Merry Spring สาวน้อยฤดูใบไม้ผลิกับหนุ่มน้อยผู้โดดเดี่ยว

ตอนที่ 32 : ลบแล้วค่ะ ☺

 5.11.10

ขอบคุณคุณ NaNa มากนะคะสำหรับกำลังใจ นี่คงเป็นแนวทางของนาตอีกแนวทางหนึ่งจริงๆ สินะ เพราะว่าพยายามหาความเป็นตัวของตัวเองผ่านนิยายมาสักระยะ กว่าจะค้นพบอะไรที่แตกต่าง ยากจริงๆ จนกระทั่งได้ยินคุณ NaNa และคุณพี่หนังสือไร้ชื่อ น้อง Butterfly น้องแอ๊ม น้องนัน น้อง Dekฯลฯ น้องน้ำค้างพราวพราย และคนอื่นๆ ที่ออกความเห็นว่านิยายเรื่องนี้มีเอกลักษณ์ในตัวเองจริงๆ นาตจึงอยากจะรักษางานเขียนแบบนี้เอาไว้อย่างแน่นอนค่ะ และคาดหวังเหมือนกันว่าจะสามารถถ่ายทอดความอบอุ่นแบบนี้ต่อไปได้ในเรื่อง Merry Autumn เพราะงานเขียนแบบนี้ยากสำหรับนาตอยู่เหมือนกัน ที่สำคัญเรื่องนั้นตัวละครจะโตขึ้นมาหน่อยแล้ว ขอให้นาตทำได้ด้วยเถิด เพราะชอบโทนสีของเรื่องแบบนี้มากเช่นกันค่ะ หากคุณนานาสนใจรอติดตามได้นะคะ

น้อง Calo หวานเน๊อะตอนที่แล้ว ตอนแต่งไม่รู้เรื่องมาก 555 สงสัยอารมณ์พาไป แต่ไม่น่าจะใช่หรอก ตัวละครพาไปมากกว่า >O<

ส่วนคนอื่นๆ ตอบเม้นท์ทิ้งไว้ในกล่องคอมเม้นท์บทที่แล้วนะคะ >_<

ขอบคุณทุกคนมากๆ ที่ติดตามผลงาน ตอนนี้เริ่มง่วงๆ บนไรเบลอๆ ไปบ้างก็โทษทีค่ะ 555

ตอนที่แล้วนาตไม่ได้ใส่ชื่อตอนเพราะไม่ใช่นิยายนะคะ เป็นสิ่งที่นาตอยากเก็บเอาไว้มากกว่า จะได้เปิดหาอ่านได้ในหน้าเดียว ทว่านาตยังรวบรวมไม่เสร็จ ขอบคุณทุกคนสำหรับความเห็นที่น่าประทับใจค่ะ

นอกจากนั้นแล้ว เมื่ออัพบทนี้ครบ 100% แล้ว เรื่องยังไม่จบเสียทีเดียวนะคะ เหลือบทส่งท้ายอีกบทค่ะ เพียงแต่ไม่เยอะเท่าหน้าบทนิยายเต็มๆ

7.11.10

น้องแอ๊ม ดีใจที่หนูมาทัน อยากให้ได้อ่าน คนอื่นๆ ที่เคยตามเรื่องนี้ก็ไม่รู้จะตามมายังไง เห็นหนูโผล่มาทันเวลาพี่จะดีใจมาก 555 แต่บทนี้ยังไม่จบหรอกนะคะ เพราะว่ามีบทส่งท้ายอีกนิดหน่อย ไม่รู้อัพวันไหน ดูตัวเองก่อนว่าทำอย่างอื่นได้มากน้อยเท่าไหร่ รู้สึกดีใจทุกครั้งที่หนูบอกว่าอ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกได้ถึงความอบอุ่น พี่จำได้ค่ะว่าเรื่องนี้เป็นสีอะไร น้องแอ๊มชอบบอกว่านิยายของพี่แต่ละเรื่องมีสีไหนบ้าง ตอนแรกพี่แค่แปลกใจ พยายามจำแต่นานไปลืม ทีนี้พี่จดไว้หมดเลย จำได้แล้วค่ะ 555

น้อง Butterfly นางเอกของไดม่อนชื่อออทัมค่ะ ถูกต้องแล้ว พี่นาตเริ่มแต่งแล้ว อดใจไม่ไหว เพราะกลัวหมดมูด ต้องเริ่มไว้ก่อนอย่างน้อยจะได้รู้ว่าเป็นไง ไดม่อนน่ารักขึ้นเรื่อยๆ ทั้งที่ตอนแรกเราอาจจะไม่ชอบเขา เพราะเหตุผลที่พวกเราไม่เคยรู้กันมาก่อน พอไดม่อนเริ่มรับความจริงได้เขาก็เลยน่ารักขึ้นมาหน่อย อาจเป็นเพราะเขารักคนสองคนมาก อมาเดโอและมาร์ชา เขาไม่บอกเราแต่พี่รู้สึกได้ค่ะ >_<

พี่หนังสือไร้ชื่อ ขอบคุณมากค่ะสำหรับความเห็น ดีใจที่ได้ยินแบบนี้(บอกไปแล้วหนในไอดี555) จะพยายามต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าจะสามารถปิดช่องโหว่ในส่วนอื่นๆ ของนิยายแนวอื่นได้ และจะพยายามรักษางานเขียนแบบนี้ไปเรื่อยๆ เช่นกันค่ะ ตอนนี้ก็มีอีกเรื่องหนึ่งที่คิดว่าอยากให้พี่ช่วยดูให้คือ Merry Autumn เพราะว่าเป็นภาคต่อ อารมณ์ค้างมากตอนไม่รู้ชะตากรรมไดม่อน ดันทุรังมาเขียนจนได้

น้องแมวบ้าเฉยๆ ไดม่อนน่ารัก ยกให้ไปกอดหนึ่งคืน (แต่ไปขอออทัมก่อนนะจ้ะ) จะยกให้ทำไมใช่ไหมแบบนี้ >_< ตามไปดูไดม่อนมีความสุข(รึเปล่า)ในอีกเรื่องแล้วกันเนาะ

น้อง Poidon งุงิ จริงด้วย ไม่น่าเชื่อว่าคนกวนๆ อย่างไดม่อนจะน่ารักแบบนี้(พูดงี้หมายความว่าไง 555) พี่นาตชอบใส่ไฟตัวละครเนาะว่าไหม

ขอบคุณทุกคนที่ติดตามผลงานค่ะ

cinnamon