คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ทำงานหนัก
แม่ฝาหนูไว้ับพ่อเลี้ย
อน ทำานหนั
"โอยย ปวหัว" เสียทุ้ม่ำแ็ร้าวัึ้น
"ลลิน ื่นไ้แล้วลู" ภูผาหันมอ้าๆายแล้วเรียลลินที่ำลัแล้หลับ
อันที่ริเธออยาะหลับแทบาย แ่พอแอบเห็นมัรยัษ์อพ่อแล้วลับหลับไม่ล
"ลลิน๋า พ่อหิวแล้วนะ" ภูผาเอามือให่ๆับแนเล็ๆอลลินเย่า
แ่โนมือบีบที่แนผิวอลลิน็แเป็น้ำๆเสียแล้ว เนื้อัวอเธอาวโพลนพอโนอะไรนิอะไรหน่อย็แ
"อึ๋ย ทำยัไีล่ะ ื่นเลยีไหม" สาวน้อยิในใ เธอไม่แน่ในัว่าอนที่ถลาเอภูผาลนั้นเารู้ัวหรือเปล่า
"ลลินหนู ื่นไ้แล้วนะ มาเที่ยวนะไม่ไ้มานอนนะเห้ย" ุพ่อเลี้ยใร้อนเริ่มโมโหหิว
อืออ! ๆ ลลินแล้ราแล้วลืมาลุนั่
ฟุ่บ! ภูผาลุาม เาึลลินมาอแบบเอวนัน
้วยิใที่ำลัปั่นป่วนร้อนรุ่มทำให้สาวน้อยไม่ทันไ้ั้ัว
อ๊าาา! ลลินใ เธอฟามือ้ายป๊าบเ้าที่ใบหน้าหล่อๆ้าาย
โอ๊ยยย! ภูผาร้อเ็บ ร่อ! ๆ ๆ เาัฟันแร
"มวยปล้ำเหรอ หิ ไ้" ภูผาบฟัน้วยวามหมั่นเี้ยว
"อ๊าย! อย่า่ะ" ลลินหันมอ้า
โรมมม! ไม่ทันแล้ว
ภูผาลุมานอนทับลลิน ัวอเธอแบนราบลไปนอนหายับพื้น
แอ๊! ลลินร้อุ ร่าล้ามๆอพ่อบทับเนื้อทับัวอเธอนหายใไม่ออเลย
"แบบนี้เาเรียว่าท่าไม้าย ฮ่า ๆ ๆ " ภูผาหัวเราลั่น เานอนว่ำทับัวลลินนหายไปใ้ร่าอเาเลย
"เหรอ ั้นเอท่าไม้ายหนู" ลลินโมโหปนับวามหมั่นใส้
ั่ม! ๆ ๆ เธออ้าปาัออภูผา
โอ๊ยย! ๆ ๆ เาร้อลั่น ัวอเาิ้นทุรนทุรายนเียัโรมๆ
"ยอมไหมะ ฮ่า ๆ" ลลินถามแล้วัย้ำฟันลอภูผาอี
"ไม่ยอมโว๊ย" ภูผาเริ่มหมั่นเี้ยวหนั เาเอาสอมือาแนลลินาออึพืเธอแนบเีย
่ำ! ๊วบ! ๆ ๆ เาอ้าปาาบแ้มป่อๆนุ่มนิ่มอลลินเ้าปาแล้วเม้มูนแเป็น้ำๆ
อร๊าย! 555 ลลินิ้นพล่านๆ เธอเ็บปนสยิวสอเท้าแะที่นอนโรมราม
"ยอมไหม" ภูผาถามทั้ๆที่แ้มลลินยัาปา เสียอเาฟัแทบไม่ออ
ไม่! ลลินะโนอบ
ั๊ี๋! ๆ ๆ เธอสลัสอมือออแล้วเอานิ้วมาิ้มที่เอวสอ้าอภูผา
