คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ง่วงจัด
แม่ฝาหนูไว้ับพ่อเลี้ย
อน ่วั
ปั! ๆ ๆ มือน้อยๆทุบประูห้อนอนพ่อเลี้ยัสนั่น
"ื่นไ้แล้วนะพ่อ๋า ไหนว่าวันนี้ะพาหนูไปเที่ยวไ" ลลินร้อบอภูผา เธอทวสัาที่เาให้ไว้ั้แ่้นเือน
ุพ่ออเธอไม่่อยะมีเวลานั เาเอาแ่้อมมวยMMAและออำลัายที่ฟิเนสเป็นประำ
"ื่นแล้ว ๆ พ่อื่นั้นานแล้ว" หนุ่มให่ล้ามโร้ออบ เายันอนเอาหมอนปิหน้าอยู่บนเีย
"โห ถ้าไม่รีบื่นหนูไม่ทำออร่อยๆให้ินนะ" สาวน้อยู่ เธอวิ่ลมาห้อรัวั้นล่าแล้วลมือทำสเ็เนื้อ
ลลินยัใสุ่นอนที่เป็นเสื้อยืเอวลอยและาเผ้าาสั้น เธอเอาเนื้อ้อนโใส่ระทะที่นเนยไว้นร้อน่า
"มาแล้ว ๆ ทำอะไรินน้อหอมริๆ" ภูผาเินเ้ามา้าหลัแล้วอลลิน เาัวให่มา เนื้อัวเล็าวๆอเธอมหายไปในอ้อมออเาเลย
"หนูทำสเ็ หิๆ" ลลิยบอโยไม่หันมามอ เธอยั้มหน้าทำอาหารอยู่
ปิภูผาะอและหอมลลินเป็นประำั้แ่สมัยที่แม่เธอยัอยู่้วยแบบสามนพ่อแม่ลู แ่วันนี้ลลินรู้สึแปลๆ
เธอรู้สึว่ามีอะไรแ็ๆันนูนเ็บ แผ่นออภูผาร้อนยิ่ว่าไฟแ๊สรหน้าเสียอี เนื้อัวอเธออ่อนระทวยเมื่อโนสวมอนาน
ภูผา้มหน้าหล่อๆลเาเอาาวาไว้บนบ่าน้อยๆอลลินแล้วแอบมลิ่นหอมๆาแ้มอเธอ
มูโ่เฟี้ยวอเาแทบะนแ้มอลลินอยู่แล้ว ลมหายใอเาพ่นรแ้มเย็น่ำอเธอนเสียวสยิว
"อร๊า ไปรอ่ะ ไปรอ" ลลินเผลอหลุปารา เธอหันมาผลัอว้าที่มีรอยสัเ็มไปหม
สัพัทัู้่็นั่ินอาหารเ้า้วยัน ภูผาเปิที่เที่ยวในมือถือให้ลลินเลือ เธอเลือที่ะไปเที่ยวเาะแบบ้าืน
ทั้สอ่วยันเ็บ้าวอเ็มระเป๋านละใบ ภูผาับรถเ๋เ่าๆที่เป็นรถลาสสิหายาพาลลินออาบ้านไปอนสายๆ
ภูผาใส่เสื้อยืและใส่าเยีนส์สบายๆ ล้ามอเาแน่นให่นเห็นสัส่วนผ่านเสื้อยืที่รัรูป
ลลินใส่เสื้อแนุและใส่าเยีนส์าสั้น เธอใส่แว่นาันแสีำอันใหู่สวยใสเฟี้ยวฟ้าวไม่เบา
"ลมไม่เย็นเหมือนบิ๊ไบ์เลย" ลลินบ่นแล้วยื่นหน้าเรียวเล็ออไปนอหน้า่า
"เฮ้ย! ๆ ลูเี๋ยวหัวาหรอ" ภูผารีบระาแนึลลินลับมา
ปั่! หน้าสวยๆอลลินระแทเ้าับออภูผา หน้าออเาแ็เหมือนหินเล่นเอาเธอเ็บแ้มไปหม
"ปล่อยไ้แล้ว่ะ หนูไม่ทำแล้ว" ลลินบอเมื่อภูผาโอบรัเธอไว้แบบแ้มแนบอ
"เฮ้อ ใหมอโทษทีนะที่ึแรน่ะ" ภูผาอบ
