ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องเก็บของของอัสเตรีย

    ลำดับตอนที่ #44 : Caractère 43 :: Inusuka Shinano

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 58
      0
      21 ต.ค. 59

     
      CR.SQW

    Caractère 43 ::

    Inusuka Shinano





     REGISTRATION FORM

     



     

    "คำพูด...มันไม่สำคัญเท่าการกระทำหรอกค่ะ"




    นามสกุล - ชื่อ : อินุซึกะ ชินาโนะ (Inusuka Shinano)

    ชื่อเล่น : ชินะ (Shina) / ชิโนะ (Shino) / ชินาโนะ (Shinano)

    สัญชาติ : ญี่ปุ่นแท้

    อายุ : 18 ปี

    ลักษณะภายนอก :

    อินุซึกะ ชินาโนะ....หญิงสาวรูปงามผู้มีเรือนร่างโปร่งบางด้วยส่วนสูง 170 ซม.และน้ำหนักกายเพียง 52 กก. ชินาโนะเป็นหญิงสาววัยรุ่นตอนปลายผู้ครอบครองเรือนผมยาวสลวยตัดสั้นและเล็มปลายผมเล็กน้อยจนดูคล้ายผมบ็อบสั้นแสนสวยสีน้ำตาลแดงราวผงโกโก้น่ารับประทาน โครงหน้าสวยหวานรูปไข่ประดับประดาไปด้วยแก้วตาคู่โตสีน้ำตาลแดงแสนสวยเหมือนกันกับเรือนผมซึ่งหลบซ่อนอยู่ใต้แพขนตางอนสวยจับเป็นแพ จมูกโด่งเล็กน่าสัมผัสรับกันกับคิ้วโก่งสวยและริมฝีปากสวยเป็นกระจับสีแดงหวานราวผลเชอรี่ พวงแก้มสีหวานสวยเป็นธรรมชาติเข้ากันได้ดีกันกับผิวกายสีขาวอมชมพูดูมีน้ำมีนวลราวคนสุขภาพดี

    อินุซึกะ ชินาโนะ....มีจุดเด่นหลักๆก็คือเรือนผมสีน้ำตาลแดงแสนสวยตัดสั้นเป็นผมบ็อบแสนงาม ชินาโนะมักแต่งกายด้วยเสื้อผ้าโทนสีขาวเป็นหลักซึ่งเสื้อผ้าโทนสีขาวนั้นก็ขับเน้นให้ผิวสีขาวอมชมพูของเธอดูขาวใสและน่าสัมผัสมากยิ่งขึ้น ชินาโนะเป็นหญิงสาววัยรุ่นตอนปลายที่ครอบครองหน้าอกอวบอิ่มคัพ C ที่หน้าอกนี้ก็หลบซ่อนอยู่ภายใต้ชุดเสื้อผ้าอันแสนมิดชิดของเธอและชินาโนะก็มีข้อพิเศษที่เธอมีปานรูปดอกซากุระสีชมพูบนเนินอกด้านขวาซึ่งเป็นปานแต่โดยกำเนิดของเธอ (โปรดจินตนาการว่าเนินอกด้านขวาของรูปเป็นปานรูปดอกซากุระนะคะ ^^)

    อุปนิสัย :


    อินุซึกะ ชินาโนะเป็นหญิงสาวผู้มีกริยาราวผู้ดีตระกูลเก่าแก่

    ชินาโนะเป็นหญิงสาวเรือนร่างโปร่งบางผู้ครอบครองกริยามารยาทแสนสง่างามราวเจ้าหญิงผู้เลอโฉม เธอเป็นสาวงามในหมู่สาวงามที่ได้ชื่อว่าสง่างามากที่สุดเพราะชินาโนะเป็นหญิงสาวผู้สืบสายเลือดมาจากตระกูลอันเก่าแก่ สายเลือดครึ่งหนึ่งของเธอคือผู้ดีเก่าและอีกครึ่งคือสายเลือดของชาวบ้านเดินดินทั่วไปทำให้ชินาโนะและพ่อแม่ของเธอโดนไล่ออกมากจากตระกูลอันทรงเกียรติของตนเอง แต่ถึงจะโดนขับไล่ออกมาแต่เพราะแม่เคยเป็นผู้ดีเก่าทำให้เธอสั่งสอนชินาโนะด้วยหลักสูตรผู้ดีมาตลอดทำให้ชินาโนะเป็นหญิงสาวที่ดูดูอ่อนโยนและเป็นผู้ใหญ่มากทั้งกริยามารยาทและคำพูดคำจาที่แสนอ่อนโยน นุ่มนวลและดูน่าเชื่อถือน่าเลื่อมใสราวพื้นผ้าพับที่เรียบเนียนและดูล้ำค่าไปพร้อมๆกัน

     

