ตัวร้ายข้ามมิติ
ตอนที่ 53 : เปิดเทอม
วันเปิดเทอม
" ในที่สุดพี่ก็ได้นั่งรถม้าไปโรงเรียนกับโรสอีกครั้งแล้ว" คริสพูดขึ้น
ตอนนี้พวกเขาอยู่บนรถม้าและออกจากบ้านมาแล้ว ซึ่งแน่นอนว่าจุดหมายของพวกเขาก็คือวาซีรอส แล้วก็แน่นอนอีกเช่นกันว่าก่อนที่พวกเขาจะออกจากบ้านมา ท่านดยุควาเรนเซียหรือท่านพ่อของเขาก็ย่อมต้องร้องไห้ปานจะขาดใจที่ต้องพลัดพรากจากกับลูกสาวสุดที่รัก โดยไม่สนใจลูกชายคนโตกับลูกชายคนรองเลยแม้แต่น้อย
" นั่นสินะคะ" โรสยิ้มรับ ตอนที่โรสคนก่อนและพี่ชายทั้งสองยังอยู่อควาเรส ทั้งสามคนก็มักจะต้องนั่งรถม้าคันเดียวกันไป แต่พอเธอกับพี่ชายทั้งสองต้องอยู่กันคนละโรงเรียนก็ไม่ได้นั่งรถม้าคันเดียวกันอีก
ไม่นานนัก พวกเขาก็มาถึงวาซีรอส ถึงตอนนี้จะยังเช้าอยู่แต่นักเรียนที่มาแล้วก็มีไม่น้อย เมื่อรถม้าที่มีตราประจำตระกูลวาเรนเซียปรากฏขึ้นจึงมีเสียงซุบซิบและสายตามากมายถูกส่งมา และเมื่อประตูรถม้าถูกเปิดออกพร้อมกับที่ท่านชายทั้งสองปรากฏขึ้นก็ยิ่งมีเสียงซุบซิบและสายตาถูกส่งมามากขึ้น แต่แล้วทุกคนก็ต้องฉงนใจเมื่อท่านชายทั้งสองไม่ได้เดินเข้าไปในตึกแต่กลับเดินเข้าไปยืนอยู่ด้านข้างประตูรถม้าพร้อมกับยื่นมือกันคนละข้างออกมา
แต่แล้วความสงสัยของทุกคนก็คลายลงเมื่อมีมือเรียวขาวที่ข้างหนึ่งอยู่ภายใต้กำไลข้อมือเชื่อมแหวนสีดำยื่นออกมาวางลงบนมือของท่านชายทั้งสองพร้อมกับร่างอันงดงามที่ก้าวลงมาจากรถม้า และนั่นก็ทำให้เสียงซุบซิบที่ดังอยู่แล้วยิ่งดังมากขึ้นไปอีก
" พวกพี่ต้องไปรายงานตัวกับสภานักเรียนก่อน น้องจะไปด้วยรึเปล่า?" แดนพูดขึ้นเมื่อลงจากรถม้า
" โรสไปด้วยดีกว่าค่ะ" เธอตอบเพราะถึงยังไงแถวนี้ก็คงจะไม่มีอะไรให้เล่น จึงกลายเป็นว่าสามพี่น้องต้องเดินเข้าไปในอาคารที่โรสมาสมัครสอบและสอบภาคทฤษฎี ซึ่งอันที่จริง ตึกนี้ถือเป็นตึกหลักของวาซีรอสเพราะใช้ทำกิจกรรมต่างๆ
" โย่ว! นั่นนางฟ้าที่ไหนจ๊ะ? มาผิดที่รึเปล่า? ที่นี่ไม่ใช่แดนเทพนะ" เมื่อเดินเข้าไปยังที่ที่จัดไว้สำหรับกลุ่มสภานักเรียนก็มีเสียงทะเล้นคุ้นหูดังขึ้น
" สวัสดีค่ะ/ครับ รุ่นพี่" โรสกับพี่ชายเมินเสียงของเซ็นแล้วหันไปทักทายรุ่นพี่คนอื่นๆในสภานักเรียนแทน