ลลินเปิเพลแล้วร้อาม เธอโยหน้าเอนัวไปมาแบบส่ายเอว
ร่าน้อยๆที่ผอมเพรียวัุ่๊า่าูเ่นนรึา ภูผาแอบมอลลินสลับับหันไปูทา เาไม่ล้าพูหรือััหวะเลยเาลัวลลินะหยุเ้นเลยแอบมอเธอแบบเียบๆไปนานๆ
ลมโยเ้ามาในรถเมื่อภูผาเปิระทุบานเอาไว้ ผมยาวสลวยสีำลับอลลินปลิวไหวไปมา ลิ่นหอมหวนโยเ้าเ็มปออหนุ่มให่
สัพัให่ๆลลิน็ฟุบหลับพิเบาะ หิ! ๆ "หมฤทธิ์แล้วสิ" ภูผาหัวเราะอบใ
เาับรถหลายั่วโม็มาถึท่าเรือ เาฝารถแล้วพาลลินึ้นเรือโยสาร้ามเาะันให่
"โหวว๊าว น้ำสีฟ้าสวยัเลย่ะ" ลลิน้มมอทะเลโยที่นั่อยู่บนเรือ้านริมสุ
"เอ้ย! ๆ อย่าไป้มมาเี๋ยวลไปายหรอ" ภูผาบอลลิน เธอเล่นเอนัวนรึ่บนเลยล้นที่ราวเาะออไปนอเรือ
"พ่อ็ับหนูไว้สิะ แรเยอะนานี้หนูไม่ลไปหรอน่ะ" ลลินบอ
สาวน้อยหันมาแล้วเอาสอมือระาแนวาที่ให่ล้ามโ เธอึแนอภูผามาโอบอรอบเอวอเธอแล้ว้มหย่อนัวออนอเรือแล้วับมือถ่ายรูปปลาทะเล
เฮ้ออ! ภูผาถอนหายใแร เาี้เียะบ่นุลลินแล้ว
ฮ่า! ๆ ๆ ลลินลับหัวเราะอบใ เธอรู้สึว่าอบอุ่นและปลอภัยทุรั้ที่ไ้อยู่ับภูผา โยเพาะเวลาที่ไ้อยู่ในอ้อมแนอเา
สัพัเรือ็มาเทียบท่าบนเาะลาทะเล ภูผาเ่ารถมอเอร์ไ์หนึ่ันเป็นแบบออโเมิเพื่อเที่ยวมรอบๆเาะ่อนะหาที่พั
"โน่นแน่ะวับนเา สวยไหมลู" ภูผาับรถและี้นิ้วไป้าหน้าไลๆ
ลลินนั่หลัอเอวภูผาเธอมอไป้าหน้าไม่เห็นอะไรเลย ร่าให่ๆล้ามโๆอภูผาบัวิวมิ
"อ ๆ ่ะ หนูอนั่หน้า" ลลินบอ เธอึ้นมานั่หน้าแล้วเาะแฮน์ับรถไว้
แว๊น! ๆ ๆ ภูผาถอยร่นไป้าหลัแล้วโอบัวลลินเอาไว้ในหว่าาอเา เาเอาาวาไว้บนหัวอเธอเมื่อเธอนั่อัวให้เล็ๆ
"โหวสวยั" ลลินมอไป้าหน้าและยิ้มร่า สายลมเย็นระแทหน้าสวยๆอเธอนบู้บี้
ผมยาวๆปลิวฟาหน้าหล่อๆอภูผานแเป็นปื้นๆ เาพาลลินแวะถ่ายรูปไปทั่วๆเาะทั้ที่วั ุมวิว และหาน้ำใส
ว่าะมรบรอบเาะ็บ่ายพอี ภูผาพาลลินมาเ่าห้อรีสอร์ทริมทะเลที่มอลไปเห็นหาทรายาว
ทั้สอออมาทานอาหารทะเลที่ร้านอาหารใล้ๆรีสอร์ท เสร็แล้ว็พาันลเล่นน้ำทะเล
ลลินว่ายน้ำไปมาโยมีภูผาอยว่ายามหลั ทัู้่เล่นน้ำนเหนื่อยแล้วึลับที่พั
ลลินอาบน้ำเปลี่ยนผ้านอนสลบหมแรอยู่บนเีย ภูผาห่มผ้าให้เธอแล้วลมานอน้าๆูทีวีนหลับไป
