ลำดับตอนที่ #16
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : กลับมาแล้ว!!
  \"ลูกพ่อ!!!\" \"เสด็จพ่อ!!!\" ราชาและองค์หญิงกอดกัน ด้วยความดีใจ \"ต้องขอบใจพวกเธอจริงๆ\" ราชาพูด \"มิได้ฝ่าบาท\" วอลเตอร์พูด หลังจากที่ราชาให้รางวัลแก่พวกเรา ผมและมิวก็ไปเดินเล่นที่ตลาด \"ช่วยด้วยค่ะ!! มีโจรปล้น\"
เสียงของแม่ค้าตะโกนเรียกคนช่วย \"มิว ป่ะ\" \"อืม!\" ผมและมิววิ่งไล่ตามโจรปล้น ฟุ่บ!! เอ๋...ทำไมถึงรู้สึกตัวลอยๆ... \"ออฟเรากำลังอยู่ในอากาศไม่ใช่เหรอ...\" มิวพูด \"หรือว่า...จ๊าก!!!\" \"กรี๊ด!!!\" ผมและมิวกำลังดิ่งลงสู่พื้นดิน...
\"....ที่นี้...ที่ไหน..\" ผมมองดูรอบๆ และมองดูตัวเอง \"เฮ้ย!! ห้องของเรานี่นา เสื้อผ้าก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว\" \"ออฟ..ฉันฝันว่าได้สู้กับปีศาจ มีนักฆ่าแล้วก็นักเวทย์ด้วย\" \"มิวใจเย็นๆนะ ฉันก็ฝันเหมือนเธอ\" ผมและมิวต่างทำหน้าตกใจ-*-
\"ฉันไม่แน่ใจว่าทั้งหมดนั่นเป็นความฝันรึปล่าว\" มิวพูด \"ไม่รู้สิ แต่ผมสนุกมากๆเลยล่ะ\" ผมยิ้มให้มิว \"อืม งั้นฉันกลับก่อนนะ\" \"อืม\" ตุ๊ด..ตะลิ๊ด..ติ๊ด..ชึ่ง..(เสียงโทรศัพท์มือถือ) ผมกำลังค้นกระเป๋ากางเกงควานหาโทรศัพท์ \"อะไรเนี่ย\"
ผมหยิบขึ้นมาดู สร้อยคอของดั๊มเปอร์อยู่ในกระเป๋ากางเกงผม \"ไม่...มันไม่ใช่ความฝัน\" ผมอึ้งอยู่พักหนึ่ง ตุ๊ด..ตะลิ๊ด..ติ๊ด..ชึ่ง..(อีกแล้ว-*-) \"คะ..ครับๆ\" \"เฮ้ย ไอ้ออฟ อาจารย์จะเข้าสอนอยู่แล้วนะจะไม่มาโรงเรียนเลยเรอะ\" เรพูด
\"อะ..อืมๆ เดี๋ยวเราไป\" ผมรีบหยิบกระเป๋านักเรียนแล้ววิ่งตรงดิ่งไปที่โรงเรียนทันที ขณะที่ผมวิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือ ตุ้บ! \"โอ้ย!!\" \"เป็นอะไรไหมครับ/ค่ะ\" ผมกับเธอพูดขึ้นพร้อมกัน \"อ้าว!! มิว\" ผมก็ต้องตกใจ เพราะคนที่ผมชนก็คือมิว
\"เป็นไรไหมออฟ\" \"ไม่เป็นไรหรอก..มิวเธอเชื่อไหมเรื่องที่เราคิดว่ามันเป็นความฝันน่ะ จริงๆแล้วมันไม่ใช่ความฝันหรอก\" \"เธอรู้ได้ยังไง\" \"ดูนี่สิ\" ผมยื่นสร้อยคอให้มิวดู \"ไม่จริงน่ะ\" \"จริงสิ\" มิวทำหน้าเหมือนกับว่าไม่เชื่อ \"เชื่อเถอะ เราถูก
ดูดเข้าไปในเกมจริงๆ\" \"อืม แย่แล้ว!! ออฟรีบเข้าเรียนเถอะจะสายแล้ว\" \"อื้ม\"
ผมและมิวก็ยังคงใช้ชีวิตประจำวันเหมือนเดิม แต่ก็ไม่มีใครรู้เลยว่าเราสองคนได้ถูกดูดเข้าไปในเกม ได้ไปผจญภัยในโลกที่ไม่มีเคยมีใครเคยเข้าไป แต่ก็ไม่แน่อาจจะมีคนเคยเข้าไปก็ได้ คุณคิดเหมือนผมรึปล่าว?
