มหัศจรรย์รักทะลุมิติ

ลำดับตอนที่ #8 : สำเร็จแล้ว!!

   \"เอาละ!!! วันนี้เราต้องทำให้ได้\" ผมพูดกับตัวเอง เมื่อวานนี้ผมนั่งสมาธิ(เกือบหลับแน่ะ)อยู่นาน วันนี้ล่ะจะเป็นวันของผม \"ส่งกระแสจิตไปที่แขนทั้งสองข้าง ดาบผ่าพสุธา!!\" ฉึก!! ครื้น..ครื้น O_o โอ้โห พื้นดินแยกออก เย้!!

เราทำสำเร็จแล้ว!! ผมรีบสิ่งไปหาผู้เฒ่า \"ผู้เฒ่าครับผู้เฒ่า ผมทำสำเร็จแล้ว\" \"ดีมาก เจ้าลูกศิษย์\" \"ผู้เฒ่าครับ มิวเป็นยังไงบ้างครับ\" \"เธอฝืนกำลังตัวเองน่ะ เลยหน้ามืด\" \"ผมขอเข้าไปดูมิวหน่อยนะครับ\" \"เชิญ\"

ผมเดินเข้าไปดูมิวที่กำลังนอนอยู่ ผมสังเกตเห็นตาของมิวขยิบๆ อิอิ แกล้งดีกว่า โป๊ก!! \"โอ๊ย!! ออฟเธอทำไรน่ะ\" \"555 เป็นไงล่ะ เจอมะเหงก\" \"ก็เจ็บน่ะสิ\" มิวทำหน้ามุ่ยใส่ผม \"ลงไปกินข้าวได้แล้ว\" \"ย่ะ!!\" เธอลุกขึ้นจากเตียง

และเดินออกจากห้องไป ผมลงไปข้างล่างแต่ก็ไม่เห็นมิว เห็นแต่กัสที่กำลังเก็บจานชาม (กินเร็วจริงๆ) \"กัส มิวละ\" \"อ๋อ ฉันเห็นเธอเดินออกไปข้างนอกน่ะ\" \"ขอบคุณ\" \"ไม่เป็นไร\" ผมเดินออกไปหามิว นั่นไงเธอกำลังยิงธนูอยู่เลย ขณะที่

ผมกำลังจะเรียกเธอ \"มิ.. อุ๊บ!!..\" ก็มีคนมาปิดปากผมไว้ \"ชู่!! เงียบๆ\" ดั๊มเปอร์นี่เอง ที่ปิดปากผมไว้ \"พันดอกหมื่นลี้!!!\" สิ่งที่ผมเห็น หลังจากที่เธอยิงธนู ก็มีลูกธนูเป็นกลุ่ม กลุ่มขนาดใหญ่ด้วย \"เยส!! สำเร็จแล้ว\" มิวพูดออกมาด้วย

ความดีใจสุดขีด แปะๆ.. \"ดีใจด้วย\" ผู้เฒ่าตบมือให้มิว \"ค่ะ ^^\" \"ฉันว่าเธอ2คน คงพร้อมที่จะลุยแล้วนะ\" ดั๊มเปอร์พูดกับผมและมิว \"พร้อมแล้วครับ\" \"งั้นเราจะออกเดินทางต่อวันพรุ่งนี้\" พวกเรากลับห้องเข้านอนทันที แต่คืนนี้ดูเหมือนว่าผมจะนอนไม่หลับ \"ก่อนมาถึงเมืองนี้ ก็ได้เจอกับอันตราย ถ้าเดินทางมุ่งหน้าไปอีกก็ยิ่งอันตรายนะสิ เราจะผ่านไปได้ไหมนะ...\" ผมบ่นคนเดียว ผมคิดอยู่นานสองนานก็หลับไปโดยไม่รู้ตัว