    อินุซึกะ ชินาโนะเป็นหญิงสาวผู้อ่อนโยนนุ่มนวลและบริสุทธิ์ราวดอกไม้แสนล้ำค่า

    ชินาโนะเป็นหญิงสาวเรือนร่างโปร่งบางผู้อ่อนโยนอ่อนหวานจนดูน่าถนุถนอมราวดอกไม้แสนงาม ชินาโนะเป็นคนอ่อนโยน เธอชื่นชอบในการส่งรอยยิ้มให้กันกับทุกๆคนไม่ว่าคนผู้นั้นจะสนิทสนมชิดเชื้อหรือพึ่งรู้จักพบหน้ากันก็ตาม แต่ชินาโนะถือคติการมอบรอยยิ้มให้ผู้อื่นคือการสร้างมิตรภาพที่แสนดีและยั่งยืน ชินาโนะเป็นคนอ่อนหวานทั้งคำพูดและการกระทำอันแสนน่ารัก เธอมักพูดจาด้วยท่วงท่าแสนอ่อนโยนอ่อนหวานและมักมอบรอยยิ้มให้กับทุกๆคนเป็นการตบท้ายซึ่งนั้นก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของชินาโนะที่ทำให้ทุกๆคนต่างหลงรักหัวปกหัวปำเพียงแต่เสน่ห์ทางคำพูดคำจาของชินาโนะจะไม่ค่อยแสดงออกมามากเท่าที่ควรเนื่องจากเธอถือคติการกระทำสำคัญกว่าคำพูด

     

    อินุซึกะ ชินาโนะเป็นหญิงสาวผู้พูดน้อยและสื่อความรู้สึกด้วยการะกระทำมากกว่าสิ่งอื่นใด

    ชินาโนะเป็นหญิงสาวเรือนร่างโปร่งบางผู้ถือคติประจำใจว่าการกระทำสำคัญกว่าคำพูดตามที่พ่อผู้เคารพรักของเธอเคยสั่งสอนเอาไว้ทำให้ชินาโนะเป็นหญิงสาววัยรุ่นผู้พูดน้อยจนนับวันเธอแทบไม่เคยปริปากพูดจาออกมาเลยจนใครๆก็ต่างพูดว่าเธอคือคนเย็นชาและดูหยิ่งยโสไม่น่าเข้าใกล้ ชินาโนะไม่ใช่คนเย็นชาแต่เธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่งที่อ่อนโยนเพียงแต่ความรู้สึกและจิตใจของเธอจะสื่ออกมาจากกระทำแทนคนพูดคำจาทั้งหมด การกระทำคือสิ่งอันสวยงาม มันไม่เคยหลอกลวงผู้ใดได้เพราะมันสื่อมาจากหัวใจของคนเราแต่คำพูดอันอ่อนหวานและน่าหลงเชื่อคือยาพิษอันร้ายกาจที่หลอกล่อให้ผู้คนหมดเนื้อหมดตัวมานักต่อนัก ชินาโนะถือคติและเชื่อดังนั้นทำให้เธอมักแสดงออกความรู้สึกด้วยท่าทางและการกระทำมากกว่าคำพูดคำจา แต่หากคุณจะให้ชินาโนะอ้าปากพูดขึ้นมา คุณก็จะรับรู้ได้ว่าหญิงสาวคนนี้ไม่ได้เย็นชา พูดน้อยราวกลัวว่าดอกพิกุลจะร่วงลงจากปากและขี้อาย พูดจาตะกุกตะกักเลย ชินาโนะเป็นหญิงสาวที่คุยเก่งกว่าที่ใครจะคิดฝัน เมื่อคุณได้ฟังเนื้อความที่หลุดออกมาจากริมฝีปากบางอวบอิ่มสีหวานนั้นก็คือเนื้อหาและคำพูดอันแสนอ่อนหวานน่าฟังแถมชินาโนะก็เป็นคนคุยเก่ง พูดจาดูน่าเชื่อถือแถมมีความเป็นนักวาทศิลป์กว่าที่ใครคิดฝันและคำพูดคำจาเหล่านั้นก็มักโดนคติพูดจาให้น้อยคำ การรกระทำต้องมากกว่าของเธอปิดปังไปจนหมด

     

    อินุซึกะ ชินาโนะเป็นหญิงสาวผู้รักสงบและสงบเสงี่ยบ

    ชินาโนะเป็นหญิงสาวเรือนร่างโปร่งบางผู้รักสงบ เธอเป็นคนที่ดูเอื่อยๆ เฉื่อยๆและค่อนข้างนิ่งสงบไปพร้อมๆกัน ชินาโนะเป็นคนใจเย็นมากคนหนึ่ง เธอไม่เคยโกรธใครก่อน ไม่เคยด่าใครก่อน ไม่เคยตบตีใครก่อนและไม่เคยทำอะไรกับใครก่อนโดยไม่มีเหตุผลอะไรมารับรองทั้งนั้น ชินาโนะเป็นคนที่สงบเสงี่ยบด้วยท่าทางและการกระทำที่ดูงดงามและสง่างามเหลือหลายทำให้เธอดูน่าเลื่อมใสและเป็นที่น่าเคารพกว่าใคร ชินาโนะเป็นคนรักสงบดังนั้นหากไม่มีใครทำให้เส้นอารมณ์อันยิ่งใหญ่ของเธอขาดสะบั้น ชินาโนะก็จะเป็นหญิงสาวแสนดีที่งดงามและรักสงบปานแม่น้ำที่นิ่งสงบและไหลอย่างช้าๆ ไม่มีทางไหลแรงโดยเด็ดขาด แต่หากเมื่อใดที่เส้นอารมณ์ของเธอขาดสะบั้น นรกจะมาเยือนทันใดเพราะอะไรรู้ไหม?

     

    เคยได้ยินบ้างไหม?