" สวัสดี"
" ว๊าย~ น่ารักจังเลย" เซเลสเทียเข้ามาจับโรสหมุนไปหมุนมา
" นี่ ใจเย็นๆหน่อย เดี๋ยวน้องเขาก็เวียนหัวหรอก" ไบรอันปรามเพื่อนและมันก็ได้ผล
" เครื่องแบบเหมาะกับเธอดีนะ" เกรเซียร์พูดขึ้นส่วนโรสก็พยักหน้ารับ
เครื่องแบบของวาซีรอสจะเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวผูกด้วยเนคไทสีดำ คลุมทับด้วยเสื้อสูทแขนยาวสีดำมีขอบสีขาว และมีกระเป๋าตรงชายเสื้อ ของผู้หญิงจะเป็นกระโปรงสีดำตรงชายมีแถบสีขาวสองแถบส่วนของผู้ชายเป็นกางเกงขายาวสีดำล้วน ซึ่งตรงอกเสื้อสูทฝั่งซ้ายจะมีตราของวาซีรอสติดอยู่ด้านล่างจะมีดาวเพื่อแสดงขั้นปี อย่างเช่นถ้าอยู่ปี1ก็จะมีหนึ่งดวง และถ้าเป็นคนของสภานักเรียนก็จะมีปลอกแขนสีแดงติดอยู่ที่แขนเสื้อ
" เห็นมั้ยล่ะครับรุ่นพี่ ผมบอกแล้วว่าโรสสวยจะตาย" เซ็นพูดต่อ
ถึงแม้ว่าโรสจะไม่ได้แต่งหน้าทำผมหรือใส่เครื่องประดับ มันก็ไม่ได้ทำให้ความงดงามของเธอลดน้อยลงไปแม้แต่นิดเดียว
" อ่อ จริงสิ ยังไม่ได้แนะนำให้รู้จักสินะ คนนี้อยู่ปี4 ชื่อ-"
" ไม่ต้อง น้องโรสรู้จักฉันแล้ว" ยังไม่ทันที่ไบอันจะได้พูดจบ เซเลสเทียก็ขัดขึ้นมาก่อน
วันที่โรสได้รู้จักกับรุ่นพี่ในสภานักเรียน เซเลสเทียไม่ได้อยู่ด้วยเพราะเธอออกไปหาผอ. คนอื่นๆจึงไม่รู้ว่าเซเลสเทียรู้จักกับโรส
" นี่คือโรส พวกเธอมาแนะนำตัวสิ" เกรซหันไปพูดกับผู้หญิงอีกสองคนที่น่าจะเป็นเพื่อนของเธอ
" สวัสดี พี่ชื่อเมลริน่า ลอเร็นโซ่"
" ส่วนพี่ชื่ออารีเอล ลอเร็นโซ่" ต่างฝ่ายต่างแนะนำตัวเองด้วยนํ้าเสียงและท่าทางเป็นมิตร
" สวัสดีค่ะ" โรสตอบไป
" สองคนนี้เขาเป็นฝาแฝดกันน่ะ แถมยังเป็นลูกสาวขององค์ราชาเผ่าเทพด้วย และถ้าจะให้นับก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอด้วยเหมือนกัน" เกรซอธิบายต่อส่วนโรสก็พยักหน้ารับ
ท่านพ่อของเธอหรือก็คือดยุควาเรนเซียเป็นน้องชายขององค์ราชาเผ่าเทพ ดังนั้นท่านพ่อของเธอก็เป็นอาของเจ้าหญิงสองคนนี้ และเจ้าหญิงสองคนนี้ก็เป็นหลานของท่านพ่อของเธอ และเป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอกับพี่ชายทั้งสอง
" ถ้างั้นก็คงเหลือแค่ประธานสินะ ที่โรสยังไม่รู้จักน่ะ" เซเลสเทียพูดต่อ
