คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : โดนดุ
แม่ฝาหนูไว้ับพ่อเลี้ย
อน โนุ
หล่า ลั๊น ลัน ล๊าาา! เสียแ๊วๆัแว่วอยู่ในห้อน้ำ ลลินำลัร้อเพลและอาบน้ำอุ่นาฝับัวในยามเ้าอันแสนสื่น
หยาน้ำใสอาบุ่มะโลมร่าายที่าวโพลน สาวน้อยมีแนาเล็เพรียว เนื้อัวอเธอผอมบาเหมือนับุ๊าบาร์บี้ยายส่วน
ระนั้นเ้าน้อยๆสอเ้า็ยันูนแน่นสวยอิ่มอวบ เอวอเธอบาเียบหน้าท้อราบ ูเล็แ่อน้อนไป้าหลั
หนุ่มัวให่ล้ามโเปลือยท่อนบนใส่แ่าเัวเียว
่า! ๆ ๆ เาำลัาบนมปัแล้วใ้สอมือับระทะับะหลิวยืนทอไ่าวทำอาหารเ้าอยู่ในรัว
เนื้อัวอภูผามีแ่รอยสัสีำเ็มไปหม ล้ามเนื้ออเาให่นูนแน่นยิ่ว่านายแบบบนเวที
ล้ามแนอเาเป็นมัๆให่ว่าาใรบานเสียอี ล้ามท้อิแพนูนแน่นเป็นลอนๆมอแล้ววนสยิวใ
ใบหน้าอเามเ้มไว้ผมยาราไรปิา้านึ เามีิ้ว ปาแ มูมโ่เป็นสัน รามมสวยรูปหน้ามเียบ
หนวเราถูโนออนูเลี้ยเลา หนุ่มหล่อยัเาะหูสอ้า เาูยัับพวแบบอย เาทั้หล่อทั้เท่ห์ูแล้วมีสเน่ห์แบบุๆ
"ลลิน๋า ไ่ี่ฟอ" ภูผาะโนเรียสาวน้อยที่ำลัแุ่นัเรียน
"๋าพ่อ หนูเอาสอนะ" สาวน้อยานรับแล้วเินออมา
เธอวิ่มาเ็โ๊ะอาหารและนั่รอุพ่อ เธอมัผมยาวไว้ลาหลัและใสุ่พละเสื้อสีน้ำเินาเายาวสีำูน่ารัมา
"มาแล้ว ๆ ฮ่า ๆ ๆ " ภูผาถือถาอาหารมานั่ลรหน้า เานั่ิน้าวและุยับลลินอย่าับเพื่อนี๊
พออิ่มแล้วลลิน็สะพายระเป๋าลมารอที่รถมอเอร์ไ์บิ๊ไบ์สีแันให่ๆ
ภูผาใส่เสื้อหนัแนยาวและใส่หมวันน็อาเยีนส์เินลมา
"ใส่หมวแน่นยั" เสียุๆถามสาวน้อยที่ำลัรัสายหมวที่าัวเอ
"อื้อ ่ะ" ลลินเปิระออแล้วยิ้มแ่
ภูผา้มลมาับเ็หมวสีมพูบนหัวสาวน้อย เาหายใฟื่ๆเมื่อไ้ลิ่นหอมอแ้มลลิน
"มีอะไรหรือะ" ลลินถาม
"อ้อ ปล่าว ๆ แน่นีหนิ" ภูผาอบและับหมวเย่า
ฮิ! ๆ ลลินหัวเราะเมื่อหน้าอเธอถูมือให่ๆับโยไปมา มืออภูผาให่ว่ามืออลลินสอมือ่อันเสียอี
แว๊น! ๆ ๆ เาึ้นร่อมรถบิ๊ไบ์หนึ่พันีีแล้วสาร์ทเสียั
วับ! ลลินปีนึ้นมา้อนรเบาะหลัและใ้มือน้อยๆสอมือับบ่าพ่อเลี้ย
บรืน! ๆ ๆ ฟ้าววว! ภูผาับรถวิ่ิวออมา้วยวามเร็วสู เาแ้ายแวานำทุันอยู่บนถนน