     

    คนที่น่ากลัวมากที่สุดก็คือคนที่สงบนิ่งมากที่สุดไงล่ะ

     

    ชินาโนะเป็นสาวรักสงบผู้นิ่งเฉยและวางตัวเป็นกลางกับทุกๆอย่าง เธอไม่เคยโกรธเกลียดใครก่อนเพราะส่วนมากคนที่เกลียดมักเป็นฝ่ายตรงข้ามเธอมากกว่าที่เกลียดเธอก่อนใครเพื่อน ชินาโนะเป็นคนนิ่งสงบ ไม่เคยตบตีใครโดยไม่ใช้เหตุผลเพราะการใช้กำลังคือสิ่งที่ผิดพลาดควรใช้เหตุผลเสียมากกว่าสิ่งอื่นใด ดังนั้นหากเมื่อใดที่ชินาโนะโกรธและโมโหขึ้นมาก็ย่อมระเบิดตบะแตกได้อย่างน่ากลัวแบบสุดๆ มันก็เหมือนภูเขาไฟระเบิดที่นิ่งสงบแต่เมื่อใดที่ลาวามันปะทุออกมาก็ย่อมน่ากลัวได้มากมหาศาล

     

    อินุซึกะ ชินาโนะเป็นหญิงสาวผู้กล้าหาญสมชาติสตรีนักรบ

    ชินาโนะเป็นหญิงสาวเรือนร่างโปร่งบางผู้ดูบอบบางและน่าถนุถนอมเกินกว่าจะต่อสู้ กล้าหาญชายชัยกว่าคนอื่นใดบนโลกใบนี้ หากพวกคุณได้มองเรือนร่างและรูปลักษณ์นิสัยอันแสนดีงามของเธอ พวกคุณก็คงรับรู้ได้ภายในใจลึกๆว่า....

     

    อินุซึกะ ชินาโนะคือผู้หญิงที่สมควรอยู่เรือนมากกว่าตบตีกับใครทั้งสิ้น

     

    แต่หากพวกคุณคิดแบบนั้นก็คงขอให้คิดใหม่ให้หมด ชินาโนะคือสตรีชาตินักรบผู้แข็งแกร่ง เธอหลบซ่อนความกล้าหาญชายชัยและความเป็นวีรสตรีผู้ยิ่งใหญ่เอาไว้ภายใต้หน้ากากและรูปลักษณ์ของสาวงามราวผ้าพับได้ ชินาโนะเป็นคนกล้าหาญ เธอไม่เคยหวาดกลัวอะไรทั้งนั้นที่ไม่มีจริง ไม่มีความเป็นรูปธรรมแต่เหนือสิ่งอื่นใดภายในลึกๆของเธอก็หวาดกลัวสิ่งๆหนึ่งอยู่เหมือนกัน สิ่งๆหนึ่งที่ชินาโนะไม่เคยเปิดเผยให้ใครได้รับรู้เพราะมันจะเป็นจุดอ่อนร้ายแรงอย่างหนึ่งของเธอได้ ชินาโนะเป็นคนกล้าหาญ เธอไม่เคยลังเลหรือโลเลที่จะทำการสิ่งใดๆเลย ชินาโนะมักทำมันเลยด้วยความรู้สึกทั้งหมด

     

    เพราะสำหรับชินาโนะแล้ว

     

    คติพจน์ของความกล้าหาญของเธอก็คือ...

     

    ความกล้าหาญตรงข้ามกับความลังเล เมื่อไหร่ก็ตามที่ลังเลที่ปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นหรือตัดสินใจเรื่องของตัวเอง เรียนรู้ที่จะซ่อนอัตตาเอาไว้ข้างในแล้วลงมือทำเลย

     

    ชินาโนะเป็นสาวแกร่ง สาวสตรองผู้ถือคติพจน์ในพจนานุกรรมว่า ไม่เคยมีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ ทุกๆคนต่างก็สามารถทำได้หากใจตั้งมั่นเสียจริงๆ ชินาโนะเป็นคนที่ชื่นชอบความท้ายทาย เธอมักไปลองหาสิ่งใหม่ๆทำอยู่เป็นประจำและนั้นก็เป็นเหตุผลอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ชินาโนะเป็นคนที่เดาทางยากมากคนหนึ่งเพราะเธอเป็นคนที่มักทำสิ่งๆใหม่อยู่เสมอๆทำให้ไม่ว่าใครก็ต่างก็เดาทางเธอไม่ได้ทุกรอบ สิ่งที่ชินาโนะมักทำก็คือการสรรหาสิ่งใหม่ๆทำเพื่อเสริมความรู้ ความสามารถทั้งทางกายและปัญญาชนทำให้เธอเป็นคนฉลาดรู้ หัวไวมากคนหนึ่ง

     

    หากคุณคิดว่าชินาโนะคือสาวงามผู้สมบูรณ์แบบ คุณก็คงคิดผิดมากๆเลย

     

    เคยได้ยินบ้างไหม?