" เดี๋ยวตอนจบพิธีค่อยไปทำความรู้จักกันก็ได้นี่" ไบรอันพูดต่อ
" รุ่นพี่น่าจะต้องไปทำธุระ ฉันขอตัวก่อนนะค่ะ" โรสปลีกตัวออกมา
" เฮ้! อยู่นี่นี่เอง" ไม่ทันไรพวกอลันก็ตรงมาที่โรสทันทีที่เห็นเธอ
" ไปนั่งกันเถอะ" อลันชักชวน
พวกเขาเดินไปนั่งตรงจุดที่ถูกจัดเอาไว้ ที่นั่งนั้นจะแบ่งตามห้องเรียนและชั้นปี แต่เพราะพวกโรสนั้นได้อยู่ห้องS ที่นั่งของพวกเขาจึงอยู่ด้านหน้าสุดและค่อนข้าลที่จะเด่นอยู่ไม่น้อย ซึ่งตอนนี้เก้าอี้ทุกตัวก็ถูกจับจองหมดแล้ว และเพราะงานปฐมนิเทศยังไม่เริ่ม พวกเขาจึงต้องตกอยู่ท่ามกลางเสียงซุบซิบต่างๆมากมาย
จนกระทั่งได้เวลา บนเวทีที่ยกขึ้นมาสูงจากพื้นก็ปรากฏร่างของผู้อำนวยการติเซียโน่พร้อมกับอาจารย์อีกหลายท่าน ซึ่งหนึ่งในนั้นมีอาจารย์เดวิดอยู่ด้วย ทำเอาฮานส์และสองแฝดนํ้าตาแทบจะไหลเพราะดีใจที่พบหน้าอาจารย์สุดที่รักอีกครั้ง
พิธีปฐมนิเทศนี้ไม่มีอะไรมากนัก เพียงแค่ให้ผู้อำนวยการขึ้นมากล่าวเปิดภาคเรียนและกล่าวแนะนำอะไรเล็กน้อยก่อนจะให้สภานักเรียนขึ้นมากล่าวอะไรบางอย่างเกี่ยวกับกฏและข้อปฏิบัติต่างๆ จนกระทั่งจบพิธี นักเรียนทุกชั้นปีจึงแยกกันกลับห้องเรียนของตัวเอง ส่วนพวกโรส
เมื่อมาถึงห้องเรียน รอไม่นานนักก็มีอาจารย์ที่คุ้นหน้าเดินเข้ามาภายในห้องก่อนจะหยุดลงที่โต๊ะหน้าห้องสำหรับอาจารย์
" หึ! ถึงจะรู้จักกันแล้ว แต่ฉันจะขอแนะนำตัวอีกครั้ง ฉันชื่ออเล็กซ์ เฟอร์กูสัน สอนวิชาเวทมนต์และเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของห้องS กฏของฉันก็ง่ายๆ จะทำอะไรก็ได้ แต่อย่าทำให้ฉันและวาซีรอสต้องต้องเสื่อมเสีย" นั่นคือประโยคแรกที่เขาพูดออกมา
อเล็กซ์ เฟอร์กูสันคนนี้เองก็เป็นหนึ่งในอาจารย์ที่ไปสอนนักเรียนที่อควาเรสเหมือนกับอาจารย์เดวิด แถมเขายังเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาให้ห้องAที่พวกโรสเรียนอยู่อีกด้วย และมาตอนนี้ เขาก็มาเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาให้กับห้องเรียนที่พวกเขาเรียนอยู่อีกด้วย จึงไม่แปลกที่อเล็กซ์และพวกอลันจะรู้จักกันมาก่อน
