ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    มหัศจรรย์รักทะลุมิติ

    ลำดับตอนที่ #6 : เมืองซาราฮ่า

    • อัปเดตล่าสุด 23 ก.ย. 48


       \"ถึงแล้วหละ เมืองซาราฮ่า\" วอลเตอร์พูด สีหน้าของเธอดีกว่าตอนที่กำลังเดินทางมาที่เมืองนี้ซะอีก ผมซึ่งกำลังมองดูของที่ตลาด วอลเตอร์ก็เรียกผม \"ออฟ มัวโอ้เอ้อยู่ตรงนั่นระวังโดนทิ้งนะ\" \"ครับๆ ขอโทษครับ\" พวกเรากำลังมุ่งหน้าไปที่โรงแรม เพื่อจะได้นอนหลับพักผ่อนกันในคืนนี้ \"ออฟ ตื่นได้แล้ว\" มิวปลุกผม \"หือ มีอะไรเหรอ\" \"วอลเตอร์ เรียกเราสองคนไปพบ\" \"อืม\" ผมลุกขึ้นจากเตียง แล้วลงไปหาวอลเตอร์

    \"มากันแล้วรึ\" วอลเตอร์พูด \"วอลเตอร์มีอะไรเหรอคะ\" มิวถามวอลเตอร์ ด้วยสีหน้าไร้เดียงสา น่ารักมากๆ >_<

    \"ผู้เฒ่า นี่ไงคะสองคนนี่ที่หนูจะให้ผู้เฒ่าช่วยสอนธนูกับดาบ\" วอลเตอร์หันไปพูดกับชายชราที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอ \"โฮะ..โฮะ.. สองคนนี่รึ\" ชายชรามองผมกับมิว \"ท่าทางใช้ได้งั้นเริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้เช้าเลยละกัน\" ชายชราพูดพร้อมกับลูบหนวดของตัวเอง \"พวกเธอไปนอนได้แล้ว\"

    วอลเตอร์หันมาพูดกับผม ขณะที่เราสองคนกำลังขึ้นบันได \"เมื่อไหร่จะได้ออกไปซะทีนะ\" มิวพูดพร้อมกับถอนหายใจเบาๆ

    \"เอาน่า ยิ่งเรากำจัดเหล่าปีศาจได้เร็วเท่าไหร่ เราก็ยิ่งได้ออกไปเร็วเท่านั้นนะ\" \"อืม\" มิวทำหน้าเซ็งๆ \"มิว พรุ่งนี้ก็จะได้ฝึกแล้วนะ ร่าเริงหน่อยจิ\" \"จ้า\" ผมยิ้มให้มิว มิวยิ้มตอบผม รอยยิ้มของเธอยังน่ารักเหมือนเดิม ^^ \"ออฟแยกกันตรงนี้นะ\" \"จ้า\" มิวเข้าห้องนอนแล้ว ผมก็เข้าห้องนอนมั่งดีกว่าจะได้มีแรงสำหรับวันพรุ่งนี้

       \"ตื่นได้แล้วเจ้าคนขี้เซา\" ผมสะดุ้งตื่น จนตกลงมาเตียง \"โฮะ..โฮะ.. เจ็บไหมนั่น\" ชายชรานี่เอง ที่เป็นคนมาปลุกผม \"ไม่เจ็บครับ\" \"ดี รีบลงไปกินข้าวเช้า จะได้มาฝึกกัน\"  \"ครับ\" ผมแต่งตัวเสร็จก็ลงไปกินข้าวเช้าที่โรงแรมจัดไว้ให้ \"ผู้เฒ่ากำลังรออยู่ เร็วๆหน่อย\" วอลเตอร์หันมาพูดกับผม \"มิวละครับ\" \"มิวเค้าตื่นตั้งนานแล้ว ปานนี้ก็กำลังฝึกอยู่มั้ง\" มิวตื่นเช้าจริงๆ ผมออกไปข้างนอก \"ออฟ ระวัง\" ผมหันไปหามิว \"เฮ้ย!!\" ฉึก! ลูกธนูเกือบโดนผม \"ออฟ เป็นอะไรรึปล่าว\" มิววิ่งมาหาผม \"ไม่เป็นไร\" \"โฮะ..โฮะ..เธอต้องฝึกให้เยอะกว่านี้\" ผู้เฒ่าพูดกับผม

    \"ผมจะตั้งใจฝึกครับ\" \"ดีมาก\" ผมฝึกดาบ ส่วนมิวฝึกธนู เราสองคนฝึกตั้งแต่เช้ายันเย็น \"โฮะ..โฮะ.. พอได้แล้ว\" ผู้เฒ่าพูดกับพวกผม \"ถ้าพวกเธอฝึกได้เก่งขึ้นกว่านี้ ฉันจะสอนสกิลให้พวกเธอ\" \"ครับ/ค่ะ\" ผมเดินเข้าไปในโรงแรม \"อ๊ากก!! หิวจังเลย\" ผมบ่นให้มิวฟัง

    \"หิวก็ไปกินสิ\" \"เธอไม่หิวรึไง\" โครก..คราก.. \"5555 เสียงท้องเธอชัดๆ\" \"พูดมาก\" ดูเหมือนหล่อนจะอาย เดินนำหน้าผมไปเลย แต่ก็น่ารักไปอีกแบบ ^^
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×