออกจากห้องนอนไป
ทันที
"..."
หลังจากที่ยุยออกไปจากห้องแล้วฮารุก็หยิบ
บางอย่างขึ้นมา จากนั้นเธอก็เปิดหน้าจอของ
โทรศัพท์บางทีเธอควรจะคิดได้แล้วว่าควรขอ
ความช่วยเหลือจากใครไหม
ฮารุส่ายหัวไปมากับความคิดของตัวเอง ถึงเธอ
จะขอความช่วยเหลือใครก็คงมาไม่ถึง ยิ่งเจ้า
พวกแวมไพร์หกตนนั้นแล้ว ยิ่งแล้วใหญ่ตาไว
กันอย่างกับอะไรดี
ฮารุเก็บโทรศัพท์ลงอย่างมิดชิดเพื่อไม่ให้ใคร
เห็นจากนั้นก็ เดินเข้าสู่ห้องน้ำเพื่อเตรียมตัว
เข้าเรียนในภาคค่ำทันที
______________________________________
______________________________
ไรต์อาจจะใช้คำและอะไรมันดูแปลกๆก็ต้อง
ขออภัยด้วยนะคะ
เจอกันตอนหน้าค่ะ^.,^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น