มหัศจรรย์รักทะลุมิติ

ลำดับตอนที่ #1 : เลิกเรียน

\"เลิกเรียนไปเกมเซนเตอร์ดีมะ?\" ผมพูดกับเพื่อนของผม \"ก็ดี ออฟนายน่ะออมมือให้เราบ้างดิ\" \"ขอคิดดูก่อนนะ 555\" ผมชื่อ ออฟ ชีวิตของผมส่วนมากจะอยู่ที่ร้านเกม กริ๊งงงง.. เสียงออด ตอนเลิกเรียนดังขึ้น พวกผมพากันไปที่เกมเซนเตอร์ \"ออฟ วันนี้เล่นไรดีวะ\" เรถามผม \"รถแข่งมะ\" \"OK. ใครแพ้คนนั่นเลี้ยงข้าว\" \"ได้เลย\" พอถึงที่เกมเซนเตอร์ เราก็เริ่มแข่งทันที เราแข่งกันอยู่1ชม. ผลก็คือผมชนะ \"5555เราชนะ แกต้องเลี้ยงข้าวเราละนะ\" \"รู้แล้วน่า\" เรตอบผมอย่างไม่พอใจ เราสองคนกำลังเดินไปที่ร้านอาหาร \"ปล่อยนะ!!\" เสียงเด็กผู้หญิง แว่วมาเข้าหูผมสองคน \"น่า น้องสาวไปเที่ยวกับพวกพี่หน่อยสิจ๊ะ\" \"ฉันไม่ไป!!\" หล่อนตะโกน พร้อมทำหน้าค้อนใส่เจ้าพวกนั่น ผู้คนที่อยู่บริเวณนั่นไม่มีใครที่จะเข้าไปช่วยเธอเลย \"อย่าทำเย็นชาไปหน่อยเลย\" \"ก็บอกว่าไม่\" ตุ้บ!! โอ้โห!! เธอแน่มาก เธอชกเข้าที่ท้องคนที่อยู่ใกล้เธอมากที่สุด

แต่ไอ้พวกที่เหลือมันเงื้อมือขึ้น \"เฮ้ย ไม่ต้องฉันจัดการเอง\" คนที่โดนชกลุกขึ้นมา ผมรู้สึกทนไม่ได้ ผมรีบลุกไปช่วยหล่อน \"หยุดเดี๋ยวนี้นะ\" พวกมันหันมาทางผมทุกคน \"นายเป็นใคร\" \"เป็นคนสิวะ\" \"พวกเรา ลุย!\" พวกมันเริ่มจะเข้ามาตีผม แง้~ ทำไงดีอ่า \"ตำรวจมาๆๆ\" \"พวกเราถอย\" พอได้ยินว่าตำรวจมา พวกนั้นก็รีบหนีไป \"เป็นไงบ้างไอ้ออฟ\" ไอ้เรถามผม \"ไม่เป็นไรเว้ย ใครเป็นคนพูดว่าตำรวจมาวะ\" \"ข้าเองแหละ\" เหอๆ ฉลาดจริงๆ \"เอ่อ...เป็นไงบ้างคะ\" เธอมายืนใกล้ๆผม เธอน่ารักมากก แก้มขาวๆ มีสีชมพูนิดๆ ตาโตปากสีแดงนิดๆ \"ไม่เป็นไรครับ เธอละเป็นอะไรไหม\" \"ไม่เป็นไรค่ะ\" เธอส่งยิ้มมาให้ผม อ่า...เธอช่างน่ารักจริงๆ \"เธอมาทำอะไรที่นี้จ๊ะ\" ไอ้เรทำตาโต สงสัยมันคงคิดจะจีบหล่อแน่ๆ

\"เรียนพิเศษค่ะ คือ...ถ้าไม่รังเกียจ ฉันเลี้ยงข้าวพวกคุณเป็นการตอบแทนนะคะ\" \"ดีครับ พวกผมกำลังหิวอยู่พอดี เนอะไอ้ออฟ\" ไอ้เรส่งสายตาขยิบๆมาให้ผม \"อืมๆ\" หล่อนพาผมสองคนไปที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง \"เธอชื่ออะไรเหรอจ๊ะ\" ไอ้เรเริ่มม่อ \"มิวค่ะ\" \"ครับ ผมชื่อ เร ส่วนไอ้นี่ชื่อ ออฟ\" \"ค่ะ ออฟคะ\" เธอเรียกผมพร้อมกับทำตาหวาน เธอได้หัวใจผมทั้ง4ห้องเยย น่ารักจริงๆ \"ครับ?\" \"ขอบคุณมากๆนะคะ ที่มาช่วย\" \"ไม่เป็นไรครับ\" \"เฮ้ยไอ้ออฟ\" ไอ้เรดึงแขนผมและกระซิบเบาๆ \"มีไร\" \"เราว่า มิวต้องชอบแกแน่เลยว่ะ\" \"ไม่จริงมั้ง\" \"คอยดูเหอะ\" \"เออ\" เราสามคนกินอาหารไปได้ซักพัก \"ออฟกับเรมาทำอะไรแถวนี้เหรอคะ\" \"เล่นเกมครับ\" ผมตอบ \"ฉันอยากลองเล่นมั่ง ว่างๆสอนฉันเล่นมั่งสิคะ\"

\"ออฟเล่นไม่ค่อยเก่งหรอกจ้ะมิว ให้เรสอนให้ดีกว่าไหม๊\" เหอะ! มาว่าเราเล่นไม่เก่งตัวเองแพ้เราแท้ๆ \"ก็ดีค่ะ\" ผมกินต่อ ปล่อยให้ไอ้เรพูดไป \"ฉันคงต้องกลับก่อนนะคะ 1ทุ่มแล้ว\" \"ครับ\" \"ถ้าไม่รังเกียจ ให้เรไปส่งไหมจ๊ะ\" ไอ้เรรีบเสนอตัว \"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันจะโทรเรียกพ่อมารับค่ะ\" \"ครับๆ\" \"เร เรากลับก่อนนะ บาย\" ผมลาไอ้เร \"เออ บาย\"