ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 5
Fiction : Born to Be# 5
Pairing : YunhoXJaejoong, YuchunXJunsoo, KibumXDonghae
Author: Deumbeui
Author’s note: ตรวจร่างกาย!!!!!
"ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี ทำ.. "
"โว้ย!!!!!!!!!!!!! พอได้แล้ว!!!!!! จะพูดซ้ำหลายรอบทำซากหาพ่อมึงเรอะ!!!? "
"แล้วแกจะให้ฉันอยู่เฉยๆรึไง!!!!! ใช่สิ ก็ยูชอนเขายังไม่เห็นตอนแกชกจริงๆนี่น่า ไอ้โลมาเน่า!? "
"เอ้า เอ้า อย่ามาพาลกันนะ แล้วใครบอกให้แกซัดพี่เขาหมอบขนาดนั่นเล่า!? พลาดเองแล้วยังมีหน้ามาด่าคนอื่นอีก ห่านี่!?"
"ก็ถ้าเป็นแกจะทำไงห๊ะ!? รอดูตัวเองเป็นมะเร็งตายงั้นสิ!? ไม่มาเป็นฉันไม่รู้หรอก หุบปากพะงาบๆของมึงไปเลย!!!!!"
"ด่ากูเพื่อ?!! "
"หยุดมันทั้งสองคนนั่นแล่ะ!!!!!!!!!"
เด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาเพียงคนเดียวในกลุ่มตะโกนขึ้นตัดบทสนทนาที่มีทีท่า ว่าจะหยาบคายกันขึ้นเรื่อยๆอย่างหมดความอดทนก่อนจะสูดลมหายใจเฮือกโตและ กัดฟันพูดเป็นรอบที่แปดล้านสิบหกรอบว่า..
"ฉันบอกเธอไปแล้วนะ แจจุง..เธอจะไม่เป็นมะเร็งห่าเหวเนื้อร้ายกระดูกงอกในอกเพียงเพราะที่โดนชก วันนี้แน่นอน!!!!..ฉันแค่ล้อพวกเธอเล่นไปก็เท่านั้น เลิกตีตนไปก่อนไข้ได้แล้ว!! "
"ใช่! เลิกบ้าสักที อีกอย่างหน้าอกของเธอมีก็เหมือนไม่มีนั่นแล่ะ ชกไปยังไม่รู้เลยว่าด้านไหนเป็นด้านหน้าด้านหลัง"
"ไอ้สัดโลมา!? "
"พวกเธอ ถ้าไม่หยุดทะเลาะฉันจะกลับบ้านแล้วนะ"เด็กหนุ่มยืนเต็มความสูงเตรียมพร้อมจะ เดินออกจากบ้านแต่ก็โดนเสียงหวานของเพื่อนสาวผิวขาวผ่องเรียกเอาไว้ก่อน
"ไม่ได้นะ! "
ชางมินหันชายตามาเหลียวมองเพียงเล็กน้อย..
"ไม่โวยแล้วก็ได้ แต่มาช่วยฉันคิดหน่อยนะ ว่าจะทำยังไงดี ถ้าเกิดทางนั้นเขาระแคะระคายขึ้นมาแล้วล่ะ?! โฮ ไม่นะ ฉันไม่อยากจะคิด"แจจุงว่าเสียงอ่อยพลางฟุบหน้าลงกับหมอนใบใหญ่อย่างหมดหนทาง
ในใจมีแต่เพียงประโยคเดิมๆซ้ำไปมา..
อ๋อ โต๊ะ เก๋ๆ?????
ฮือ T_____T
"เห้อ! พวกเธอนี่น้า..."เด็กหนุ่มผิวน้ำผึ้งสีสวยทิ้งตัวลงกับโซฟาตามเดิม ไม่วายอดห่วงเพื่อนรักไม่ได้อยู่ดี..
"ถ้ายุนโฮรู้เรื่อง ยูชอนก็คงรู้เหมือนกันนั่นแล่ะ...เธอไม่ได้แย่คนเดียวสักหน่อย "เสียงโลมาที่เคยสดใสกลับห่อเหี่ยวลงก่อนจะเดินเข้าไปหาแจจุงและซบหน้าลงกับ หมอนใบเดียวกันทำราวกับที่ทะเลาะบ้านแทบแตกเมื่อครู่ไม่ได้เกิดขึ้น..