     

    คำพูดที่บอกว่า บนโลกใบนี้ไม่เคยมีใครสมบูรณ์แบบเสียหมด ทุกๆคนต่างก็มีจุดอ่อนด้อยเป็นของตัวเองทั้งนั้น

     

    ชินาโนะก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่ได้สมบูรณ์แบบ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำต่างก็มาจากความพยายาม พรแสวงและพรสวรรค์ในร่างกายของเธอที่เพิ่มพูนขึ้นจากความพยายามอันยิ่งใหญ่ของเธอ ชินาโนะไม่เคยยอมแพ้เพราะรู้ว่าหากยอมแพ้ก็คือจุดจบของทุกๆอย่าง คนเราต้องพยายามเพื่ออนาคต หากยอมแพ้ก็คือหมดหนทางในการใช้ชีวิตบนโลกที่มีแต่การแก่งแย่ง ชินาโนะมีพรสวรรค์ในกายเพียง 10 % และพรแสวงในกายตั้ง 90 % ทำให้ชินาโนะทำทุกสิ่งทุกอย่างด้วยความพยายามและพรแสวงมากกว่าสิ่งอื่นใด ชินาโนะไม่เคยกลัวและเธอไม่เคยยอมแพ้ตัวเองทำให้ชินาโนะจึงเป็นผู้หญิงที่สตรองและแกร่งอย่างแท้จริง

     

    อินุซึกะ ชินาโนะเป็นหญิงสาวผู้พูดไม่คืนคำ

    ชินาโนะเป็นหญิงสาวเรือนร่างโปร่งบางผู้พูดจาคำไหนคำนั้น เธอไม่เคยโกหกใคร ชินาโนะถือสัตย์ว่าคำมั่นสัญญาคือสิ่งสำคัญ หากทำไม่ได้ก็ตายเสียดีกว่าทำให้ชินาโนะเป็นคนที่พูดแล้วต้องทำให้ได้ แค่พูดว่าจะทำอย่างโน้นอย่างนี้มันไม่พอหรอก ต้องลงมือทำจริงๆด้วย ไม่อย่างนั้นคนเขาจะพูดเอาได้ว่าเธอเป็นพวกปากว่าแต่ไม่ลงมือทำ ซึ่งสิ่งนั้นก็คือสิ่งที่ชินาโนะไม่ชมชอบ เธอต้องเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งและห้ามกลัว ห้ามยอมแพ้ตัวเองถึงแม้บางครั้งมันจะยากเย็นแสนเข็นก็ตามแต่

     

    ถึงแม้บางครั้งมันจะทำให้ชินาโนะเหนื่อยมากก็ตามกับการทำเป็นคนเข้มแข็งราวกับชายชาตินักรบก็ตาม


    ชินาโนะเป็นผู้หญิงแสนดีและอ่อนโยนซึ่งมันก็แฝงไปด้วยความแข็งแกร่ง เข้มแข็งลึกๆ ซ่อนมันเอาไว้ใต้ความบอบบางซึ่งมันก็ทำให้ร่างกายของเธออดเหนื่อยล้าไม่ได้กับความแข็งแกร่งที่ต้องแบกรับเอาไว้ ชินาโนะก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่งที่ต้องพยายามากกว่าใครเขาหลายร้อยเท่าเพราะเธอไม่ใช่คนเก่ง อัจฉริยะแต่เธอก็แค่ธรรมดาที่มีดีเพียงสายเลือดครึ่งหนึ่งและรูปโฉมหน้าตาที่ได้รับมาจากมารดาผู้น่ารังเกียจเท่านั้นดังนั้นขีดจำกัดในร่างกายของชินาโนะก็อดทำให้หล่อนดูอ่อนแอและบอบบางไม่ได้แม้จะทำตัวแข็งแกร่งแค่ไหนแต่มันก็ทำพิษร้ายแก่เธออยู่ไม่น้อยแต่นึกว่าสิ่งเหล่านั้นจะทำให้เธอกลัวเหรอ ต้องขอบอกว่าไม่เพราะชินาโนะเป็นคนไม่ยอมแพ้ไงล่ะ ถ้ามันเป็นขีดจำกัดก็แค่พยายามขจัดมันออกไป หากมันเป็นพิษร้ายก็แค่ทำลายมันซะ แค่นี้ก็ไม่ต้องเป็นห่วงอะไรแล้วล่ะ ซึ่งความคิดแสนเข้มแข็งนั้นก็เป็นสิ่งที่ย้อนมาทำลายชินาโนะไม่นับครั้งไม่ถ้วนเหมือนกัน 


    ประวัติเบื้องลึก :

     

    อินุซึกะ ชินาโนะเป็นหญิงสาววัยรุ่นตอนปลายผู้เกิดมาจากตระกูลผู้ดีเก่าอันทรงเกียรติ นามสกุลที่ชินาโนะใช้นั้นไม่ใช่ตระกูลผู้ดีแต่อย่างใดแต่นั้นเป็นนามสกุลชาวบ้านคนหนึ่งที่ไม่ได้มีเชื้อความเป็นผู้ดีปะปนอยู่เลยต่างหาก ชินาโนะเกิดมาจากแม่ผู้งดงาม สาวงามชั้นสูงของตระกูผู้ดีเก่าที่ยอมเสียสละซึ่งทุกอย่างเพื่อมอบความรักอันยิ่งใหญ่ให้กับพ่อผู้น่าหลงใหลของเธอเพราะแม่ผิดกฏระเบียบข้อบังคับของตระกูลผู้ดีเก่าทำให้ท่านต้องหนีมาใช้ชีวิตราวสาวชาบ้านกับสามีที่รักยิ่งโดยตั้งครรถ์ชินาโนะไปด้วยกัน แม่ผู้เคยเป็นลูกสาวเศรษฐีและสตรีชั้นสูงนั้นย่อมเคยใช้ชีวิตอย่างสวยหรูก็ต้องยากลำบากและท้อแท้อยู่ไม่น้อยจนในที่สุดฟางแห่งความรักที่มีต่อสามีและลูกก็สิ้นสุดลงเมื่อชินาโนะผู้น่าสงสารได้ลืมตาขึ้นมาบนโลก เรือนผมและดวงตาแสนสวยใสๆที่ได้รับมาจากสามีผู้รักยิ่งจนยอมทอดทิ้งทุกอย่างและโครงหน้า ผิวกายทั้งหมดที่ได้รับจากเธอ ภรรยาผู้ทรยศรักเพื่อความสุขสบายของตนเอง

