ห้องเก็บของของอัสเตรีย

ลำดับตอนที่ #35 : Caractère 34 :: Makoto Gespenst

  CR.SHL

 Caractère 34 ::

Makoto Gespenst

Application

"เรื่องบางเรื่องก็ใช้เหตุผลไม่ได้....มันต้องใช้กำลัง"

ชื่อ – นามสกุล :: มาโคโตะ เกสเพนสท์ | Makoto Gespenst

ชื่อเล่น :: มาโกะ | Mako , มาโคโตะ | Makoto 

อายุ :: 28 ปี

ลักษณะรูปร่าง/หน้าตา :: ชายหนุ่มรูปร่างโปร่งสูงราวนายแบบชื่อดัง เรือนผมยาวสลวยระต้นคอสีน้ำตาลเข้มราวพื้นดินนั้นเสริมองค์ให้โครงหน้าหล่อใสนั้นดูดีมีเสน่ห์มากกว่าเดิมยิ่งขึ้น ดวงตาคู่เรียวโตสองสี ข้างซ้ายเป็นสีส้มแดงราวพระอาทิตย์และข้างขวาเป็นสีฟ้าใสราวผลึกแก้วนั้นฉายแววความเย็นชาและหยิ่งทะนงออกมาใต้แพขนตางอนสวยราวอิสตรีแต่ก็ดูคมเข้มและน่าค้นหาไปในตัว จมูกโด่งเล็กน่าสัมผัสมากพอๆกันกับริมฝีปากบางสวยน่าจูบสีหวาน ผิวกายเป็นสีขาวเนียนนุ่มราวผิวเด็ก สูงประมาณ 175 ซม. น้ำหนักประมาณ 59 กก.

ลักษณะนิสัยตัวละคร :: 

                มาโคโตะ เกสเพนสท์......ชายหนุ่มผู้มีแต่ความโหดร้ายและความโรคจิตเกินกว่าที่ใครจะรับรู้หากได้จ้องมองหรือสัมผัสตัวตนของมาโคโตะแบบผ่านๆ สำหรับคนที่พึ่งรู้จักมาโคโตะก็มักจะคิดไปว่าเขาเป็นคนเย็นชา นิ่งสงบและเยือกเย็นประดุจปูนปั้นเดินได้ ไม่เคยเปลี่ยนสีหน้าและที่แน่นอนที่สุดก็คือมาโคโตะเป็นที่มีบุคลิกราวเจ้าชายรูปงามคนหนึ่งเลยหากเขาอยู่นิ่งๆอยู่ตรงนั้น แต่หากเป็นคนที่รู้จักตัวตนและนิสัยของมาโคโตะเป็นอย่างดีจะรับรู้ได้โดยทันทีว่าเขาเป็นผู้ชายที่ตรงกันข้ามกับคาแรคเตอร์โดยสิ้นเชิง

                ความเงียบสงบและความเย็นชาที่มาโคโตะมีนั้น มันก็เป็นแค่เปลือกนอกที่เขาสร้างมันขึ้นมาตีกรอบต่อต้านคนอื่นๆเท่านั้นเพราะเนื้อแท้ของมาโคโตะก็คือชายหนุ่มผู้โหดร้าย ขี้อิจฉาและโมโหร้ายจนสามารถทำร้ายทุกๆคนได้หากตอนนั้นเขาหมดอารมณ์หรือเสียสติไป มาโคโตะเป็นคนโมโหร้ายและขี้หงุดหงิดชนิดที่ว่าสามารถไล่ทำร้ายผู้คนได้หากตอนนั้นเขาหมดอารมณ์ที่สร้างไว้หรือเสียสติไปเพราะดังนั้นมาโคโตะจึงต้องพยายามควบคุมอารมณ์ที่เดือดง่ายราวปรอทแตกของตนเอาไว้ให้ได้มากที่สุดมาตั้งแต่เด็กๆแต่โดยส่วนมากก็มักเก็บได้ไม่ถึงสามนาทีหรอก นอกนั้นก็ต่อยแหลกลูกเดียว....