"นั่นเรียกว่าคำปลอบเรอะ? โอ้ย พวกเธอบ้ากันไปแล้วรึไง? เขายังไม่ได้พูดอะไรเลยไม่ใช่รึ? ถ้าแบบนั้นก็อย่าเพิ่งคิดกันไปเองสิ เขาก็แค่เห็นพวกเธอชกมวยนะ ยังไม่ได้เห็นตอนพวกเธอแก้ผ้า ใช้สติหน่อย!?"ชางมินว่าพลางเอามือเคาะเข้าที่หัวของเพื่อนทั้งสองก่อนถอน หายใจเล็กน้อยและเอ่ยถามต่อ
"แล้วเรื่องขึ้นชกล่ะ? "
"เดี๋ยวเขาจะเรียกเช็คร่างกายอาทิตย์นะ..หน้า..กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
เซียกระเด้งครีบปิดหูทันทีพร้อมๆกับที่ชางมินเกือบเอานิ้วทิ่มลูกตาเพราะตกใจเสียงร้องแปดหลอดลั่นซอยของแจจุงนั่น..
"กรี๊ดทำซากเรอะ?!!!!!!!!! "เป็นชางมินที่เริ่มทนไม่ไหวกับพฤติกรรมชวนประสาทแดกที่ทำให้เขาเกือบเสีย ลูกตาขึ้นเสียงแว๊ดใส่บ้างหลังจากที่ปล่อยให้เซียเป็นคนทำอยู่นาน
"ตรวจร่างกาย!!!!!"แจจุงตะโกนอีกรอบ
"ชิบหายล่ะ"เซียยกครีบขึ้นกุมขมับ
"ซวยเหี้ย"ชางมินสบถออกมาอย่างไม่รู้ตัว..
นีมันอะไรกันเนี่ย!?!!!!
ปัญหาโลกร้อนยังไม่เร่งด่วนเท่านี้เลยนะ ให้ตาย!
"ฉันจะทำยังไงดีล่ะ ชางมิน จุนซู้ววววววว"
ถ้าโดนตรวจจริงๆแล้วล่ะก็..
ความลับมีหวังได้แตกแน่นอน..
อ๊ากกกกกกกกกก!!!!!!!!!
นี่แจจุงต้องทำไงดีล่ะ คุณผู้อ่าน!? T^T
...
..
.
.
วันรุ่งขึ้น
"เอ่อ..แจจุงไม่เป็นอะไรนะครับ? "เสียงทุ้มนุ่มทักขึ้น แจจุงที่กำลังนั่งเหม่อลอยได้ที่ หันหน้าตาที่อดหลับอดนอนค่อนคืนเพราะคิดแต่เรื่องการตรวจร่างกายบ้าบอนั่นไป ทางด้านหลัง..
"หือ?..อะ..เอ่อ..คะ..เอ้ย..ฮะ"
"ไม่ยักรู้ว่าแจจุงปล่อยหมัดได้ขนาดนั้นมาก่อนเลยนะครับ"ยุนโฮว่าพลางหย่อน กายนั่งลงข้างก่อนจะส่งยิ้มหล่อร้ายไปให้คู่สนทนาอย่างจงใจ..
"อะ..เอ่อ...คือจริงๆแล้วผมแค่ตกใจนะฮะ"
"เอ่อ..ท่าที่ผมทำไป ก็แค่เลียนแบบมาจากในการ์ตูนเท่านั้นเอง นอกจากนั้นผมก็ทำอะไรไม่ค่อยได้หรอกฮะ"
ร่างสูงพยักหน้าตามที่ได้รับฟังจากร่างบางพลางหันหน้าออกไปอีกทาง...
