ตัวร้ายข้ามมิติ​

ตอนที่ 4 : พ่อและพี่ชายผู้หล่อเหลา

   หลังจากที่เธอคุยกับแดเนียลเสร็จเขาก็ให้เธอพักต่อแต่หลังจากที่เขาออกไปแล้ว เธอรู้สึกถึงบางอย่างที่ไม่น่าชอบใจเอาเสียเลย นั่นคือห้องนอนของเธอ ดูเหมือนว่าโรซาเรียคนก่อนจะไม่ค่อยมีเซนส์​เรื่องของใช้เลย เพราะห้องนี้เต็มไปด้วยสีหวานแหวว ไม่สีชมพูก็สีฟ้าสดใส ซึ่งไม่เหมาะกับเธอซักนิดเธอเลยเรียกให้เมดมาขนของกับเสื้อผ้าออกไป ให้เอาไปแบ่งกันและเหลือไว้ไม่กี่ตัว แล้วให้เปลี่ยนสีห้องกัเฟอร์นิเจอร์​เป็นสีขาวดำแทน

ในระหว่างที่พวกเขาจัดการกับห้องของเธอ เธอก็ลงมา​เดินเล่นที่สวนแทน

"นี่ซีไปเอาขนมกับชามาให้หน่อยสิ"

เธอหันไปบอกซี เมดที่ตามมาดูแลเธอโดยให้เหตุผล​ว่าร่างกายเธอพึ่งฟื้น อาจเป็นลมได้ และร่างกายนี้ก็บอบบางมากด้วย

  ในระหว่างที่เธอกำลังรอซีอยู่นั้นอยู่ๆตรงหน้าก็พลันปรากฏ​ชายคนหนึ่ง หึ จะใครได้ ก็ไอ้พระเจ้าเฮงซวยไงล่ะ!! 

" เฮ้ๆ ข้าไม่ได้เฮงซวยนะ ข้าออกจะหล่อเหลา" ใครจะหลงตัวเองมากกว่าพระเจ้าคนนี้นะ

 " มีธุระอะไร?"  ถึงจะบริภาษอีกฝ่าย อยู่ในใจแต่ก็ไม่ลืมถามเรื่องสำคัญ

 " เจ้าขอข้าเองไม่ใช่รึไง?  ข้ามาบอกเจ้าเรื่องมิติ ถ้าเจ้าจะเข้ามิติเจ้าก็แค่คิดว่ามิติ ภายในมิติจะมีประตูมิติอยู่ถ้าอยากออกมาก็แค่ข้ามผ่านประตูนั้น  ข้าเตรียมของไว้เซอร์ไพร​ส์เจ้าในมิติด้วยนะ  "

 " อืม ขอบคุณ​" หลังจากนั้นพระเจ้าก็หายตัวไปราวกับไม่มีใครเคยอยู่ตรงนั้น

  มาไวไปไวเหมือนเดิมเลยแฮะ

 " คุณ​หนู​ค่ะ ของว่างกับนํ้าชามาแล้วค่ะ" มาได้จังหวะพอดีเลย 

 " ขอบใจนะ ซี " 

หลังจากนั้นไม่นานก็มีเมดมาตามพวกเราให้ไปทานข้าวเย็นกัน

ห้องอาหาร

ตึง 

ฟุบ

 " โรส! ลูกฟื้นแล้ว! พ่อเป็นห่วงลูกมากรู้มั้ย" เธอเปิดประตูได้ไม่นานก็มีชายคนหนึ่ง พุ่งเข้ามากอดเธอเอาไว้

" พ่อรีบกลับมาหลังจากที่แดนส่งคนมาบอกพ่อเลยนะ"  แต่ก่อนที่เขาจะออกมาจากวังเจ้าราชานั่นกลับ.......      และหลังจากที่เขากลับมาเจ้าแดนกลับบอกให้เขารอก่อนเพราะ โรสกำลังพักผ่อนอยู่เขาถึงยอมรอจนถึงเวลาทานข้าว

 " โรสไม่เป็นไรแล้วค่ะ ท่านพ่อไม่ต้องห่วง"

 "ท่านพ่อครับ ให้น้องมาทานข้าวก่อนสิครับ น้องคงจะหิวแย่แล้ว"

  หลังจากนั้นดยุควาเรนเซียก็พยุงให้โรสไปนั่งฝั่งซ้ายของหัวโต๊ะที่เป็นที่นั่งของดยุควาเรนเซีย ส่วนฝั่งขวาก็เป็นพี่ชายทั้งสองของเธอ บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยความสุขถ้าไม่ติดที่ใครคนหนึ่ง คริสเตียน   อีกฝ่ายมักจะทำหน้าเบื่อโลกตลอดเวลาที่ ท่านดยุคหรือแดนตักอาหารให้เธอ

 เหอะ!  คิดว่าเธอจะสนเหรอ ไม่มีทาง!

