คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ไม่รู้ว่าเชียงใหม่กับคุณ ผมคิดถึงอะไรมากกว่ากัน (2)
“ุอยาลอทำอะไรที่ผมอยาลอทำูมั้ย ?”
“ถ้าไม่ใ่ารเินไป่อยหน้าหาเรื่อฝรั่สันในนี้ เราะ่วยุเอ”
“ุพอะ่วยเ้นรำับเราไ้มั้ย”
“เ้นที่ไหน ?”
“นั่นไ..ุเห็นที่ว่า้าเวทีรนั้นมั้ย ?”
เธอยิ้มไม่หุบ เหมือนไมยราบที่ไม่รู้ัวเวลามีใรไปโนใบอมัน เธอไม่ทันไ้อบลอย่าเป็นทาาร ผมว้ามือเธอลาไป้าเวที ึมือสอ้าวาล้ออ ส่วนผมโอบเอวเล็ ๆ อเธอไว้ มุม้าเวทีที่ไฟสาเ้ามาไม่ถึนั้น เพลแ๊สเพลใหม่เริ่มึ้น เสียแโโฟนแผเสียแหลมนุ่ม ๆ ออมา ผมรู้ไ้ทันที นี่เพล I fall in love too easily. แหม่ สถาาร์อะไรมันะเหมาะนานี้ เหมือนาอแ่านอู่รัสัู่ที่ร้านเรียมบรรยาาศไว้เลย เพลเริ่มเ้าโน๊ัวที่สิบผมโน้มัวระิบ้าหูเธอ
“เหยียบเท้าเราไว้สิ”
“แ่รอเท้ามันเปื้อนนะุ”
ผมไม่อบเธอ แ่ใ้สายาอ้อนวอนสบาบอเธอเป็นนัย ๆ ว่าเวลานี้อะไระเปื้อน็ให้มันเปื้อนไป ผมไม่สน เราโยัวันามัหวะเพลเป็นวลมเล็ ๆ ้วยพื้นที่ประมาเมรูเมร แ่เป็นพื้นที่เมรูเมรที่ว้าให่สำหรับเรา มาพอที่โอบเอวโอบไหล่สบาันให้ผ่านเพลนี้ไปไ้ ืนนั้นเราเ้นรำันสามเพล านั้น็ลับมานั่ที่โ๊ะยิ้มสบาหัวเราะันอย่าับเ็สอนที่เพิ่ไปวิ่เล่นาฝนมาสนุสนาน บืนนั้นเราอยู่ันนร้านปิ านั้นับ้อนท้ายหาห้อพัรายวันนอนัน บลที่หอพัรายวันแถววัสวนอ
...
...
หลัาบ่ายสอที่ร้านส้มำไ่ย่าย่านนิมมานที่สุแสนะเผ็ร้อน เธอเอ่ยปาึ้นมาว่าอยาถ่ายรูปสวย ๆ สัที่ในเมือเียใหม่ ลเลือไป วัน นิมมาน อย่าน้อยถ้าไม่มีที่สวย ๆ ให้ถ่ายรูป็ไปหาาแฟอร่อย ๆ ินันแถวนั้น ับรถมาถึเธอรีบเินไปเลือมุมเลือาที่ะถ่าย บลที่ำแพอิสีแสูเป็นาหลั แำลัเ้า่วบ่ายสาม แสเหลือสสว่าผ่านหน้าเธอ อิแเป็นาหลั ผมมอเธอผ่านเลนส์โทรศัพท์มือถืออยู่ราว ๆ 5 วินาที ในใเพ้อฝันว่าทำไมเธอนนี้น่ารัั ผมอิาแนั่นที่ไ้โนแ้มอเธอ อิาำแพอิแนั่นที่ไ้อยู่ใล้ ๆ ให้เธอเาะับทำท่าทาน่ารัน่าั ยาหยิบระโปรับหมวับเสื้อโพสท่า ให้ายเถอะ ผู้หิอะไรสใสเป็นบ้า หลัาถ่ายให้เธอเสร็สรรพ ผมถ่ายไปร่วมสอสามร้อยรูปามธรรมเนียมารถ่ายรูปให้ผู้หิ านั้นเธออให้ผมไปยืนที่ำแพบ้าเธอะไ้ถ่ายให้ ผมเินไปที่ำแพามำสั่ มอเห็นเธอหยิบหาอในระเป๋าผ้า หยิบออมาเป็นล้อโพลารอย์ัวหนึ่
”นิ่ ๆ นะุ ..้ายนิ ..อีนิ ..โอเ เราะถ่ายแล้วนะ”
เธอัเอร์เสียัแร็ แผ่นรูป่อย ๆ ไหลออมาาัวล้อ ผมนึรึ้มใึ้นมาเลยอเธอถ่ายบ้า อให้เธอมายืนรำแพแทนผม แล้วเอาล้อมาผมะถ่ายบ้า ำแหน่เิม มุมเียวัน แพาที่แ้ม้ายเธอ ผมรีบัเอร์ รูป่อย ๆ ไหลออมาาล้อเหมือนเย ผมหยิบมาสะบั หวัะให้รูปออมาปราัวเร็ว ๆ
“รูปนี้เราอนะุ ?” ผมบอเธอ
“เอาไปสิ” เธอยิ้มอบ
.
.
ความคิดเห็น