"ยุนโฮ ไม่เชื่อผมหรอฮะ?...ก็ซ้อมกับผมทุกวันก็น่าจะรู้นี่น่า พื้นฐานผมไม่ได้มีดีเลย ท่าแต่ละท่าที่ต่อยออกไปเมื่อวานเป็นท่าซะที่ไหนล่ะ ผมต่อยออกไปมั่วๆเพราะผมกลัวต่างหาก"แจจุงวางมือบนแขนแกร่งก่อนจะอ้อนเสียง น่ารักจนอีกฝ่ายอดไม่ได้ที่จะหันมา..
"ไม่เชื่อจริงๆหรอฮะ?... "ร่างบางขยับกายแนบชิดขึ้นไปอีกทำให้ได้กลิ่นหอมๆมาจากคนตัวเล็กตรง หน้า..ตาโตดำขลับกำลังจ้องมาที่เขาอย่างออดอ้อนก่อนจะหลุบต่ำลง..ริมฝีปาก แดงสดถูกกัดอย่างครุ่นคิด
แม่เจ้าโว้ยย!!
ผมใจสั่นครับ
ใจสั่น!!!
"ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าไม่เชื่อนะ"ริมฝีปากหนาขยับผ่านเฉียดแก้มใสที่ฝาด เลือดนิดๆก่อนจะเลื่อนต่ำลงเป้าหมายคือริมฝีปากสีกุหลาบที่อยู่ห่างอีกเพียง สามส่วนสี่เซ็น...
"แจจุง!!!!!!!!!!!! "
แจจุงสะอึกใส่ยุนโฮทันที..
"แจจุง ฉันมีเรื่องจะ...อะ..เอ่อ ขอโทษนะฮะ ยุนโฮ ผมไม่รู้ว่ายุนโฮอยู่ในนี้ แต่ผมขอตัวแจจุงหน่อยนะฮะ มีเรื่องด่วนมาก"ไม่พูดพร่ำทำเพลงมากกว่านั้นเซียจัดการลากเพื่อนรักที่ยัง สะอึกต่ออีกสองสามรอบแถมทำท่าจะฆ่าเขาอยู่รอมร่อให้ออกมาจากห้องแต่งตัวและ ลากเข้ามุมอับของห้องซ้อมทันที
"ไอ้เหี้ยโลมา! กูกำลังจะจูบกับยุนโฮอยู่แล้วนะโว้ย!!! "แจจุงโวยทันทีหลังจากหายสะอึก
ชวดครั้งที่สองแล้วไง!
แม่งงง!!
"เขาเลื่อนการตรวจร่างกาย! "
"แล้วไง กลับบ้านแล้วค่อยบอกไม่ได้รึไง ไอ้ควาย!!! "
"ก็เพราะเขาเลื่อนมาตรวจวันนี้! ไอ้ห่า!"
นิ่งกันไปสามวิ ก่อนที่แจจุงจะเริ่มสะอึกอีกครั้ง
"แจจุง ไปตรวจร่างกายเร็ว เหลือนายคนเดียวแล้ว"เสียงชินดงดังขึ้นมาทางด้านหน้าของห้องซ้อมก่อนจะพาร่างอ้วนท้วมของตัวเองมาที่แจจุง
"ขอตัวแจจุงแป๊ปนึงนะ... "ประธานหนุ่มร่างใหญ่เอ่ยยิ้มเป็นมิตรให้กับร่างเล็กที่ยืนทำหน้าโลมาปากเหว ออยู่ตรงนั้นก่อนจะพาตัวแจจุงออกเดินไปด้วยกัน..
แจจุงที่ยังไม่ทันตั้งตัว หันหลังมาพะงาบปากขอความช่วยเหลือจากเพื่อนรักอย่างหมดหนทาง...
เซียเห็นดังนั้นก็กำลังจะก้าวขาเดินตามไปแต่กลับถูกเสียงอบอุ่นอันคุ้นเคยเรียกเอาไว้ก่อน..
"จุนซูครับ"
"อะ..เอ่อ...ยูชอน.. "
"กำลังจะไปไหนหรอครับ? "ชายหนุ่มว่างพลางยิ้มประกายก่อนจะเดินเข้ามาหา..