 อา...​จะว่าไปรอบตัวเธอเนี่ย มีแต่คนหน้าตาดีทั้งนั้นเลยนะเนี่ยท่านพ่ออายุจะ40แล้วแต่หน้ายังกะเด็ก20 ส่วนพี่แดนของเธอยิ่งไม่ต้องพูดก็รู้ดีว่าหน้าตาดีขนาดไหน คริสเตียนหมอนี่ก็พอๆกับพี่แดน ติดที่ชอบใจร้อนใช้อารมณ์​เป็นหลัก ไม่น่าล่ะถึงได้หลงเสน่ห์​แม่นางฟ้าอาบยาพิษ เห้อ น่าเสียดาย น่าเสียดายจริงๆ

 " โรส วันนี้ก่อนพ่อออกจากวังองค์​ราชาขอให้พ่อพาลูกไปหาพรุ่งนี้ ลูกอยากไปมั้ยถ้าไม่อยากพ่อจะปฏิเสธ​ไป ลูกไม่ต้องห่วง" ใช่ ก่อนเขาออกจากวังเจ้าราชาบ้านั่นบอกเขาให้พาลูกไปหา ทั้งๆรู้ว่าลูกเขาพึ่งฟื้นมันน่านัก!! คราวที่แล้วก็บังคับให้เขารับตำแหน่งดยุคนี่ ทั้งๆที่เขาไม่อยากเป็น แล้วไหนจะเด็กบ้านั่นที่ผลักลูกเขาตกบันไดอีก น่าตายทั้งพ่อทั้งลูก!!!

" ไปก็ดีค่ะ ลูกจะได้ไปคุยเรื่องถอนหมั้นกับเจ้าชายด้วย " นั่นสิ ตอนร่างนี้หลับไปคุณคู่หมั้นก็มาเยี่ยมอยู่หรอกเพราะถูกองค์​ราชาบังคับ แต่ถูกดยุคไล่กลับไป

 " !!!"

 " โรส น้อง/ลูก/เธอ จะถอนหมั้นจริงเหรอ!!! " อีกสามคนบนโต๊ะเปล่งเสียงออกมาพร้อมกัน สองเสียงปิดบังความดีใจไม่มิด อีกเสียงพูดด้วยความเหลือเชื่อ

" ไม่ใช่ว่าจะมาร้องไห้เสียใจทีหลังนะ มันน่าสมเพช " เจ้าของเสียงพูดด้วยความเหยียดหยาม โดยไม่สนเลยว่าคนที่พูดด้วยจะมีสายเลือดเดียวกัน

" คริส! พูดดีๆกับน้องหน่อย" เมื่อเห็นคนเป็นพี่ทำตัวหยาบคายกับน้องสาว ดยุควาเรนเซียอดไม่ได้ที่จะตำหนิ  เพราะเขารู้ดีว่าเมื่อก่อนต่อให้คริสดุด่าหรือทำอะไรโรสแค่ไหน ลูกสาวเขากลับไม่เคยโกรธ​หรือเกลียดอีกฝ่ายเลย จะมีก็แต่ความน้อยใจที่ถูกเก็บซ่อนเอาไว้ เขากลัวว่าเธอจะเสียใจ 

 " ไม่เป็นไรค่ะท่านพ่อ ท่านไม่ต้องปฏิเสธคำเชิญ​ขององค์​ราชานะคะ โรสยืนยันคำเดิมค่ะ ที่จะถอนหมั้น" 