ลลินเอาาวาไว้บนบ่าอภูผาแล้วมอไป้าหน้า ลมเย็นๆระแทแ้มอเธอนบู้บี้ไปหม
ฟ้าว! ๆ ๆ ผมหน้าม้าปลิวไหวๆ าโๆลุวาวมอไปรอบๆอย่าื่นเ้น
ัพั็มาถึหน้าโรเรียน ภูผาเินมาส่ลลินถึหน้าประูแล้ว็ล้วเินให้เธอ
"วันนี้เอาี่บาท" ภูผาถาม
"วันนี้ไม่เอา่ะ เมื่อวานยัเหลืออยู่เลย" สาวน้อยอบอย่าน่ารัน่าเอ็นู
"เอาไปพันนึ พ่อไม่อยู่อีหลายวัน้อไป้อม่าัหวั" ภูผาบอลลิน
"ไปอีแล้วเหรอ เบื่อั" ลลินบ่นน้อยใ เธอริเธอทนวามิถึไม่ไหวเสียมาว่า
"เอาน่า พ่อะรับลับมาสอสามวันเอ" ภูผาเอามือให่ๆับบนหัวลลินแล้วแปะแบ์พันิไว้บนนั้น
"บ๊ายๆ่ะ สู้ๆนะฮิ ๆ" ลลินยิ้มแล้วโบมือเินถอยหลั
สู้ๆ! ภูผาทำเสียอบแล้วยำปั้นลม
ฮ่า! ๆ ๆ ลลินหัวเราะอบใเมื่อพ่ออเธออบเล่นสนุ เาทำให้เธออารม์ีไ้ทุรั้ไป
ลลินลับบ้าน้วยรถเมล์มาอยู่นเียว เธอล็อหประูบ้านถึสามั้น้วยลอนพิเศษที่ภูผาิั้ให้
สาวน้อยยอมพิวเอร์นอนูหนัีรี่ย์อยู่บนเีย
เธอื้อนมมาุนไว้เ็มห้อนอนและนอนูหนันหลับาอไปทุืน
ารไปโรเรียน็แสนะยา เมื่อไม่มีพ่ออยู่ลลินรู้สึลำบาเอาเรื่อ เธอโทรหาเา็ไม่่อยรับเพราะว่าเาเ็บัว้อม่อสู้มวยอย่าหนั
พอวันที่สามลลิน็นอนูหนัเ่นเย เธอแะห่อนมินนหล่นเลอะเ็มเีย วันนี้เป็นืนวันหยุลลินเลยูหนัึว่าทุวัน
หนัในอมเสียั สาวน้อยนอนรนร่อฟี้
ภูผาย่อเ้าบ้านมาแล้วไุเเสามอเปิเ้าบ้าน
ุบ! ๆ ๆ เา่อยๆย่อึ้นห้อนอนั้นบนึ่เป็นห้ออเาับลลินอยู่ร้ามัน
สอมือถือุ๊าหมีัวยัษ์ที่ลลินเยบ่นอยาะไ้ ัวอหมีให่เบิ้มยิ่ว่าัวอเธอเสียอี
แอ๊! ภูผาเปิประูห้อนอนลลิน
"อ้าวหลับแล้วเหรอเนี่ย อเอร์ไพรส์เลย" ภูผาบ่นแล้ววาวุ๊าไว้หน้าประูห้อ
ุบ! ๆ ๆ เาเินเ้ามา้าๆเียแล้วับผ้าห่มึ้นมาห่มปิาถึเอวลลิน
แร่บ! ๆ ๆ เสียห่อนมหลายห่อัอยู่ใ้ผ้าห่ม
แป๊! ภูผาเปิไฟในห้อ เาใเมื่อเห็นนมบเี้ยวหล่นเลอะเ็มที่นอนอสาวัวน้อย
"ลลิน ื่นเี๋ยวนี้" เสียโมโหัลั่น ใบหน้าหล่อเหลาแานสีหน้าโหุ
อร๊าย! ลลินสะุ้โหย เธอลืมาเบิโพล