     

    ชินาโนะได้อยู่กับแม่ของตัวเองได้ไม่ถึงห้าปี แม่ของเธอก็จากไปพร้อมกับกระเป๋าเสื้อผ้าหลากหลายสิบใบที่ดูหนักเกินกว่าสาวตัวเล็กจะแบกไหว พ่อของเธออุ้มเธอไว้ในอ้อมกอดก่อนร้องไห้ออกมาเงียบๆโดยไม่เอ่ยปากพูดคำใดออกมา ชินาโนะไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อต้องร้องไห้ แม่ต้องหายไปพร้อมกับกระเป๋าเสื้อผ้าคล้ายคนออกเดินทางแล้วทำไมเธอจึงพูดจาเย็นชาแบบนั้นส่พ่อด้วย บรรยากาศแห่งความสุขที่เธอเคยสัมผัสนั้นหายไปไหนกัน สิ่งสุดท้ายที่ชินาโนะจำได้เกี่ยวกับแม่ก็คือภาพลางๆของแม่ที่เดินจากไปกับรถยนต์สุดหรูคันหนึ่ง จากไปพร้อมกับแผ่นหลังที่แสนเย็นชานั้น

     

    ชินาโนะไม่เคยรับรู้เลยว่าแม่แท้ๆของเธอได้จากเธอไปตลอดกาลแล้ว เธอนั้นยังอ่อนวัยและใสซื่อเกินไปที่จะเข้าใจคำว่าหย่าร้างของคนที่รักสองคน แม่ของเธอนั้นได้จากไปพร้อมกันคำพูดสั้นๆที่มอบให้กับพ่อ คำสั้นๆแต่แฝงไปด้วยความเจ็บป่วยอย่างมหาศาลต่อสามีผู้ยากจนว่า 

     

    เพราะคุณจน...ฉันเลยต้องไป ฝากดูแลลูกของคุณด้วยนะคะ

     

    ลูกของคุณงั้นเหรอ? มันเป็นลูกสาวของผมคนเดียวงั้นรึ? มันเป็นของคุณด้วยนะ สายเลือดครึ่งหนึ่งของลูกสาวเราก็มีของเธออยู่นะ ทำไมกันล่ะ? ทำไม?

     

    พ่อของชินาโนะคิดในใจและทบทวนตัวเองซ้ำวนไปมาด้วยความทุกข์ระทมเหลือคณา ภรรยาที่รักยิ่งต้องจากไปเพราะคำว่าจน ส่วนลูกสาวตัวน้อยก็ต้องกำพร้าแม่ผู้ทรยศเพื่อความสุขสบายของหล่อน

     

    ตัวเขาล่ะ

     

    หมดแล้วซึ่งความศรัทธาทั้งหมดของตัวเขา

     

    เคยได้ยินไหมว่าคนเราก็ต่างจมดิ่งลงสู่ความมืดได้โดยง่ายโดยที่ใครบางคนก็ไม่อาจทราบได้ว่าตัวเองนั้นถูกความมืดครอบงำเสียหมดดวงใจ...

     

    นับจากวันนั้นพ่อของชินาโนะก็เริ่มเลี่ยนไปที่ละเล็กที่ละน้อย ชายหนุ่มผู้ยากจนนั้นได้จมดิ่งสู่ความมืดอย่างรวดเร็ว เขาเริ่มนับถือและศรัทธาในบางสิ่งบางอย่างโดยที่ไม่ได้บอกอะไรแก่ลูกสาวตัวน้อยของตนเลย ชินาโนะในวัยเด็กถูกสอนมาว่า คำพูดนั้นช่างแสนไร้ค่า การกระทำต่างหากที่ยิ่งใหญ่เหตุผลที่พ่อของเธอสั่งสอนเธอมาแบบนั้นก็เพราะแม่แท้ๆของเธอผู้โง่เขลาที่ยอมทอดทิ้งรักแท้ให้กับคำว่าสุขสบาย ซึ่งนั้นก็ทำให้ชินาโนะเชื่อฟังและรับคำสอนของพ่อมาโดยตลอด แต่ถึงอย่างงั้นพ่อก็ไม่ใช่คนเพียงผู้เดียวที่สอนเธอ แม่ก็เป็นครูคนแรกของเธอด้วยเหมือนกันแต่แม่ผู้ทอดทิ้งชินาโนะนั้นก็สอนกริยามารยาทและท่วงท่าของหญิงสาวผู้ดีให้กับชินาโนะอยู่ไม่น้อยก่อนหล่อนจากไป ชินาโนะเติบโตขึ้นมาด้วยคำสอนของพ่อผู้แสนดีที่นับวันเริ่มมืดมนและโศกเศร้าเหลือเกิน ชินาโนะไม่เคยทราบเท่าไรนักว่าทำไมพ่อต้องพูดถึงคนผู้นั้นให้เธอฟังเสมอๆ พูดให้ถึงมากกว่าแม่เสียอีก ชินาโนะมักได้ยินพ่อพูดถึงคนผู้นั้นมากกว่าสิบรอบต่อวัน เช้าสาม กลางวันสาม บ่ายสาม เย็นสามและดึกสาม เหนื่อยและหงุดหงิดนะเวลาพูดถึงคนผู้นั้นมาตลอด ชินาโนะมักโดนพ่อกรอกถึงคนผู้หนึ่งมานานด้วยถ้อยคำสั้นๆว่า