เธอไม่อยากให้เรื่องมันคาราคาซังอยุ่แบบนี้หรอกนะ

  โรสไม่ได้รู้ตัวเลยว่าคำพูดที่ตนพูดออกไปทำให้ทุกคนตระหนักแล้วว่า เธอคนนี้เปลี่ยนไปแล้ว เพราะก่อนหน้านี้คู่หมั้นของเธอพยายามจะหาทางถอนหมั้น แต่เธอกลับยืนกระต่ายขาเดียวว่าจะไม่ถอนหมั้นเด็ดขาด แต่ตอนนี้เธอกลับอยากถอนหมั้นโดยไม่มีท่าทางเสียใจเลยสักนิด

  ลูกเขาเปลี่ยนไปแล้ว แต่ก็ดีแล้วล่ะ เขาไม่อยากให้เธอต้องมาเจ็บปวดกับผู้ชายเฮ็งซวย ดยุควาเรนเซียได้แต่คิดในใจด้วยความยินดี​

 " ได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้พ่อจะพาลูกเข้าวังนะ รีบไปพักผ่อนเถอะ " 

 " ค่ะ ราตรีสวัสดิ์​ค่ะ ท่านพ่อ ท่านพี่แดน " เธอพูดพร้อมส่งยิ้มไปให้ก่อนจะขึ้นห้องไป และนั่นทำให้พี่แดนและท่านพ่อของเธอเคลิ้มไปกับรอยยิ้มนั้น แต่นั่นทำให้คริสเตียนไม่พอใจอย่างมากด้วยเช่นกัน

 ห้องของโรส

  หลังจากที่เธอขึ้นมาในห้องเธอก็เตรียมตัวอาบนํ้า อา...เธอพึ่งสังเกตุ​เห็นร่างนี้เป็นครั้งแรก ร่างนี้ช่างสมบูรณ์แบบ​ซะจริงใบหน้าสวยเย้ายวน อกเป็นอก เอวเป็นเอว หุ่นพอๆกับเธอในชาติก่อน​พููดเลย ผิวซีดไปหน่อยเพราะร่างนี้ไม่ค่อยออกไปไหนและ ร่างกายค่อนข้างอ่อนแอเพราะไม่ออกกำลังกาย เธอควรจะปฏิวัติ​ร่างนี้หน่อยซะแล้ว แต่โดยรวมแล้วถือว่าดีแถมมีปีกที่ข้างหนึ่งสีขาว อีกข้างหนึ่งสีดำซะด้วย เพราะร่างนี้มีพ่อเป็นเทพ มีแม่เป็นปีศาจ​ซินะ ร่างนี้ถือว่าหายากน่าดู

  เพราะที่นี่แบ่งเป็น3เผ่า คือ เทพ ปีศาจ และมนุษย์​ เด็กที่เป็นทั้งเทพและปีศาจนั้นช่างหายากเพราะเมื่อเกิดมา จะกลายเป็นเทพหรือปีศาจเพียงอย่างเดียวอย่าง คริสพี่ชายคนโตของเธอก็เป็นเทพ ส่วนพีแดนเป็นปีศาจ แต่เธอนั้นแตกต่างเพราะเป็นทั้งเทพแลพปีศาจ​ในดวลาเดียวกัน พลังของเทพและปีศาจจะแบ่งตามปีกถ้าทั่วไปจะมีแค่1คู่ ถ้าหายากจะมี2คู่ แต่ที่ไม่เคยมีเลยคือ3คู่ แต่เพราะมันเคยมีบันทึกไว้จึงทำให้คนที่เชื่อก็มี คนที่ไม่เชื่อก็มี

 

  ร่างนี้ก็พอจะมีความรู้อยู่บ้างแฮะ

  หลังอาบนํ้าเสร็จเธอก็แต่งตัวด้วยชุดนอนสีคำที่เธอไปรื้อมาจากตู้เสื้อผ้าของโรซาเรียคนก่อน เธอคงต้องไปซื้อเสื้อผ้าเร็วๆนี้แล้วแหละเพราะเสื้อผ้าที่เหลืออยู่ช่างมีน้อยนิด จะว่าไปพวกเมดกับพ่อบ้านก็ทำงานเรียบร้อยดีนะ เพราะห้องใหม่ช่างถูกใจเธอเหลือเกิน และหลังจากคิดอะไรเพลินๆเธอก็เผลอหลับไป

__________(ตัด)​

ห้องนอน

ชุดนอน

เราจะเริ่มแทนตัวอลิเซียว่าโรส 

แดเนียล = แดน

คริสเตียน = คริส