"ใรสอนให้หนูเอานมมาินบนเียห๊ะ" ภูผาี้ถุนมและถลึาุลลิน
"็เี๋ยวหนูะเ็บ" สาวน้อยถึับหน้าเสีย เนื้อัวเธอสั่นเลยเมื่อไ้เห็นหน้าหล่อๆเปลี่ยนเป็นหน้าโหๆ
มูโ่ๆแ าถลึโ ิ้วๆมวแน่น ริมฝีปาเม้มบันอย่าับะ่าะแเธอ
"ลุึ้น เี๋ยวนี้" ภูพาสั่และหยิบเอาไม้แวนเสื้อมา
"ไม่เอา หนูะเ็บแล้ว เ็บแล้ว่ะ" ลลินอบเสียสั่น เธอลัวโนฟาูที่สุ
"ไม่ลุใ่ไหมลลิน" ภูผาุลั่น เาทิ้ไม้แวนเสื้อลพื้นแล้วรวบเอวลลิน
อ๊ายยยย! เธอรี๊เสียยาวเมื่อโนรวบัวึ้นมาพาบนบ่าให่ๆอพ่อ
หัวอเธอไปอยู่้าหลั ท้ออเธอพาบนบ่า าอเธออยู่รหน้าภูผาในท่าอุ้มพาบนบ่าเลย
ป๊าบบ! โอ๊ยยย! ภูผาฟามือให่ๆลบนูอนๆอลลิน เธอสะุ้โหยร้อรี๊ลั่น้วยวามเ็บปว
ป๊าบ! ๆ ๆ โอ๊ย! ๆ ๆ ภูผาหวมือให่ๆรัวลมานูแ ลลินเ็บนาที่แ้ม้นสอ้าไปหมแล้ว
"พ่อ๋า พอแล้วฮือ! ๆ ๆ " ลลินร้อบอ เธอเสียสั่นวนะร้อไห้ าแป๋วๆแล่ำน้ำาปริออมาที่หาาแ่ยัไม่ร่อโฮออมา
"ำไ้ไหม อย่าินนมบนที่นอน" ภูผาำรามุ
"่ะ ำไ้แล้ว่ะ" ลลินานอบ
ฟุ่บบบ! หนุ่มัวให่วาสาวน้อยลมายืนรหน้า
ลลิน้มหันหลัมอูัวเอที่โนีนาเยับ
"พ่อื้ออฝามาให้น่ะ อยู่หน้าห้อไปูสิ" ภูผาบอเมื่ออารม์เย็นล เาเป็นนอารม์ร้อนมา
ลลินไม่อบ เธอยืน้มหน้าน้ำาลอเบ้ามอเท้าัวเอ
"เป็นอะไรไปอีล่ะ" ภูผาถามเสียเบาล
"็พ่อีหนูแรเินไป หนูรู้ว่าหนูผิแหละ แ่พ่อีแร" สาวน้อยพร่ำบ่น
แปะ! ๆ ๆ หยน้ำาร่วราวลมาเ็มพื้นเป็นาววใส
"เอ้า พ่ออโทษ" ภูผาเพิ่ไ้สิว่าเาไม่ไ้ยั้มือเลย เารู้สึผิและุเ่าลมา
"ไหนเ็บรไหนมาเป่าๆมา" ภูผาบอ
"็รูน่ะสิ ถามไ้ฮือ! ๆ ๆ " ลลินร้อไห้อแไปแล้ว
เธอบิัวยืนหันหลัให้ภูผา้มหน้าเป่า
ฟู่ววว! ๆ ๆ เพี้ย! ภูผาุเ่าเอาสอมือับเอวเล็บาและพ่นเป่าลมร้อนๆใส่าเาสั้นรูลลิน
"ยัไม่หาย" สาวน้อยี้อนวาเสียืนบ้า
"ั้นบีบนว" ภูผาบอและเอาสอมือับูเล็ๆที่อนาม
หมับ! ๆ ๆ เาลึบีบนวเบาๆและปลอบประโลม
"มีพี่หมีมาฝา้วยนะ หายอนไ้แล้ว" ภูผาอ้าปาบอแ่ลับลืนน้ำลายเมื่อเริ่มมีอารม์
ทุอย่าเป็นไปโยธรรมาิเาไม่ไ้ิร้ายอะไรเลย
อือ! ๆ ๆ ลลินยืนราาสั่นระริ เธอเสียวนเลิ้มเมื่อโนลึนวูนหายเ็บ