"ผม..เอ่อ..เอ่อ... "
"ไม่มีอะไรหรอกฮะ..เราไปซ้อมกันต่อกันดีกว่านะฮะ.. "เซียหันไปยิ้มสดใสให้ก่อนจะคว้าเข้าที่ต้นแขนของมิกกี้และหันเดินไปอีกทาง ด้วยกัน...
ขณะที่ออกเดินไปได้สองสามก้าวร่างเล็กหน้ากลมก็หันหลังไปทางที่เพื่อนรักเพิ่งเดินจากไปก่อนจะคิดในใจอย่างปลงตก...
ถ้าความลับจะแตก..
ขอฉันได้มีจูบแรกกับยูชอนก่อนละกันนะเพื่อน...
ขอโทษจริงๆ...
ถึงฉันจะห่วงนาย...
แต่ผู้ชายก็สำคัญกว่า!..
ขอโทษนะเว้ย
แจจุง T^T
……..
……………
"เข้าไปในห้องเลยนะ เดี๋ยวหมอเขาจะบอกเองว่าต้องทำอะไรบ้าง"ประธานชมรมยืนส่งยิ้มใจดีให้ตรงหน้า ห้องพยาบาลของโรงเรียนก่อนจะผละออกไป...
แจจุงยืนเหงื่อแตกพลักๆอยู่คนเดียวอีกเกือบนาที..มือเรียวเปียกและเย็นชืดไปด้วยเหงื่อ..
เขาจะทำยังไงดี?..
ถ้าตรวจร่างกาย...
ยังไงหมอก็ต้องรู้ว่าเขาเป็นผู้หญิง..
และความลับทั้งหมดที่ปิดบังมา..
มันก็จะ...
....
โอ้ว ไม่นะ!..
ขณะที่แจจุงยืนสติแตกอยู่ตรงหน้าห้องพยาบาลนั้น ประตูตรงหน้าก็ถูกเปิดออก และบุคคลภายในห้องนั้นก็ยื่นหน้าออกมา..
"ยังมีคนไม่ได้ตรวจอีกไหมครับ?.. "
!!!
!!!!
"เห้ย มะ หมอ..!? "
"นี่คุณ..!? "
2BC
Pairing : YunhoXJaejoong, YuchunXJunsoo, KibumXDonghae
Author: Deumbeui
Author’s note: ตรวจร่างกาย!!!!!
"ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี ทำ.. "
"โว้ย!!!!!!!!!!!!! พอได้แล้ว!!!!!! จะพูดซ้ำหลายรอบทำซากหาพ่อมึงเรอะ!!!? "
"แล้วแกจะให้ฉันอยู่เฉยๆรึไง!!!!! ใช่สิ ก็ยูชอนเขายังไม่เห็นตอนแกชกจริงๆนี่น่า ไอ้โลมาเน่า!? "
"เอ้า เอ้า อย่ามาพาลกันนะ แล้วใครบอกให้แกซัดพี่เขาหมอบขนาดนั่นเล่า!? พลาดเองแล้วยังมีหน้ามาด่าคนอื่นอีก ห่านี่!?"
"ก็ถ้าเป็นแกจะทำไงห๊ะ!? รอดูตัวเองเป็นมะเร็งตายงั้นสิ!? ไม่มาเป็นฉันไม่รู้หรอก หุบปากพะงาบๆของมึงไปเลย!!!!!"
"ด่ากูเพื่อ?!! "
"หยุดมันทั้งสองคนนั่นแล่ะ!!!!!!!!!"
เด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาเพียงคนเดียวในกลุ่มตะโกนขึ้นตัดบทสนทนาที่มีทีท่า ว่าจะหยาบคายกันขึ้นเรื่อยๆอย่างหมดความอดทนก่อนจะสูดลมหายใจเฮือกโตและ กัดฟันพูดเป็นรอบที่แปดล้านสิบหกรอบว่า..