ฮ่า! ๆ ๆ โอ๊ย! ๆ ฮ่า! ๆ" ภูผาหัวเราะร่วน เาิ้นนเนื้อัวอลลินสั่นามไป้วย
"พอ ๆ พอแล้วไม่เล่นแล้ว" ภูผาร้อบอ เาั๊ะี๋นน้ำาเล็น้ำาไหล
"ยอมไหมล่ะ ห๊ะ ยอมไหมะ" ลลินร้อถาม
"ไม่" ภูผาอบ
"ั้นโน" ลลินู่
เธออ้าปาัล้ามแนโๆอภูผาสุแรทีละ้า
"โอ๊ย! เ็บนะลลิน" ภูผาัะไม่สนุ เาโนลูสาวนสวยันมีแ่รอยฟัน แถมยั้ำเลือแๆเป็นรอยเี้ยวมลึามลำอและแน
หมับ! ภูผาับสอมือน้อยๆาึรึแนบเียใหม่
ุ๊บ! ๆ ๆ เา้มูหน้าออลลินนอเสื้อรหัวนม้ายพอี
อร๊า! อร๊ายยย! ลลินรี๊ลั่น เธอเสียวสะท้านนเหมือนโนไฟฟ้า๊อที่ั้วหัวใ
ุ๊บ! ๆ ๆ ภูผาเม้มปาาบหัวนม้ายวาู น้ำลายอเาเลอะเสื้อยืัวเล็อลลินรหน้าอ
"อ๊าย มันเสียวนะ" ลลินร้อบอแ่ไม่ยัะบอว่ายอม
พรึ่บ! ภูผาาบายเสื้อยืถลึ้น เาสะุ้า้าไปั่วรู่เมื่อลลินไม่ไ้ใส่เสื้อั้นในนอน
เนินนมเ้าน้อยๆที่าวโพลนเ้ออมาอวให้เห็นถึนมสาวที่นูนสวย หัวนมสีมพูสอ้าทำให้หนุ่มให่ถึับเเ็เป็นหินเหมือนโนำสาป
อื้อ! ๆ ๆ ลลินิ้นแ่ไม่หลุ เธอโนาสอแนึแนบเีย
๊วบ! ๆ ๆ ภูผา้มลูเ้าวาเมื่อไ้สิ
อ๊าาา! ลลินร้อรา เธอเสียวเมื่อโนหน้ามหล่อ้มลมาอัับเ้านม ปาอภูผาเม้มาบหัวนมแล้วูทึ้นแ้ำ
๊วบ! ๆ ๆ ภูผาหันมาาบเ้า้ายูอี เาาลุวาวเหมือนับว่าไม่ไ้สิ ลมหายใอเาร้อนมา มันพ่นรเ้าน้อยๆนลลินร้อนรุ่มามไป้วย
แผล๊บ! ๆ ๆ ภูผาเลียลิ้นวนๆใส่หัวนมที่โนูนแ
อร๊าย! ๆ ลลินรีร้อ เธอิ้นพล่านๆนเียยับ สอแนอภูผา่าทรพลั เธอหนีออาพันธนาารนี้ไม่ไ้เลย
แผล๊บ! ๆ ๆ ภูผาละเลลิ้นเลียเ้าน้อยๆที่าวสวยไปรอบๆ มูโ่ๆอเาิ้มรูเ้าแน่นๆอสาวน้อยนเป็นรอยแไปามปลายมูที่ลาไปมา
อือ! ๆ ๆ ลลินเม้มัริมฝีปาอัวเอแล้วราออลำอเบาๆ
แผล๊บ! ๆ ๆ ภูผาเลียลมา่ำ ลิ้นอเาลาผ่าร่อนมลมาถึหน้าท้อที่แบนราบาวเนียนละเอีย
ุ๊บ! ๆ ๆ อร๊าาา! เาูสะือนลลินร้อ สาวน้อยสะบัหน้าไปมานผมยาวๆสยายเ็มที่นอน
เธอเอาสอมือยึ้นมาิผมยาวๆทรราไรอภูผา เธอร่อนสะโพิ้นหนีปาอเาแ่ลับิหัวอเาลที่สะือเสียอย่านั้น