                 มาโคโตะเป็นคนชอบพูดจาจิกกัดและช่างเสียดสีประชดชันโดยเฉพาะในเวลาที่มาโคโตะสติหลุดหรือหงุดหงิดผู้คน เขาเป็นคนที่ชอบมองโลกในแง่ร้ายแบบสุดๆ แบบมองโลกในด้านลบเพียงด้านเดียว ด้านอื่นเขาไม่เคยสนใจมองทำให้บรรยากาศรอบๆตัวค่อนข้างดูมืดมนสุดตู่ ไม่ไว้ใจใครง่ายๆเพราะเขาเกลียดการไว้วางใจผู้คน เพราะเขาไว้ใจผู้คน มาโคโตะจึงเจ็บปวดมากเวลาโดนทรยศ ดังนั้นมาโคโตะจึงไม่ยอมรับใครง่ายๆเลยหากต้องการให้เขาเปิดใจแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่เคยเปิดใจแต่คนที่ทำให้มาโคโตะเปิดใจนั้นมีน้อยมากต่างหาก หยิ่งทระนงในศักดิ์ศรีของตนเองและค่อนข้างนับถือตัวเองเป็นที่สุดออกแนวคล้ายตัวเองเป็นใหญ่ เป็นคนมั่นใจในตัวเองสูงมาก(ก.ไก่ล้านตัว)ชนิดที่ว่าไม่ยอมฟังใคร เพราะแบบนั้นมาโคโตะจะเป็นผู้ชายหัวแข็งมาก ดื้อรั้นแบบสุดโต่งและไม่ยอมให้ใครจูงจมูกได้โดยง่าย แนะนำไปก็ไม่ค่อยฟัง ไม่สนใจทำเป็นหูทวนอารมณ์ เข้าหูซ้ายออกหูขวาทำให้คนหลายๆคนที่หวังดูค่อนข้างเหนื่อยใจแบบสุดๆและแทบเป็นผู้ชายที่ไม่เชื่ออะไรง่ายๆเสียด้วย โดยเฉพาะในสิ่งที่ตัวเองยังไม่เคยเห็น มาโคโตะจะไม่ยอมเชื่อจนกว่าจะได้เห็นกับตาตัวเอง

มาโคโตะเป็นคนที่ขี้รำคาญแบบสุดๆ เขาไม่ชอบอะไรที่ซับซ้อนและยุ่งยากน่ารำคาญจึงกลายเป็นคนหงุดหงิดง่าย หัวแข็ง ดื้อรั้น ใจร้อนและรออะไรไม่ค่อยเป็นเพราะอะไรเหรอ เพราะเขาเกลียดความเฉื่อยช้าของผู้คนได้ล่ะ เขาต้องการความรวดเร็ว มาโคโตะจึงค่อนข้างปรอทแตกได้ง่ายหากเขาต้องมาเป็นผู้รอแทนที่จะได้ทำอะไรได้เร็วๆ  มาโคโตะเป็นผู้ชายที่ซื่อตรงและเป็นคนตรงไปตรงมา ชอบพูดจาโผงผาง น้ำเสียงกระแทกกระทั้น รู้สึกอย่างไรก็พูดอย่างนั้นและไม่ระวังคำพูดทำให้มีคนหลายๆคนต่างน้ำตาตกใจกับคำพูดของเขามาแล้วหลายต่อหลายคน

เป็นผู้ชายเลือดร้อน มีความสามารถทางด้านการชกต่อยแบบเข้าขั้นปรมาจารย์ทำให้ใครหลายๆคนต่างมองว่ามาโคโตะเป็นผู้ชายอันธพาล มีดีแต่ก่อเรื่องทำให้ผู้คนส่วนใหญ่ต่างรังเกียจที่จะเข้าใกล้มาโคโตะและมันก็เป็นสาเหตุที่ทำให้มาโคโตะไม่มีเพื่อน แต่ถึงอย่างไรมาโคโตะก็ไม่เคยสนใจในเรื่องพรรค์นั้น เขาใช้ชีวิตตามแบบแผนที่เขาเป็นทำให้มาโคโตะค่อนข้างมีโลกส่วนตัวที่สูงและดูยิ่งใหญ่เกินกว่าใครจะก้าวผ่านได้ เป็นผู้ชายรักความสนุกและชื่นชอบความท้าทายตามแบบผู้ชายพันธ์ใหม่ มาโคโตะมักมองว่าความท้าทายคือความเสี่ยงที่สามารถทำให้เขาเก่งและแข็งแกร่งขึ้นได้ ซึ่งความแข็งแกร่งนั้นก็จะทำให้มาโคโตะไม่ต้องกลัวใครหรือหวั่นเกรงใคร เพราะฉะนั้นเวลาจะทำเรื่องพรรค์นั้น เขามักคิดเสมอๆว่า ‘มันคงไม่มีอะไรเสียหากจะรับความเสี่ยงเหล่านั้นไว้’