เสียงของแม่ค้าตะโกนเรียกคนช่วย \"มิว ป่ะ\" \"อืม!\" ผมและมิววิ่งไล่ตามโจรปล้น ฟุ่บ!! เอ๋...ทำไมถึงรู้สึกตัวลอยๆ... \"ออฟเรากำลังอยู่ในอากาศไม่ใช่เหรอ...\" มิวพูด \"หรือว่า...จ๊าก!!!\" \"กรี๊ด!!!\" ผมและมิวกำลังดิ่งลงสู่พื้นดิน...
\"....ที่นี้...ที่ไหน..\" ผมมองดูรอบๆ และมองดูตัวเอง \"เฮ้ย!! ห้องของเรานี่นา เสื้อผ้าก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว\" \"ออฟ..ฉันฝันว่าได้สู้กับปีศาจ มีนักฆ่าแล้วก็นักเวทย์ด้วย\" \"มิวใจเย็นๆนะ ฉันก็ฝันเหมือนเธอ\" ผมและมิวต่างทำหน้าตกใจ-*-
\"ฉันไม่แน่ใจว่าทั้งหมดนั่นเป็นความฝันรึปล่าว\" มิวพูด \"ไม่รู้สิ แต่ผมสนุกมากๆเลยล่ะ\" ผมยิ้มให้มิว \"อืม งั้นฉันกลับก่อนนะ\" \"อืม\" ตุ๊ด..ตะลิ๊ด..ติ๊ด..ชึ่ง..(เสียงโทรศัพท์มือถือ) ผมกำลังค้นกระเป๋ากางเกงควานหาโทรศัพท์ \"อะไรเนี่ย\"
ผมหยิบขึ้นมาดู สร้อยคอของดั๊มเปอร์อยู่ในกระเป๋ากางเกงผม \"ไม่...มันไม่ใช่ความฝัน\" ผมอึ้งอยู่พักหนึ่ง ตุ๊ด..ตะลิ๊ด..ติ๊ด..ชึ่ง..(อีกแล้ว-*-) \"คะ..ครับๆ\" \"เฮ้ย ไอ้ออฟ อาจารย์จะเข้าสอนอยู่แล้วนะจะไม่มาโรงเรียนเลยเรอะ\" เรพูด
\"อะ..อืมๆ เดี๋ยวเราไป\" ผมรีบหยิบกระเป๋านักเรียนแล้ววิ่งตรงดิ่งไปที่โรงเรียนทันที ขณะที่ผมวิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือ ตุ้บ! \"โอ้ย!!\" \"เป็นอะไรไหมครับ/ค่ะ\" ผมกับเธอพูดขึ้นพร้อมกัน \"อ้าว!! มิว\" ผมก็ต้องตกใจ เพราะคนที่ผมชนก็คือมิว
\"เป็นไรไหมออฟ\" \"ไม่เป็นไรหรอก..มิวเธอเชื่อไหมเรื่องที่เราคิดว่ามันเป็นความฝันน่ะ จริงๆแล้วมันไม่ใช่ความฝันหรอก\" \"เธอรู้ได้ยังไง\" \"ดูนี่สิ\" ผมยื่นสร้อยคอให้มิวดู \"ไม่จริงน่ะ\" \"จริงสิ\" มิวทำหน้าเหมือนกับว่าไม่เชื่อ \"เชื่อเถอะ เราถูก
ดูดเข้าไปในเกมจริงๆ\" \"อืม แย่แล้ว!! ออฟรีบเข้าเรียนเถอะจะสายแล้ว\" \"อื้ม\"
ผมและมิวก็ยังคงใช้ชีวิตประจำวันเหมือนเดิม แต่ก็ไม่มีใครรู้เลยว่าเราสองคนได้ถูกดูดเข้าไปในเกม ได้ไปผจญภัยในโลกที่ไม่มีเคยมีใครเคยเข้าไป แต่ก็ไม่แน่อาจจะมีคนเคยเข้าไปก็ได้ คุณคิดเหมือนผมรึปล่าว?
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น