     

    ลูกเกิดมาเพื่อรับใช้เหล่าท่านผู้นั้น เข้าใจรึเปล่า

     

    ถ้าบอกว่าไม่เข้าใจจะได้ไหมนะ? ชินาโนะคิดในใจอยู่เสมอๆว่าช่างแสนน่าเบื่อเกินทน เบื่อจริงๆที่ต้องคอยฟังพ่อพร่ำสอนถึงคุณสมบัติที่ควรมีแก่คนผู้หนึ่ง ผู้ชายคนหนึ่งที่ชินาโนะไม่เคยรู้จัก...

     

    พ่อของเธอช่างน่าสงสารเพราะโดนคำพูดหลอกลวงทำให้หมดความศรัทธา พ่อของเธอจึงได้แต่ร้องไห้และเริ่มผิดปกติมากขึ้นไปทุกๆวัน ที่ละเล็กที่ละน้อยโดยที่ไม่อาจมีใครทราบได้ ชินาโนะมักรู้อยู่เสมอๆว่าพ่อของเธอเริ่มไม่ใช่คนปกติแล้ว ตอนนี้ถึงแม้รูปลักษณ์จะเป็นพ่อแต่เธอก็รู้อยู่ในใจเล็กๆน้อยๆว่าพ่อของเธอนั้นเริ่มเปลี่ยนไป เขาไม่ใช่พ่อแท้ๆของเธออีกต่อไปแล้ว ชินาโนะมักรับรู้และเข้าใจถึงบ้างสิ่งบ้างอย่างได้แต่เธอไม่เคยปริปากพูดให้ใครฟัง เธอทนเก็บไว้ในใจมาตลอดดังนั้นเมื่อเธอรู้ว่าพ่อเธอเริ่มผิดปกติและเริ่มทำพิธีกรรมผิดมนุษย์มนานั้นก็ทำให้ชินาโนะเริ่มอดทนและเก็บความรู้สึกเอาไว้ในใจไมเคยปริปากออกมาแม้จะรู้ความจริงที่ว่า...

     

    พ่อขายเธอให้กับปีศาจร้ายก็ตามแต่

     

    อดทนมาตลอดจนเหนื่อยล้า ขี้เกียจทำตัวเป็นคนแข็งแร่งแล้วล่ะเมื่อรับรู้ถึงความจริงข้อนั้น

     

    ชินาโนะเติบโตมาด้วยสภาพครอบครัวที่กำพร้าพ่อและยากจนเกินทนทำให้ชินาโนะต้องถีบตัวเอง ยกระดับตัวเองขึ้นมาเป็นคนแข็งแกร่ง คนเข้มแข็งและคนเก่งเพื่อเป็นเสาหลักของครอบครัว เพื่อที่จะทำให้พ่อไม่เศร้าหรือเสียใจและเพื่อที่จะไม่ให้ใครดูถูกตัวเองดังนั้นสภาพแวดล้อม ความรู้สึกและความคิดของตัวเธอก็ทำให้ชินาโนะเติบโตมาด้วยการต้องเป็นคนเข้มแข็ง ห้ามกลัว ห้ามยอมแพ้และห้ามร้องไห้ ห้ามปริปากบ่นและห้ามใดๆทั้งนั้นเพื่อที่จะไม่โดนดูถูก ไม่เป็นที่กล่าวขานของใคร ชินาโนะเรียนมาด้วยทุนการศึกษามาโดยตลอดตั้งแต่ขึ้นมัธยมต้นเพราะรับรู้ว่าเงินที่บ้านมันไม่พอใช้จ่ายแน่ๆทำให้สิ่งนั้นเพิ่มพูนความพยายามของชินาโนะเป็นเท่าสองเท่าตัวเพื่อที่จะเป็นนักเรียนทุน ชินาโนะไม่เคยปริปากบ่นถึงความยากลำบากของตัวเองให้ใครฟังแม้บางครั้งมันจะเหนื่อยและยากลำบากลำลำบนก็ตามแต่

    ปฏิกิริยาเมื่อโดนกรอกหูเรื่องเหล่าท่านผู้นั้นบ่อยๆของชินาโนะก็คือนั่งนิ่งๆเงียบๆเป็นเสาหินเมื่อได้ยินคำพูดคำจาที่กล่าวถึงคนผู้นั้น แม้ชินาโนะจึงนิ่งสงบและนั่งนิ่งราวกับว่าไม่รำคาญแต่แท้จริงแล้วผู้หญิงคนนี้อาจร้องอุทานเบาๆในใจเหมือนกันว่าเอาแล้วไงและกรอกตาไปมาด้วยความเหนื่อยใจก็ได้ อาจมีการตบท้ายด้วยการชักจูงพ่อให้เปลี่ยนเรื่องก็เป็นไปได้ค่ะ

    สิ่งที่ชอบ : 

    ของหวาน (ผู้หญิงทุกๆคนชอบนี้นา กินแก้เครียดได้น้า)

    ที่สงบๆ (โล่งหัวดีแถมช่วยทำให้คิดอะไรดีๆได้ตั้งเยอะ)