วามรู้สึนี้สัมผัสไ้ถึมืออันให่ที่ทรพลัแ็แร่ มือสาๆลูบไปทั่วนเธอเสียวสยิวที่ร่อลาระหว่าแ้ม้นเลย้ามมาถึร่อสาว้านหน้า
ุ๊บ! ๆ ๆ ภูผาพรมูบไปทั่วแ้ม้นทั้สอ้า ใบหน้าหล่อๆอเาิ้มูนุ่มๆนมเ้าไปในเนื้อนิ่มๆ
อร๊า! ๆ อร๊าย! ลลินร้อรา เธอเสียวหวิวๆเหมือนัวะลอย
"หายแล้ว ๆ พอแล้ว่ะ" เธอร้อบอเมื่อระโนไป้าหน้าแ่ถูมือให่ๆล็อที่เอวสอ้านิ้นไม่หลุ
"อื้ม ลอใ้ปานวเยๆ ไม่มีอะไรนะ" ภูผาอบเมื่อไ้สิ
วับ! ๆ ๆ เาสะบัหัวนผมหน้ายาวๆปลิวไปมา เาสลัวามิลึออาใแล้วลุยืน
หมับ! ๆ ๆ มือให่ๆ้าวาปาน้ำาใสๆออาแ้มาวๆ มืออภูผาให่เท่าหน้าอลลินเลยทีเียว
"หนูหายแล้ว หายแล้ว่ะ" ลลินเอียหน้าหลบแล้วพร่ำบอ
"เี๋ยว่อน อยู่นิ่ๆสิ" ภูผา้มหน้าหล่อๆย่อัวสูๆลมา
เาเอาหลัมือปาน้ำาและน้ำมูใสๆออาใบหน้าที่เล็เรียว ลมหายใร้อนๆอเาพ่นใส่หน้าอลลินนเธอร้อนไปหม
หัวใวน้อยเ้นสั่นระรัวไม่เป็นัหวะ แ้มาวๆแานเมื่อหัวใสูบีเลือแร
ลลินรู้สึเสียวหวามๆในอ ที่หน้าร้อนนา หูอเธออื้อๆสิสั่อยๆับวูบลไปเหมือนวิาะหลุออาร่า
"แห้แล้ว อย่าอแสิเี๋ยวไม่สวยนะหิๆ" ภูผาบอแล้วลุยืนึ้น
แฮ่! ๆ ๆ ลลินถอนหายใแรหลายที เธอนึว่าเธอะายอยู่รหน้าหล่อๆทีุ่ๆอภูผาเสียแล้ว
"มีอวันะอย่าลืม" ภูผาี้นิ้วไปที่หน้าประู
"ว๊าวพี่หมีอหนู พ่อื้อมาแล้วฮิ ๆ ๆ" ลลินโห่ร้อีใเมื่อเธอเินออมาหน้าห้อ
เธออุ๊าหมียัษ์แล้วระโวนๆเป็นวลม ผมยาวสลวยปลิวว่อนไปมานฟาหน้าอภูผาแเป็นปื้นๆ
"ถูใไหม" ภูผาถามสาวัวน้อยที่สูเพียหน้าออเา
"ถูใมา อบุ่ะ" ลลินเยหน้าอบแถม้วยยิ้มแ่นแ้มป่อ
"ั้นพ่อไปนอนนะ" ภูผาบอแล้วเินไปหน้าห้ออัวเอ
"ฝันีนะะ ุ๊บบาย" ลลินเยหน้าอบ เธอูบใส่มือน้อยๆแล้วยส่ใส่หน้าหล่อๆอภูผา
"บาย" ภูผาอบแล้วเปิห้อเ้าไปนอน
"ทำไมน่ารัยัี้นะ" เสียบ่นัเล็ลอออมาาประูไม้สีาว
ลลินเอ็ำลันอนุยับุ๊าหมีอยู่บนเีย "หิ ๆ เาน่ารัที่สุเลย แ่ทำไมเรารู้สึเสียวแปลๆ ทำไมมันไม่เ็บแล้วนะ"
เธอนอนอหมีลมและ้อมอหน้าให่ๆอมันอย่าอบใ
ความคิดเห็น