" คาบแรกเป็นคาบว่าง จะไปไหนก็ได้ อีกอย่าง นักเรียนห้องSจะได้รับสิทธิพิเศษไม่เข้าเรียนก็ได้ แต่เวลาสอบพวกเธอจะต้องทำคะแนนออกมาให้ดีๆ ไม่อย่างนั้นก็ต้องตกลงไปอยู่ห้องอื่น แล้วพวกเธอก็คงจะรู้นะ ว่ายังมีนกแร้งอีกมากมายคอยรอจิกซํ้าพวกเธออยู่" เขาพูดพลางส่งยิ้มเย็น
" เอาล่ะ วันนี้พอแค่นี้ก่อน" เขาพูดก่อนจะเดินออกจากห้องไป
" อืม...พอมีแค่พวกเราก็ดูสงบดีนะ" วิลล์พูดขึ้น ก็อย่างที่รู้กัน คนที่ได้อยู่ห้องSมีแค่คนในกลุ่มของพวกเขาเท่านั้น
" แต่แปลกนะ วันนี้ฉันไม่เห็นเมลโลมาสร้างเรื่องอะไรเลย" ลิลลี่พูดต่อ เพราะถ้าดูจากนิสัยของเมลโล เธอจะต้องไม่ยอมอยู่เงียบๆในวันเปิดเทอมวันแรกแน่ แต่กลับไม่เป็นอย่างนั้นเนี่ยสิ แถมพอเป็นแบบนี้ก็อดรู้สึกเบื่อไม่ได้เหมือนกันแฮะ
" รู้สึกว่าจะไม่สบายน่ะ" เกรเทลพูดขึ้นด้วยท่าทางสบายๆ
" วันที่ยัยนั่นใช้เวทย์ต่อสู้กับสัตว์เวทย์ตอนสอบเข้า หลังต่อสู้เสร็จก็ลงไปนอนชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้น แล้วก็เอาแต่บอกว่าเจ็บเหมือนมีอะไรมาทิ่มในอก" เขาพูดตามที่ได้ยินมา
เมื่อคนอื่นๆได้ฟังก็ได้แต่มันงงและคิดว่าเมลโลเป็นอะไร แต่ราฟกับโรสกลับยกยิ้ทเสียนี่ เพราะพวกเขารู้ดรว่าสาเหตุที่ทำให้เมลโลเป็นอย่างนั้นก็เพราะธาตุมืดที่พวกเขาเคยใส่เอาไว้ในตัวของเมลโล
" ช่างเถอะครับ คิดไปก็น่าปวดหัว" มาร์ตินพูดส่วนทุกคนก็เห็นด้วย
" ตอนเย็นไปหาอาจารย์เดวิดกันเถอะ" ฮานส์พูดขึ้น
" ไป!" ฝาแฝดตอบรับคู่แรกทำเอาทุกคนหัวเราะออกมา
หลังจากนั้นพวกเขาก็ดำเนินกิจวัตรประจำวันไปเรื่อยๆ แต่เพราะวันนี้เป็นวันเปิดเทอมจึลไม่ค่อยจะมีการเรียนการสอนอะไรมากนัก และเมื่อเลิกเรียน พวกเขาก็ไปหาอาจารย์เดวิดตามที่นัดกันเอาไว้ ฝาแฝดกับฮานส์โผเข้ากอดอาจารย์เดวิดด้วยความคิดถึงเพราะไม่ได้เจอกันเกือบครึ่งปี เป็นภาพที่นับได้ว่าตราตรึงในใจของทุกคนที่เห็น พวกเขาอยู่คุยกับอาจารย์เดวิดจนเกือบคํ่าถึงได้เดินกลับไปที่ปราสาทหอพัก
ปราสาทที่พักห้องS
ห้องโถง
" มากันพร้อมแล้วสินะ" เกรซพูดขึ้น
หลังจากที่พวกโรสกลับมาที่หอพักก็ถูกไล่ให้ไปอาบนํ้าเปลี่ยนชุดให้เรียบร้อยโดยรุ่นพี่ที่นั่งกันอยู่พร้อมหน้าที่ห้องโถง
" ขาดประธานแค่คนเดียวครับ" แดนพูดขึ้น
