เมื่อถึงเวลาฉันจะไป...

เนื้อเรื่อง

ถามว่าเราเริ่มเรียน ครั้งแรกตอนอายุเท่าไร...
แล้วถามว่าคุณยังจดจำเพื่อนๆๆตอนสมัยเรียนได้หมดทุกคนหรือเปล่า...
ถ้าคุณจำไม่ได้คุณจำทำอย่างไร ...
ยังจำได้ไหมว่าตอนสมัยที่คุณเรียน ม.4 (ขออภัยนะครับที่ใช้ตัวย่อ)
คุณเคยนั่งเรียนกับเพื่อนในห้อง บางคนบางโรงเรียนอาจต้องเดินเรียนในบางคาบ หรือบางครั้งนั้นระหว่างเดินทางไปเรียนแต่ละตึกแต่ละคาบอาจมีการหิวน้ำเลยขอยืมเงินเพื่อนมาก่อนก็เลยเริ่มมีความสำพันธ์ซึ่งกันแล้วกันหรือบางโรงเรียนอาจมีการรับน้องหรือการปฐมนิเทศเพื่อผูกความสัมพันธ์กัน บางทีบางครั้งบางคราวการทำงานกลุ่มร่วมกันอาจทำให้เกิดความสัมพันธ์เกิดขึ้นมาได้นะครับ ระยะเวลาระหว่างที่เราได้รู้จักกับเพื่อน ถามว่าเรามีความสัมพันธืความผูกพันธ์กันแค่ไหน มีเพื่อนบางคนเคยร่วมเป็นร่วมตายกันมา บางคนเพื่อนทำผิดอาจจะออกรับแทนเพื่อนได้ยอมตายแทนเพื่อนได้คำว่าเพื่อนนั้นมีความหมายมากมายแต่เมื่อถึงเวลาที่เพื่อนๆๆๆจากเราไปสิครับ ทุกคนลองคิดพร้อมกันสิครับว่าเราเคยเล่นหัวเล่นอะไรกับเพื่อน แล้วพอถึงเวลาที่เราเรียนจบการศึกษากันแล้วเราจะมีความรู้สึกเพียงใดที่เพื่อนเราจากไปทั้งๆๆที่แต่ละคนไม่ได้จากไปไหนแต่เพื่อนของเราแต่ละคนไปทำหน้าที่คือ ต้องเรียนต่อให้จบมหาวิทยาลัยหรือบางคนอาจะไม่เรียนแล้วก็ได้ บางคนอาจจะได้ที่เรียนดีดีดีที่บางครั้งคิดว่าเพื่อนคนนี้อาจจะไม่ได้ที่เรียนที่นี้แล้วได้มาได้ไงละเรายังงงงงงอยู่เลยแต่ก็ดีเมื่อเห็นเพื่อนไปได้ดีกลับมา เพื่อนแต่ละคนได้เลือกทางเดินที่ตัวเองใฝ่ฝันไว้ บางคนอาจทำตามความใฝ่ฝันของตัวเองไม่ได้เพราะคุณสมบัติอะไรหลายๆๆอย่างอาจไม่ได้ตามที่ทางมหาวิทยาลัยกำหนดไว้ ... หวังว่าจบแล้วคงได้เจอเพื่อนที่ดีดีดีดีอีกครั้งนะครับ