"ฉันบอกเธอไปแล้วนะ แจจุง..เธอจะไม่เป็นมะเร็งห่าเหวเนื้อร้ายกระดูกงอกในอกเพียงเพราะที่โดนชก วันนี้แน่นอน!!!!..ฉันแค่ล้อพวกเธอเล่นไปก็เท่านั้น เลิกตีตนไปก่อนไข้ได้แล้ว!! "
"ใช่! เลิกบ้าสักที อีกอย่างหน้าอกของเธอมีก็เหมือนไม่มีนั่นแล่ะ ชกไปยังไม่รู้เลยว่าด้านไหนเป็นด้านหน้าด้านหลัง"
"ไอ้สัดโลมา!? "
"พวกเธอ ถ้าไม่หยุดทะเลาะฉันจะกลับบ้านแล้วนะ"เด็กหนุ่มยืนเต็มความสูงเตรียมพร้อมจะ เดินออกจากบ้านแต่ก็โดนเสียงหวานของเพื่อนสาวผิวขาวผ่องเรียกเอาไว้ก่อน
"ไม่ได้นะ! "
ชางมินหันชายตามาเหลียวมองเพียงเล็กน้อย..
"ไม่โวยแล้วก็ได้ แต่มาช่วยฉันคิดหน่อยนะ ว่าจะทำยังไงดี ถ้าเกิดทางนั้นเขาระแคะระคายขึ้นมาแล้วล่ะ?! โฮ ไม่นะ ฉันไม่อยากจะคิด"แจจุงว่าเสียงอ่อยพลางฟุบหน้าลงกับหมอนใบใหญ่อย่างหมดหนทาง
ในใจมีแต่เพียงประโยคเดิมๆซ้ำไปมา..
อ๋อ โต๊ะ เก๋ๆ?????
ฮือ T_____T
"เห้อ! พวกเธอนี่น้า..."เด็กหนุ่มผิวน้ำผึ้งสีสวยทิ้งตัวลงกับโซฟาตามเดิม ไม่วายอดห่วงเพื่อนรักไม่ได้อยู่ดี..
"ถ้ายุนโฮรู้เรื่อง ยูชอนก็คงรู้เหมือนกันนั่นแล่ะ...เธอไม่ได้แย่คนเดียวสักหน่อย "เสียงโลมาที่เคยสดใสกลับห่อเหี่ยวลงก่อนจะเดินเข้าไปหาแจจุงและซบหน้าลงกับ หมอนใบเดียวกันทำราวกับที่ทะเลาะบ้านแทบแตกเมื่อครู่ไม่ได้เกิดขึ้น..
"นั่นเรียกว่าคำปลอบเรอะ? โอ้ย พวกเธอบ้ากันไปแล้วรึไง? เขายังไม่ได้พูดอะไรเลยไม่ใช่รึ? ถ้าแบบนั้นก็อย่าเพิ่งคิดกันไปเองสิ เขาก็แค่เห็นพวกเธอชกมวยนะ ยังไม่ได้เห็นตอนพวกเธอแก้ผ้า ใช้สติหน่อย!?"ชางมินว่าพลางเอามือเคาะเข้าที่หัวของเพื่อนทั้งสองก่อนถอน หายใจเล็กน้อยและเอ่ยถามต่อ
"แล้วเรื่องขึ้นชกล่ะ? "
"เดี๋ยวเขาจะเรียกเช็คร่างกายอาทิตย์นะ..หน้า..กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
เซียกระเด้งครีบปิดหูทันทีพร้อมๆกับที่ชางมินเกือบเอานิ้วทิ่มลูกตาเพราะตกใจเสียงร้องแปดหลอดลั่นซอยของแจจุงนั่น..
"กรี๊ดทำซากเรอะ?!!!!!!!!! "เป็นชางมินที่เริ่มทนไม่ไหวกับพฤติกรรมชวนประสาทแดกที่ทำให้เขาเกือบเสีย ลูกตาขึ้นเสียงแว๊ดใส่บ้างหลังจากที่ปล่อยให้เซียเป็นคนทำอยู่นาน
"ตรวจร่างกาย!!!!!"แจจุงตะโกนอีกรอบ
"ชิบหายล่ะ"เซียยกครีบขึ้นกุมขมับ
"ซวยเหี้ย"ชางมินสบถออกมาอย่างไม่รู้ตัว..
นีมันอะไรกันเนี่ย!?!!!!