    ครอบครัว (ทั้งพ่อแม่เธอก็รักเพียงแต่ชินาโนะไม่อยากแสดงอาการออกมาเท่านั้นเอง พ่อรักเพราะคอยอยู่เคียงข้างเธอแถมดูแลเธอแทนแม่มาตลอด ส่วนแม่ก็เป็นคนให้กำเนิดนี้นา ไม่ชอบก็แปลก)

    สัตว์ตัวเล็กๆ (น่ารักมาก โโยเฉพาะสัตว์ที่ขนปุยๆ อาาา รักมากๆเลยค่ะ)

    ความแข็งแกร่ง (ชินาโนะเชื่อในความแข็งแกร่งว่าจะชนะทุกอย่าง ดังนั้นเธอเลยต้องมีมัน)

    ความกล้าหาญ (ทำให้คนเราก้าวผ่านความยากลำบากได้หลายๆอย่าง)

    ความรัก (พ่อมักพูดบอกว่าน่ารังเกียจเกินทนแต่สำหรับชินาโนะแล้ว เธอว่ามันสวยงามดีนะ?)

    สิ่งที่เกลียด :

    ความอ่อนแอ (ตรงกันข้ามกับความกล้าหาญ แข็งแกร่ง มันไม่ช่วยให้เธอดีขึ้นเลย ดังนั้นเกลียด..)

    การไม่รักษาคำพูด (ชินาโนะเป็นคนที่พูดคำไหนคำนั้นดังนั้นเธอเกลียดคนผิดสัญญา)

    การโดนชิงชัง (เธอไม่อยากโดนล้อเลียน มันทำให้รู้สึกอ่อนแอและเหนื่อยล้า)

    แม่ (ทั้งรักทั้งเกลียด พูดไม่ถูกหรอก)

    การต้องยอมแพ้ให้กับทุกๆอย่าง (เธอต้องการข้ามผ่านทุกอย่าง การยอมแพ้จึงไม่น่าชื่นชมไงล่ะ)

    คนขี้ขลาด (น่าหมั่นใส้ ว่าไหม?)

    สิ่งที่กลัว : ฟ้าผ่าฟ้าร้องฟ้าแลบทั้งหลาย... (เหตุผล-ชินาโนะเคยต้องอยู่คนเดียวในบ้านยามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยเสียงฟ้าผ่าฟ้าร้องฟ้าแลบและมันน่ากลัวเกินกว่าเด็กอายุ 5 ขวบจะทนไหวดังนั้นมันคือปมฝังใจ

    อาการ/ชินาโนะจะตัวสั่นเล็กน้อยและร้องไห้ เอาผ้าห่มมาห่มตัวราวดัดแด้ยามอยู่คนเดียวแต่หากอยู่กับคนอื่นนางก็จะเริ่มเหงื่อตก ตัวสั่นเล็กน้อยก่อนเริ่มหาทางหนีออกมาจากบริเวณนั้นอย่างรวดเร็วเพื่อทำการหาผ้ามาห่มตัวเป็นดักแด้ตามลำพัง)

    งานอดิเรก : นอนพักสมอง , นั่งสงบๆ ดื่มชาไปพลางๆ , ชมดอกไม้ตามฤดูกาล , เดินเล่นไปทั่ว , อ่านหนังสือศึกษาหาความรู้ , ออกกำลังกาย , ไปเที่ยวตามย่านต่างๆในเมือง , ทานขนมหวาน

    ความสามารถพิเศษ : สกิลนักวาทศิลป์ , วาดรูป , แรงเยอะ , ถึกราวช้าง , อดทนเป็นเลิศ , รอยยิ้มที่สยบทุกอย่าง , การหลบซ่อนอารมณ์ใต้สีหน้ายิ้มแย้ม , การที่สามารถสงบปากสงบคำได้ทั้งวันโดยที่ไม่เคยปริปากพูดอะไรออกมา , ความพยายามเกินร้อยที่ใครเห็นก็ต้องท้อใจ , วิ่งเร็ว

    คู่ : ซาคามากิ ชู

    เพิ่มเติม : -

     

     

    ส่วนโรลเพลย์สำหรับตัวละคร

    นัยน์ตาสีแดงเลือดนกเหลือบมองเด็กสาวที่กำลังเดินเข้ามาใกล้ๆด้วยสายตาพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจเอ่ยคำทักทาย "สวัสดียัยเหยื่อสังเวย เมื่อคืนเป็นคืนแรกที่ได้อยู่ร่วมห้องกับท่านผู้นั้นของเธอแล้วเป็นยังไงบ้างล่ะหืม"

    "สวัสดีเช่นกันค่ะ.."เสียงหวานใสน่าฟังดังมาจากหญิงสาวร่างโปร่งบางคนหนึ่ง หญิงสาวแย้มยิ้มบางๆออกมาก่อนจะค่อยๆนั่งลงด้วยกริยางดงามราวผู้ดีเก่า "คืนแรกงั้นเหรอคะ? อาาา..พูดไม่ถูกหรอกค่ะ"ชินาโนะเอ่ยบอกเสียงเบา หญิงสาวครุ่นคิดชั่วครู่ก่อนแย้มยิ้มบางๆออกมาอีกรอบ "สงบสุขดีค่ะ ต่างคนต่างนอน ไม่ก้าวก่ายกันและกัน..."

