คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตกหลุมรักฮองเฮา
ทะลุเวลามาฟัฮอเฮา
อน หลุมรัฮอเฮา
ผู้นนับพันำลัมอมายัสาวสวยในุยิมนาสิสีฟ้า ล้อนับสิบๆูมเ้ามายัเรือนร่าเพรียวบา
สอแนเรียวยาวูเหนือศรีษะ มือน้อยำราวเหล็ไว้แน่นในสภาพเท้าี้ฟ้า หัวพลิลล่า
ใบหน้าเรียวเล็มาวสะท้อนแสไฟสปอร์ไลท์วิ๊์วับ ริมฝีปามพูเรียวบาระหยิ่มยิ้มอย่าร่าเริใ
"ฮิ ทำะแนนนำสามรอบิ ยัไ็แมป์"
"ั้นเพิ่มท่าหมุนเลียวไปอีัสอรอบะเป็นไร"
ฟุ่บ! ๆ ๆ ร่าเพรียวเล็หมุนิ้วๆรอบราวเหล็่อนะพุ่ึ้นสู หนิหนิีลัาสามรอบ่อนะหมุนเลียววสว่านลมา
ู่ๆเลือ็เหวี่ยึ้นหัวนาพร่า แทนที่ะเอาเท้าลมาบนเบาะเธอลับพลิลับหัวลับหา
ร๊อบ! ือเสียสุท้ายที่ไ้ยิน่อนโลทั้โละมืลเหมือนไฟับ
ายแล้วเหรอ?
นี่เราหายใอยู่รึเปล่านะ?
ถ้าายแล้วทำไมยัใ้วามิไ้ล่ะ?
มือน้อยลอโบยับไปมา รู้สึเหมือนร่าายยับไ้ เมื่อระพริบา็พบว่าทุอย่ามันแไปหม
นี่ันเิใหม่แล้วรึ?
พรึ่บ! มือน้อยึผ้าปิาออ พบว่าัวเอำลัโนมัเอวิเสาในวัโบราแห่หนึ่ ลิ่นอไม้หอมลบอบอวล
"อ้าว ทำไมเิมาัวให่แบบนี้" ปามพูมุบมิบะ้มมอร่าายที่เพรียวบาในุีนสีาว
"เ้าะยอมรับไหมว่าแอบวายาพิษใส่ลูอ้า"
เสียุันอหิสาว่าทรพลัอำนา ทำให้อหันไปมอไม่ไ้
"สวยั" หนิหนิเอ่ยพลาวาสายามอสรีสูศัิ์ที่แ่าย้วยุีนสีแ มีลวลายมัรเ็มไปหม
ใบหน้าาว้วยแป้หนา ริมฝีปาสีแเ็มอิ่ม หน้าผานูนโหนใบหน้ารีรูปไ่ ผมยาวเล้าบนหัวปั้วยปิ่นทอำ
"เ้า ยัไ็เ้า ทหาร ฟันอนาะ"
"้าแ่ฮอเฮา ถ้าเิบั่นอนาเลือะท่วมพระำหนันะเพะ" ันทีแ่โ้ำนับและเอ่ยปา
"ฮะ ฮอเฮา" สาวน้อยเอ่ยะโนมัแน่นนเอวิ่ว
"ยัะมาไสือ เอาผ้าอุปานาให้ายไปะ เี๋ยวนี้"
"เี๋ยวสิะ เอ๊ย! เพะ ลูอท่านอยู่ไหนรึ?"
"สามหาว พูับนาทำไมไม่้มหน้า" ทหารหิถือาบ้าึ้นเหนือหัวสาวน้อย
"็โนมัอยู่ ะให้้มไ้ยัไ"
เพี๊ยะ! มือเรียวามอสรีมาอำนาฟาลบนแ้มาว โอ๊ย! ใบหน้าเรียวเล็สะบัหัน
"ท่านหิ ้ออูลูท่าน่อนายเถอะนะ"
"แฮ่ม! ฮอเฮา" ันทีระแอมเบา
"โน่นไ ไม่มีาเหรอ" สาวสวยี้ไปที่อผ้า ในหีบทอพบว่าแมวสีสวาำลันอนหายใร่อแร่
"แมวเนี่ยนะ" หนิหนิอุทานลั่น
"สามหาว!" นาสนมร่าให่วาแล้วปรี่เ้ามาบแ้มอี้า
เพี๊ยะ! โอ๊ย!