ลลินื่นึ้นมา่อนในอนหัว่ำ เธอเห็นภูผาำลันอนะแหันหน้าเ้าหาเธอแบบไม่โนเนื้อ้อัวัน
หมับ! ๆ ๆ สาวน้อยแอบเอามือับหน้าออพ่อ เาไม่่อยใส่เสื้อมัะใส่แ่าเ
นิ้วี้อเธอำลัรูไปามรอยสัสีำรูปมัรที่อล่ำๆ
มือน้อยๆ่อยๆลำลมาถึหามัร ล้ามท้อิแพที่นูนแน่นอยู่รนั้นพอิบพอี
"ล้ามให่ัเลย" ลลินพึมพำและเลื่อนมือึ้นมาบีบแนโๆอภูผา เธอลืนน้ำลายัอ๊อแล้ว้มลับลมามอที่ล้ามท้ออีหน
สายาสาวน้อยมอเลื่อนลมาถึอบเอวาเ เธอาลุวาวเมื่อมอไล่ลไปอีเห็นเป้าาเำลัีุ้
"ไอ้นั่นใ่ไหมเนี่ยที่มันนูหนูทุที" ลลินพูเบาๆ เธอเอามือวา่อยๆสอยัลไปในาเาสั้น
อุ๊ยยย! ลลินใัมือลับ เธอไปสัมผัสโนแท่เอ็นแ็ๆที่ให่โเมื่อภูผาไม่ไ้ใส่าเใน
"ใ่แหละ อันนี้เลยที่นูเรา" ลลินบ่นแล้วล้วมือลไปอี เธอับลำเอ็นร้อนๆที่ให่นำไม่รอบรโนลำ
อื้ออ! ภูผาราเบาๆแ่ไม่ื่น
มือน้อยๆสั่นเทาไปหม หน้าสวยๆมอหน้าหล่อๆนลืมหายใ
ฟุ่บบ! ลลินเอามืออี้าึาเอภูผาล ลำเอ็นที่ให่ว่าแนีผึออมารหน้าาอเธอเลย
อึ๊ย! ลลินเบะปาแ่ลับ้มมอ เธอเห็นแท่เอ็นยาวๆสีาวอมแี้โ่ยาวเฟื้อย
มือวาอเธอำไม่รอบเลยมันให่มาว่าแนอเธอเสียอี
หมับ! ๆ ๆ เธอบีบลำเบาๆไล่าโนึ้นมาถึปลาย
ูม! ๆ ๆ ลลินไ้ยินเสียหัวใอัวเอเ้นระทึ เธอหายใไม่ทั่วท้อเลยเมื่อลัวภูผาะื่นเสีย่อน
าโ้มมอแบบไม่ระพริบ เธอเห็นหัวบานๆมีอบรอบๆเป็นเนื้อสาๆ ที่โนลำให่มาและมันเรียวลไล่ไปนถึปลาย ที่ปลายลับบานให่น่าลัวแถมยัแและำลัสั่นหึๆ
ลลินลอบีบำรลาแรึ้น เธอพบว่ามันแ็มาๆ มีเส้นเอ็นปูโปนพันหยัๆรอบลำูแล้ววนหวาเสียวใ
ลำเอ็นอภูผายาวมาๆ ูแล้วยาวถึสะืออลลิน เธอ้มมอหว่าาัวเอแล้วมอุ้นยาวๆที่อโ้โ้ึ้นอย่าหวาหวั่นใ
"นี่นอื่นเาให่ันแบบนี้ไหมเนี่ย" สาวน้อยพึมพำ เธอมอสำรวไปนถ้วนทั่วมัรยัษ์
ใอเธอสั่นหวิวๆ ในอเสียวหวามๆ มือน้อยๆสั่นเทาร่อสาวรู้สึร้อนผ่าวแถมยัมีน้ำเหนียวๆไหลเยิ้มออมา
แ่แอบับอภูผาาเในอลลิน็เปียน้ำเสียวอัวเอนแะไปหม
เธอ่อยๆึาเลับึ้นมา ผลุบ! าเลับมาอยู่ที่เอว มือน้อยๆลับมาออัวเอแน่น
ลลินแล้หลับไปนว่าภูผาะื่นึ้นมาเรียเธอ เธอไ้แ่หลับาทว่าในใลับปั่นป่วนไปหมนนอน่อไม่ไ้
"ทำไมอเ้าถึแ็ใส่เราทุรั้เลยนะ เวลาอ เวลาโนันเาแ็ลอเลย" ลลินิในใ
ความคิดเห็น