     

    หญิงสาวในผ้าคลุมฮู้ดสีดำสนิทส่งเสียงหัวเราะน่าขนลุกเบาๆพลางไหวไหล่เหมือนจะบอกว่า มันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้และมันก็ไม่ใช่เรื่องของเธอเสียหน่อย "แล้วยังไงล่ะ อยากจะหนีเหรอ" เธอถามแล้วเลิกคิ้วข้างหนึ่งขึ้น

    "หนี? หนีได้เหรอคะ?"ชินาโนะเอ่ยพึมพำเสียงเบาก่อนแย้มยิ้มบางออกมาอีกรอบ ใบหน้าขงเด็กสาวเต็มไปด้วยรอยยิ้มแสนหวานที่ดูอบอุ่นราวแสงตะวัน "คิกๆๆ ไม่หรอกค่ะ ฉันไม่อยากเป็นคนขี้ขลาดตาขาว.."หญิงสาวเอ่ยก่อนหัวเราะเบาๆออกมา

     

    "เอาน่า แรกๆก็แบบนี้นั่นแหละ อีกไม่นานก็คงจะชิน อีกอย่างจะหนีไปไหนได้ล่ะหืม" เสียงนั้นเจือความสงสารปนสมเพชอย่างชัดเจน รอยยิ้มเยาะเย้ยปรากฏขึ้นข้างริมฝีปาก "เธอก็เห็นด้วยใช่ไหมล่ะ เรามาเปลี่ยนหัวข้อกันดีกว่า อืม...ถ้าสมมตินะ ท่านผู้นั้นของเธอล่ามเธอไว้แค่ภายในห้องเท่านั้นล่ะ ไม่ให้อิสระเธอที่จะออกไปไหนหรือทำอะไรได้ เธอจะทำยังไงเหรอ"

    "ฟังดูน่ากลัวชอบกล"ชินาโนะเอ่ยก่อนยกมือป้องปากเบาๆอย่างสมกุลสตรี หญิงสาวแย้มยิ้มเล็กๆออกมาก่อนเอ่ยตอบเสียงหวาน "ก็คงกรีดร้อง โทรแจ้งตำรวจหรือไม่ก็หาของมาทุบหัวให้ตายค่ะ กล้าดียังไงมาตัดอิสรภาพคนอื่นเขา หึหึ"

     

    นัยน์ตาที่เคยกวนประสาทเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย "ฉันว่าอีกไม่นานคงจะมีเรื่องสนุกๆเกิดขึ้นแน่ๆเลย หึๆ จะทนรอไม่ไหวแล้วสิ เอาล่ะ มาถึงคำถามสุดท้ายที่ควรถามเป็นคำถามแรกแล้วล่ะนะ ความประทับแรกของเธอที่ตื่นขึ้นมาโดยมีท่านผู้นั้นจ้องมองอยู่เป็นยังไงเหรอ"

    "ความประทับใจของเขาเหรอคะ?"ชินาโนะเอียงคอเล็กน้อย ความประทับใจงั้นรึ หายากดีจังเลย ก็คนคนนั้นดูไม่ค่อยสนใจในตัวเธอละมั้ง เธอเลยไม่ใส่ใจเขาตอบ "เป็นผู้ชายที่ดูท่าทางขี้เกียจน่าดู นอนได้ทั้งวัน คิกๆ"ชินาโนะตอบเสียงใสก่อนแย้มยิ้มบางออกมาอีกรอบ

     

     

    ส่วนตอบคำถามสำหรับผู้ปกครอง

    ก่อนอื่นเลย สวัสดีค่ะ ผู้ปกครองของว่าที่นางเอกของเอมฯ ขอทราบชื่อหน่อยได้ไหมคะ : อัสเตรียซิสน่าคนเดิม เพิ่มเตติมคือมาส่งลูกสาวค่าาาา ถ้าหากชื่อยาวไปเรียกสั้นๆว่าอัสก็ได้นะคะ อิอิ

    ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ขอบคุณที่อุตส่าห์เสียเวลามานั่งพิมพ์ใบสมัครนะคะ : ไม่เป็นไรค่า สนุกดีเหมือนกันแต่คราวนี้อาจทำมาไม่ได้พอเพราะเวลาบวกกับเริ่มหมดมุกแหละ ชินาโนะคนนี้ก็อาจไม่ดีเท่าที่ควรนะคะแต่ก็ขอความกรุณาด้วยค่ะ!! 

    ทำไมถึงเข้ามาสมัครเรื่องนี้คะ หรือว่าชอบใครในเรื่องเป็นพิเศษเอ่ย : NC บวกกับความแซ่บค่าาา กริ้ดดด อยากอ่านแล้วจริงๆ รอรอรอเลยค่าา ชอบใครก็คงตอบว่าชอบทุกคนในเรื่อง หล่อจริงๆ >/////<

    ว่าแต่ลบวงเล็บทั้งหมดออกแล้วใช่ไหมคะ อย่าลืมลบด้วยน้า : ค่า

    เอ้อ เรื่องใบสมัครส่งตอนที่ 1 และส่งเป็นลิ้งค์เท่านั้นนะคะ ไม่งั้นเท : ค่า

    สุดท้ายและท้ายสุด อย่าลืมกดสับตะไคร้ เอ๊ย fav. แฟนพันธุ์แท้กันด้วยนะคะ บ๊ายบายจ้า! : บายค่า ขอให้ลูกสาวทั้งสามติดด้วย เพี้ยงๆๆๆๆ 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×