คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : วางแผนหนีตาย
แม่๋าน้อ๋าอย่าินผม
อน วาแผนหนีาย
เรือนร่าเพรียวสวยนอนแผ่หราอยู่้าๆหนุ่มหล่อที่เปลือยายล่อน้อน
ุเรสสีแสถลเปิถึเนินสาว เห็นราบาวเรอะแห้รัิเส้นนหรอมแหรม ร่อสีแสสวยอูม้ำาแรระแทอันยาวนานเมื่อืน
อือ! เอสธิราเบาๆ นอนะแอร่าเวาลที่นอนหายอยู่ ัวเ้าีเผือ ราวับโนรีน้ำออไปทั้ัว
เ็สาวัวน้อยยืนท้าวสะเอวอยู่้าล่าบ้านทรปราสาทสู สัพัเธอระโโหยทีเียวลอยึ้นสูถึหลัาบ้าน
ใบหน้าเล็าวโผล่ที่หน้า่าห้อนอนแล้วัว็ร่วลพื้นินแบบสโลวโมั่น ระโปรีบปลิวว่อน ผมเปียสอุสะบัไหว
ผีน้อยมายูระโลอยึ้นลอยลอยู่สามที ทุทีที่หน้าเธอโผล่อบหน้า่าปาะโนัลั่น
"เฮ้โล่ว"
"มาเอร์ฟัเ้อ"
"ลืมอะไรหรือเปล่า"
เวาลสะุ้ื่น้วยวามใ เ้าึผ้าห่มพันเอวแล้ววิ่มายืน้าหน้า่า ้มมอลพื้นินหาเ้าอเสีย
ฟ้าววว! มายูระโนลอยึ้นมาอย่าับอมยุทธ์ในหนัีน เธอเอาสอมือเาะอบหน้า่าแล้วเอาาวาไว้บนหลัมือ สภาพห้อยาลไปแบบิ้เาะหน้า่า
เย้ย! ผีหลอ! เวาลใล้ม้น้ำเบ้า
ู่วส์! ๆ ผีเ็ัวน้อยเอานิ้วีุ้๊ที่ปา "อย่าเสียัไปเี๋ยวแม่นายื่น"
"เธอนั่นแหละเสียั ั้นอุส่าห์สยบเธอไ้" หนุ่มเวาลลุบ่น
"ไม่มีใรไ้ยินเสียันหรอ นอานาย" มายูเอ่ย เธอยัเาะอบหน้า่า ห้อยัวลไปั้นล่า ูลมา
"แล้วมาทำไมแ่เ้า" เวาลบ่น
"เอ้า ็่วยนสำเร็แล้วนี่ เ่นอไหว้ั้นสิ" มายูทว
"แล้วลอยาินอะไร" หนุ่มหล่อถามและลุหาเสื้อผ้ามาใส่
"อยาินาบู"
"เหอะ ๆ เธอไม่ินหัวหมูหรือเป็ย่าอะไรแบบนั้นเหรอ" เวาลหัวเราะ
"็อยาินาบูอ่ะ เยเห็นแ่ในหนั ไม่เยรู้เลยว่ารสาิมันเป็นยัไ" ผีน้อยในร่าเ็อนุบาลอบ
"เอ้า็ไ้ ๆ ลไปรอ้าล่าแล้วเลิทำัวน่าลัวัทีเถอะ"หนุ่มน้อยสั่
เ้าหยิบุแรถหรูแล้วเินลไปสาร์ทเ๋สปอร์สอประูสีแ
แว่บบบบ! มายูหายัวมานั่้าๆ
เย้ยย! เวาลใร้อ "ทำไมเธอไม่เปิประูเ้ามาีๆ"
แฮร่! ๆ ผีน้อยยิ้มแ่
บรืนนน! ๆ รถแล่นออาบ้านหรู เ็สาวเอาสอมือเาะอลโลหน้าและมอออไป้านออย่าื่นเ้น
"อื้ม ถามหน่อยสิ ทำไมรอบรัวันรวยั เิมา็เห็นแม่รวยแล้ว เธอทำานอะไร"