ถึงมาโคโตะจะเป็นคนแบบนั้นและมีข้อเสียมากมายมหาศาลขนาดไหนแต่มาโคโตะก็เป็นคนที่มีจุดดีๆอยู่สามจุดด้วยกันก็คือ มาโคโตะเป็นคนเป็นซื่อสัตย์และมีความกตัญญูแบบสุดๆ ใครคนไหนที่เป็นผู้มีพระคุณของมาโคโตะ ถ้าหากคนคนนั้นมีเรื่องทุกข์ร้อนใจก็สามารถบอกมาโคโตะได้ ไม่ว่าจะเดินบุกป่าลุยไฟหรือทำอะไรๆ มาโคโตะก็สามารถทำได้เพื่อทำตามความต้องการของผู้มีพระคุณนั้น มาโคโตะเป็นคนที่ใจดีและมีน้ำใจแต่นั้นก็เป็นด้านดีที่มอบให้กับคนที่มาโคโตะเชื่อใจเท่านั้นและที่สำคัญก็คือมาโคโตะเป็นคนรักเพื่อนมาก หากคนใดเป็นคนที่มาโคโตะเปิดใจให้แล้ว คนคนนั้นจะได้สิทธิพิเศษจากเขาก็คือมาโคโตะจะรักและดูแลอย่างดีแบบยุงไม่ให้ไต้ไร่ไม่ให้ตอม ซึ่งสิ่งที่กล่าวมาก็เป็นข้อดีที่มาโคโตะมีนั้นเอง

สิ่งที่มาโคโตะชอบก็คือความรวดเร็ว สิ่งที่ไม่ซับซ้อนและยุ่งยาก ในเรื่องของการต่อสู้มาโคโตะก็ชอบมากเหมือนๆกันเพราะมันเหมือนได้ระบายความหงุดหงิดของเขา ในส่วนของอาหารการกินของมาโคโตะ เขาเป็นพวกที่กินได้ทุกๆอย่างไม่ว่าจะเป็นอาหารประเภทไหนเพราะมาโคโตะไม่ค่อยเลือกกิน เขาไม่ได้เป็นคนเลือกยากแต่เป็นคนที่เลี้ยงง่ายแบบสุดๆ ทำอะไรมาเขาก็กินได้หมดแต่ในหมู่ของาหารก็มีอยู่สิ่งหนึ่งที่มาโคโตะเกลียดและไม่ชอบมันแบบสุดๆ ส่วนสิ่งที่มาโคโตะไม่ชอบก็คืออาหารที่ถูกเรียกว่าขนมหวาน มาโคโตะเป็นพวกเกลียดขนมหวานมากๆจนถึงขนาดเบนหน้าหนีจากของหวานถึงจะเกลียดแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะถึงขนาดอยู่ร่วมโลกกับมันไม่ได้ สาเหตุที่เขาเกลียดก็เพราะรสชาติที่หวานจนแสบลิ้นปากลำคอ มันเป็นรสชาติที่เขาเกลียดมากแต่หากเป็นขนมที่ไม่หวานละก็...มาโคโตะก็กินได้เหมือนกัน มาโคโตะเป็นคนที่เกลียดความซับซ้อนความชักช้าของคนอื่นเพราะมันทำให้ใครหลายๆคนพลาดบ้างอย่างได้ สิ่งที่มาโคโตะกลัวมากที่สุดก็คือการโดนคนที่เชื่อใจหักหลังและทรยศรวมทั้งการที่เขาต้องเปิดใจให้ใครสักคนเพราะมันจะทำให้มาโคโตะหวนนึกถึงความรู้สึกที่เลวร้ายเท่านั้นเอง...