ปัญหาโลกร้อนยังไม่เร่งด่วนเท่านี้เลยนะ ให้ตาย!
"ฉันจะทำยังไงดีล่ะ ชางมิน จุนซู้ววววววว"
ถ้าโดนตรวจจริงๆแล้วล่ะก็..
ความลับมีหวังได้แตกแน่นอน..
อ๊ากกกกกกกกกก!!!!!!!!!
นี่แจจุงต้องทำไงดีล่ะ คุณผู้อ่าน!? T^T
...
..
.
.
วันรุ่งขึ้น
"เอ่อ..แจจุงไม่เป็นอะไรนะครับ? "เสียงทุ้มนุ่มทักขึ้น แจจุงที่กำลังนั่งเหม่อลอยได้ที่ หันหน้าตาที่อดหลับอดนอนค่อนคืนเพราะคิดแต่เรื่องการตรวจร่างกายบ้าบอนั่นไป ทางด้านหลัง..
"หือ?..อะ..เอ่อ..คะ..เอ้ย..ฮะ"
"ไม่ยักรู้ว่าแจจุงปล่อยหมัดได้ขนาดนั้นมาก่อนเลยนะครับ"ยุนโฮว่าพลางหย่อน กายนั่งลงข้างก่อนจะส่งยิ้มหล่อร้ายไปให้คู่สนทนาอย่างจงใจ..
"อะ..เอ่อ...คือจริงๆแล้วผมแค่ตกใจนะฮะ"
"เอ่อ..ท่าที่ผมทำไป ก็แค่เลียนแบบมาจากในการ์ตูนเท่านั้นเอง นอกจากนั้นผมก็ทำอะไรไม่ค่อยได้หรอกฮะ"
ร่างสูงพยักหน้าตามที่ได้รับฟังจากร่างบางพลางหันหน้าออกไปอีกทาง...
"ยุนโฮ ไม่เชื่อผมหรอฮะ?...ก็ซ้อมกับผมทุกวันก็น่าจะรู้นี่น่า พื้นฐานผมไม่ได้มีดีเลย ท่าแต่ละท่าที่ต่อยออกไปเมื่อวานเป็นท่าซะที่ไหนล่ะ ผมต่อยออกไปมั่วๆเพราะผมกลัวต่างหาก"แจจุงวางมือบนแขนแกร่งก่อนจะอ้อนเสียง น่ารักจนอีกฝ่ายอดไม่ได้ที่จะหันมา..
"ไม่เชื่อจริงๆหรอฮะ?... "ร่างบางขยับกายแนบชิดขึ้นไปอีกทำให้ได้กลิ่นหอมๆมาจากคนตัวเล็กตรง หน้า..ตาโตดำขลับกำลังจ้องมาที่เขาอย่างออดอ้อนก่อนจะหลุบต่ำลง..ริมฝีปาก แดงสดถูกกัดอย่างครุ่นคิด
แม่เจ้าโว้ยย!!
ผมใจสั่นครับ
ใจสั่น!!!
"ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าไม่เชื่อนะ"ริมฝีปากหนาขยับผ่านเฉียดแก้มใสที่ฝาด เลือดนิดๆก่อนจะเลื่อนต่ำลงเป้าหมายคือริมฝีปากสีกุหลาบที่อยู่ห่างอีกเพียง สามส่วนสี่เซ็น...
"แจจุง!!!!!!!!!!!! "
แจจุงสะอึกใส่ยุนโฮทันที..
"แจจุง ฉันมีเรื่องจะ...อะ..เอ่อ ขอโทษนะฮะ ยุนโฮ ผมไม่รู้ว่ายุนโฮอยู่ในนี้ แต่ผมขอตัวแจจุงหน่อยนะฮะ มีเรื่องด่วนมาก"ไม่พูดพร่ำทำเพลงมากกว่านั้นเซียจัดการลากเพื่อนรักที่ยัง สะอึกต่ออีกสองสามรอบแถมทำท่าจะฆ่าเขาอยู่รอมร่อให้ออกมาจากห้องแต่งตัวและ ลากเข้ามุมอับของห้องซ้อมทันที
"ไอ้เหี้ยโลมา! กูกำลังจะจูบกับยุนโฮอยู่แล้วนะโว้ย!!! "แจจุงโวยทันทีหลังจากหายสะอึก
ชวดครั้งที่สองแล้วไง!