ุ๊บ! ๆ ๆ แผล๊บ! ๆ ๆ ภูผาเลียวนๆรอบสะือแล้วลาลิ้นลมาถึอบเอวาเ
ลลินสะุ้นเผลอัลิ้นัวเอ เธอเสียวแว๊บที่ร่อสาวนหายใไม่ทั่วท้อ
ภาพหน้าหล่อๆมุเลียหว่าาลอยเ้ามาในหัวเลย
"ยอมแล้ว ยอมแล้ว่ะ หนูยอมแล้ว" ลลินร้อัเพื่อใหุ้พ่อเลี้ยไ้สิ
ฟุ่บบบ! ภูผายหน้าึ้น เาสะบัหน้าเหมือนะสลัอะไรออาหัว
"แฮร่ ๆ นึว่าะไม่ยอมแล้ว" ภูผายิ้มแ่ เาลุนั่แล้วเาหัวัวเออย่าับว่าอายในสิ่ที่เผลอทำลไป
"หนูนะแล้ว" ลลินแล้พูให้ทุอย่าูปิ เธอรีบวิ่ลาเียเ้าไปเปลี่ยนผ้าในห้อน้ำ
ระหว่าที่ภูผาออไปยืนรอหน้าห้อพัลลินำลัถอาเออ
"ทำไมมันร้อนๆรนี้ แล้วมีน้ำออมาเยอะ้วย" สาวน้อย้มมอร่อสาวไร้น เธอเห็นน้ำใสๆเยิ้มเ็มร่อ
น้ำไหลออมาเลอะเ็ม่ามาาวๆทั้สอ้า แถมยัไหลยืเป็นทาลมาถึ้อพับที่หัวเ่า
"ถ้าไม่ยอมแพ้เา้อทำแบบนั้นแน่ๆเลย ทำไมเาิอย่านั้นับเรานะ" ลลินบ่นพึมพำ
เธอแุ่เรสลายอไม้ออมาหน้าห้อ
"นานั ป่ะพ่อหิวแล้วหนู็ะหิวแย่เลยใ่ไหมล่ะ" ภูผาบอ เาับมือน้อยๆอลลินบีบแล้วูเธอเินบนหาทรายิ่รไปยัร้านอาหาร
"ใ่แล้วเา้อทำแน่ๆเลย" ลลินิในใอี
"เป็นอะไรนะนสวย" ภูผา้มหน้าหล่อเหลามเ้มลมามอสาวน้อย
"เปล่า่ะ หนูแ่ิว่าะินอะไรี" ลลินบอแล้วหันหน้าหนี
"ฮ่า! ๆ นนะมวยปล้ำ็้อเลือสิ นแพ้หุบปาเลย" ภูผาหัวเราะหนั เาูอารม์ีริๆ
พอถึร้านอาหารลับเป็นลลินที่สั่อาหารเมื่อภูผาที่นั่ร้ามเอาแ่้อหน้าสวยๆอเธอ
สาวน้อยเริ่มเลิ่ลั่เมื่อแววาอุพ่อสุหล่อเปลี่ยนไป เาทำยัับเป็นราสีห์ัวให่ที่้อะินระ่ายัวน้อยๆอย่าเธอ
พออาหารมาเรียรายบนโ๊ะภูผา็ัป้อนลลินอย่าเอาใ
ทั้สอนั่ินอาหารมื้อ่ำในสภาพทีู่ไม่ืเลย
นนึมีรอยฟันเ็มัวนเียวๆ อีนมีรอยูรอยบีบามแนและแ้ม
ภูผาวนุยเรื่อบ้านให่ๆที่อยาไ้ไว้อยู่ับลลิน เาเล่าเรื่อวามฝันอเามามายในทุาทุอนล้วนมีเธออยู่้วยทั้สิ้น
"เอ๋ หรือเรา็ิอย่าว่าับเานะ" สาวน้อยิในใ
ความคิดเห็น