ลักษณะคำพูด :: มาโคโตะใช้สรรพนามแทนตัวเองว่า 'ฉัน' แทนคนอื่นว่า 'คุณ' 'นาย' 'เธอ'หรือไม่ก็'ชื่อและนามสกุล'ตามแต่ที่สนิทหรือไม่สนิท น้ำเสียงที่ใช้จะเป็นน้ำเสียงทุ้มน่าฟังแต่ก็เต็มไปด้วยความดุดันและน่ากลัวในน้ำเสียง เช่น

"คนอย่างฉันมันใช้สมองไม่ได้หรอกแต่ฉันมีดีที่พละกำลัง ดังนั้นฉันเลยต้องใช้กำลังได้ล่ะ"

"น่ารำคาญ!!! รู้ทั้งรู้ว่าเขาไม่เอายังจะมาทำตัวน่ารำคาญแบบนี้อีกนะ ไร้สาระจริงๆ"

"ชิโกะ...ฉันไม่ชอบขนมหวาน เธอก็รู้ดี? แต่ทำไมถึงชอบลากฉันมาจัง"

"นกจริงๆ หึหึหึ ฉันไม่ได้ว่าใครแบบเจาะจงเสียด้วย มันอยู่ที่ว่าพวกหล่อนจะรับเข้าตัวไหมเท่านั้นเอง..."

"ดูปากฉันให้ดี...ฉันไม่ได้เป็นสุภาพบุรุษแบบไอ้ตี๋นั้นแต่ฉันเป็นฉัน จบปะ?"

ความสามารถพิเศษ ::

- การเตะต่อยชาวบ้าน (มีเรื่องกับชาวบ้านทุกวันทำให้เป็นเซียนด้านนี้)

- พูดจาประชดประชนชาวบ้าน (ปากเสียมาตั้งแต่เด็ก มันแก้ไม่หาย จบปะ?)

- วิ่งเร็วและมีความคล่องตัวสูง (ทำให้เขาโมโหที่คนอื่นชอบทำอะไรชักช้า)

- การที่ไม่เคยกลัวอะไร (ไม่เคยกลัวสิ่งที่เป็นรูปธรรมเลย แต่หากเป็นนามธรรมมันก็อีกเรื่อง)

- รังแกผู้หญิง (รำคาญเสียงแปร๋นๆของพวกหล่อนเลยชอบทำให้พวกนางโมโหและกรีดร้อง แต่ผู้หญิงที่เขาแกล้งนั้นก็มีข้อยกเว้นอยู่คนหนึ่งคือพี่สาวฝาแฝดของมาโคโตะ)

- การไม่เคยโดนใครหลอก (เพราะเขาไม่เคยฟังใครแถมไม่เชื่ออะไรง่ายๆเลยหลอกเขายากพอสมควร)

- แรงเยอะ (เพราะต่อยคนบ่อย)

เพิ่มเติม ::

- มีพี่สาวฝาแฝดอยู่คนหนึ่งซึ่งคนคนนั้นเป็นทั้งเพื่อนสนิท เพื่อนรู้ใจและคนในครอบครัวเพียงหนึ่งเดียวที่ทำให้มาโคโตะเปิดใจให้ 

- พี่สาวฝาแฝดของเขาเป็นแฝดคนละฝา ซึ่งมาโคโตะหน้าตาเหมือนพ่อแต่พี่สาวดันหน้าตาเหมือนแม่ สิ่งเดียวที่พวกเขาเหมือนกันก็คือดวงตาสองสีที่เป็นสีส้มแดงและสีฟ้าใส

- เป็นหนุ่มสายซึนปนโอเระซามะ ซึ่งนิสัยส่วนนี้ไม่เคยแสดงออกมาให้ใครได้เห็นจริงๆจังๆ

- ถามว่ารักพี่สาวไหมก็รักแต่ต้องบอกว่าเขาไม่เคยคิดกับพี่สาวเกินเลยไปถึงคำว่าคนรักแต่เขารักพี่สาวเพราะเธอเป็นคนในครอบครัวมากกว่า