"เี๋ยว มันไม่ไ้โนยาพิษนี่ ้อินอะไรผิสำแมาแน่ๆเลย เอาไ่ิบมาให้มันินสิ ทำให้มันอ้วออมา"
"มันเหรอ" ฮอเฮานสวยยื่นหน้ามาหายใรสาวน้อย ลมร้อนที่พวยพ่นรหน้าทำเอาเธอหน้าายิ่ว่าอนโนบเสียอี
ยิ่มอใล้ยิ่พบว่าพี่สาวรหน้าสวยยิ่ว่าเิมเสียอี ใบหน้ารีวาเป็นรูปไ่ ผิวเนียนละเอียนหาำหนิไม่ไ้
"อ์ายเหมียวน่ะเ้า่ะ ไม่โนยาพิษหรอ ให้้าน้อยรัษานะ รับรอว่าหายแน่ๆ"
"เหลวไหล เมื่อืนเ้าเ้ามาในห้อเป็นนสุท้าย" ฮอเฮาถลึาโู่
"็ไ้ ๆ ไหนๆ้า็ะายอีแล้ว เห้อ!"
"ถ้า้ารัษาอ์ายเหมียวไม่ไ้้าะโน้ำาย่อหน้าท่านเลยเอา นะพี่นสวยอร้อหละ ยัไ้า็หนีไม่พ้นำมือท่านหรอ"
"ิ! แ้มันา แล้วไปหาไ่มา"
สิบนาที่อมา
แ่! ๆ ๆ เมี๊ยว!
แมวนปุยสำลัไ่และลุนั่เยหน้ามอฮอเฮา มันเินระเผลมาเบียสี้าับสาวน้อยร่าบาที่อไ่ป้อนให้ับมันอย่าอบุ
"เห็นไหมะ ถ้าันทำร้ายอ์ายแล้วเาะมาอ้อนันทำไมเพะ"
"รั้นี้เ้ารอัวไปนะ" ฮอเฮาเอ่ยแล้วอุ้มลูแมวึ้นมาอ
ันทีเินมา้มๆเยๆ เอามือับหน้าผาับแ้มนาสนมัวน้อย
"เี๋ยวนะ เ้าไม่สบายรึเปล่า เสร็านี้อย่าลืมแวะหาหมอหลวหน่อยล่ะ"
"เปล่านี่ ้าสบายีว่าเมื่อี๊อี" ันทีเอ่ย
ุบ! ๆ ๆ ฮอเฮาเินมา้าหลัแล้วยเท้าเะูน้อยที่อนาม "แ่เ้าพูนแปลๆไปนะ ลัวนสมอฝ่อไปเลยรึเปล่าล่ะ"
ฮ่า! ๆ ๆ ๆ ทั้ทหารหิและสนมหลายนหัวเราะร่วน
"พอแล้ว ทุน ออไป"
ฮอเฮาสั่ แปะ! ๆ ๆ หลายีวิรีบเร่ฝีเท้า้าวออห้อบรรทมราวับำพูอนาเป็นำศัิ์สิทธิ์
ร่าสาวที่สูศัิ์้มล้าหลัและระิบหูสาวน้อยที่นั่ยอๆ
"้ารู้ว่าเ้าทำเพราะอิา้า"
ฟุ่บ! สาวน้อยลุลับหลัหัน ยืนเย่เท้าเอาหน้าอมมแป้หอมบนใบหน้ารูปไ่
"เ้าเหมียวยัไม่หายี ืนนี้้าอนอนับท่านนะ นะะนะ ะไ้รัษาอ์ายไ"
"ออไป" เสียุัน
"อ์ายเหมียว้อินยาบำรุ มีแ่้าที่รู้สูร ้าะรีบทำมาให้อน่อนนอนนะเพะ"
หนิหนิเอ่ยแล้ววิ่ออาห้อบรรทมที่อยู่บนำหนัสูเลยยอ้นไม้ให่
พอมอลมา็พบว่าัวเอำลัยืนในวัให่ที่ว้าสุลูหูลูา
"แล้ว ห้ออ้าอยู่ไหนันนะ"
โรมม! ร่าน้อยล้มฟุบลไปนอนะแบนพื้น
ความคิดเห็น