แม่งงง!!
"เขาเลื่อนการตรวจร่างกาย! "
"แล้วไง กลับบ้านแล้วค่อยบอกไม่ได้รึไง ไอ้ควาย!!! "
"ก็เพราะเขาเลื่อนมาตรวจวันนี้! ไอ้ห่า!"
นิ่งกันไปสามวิ ก่อนที่แจจุงจะเริ่มสะอึกอีกครั้ง
"แจจุง ไปตรวจร่างกายเร็ว เหลือนายคนเดียวแล้ว"เสียงชินดงดังขึ้นมาทางด้านหน้าของห้องซ้อมก่อนจะพาร่างอ้วนท้วมของตัวเองมาที่แจจุง
"ขอตัวแจจุงแป๊ปนึงนะ... "ประธานหนุ่มร่างใหญ่เอ่ยยิ้มเป็นมิตรให้กับร่างเล็กที่ยืนทำหน้าโลมาปากเหว ออยู่ตรงนั้นก่อนจะพาตัวแจจุงออกเดินไปด้วยกัน..
แจจุงที่ยังไม่ทันตั้งตัว หันหลังมาพะงาบปากขอความช่วยเหลือจากเพื่อนรักอย่างหมดหนทาง...
เซียเห็นดังนั้นก็กำลังจะก้าวขาเดินตามไปแต่กลับถูกเสียงอบอุ่นอันคุ้นเคยเรียกเอาไว้ก่อน..
"จุนซูครับ"
"อะ..เอ่อ...ยูชอน.. "
"กำลังจะไปไหนหรอครับ? "ชายหนุ่มว่างพลางยิ้มประกายก่อนจะเดินเข้ามาหา..
"ผม..เอ่อ..เอ่อ... "
"ไม่มีอะไรหรอกฮะ..เราไปซ้อมกันต่อกันดีกว่านะฮะ.. "เซียหันไปยิ้มสดใสให้ก่อนจะคว้าเข้าที่ต้นแขนของมิกกี้และหันเดินไปอีกทาง ด้วยกัน...
ขณะที่ออกเดินไปได้สองสามก้าวร่างเล็กหน้ากลมก็หันหลังไปทางที่เพื่อนรักเพิ่งเดินจากไปก่อนจะคิดในใจอย่างปลงตก...
ถ้าความลับจะแตก..
ขอฉันได้มีจูบแรกกับยูชอนก่อนละกันนะเพื่อน...
ขอโทษจริงๆ...
ถึงฉันจะห่วงนาย...
แต่ผู้ชายก็สำคัญกว่า!..
ขอโทษนะเว้ย
แจจุง T^T
……..
……………
"เข้าไปในห้องเลยนะ เดี๋ยวหมอเขาจะบอกเองว่าต้องทำอะไรบ้าง"ประธานชมรมยืนส่งยิ้มใจดีให้ตรงหน้า ห้องพยาบาลของโรงเรียนก่อนจะผละออกไป...
แจจุงยืนเหงื่อแตกพลักๆอยู่คนเดียวอีกเกือบนาที..มือเรียวเปียกและเย็นชืดไปด้วยเหงื่อ..
เขาจะทำยังไงดี?..
ถ้าตรวจร่างกาย...
ยังไงหมอก็ต้องรู้ว่าเขาเป็นผู้หญิง..
และความลับทั้งหมดที่ปิดบังมา..
มันก็จะ...
....
โอ้ว ไม่นะ!..
ขณะที่แจจุงยืนสติแตกอยู่ตรงหน้าห้องพยาบาลนั้น ประตูตรงหน้าก็ถูกเปิดออก และบุคคลภายในห้องนั้นก็ยื่นหน้าออกมา..
"ยังมีคนไม่ได้ตรวจอีกไหมครับ?.. "
!!!
!!!!
"เห้ย มะ หมอ..!? "
"นี่คุณ..!? "
2BC
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น