" ช่างเถอะ เดี๋ยวหมอนั่นก็กลับมาแล้วล่ะ" ไบรอันตอบ
" พวกเราต้องอยู่ด้วยกันไปอีกนาน แถมบางคนก็ยังไม่รู้จักกัน เพราะฉะนั้น มาแนะนำตัวกันอีกครั้งนะ" เซเลสเทียพูดขึ้น
หลายๆคนอาจจะรู้จักกันมาบ้างแล้วในวันที่พวกเขาเอาของมาเก็บที่ปราสาท แต่บางคนก็ยัลไม่รู้จักกัน ดังนั้นการให้ทุกคนมาแยะยำตัวกันอีกครั้งจึงเป็นเรื่องดี
。
。
。
" ทีนี้ก็รู้จักกันหมดแล้วนะ"
" ค่ะ/ครับ"
" อยู่กันพร้อมหน้าเลยนี่" เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากหน้าประตูทำให้ทุกคนหันไปมอง และพบกับชายหนุ่มคนหนึ่งในชุดไปรเวทสบายๆ
" กลับมาแล้วเหรอครับรุ่นพี่" คนอื่นๆหันไปถามเขาด้วยความสนิทสนม ผิดกับพวกโรสที่ยังคงมึนงงอยู่
" เด็กพวกนี้คงจะเป็นปี1สินะ" ชายคนนั้นเดินมานั่งลงที่โซฟาเช่นเดียวกับคนอื่นๆ
" ใช่" เซเลสเทียตอบ
" ฉันชื่อดิเอโก้ เมอร์แกน อยู่ปี4 เป็นประธานนักเรียน" เขาแนะนำตัว แต่โรสกลับสงสัยในบางอย่าง
เมอร์แกน...คุ้นแปลกๆแฮะ
ฉับพลัน เธอก็นึกได้ถึงบางสิ่งพร้อมกับคำพูดของใครบางคน
" ถ้าอย่างนั้นก็ขอแนะนำให้ท่านหญิงไปต่อที่วาซีรอสนะครับ ที่นั่นเหมาะสำหรับท่านหญิงมากทีเดียว และถ้าท่านไปเรียนที่นั่นจริงก็อาจจะเจอลูกชายของผมด้วย
" รุ่นพี่เป็นลูกชายของท่านอีริคใช่มั้ยคะ?" โรสถามออกไปเมื่อนึกได้ถึงประโยคที่ขุนนางอีริคเคยพูดเอาไว้ก่อนที่เธอจะกลับมาที่เฟอร์เดีย
" หืม? เธอคือท่านหญิงโรซาเรียสินะ ยินดีที่ได้รู้จัก ท่านพ่อของฉันเคยเล่าเรื่องของเธอให้ฟังแล้ว" เขาตอบออกมาและนั่นก็ยืนยันในความคิดของโรส
" อ้าว! สองคนนี้รู้จักกันเหรอ?" เซเลสเทียถามด้วยความแปลกใจ
" ไม่เคยหรอก แต่ท่านพ่อของฉันเคยเล่าให้ฟังเกี่ยวกับท่านหญิงโรซาเรียน่ะ" ดิเอโก้ตอบไป
ตอนช่วงปิดเทอมเขากลับไปที่อาณาจักรวินเซนต์ แต่พอกลับไปถึง ท่านพ่อของเขาก็เอาแต่พูดถึงท่านหญิงโรซาเรีย วาเรนเซีย ลูกสาวคนเดียวของดยุควาเรนเซียผู้ยิ่งใหญ่แห่งเฟอร์เดีย และนั่นก็ทำให้เขาสนใจท่านหญิงคนนี้ไม่น้อย เพราะมีเพียงแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่ท่านพ่อของเขาจะเอ่ยปากชมไม่หยุด และยิ่งคนคนนั้นเป็นเพียงแค่เด็กอายุ16ปีที่อ่อนกว่าเขาไม่เท่าไหร่ก็ทำให้เขาสนใจในตัวเธอเข้าไปใหญ่