"็แวมไพร์มีอายุหลายร้อยปี ิูิะมีเวลาหาเินมานาไหน แม่นาย็รับมรมาายาย ยายนาย็รับมาาทว มีแ่ะรวยึ้นไปอี"
รถแล่นมาถึห้า เวาลับมือน้อยมายูเินูเหมือนพ่อับลู
เ้าพูุยับผีน้อยไปเรื่อยๆ ทว่าทุนในห้าลับมอแปลๆเพราะไม่มีใรเห็นร่ามายู
"มาี่ที่รับ" พนัานร้านาบูเ้าัถามหนุ่มหล่อ
"สอรับ" เวาลอบ
"แล้วไหนอีนล่ะรับ" พนัานโยหน้ามอ้ามหัวเ็หิ
"เอ้ย! หนะ หนึ่ที่รับ" เวาลเพิ่นึไ้ เ้าพามายูนั่หลบที่โ๊ะมุมร้าน นั่ินาบูร้อนๆันอย่าเอร็อร่อย
"แล้วับยัยอุนิ้อทำไ แล้วยายนมโอี" (อุนิ=ีอุน) (ยายนมโ=โอลีฟ)
มายูีบเนื้อหอมุยลอยยึ้นเหนือหัว วันาวลอยฟุ้ เยหน้าเล็ๆึ้นแล้วัินอย่าสุฟิน "็ทำแบบเิม ระแทพวหล่อน" เธออบ
"่ายนานั้นเลยหรือ" เวาลาโ
"ไม่่ายหรอเ้าเบื้อเอ้ย น้อสาวนายน่ะเป็นแวมไพรเ็สุ เรี่ยวแรมาสุ อย่าิว่าะปล้ำไหว" ผีเ็ัวน้อยเอ่ย
"เหรอ" เวาลหูผึ่
"ใ่แล้ว ืนเอาเสียบเ้าไปแล้วหล่อนิ้น มีหวัอนายไ้หัารู อนาย็น่าะโนหั้วย" ผีเ็มายูเอ่ย
"แล้ว้อทำยัไล่ะ" เวาลเสียั ทุนในร้านหันมามอเ้าอย่าวย ่า็ิว่าหนุ่มน้อยนนี้ท่าทาะเป็นบ้า ้วยนั่พูยเียวอยู่นานสอนาน
"โถ่เอ้ย นายนี่มันไ่อ่อนริๆ" มายูบ่น
"แล้วไล่ะ ่วยบอั้นทีเถอะ นะนะ เี๋ยวแะุ้ให้ิน" เวาลอ้อนสุี
"เยูป่ะหนัโป้" เ็น้อยถาม
อื้มม!
"นายิว่าะเินเ้าไปเสียบๆแล้วบั้นรึ"
"แล้วไอ่ะ"
"นาย้อเล้าโลมสิ นี่้อให้ั้นสอนริๆเหรอ" มายูัโมโห
"อ้าว ็เธอบอว่าอายุสอร้อยปีแล้วนี่ เธอ็้อมีวามรู้มาว่าันสิ" เวาลย้ำ
"อื้ม มัน็ริน่ะนะ ำไว้ ั้นเิเป็นแม่นายไ้สอสามรอบ" มายูอบ
"แ่เี๋ยวบอ อิน่อน"
เวาลนั่รอฟันปาแห้
่ำ! ๆ ๆ เออะ!
"นาย้อใ้ปา ใ้ลิ้น ทำให้น้อสาวนายอ่อนแร เล้าโลมหล่อนให้หายใระทวยราวับปลาที่าน้ำ หายใพะ่าบ ๆ"
อือ! แ๋ว! เวาลพยัหน้า
แปล๊บ! ๆ ๆ ๆ ผีเ็เเลบลิ้นแล้วละเลรัวใส่อาาศ (เลียนแบบในหนัโป๊)
เวาลแลบลิ้นยาว ทำท่าาม แผล็บ! ๆ ๆ ๆ
อร๊าย! ว๊ายยย! ลู้าสาวในร้านร้อลั่น ้วยิว่าหนุ่มโลิล้อเลียนหล่อน (พวหล่อนมอทะลุหัวมายูมาเห็นเวาลแลบลิ้น)
"่วย้วย นโริ่วย้วย่ะ" สาวๆในร้านรี๊ร๊าันให่
สุท้ายหนุ่มหล่อ็โนเิออาร้าน
ความคิดเห็น