แถมพอเขารู้เรื่องในวันสอบเข้าก็ยิ่งทำให้เขาอยากเจอเธอมากขึ้น จนในที่สุดก็ได้เจอ แล้วก็เป็นอย่างที่ท่านพ่อของเขาว่าจริงๆ เธอมีหน้าตาและรูปร่างที่งดงาม ดวงตาสีแดงดุจทับทิมฉายแววเย็นชาและความเฉลียวฉลาด อืม...สมแล้วที่ท่านพ่อของเขาเอ่ยชมไม่หยุด
" มานั่งคุยเล่นกันสักหน่อยดีกว่า" ไบรอันชวนคนอื่นๆ
" ไม่เอาดีกว่า พวกเราขอไปทำอาหารเย็นล่ะกัน"
" ใช่ๆ ทุกคนคงจะยังไม่ได้ทานอะไรกันสินะ" เมลริน่าและอารีเอลพูดขึ้นก่อนจะเดินไปยังห้องครัวเพื่อทำอาหารให้กับทุกคน
" ส่วนมากอาหารเย็นพวกเราจะมากินรวมกันที่นี่น่ะ ส่วนคนทำก็สองคนนั้นแหละ" เกรซอธิบาย
" พวกนายบอกเรื่องคนที่จะได้มาเป็นหัวหน้าสายชั้นปี1ให้น้องฟังรึยัง?" ดิเอโก้หันไปถามเพื่อนๆและรุ่นน้องคนอื่นๆแต่สิ่งที่ได้มาคือคำปฏิเสธ
" ถ้างั้นก็พูดตรวนี้เลยล่ะกันนะ" เซเลสเทียพูดต่อ
" รายชื่อของคนที่จะได้เป็นหัวหน้าสายชั้นของปี1ถูกกำหนดออกมาแล้ว และสามคนนั้นก็เป็นหนึ่งในพวกเธอ" ไบรอันพูดพลางชี้ยังพวกอลันก่อนจะพูดต่อ "สามคนนั้นคือเจ้าชายอลาโน่ เจ้วชายเกรเทล ท่านหญิงลิลลี่"
สิ้นเสียงของไบรอัน พวกอลันก็ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดคล้ายไม่เข้าใตบางอย่าง ก็แน่ล่ะ คนที่พวกเขาคิดว่าจะได้เป็นหัวหน้าสายชั้นดันไม่ได้เป็นไงล่ะ แต่เมื่อพวกเขาหันไปมองสองคนที่มีความเหมาะสมก็คล้ายว่าพวกเขาจะเข้าใจอะไรบางอย่างมากขึ้น เพราะในตอนนี้โรสกับราฟกำลังทำสีหน้าพอใจ ถึงจะไม่ถึงจั้นยิ้มแต่พวกเขาก็รู้สึกได้ว่าสองคนนี้กำลังอารมณ์ดีอยู่ และเมื่อรวมกับนิสัยที่ไม่ชอบความวุ่นวายของสองคนนี้พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าเจ้าสองคนนี้ไม่อยากทำหน้าที่เป็นอะไรทั้งสิ้น
" อีกอย่างนะ พวกเธอทุกคนที่ไม่ได้เป็นหัวหน้าสายชั้นก็ยังได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งในสภานักเรียนด้วย และมันก็ขึ้นอยู่กับพวกเธออีกเช่นกัน ว่าจะเข้าร่วมสภานักเรียนมั้ย" เซเลสเทียหันมาพูดเพิ่ทเติม ส่วนพวกรุ่นน้องที่ได้รับคำเชิญก็มองหน้ากันเล็กน้อยราวกับกำลังปรึกษากันอยู่ จนในที่สุด...
" พวกเรายินดีครับ" นั่นเป็นคำตอบที่ทำให้เหล่ารุ่นพี่เผยยิ้มออกมา
" ไม่เป็นได้มั้ยครับ?" ราฟถามต่อทันที
" เห้อ คิดอยู่แล้วว่านายต้องพูดแบบนี้ โรงเองก็ด้วยสินะ?" เซ็นพูดด้วยความเสียดายก่อนจะหันไปถามโรสต่อ
" ก็แบบนั้นแหละค่ะ" เธอตอบตามตรง
" จะเป็นหรือไม่เป็นก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของน้องนะ เพราะทางสภานักเรียนเองก็ไม่ได้บังคับในเรื่องนี้" คริสพูดต่อ
" ถ้างั้นพวกเราก็ไม่เป็นครับ/ค่ะ" โรสกับราฟตอบออกมาพร้อมกัน
คำตอบแบบนี้เองก็ไม่ได้เหนือความคาดหมายของทุกคนเท่าไหร่นัก พวกอลันที่อยู่ด้วยกันมานานพอสมควรก็พอจะรู้นิสัยของเพื่อนสองคนนี้อยู่ ส่วยเหล่ารุ่นพี่คนอื่นๆก็พอจะรู้เรื่องของสองคนนี้มาจากผู้อำนวยการติเซียโน่บ้างแล้ว พอมาได้ยินคำปฏิแบบนี้จึงไม่ได้แปลกใจอะไรมาก ส่วนแดนกับคริสยิ่งไม่ต้องพูดถึง พวกเขารู้นิสัยของน้องสาวตัวเองดีอยู่แล้ว แถมพี่ชายทั้งสองคนนี้ก็ออกจะดีใจอยู่เหมือนกันที่น้องสาวไม่ต้องไปทำอะไรที่มันยุ่งยาก
" เอานี่ ปลอกแขนของสภานักเรียน ส่วนคนที่ได้เป็นหัวหน้าสายชั้นต้องติดเข็มกลัดนี่ที่ปลอกแขนนะ" เซ็นเดินไปหยิบปลอกแขนสำหรับสภานักเรียนและเข็มกลัดก่อนจะส่งไปให้เหล่ารุ่นน้อง
" เริ่มตืดได้ตั้งแต่วันพรุ่งนี้เลยนะ" แดนอธิบายเพิ่มเติม
" ครับ/ค่ะ"
" ทุกคน! มาทานข้าวกันได้แล้ว!" เสียงของสองแฝดสาวกังขึ้นมาจากห้องอาหารทำให้ทุกคนต้องเดินไปตามเสียงเพื่อทานอาหารเย็น
...และนี่ก็คือก้าวแรกในวาซีรอสของโรสกับราฟและเพื่อนๆ...
_________(ตัด)
รายชื่อหัวหน้าสายชั้นของทั้ง4ชั้นปี
*ที่ใช้ตัวหนาคือคนที่มีฐานะเป็นเจ้าชายหรือเจ้าหญิง*
ปี1 อลาโน่ , ลิลลี่ , เกรเทล
ปี2 แดเนียล , เซ็น , คริส
ปี3 เมลริน่า , เกรเซียร์ , อารีเอล
ปี4 เซเลสเทีย , ดิเอโก้ , ไบรอัน
เนื้อหาตอนนี้มีแต่นํ้าล้วนๆเลยนะครับ เพราะส่วนมากจะเป็นการปูทางไปสู่เรื่องต่างๆเอาซะมากกว่า และช่วงนี้ผมก็จะหายไปนานหน่อยนะครับ เพราะเนื้อหาช่วงนี้เป็นอะไรที่ผมไม่ได้วางแผนเอาไว้แน่นมาก ทำให้ต้องใช้เวลานานในการแต่ง
และผมก็ต้องขอขอบคุณ คุณbaby-m2 ด้วยนะครับที่ช่วยแนะนำให้ผมเปลี่ยนหมวดนิยาย จนตอนนี้นิยายเรื่องตัวร้ายข้ามมิติได้ขึ้นมาอยู่เป็นอันดับ7ของหมวดนิยายรักแฟนตาซี แล้วก็ต้องขอบคุณผู้อ่านทุกท่านด้วยที่ช่วยสนับสนุนนิยายเรื่องนี้จนมาได้ถึงขนาดนี้ ขอขอบคุณทุกๆท่านจริงๆครับ
เห็นคอมเมนท์ตอนที่แล้วบอกว่าสงสารลีออนกันมาก ผมเลยอยากหาคู่ให้เขา แต่ยังมีอุปสรรคอยู่เล็กน้อยจึงอยากให้ผู้อ่านทุกท่านช่วยผมคิดสักหน่อย ส่วนวิธีช่วยก็ง่ายๆ แค่เข้าไปโหวตในโพลล์ด้านล่างก็พอครับ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
ปล.เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ
สนุกมากกกค่ะะ หาแนวนี้มานานนแล้ววว รอยุนะค่พพ