[SJ FIC]....Hot Doctor, Mean Patient ....[KiHae][KyuMin]

ลำดับตอนที่ #6 : [New Update!!] Shot 11 THE END

Fiction : Hot Doctor, Mean Patient #11 THE END
Pairing : KiHae, KyuMin
Rate : ลุ้นกันเอง ฮ่าๆ
Author: Deumbeui
Author’s note: "แต่งงานกับผมนะครับ"
 
 
แสงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปนานกว่าชั่วโมงแล้ว ประธานบริษัทออร์ไกไนเซอร์ยักษ์ใหญ่ โจว คยูฮยอน กำลังกวาดตาเซ็นเอกสารใบสุดท้ายก่อนจะวางปากกาลง..ถอดแว่นที่ปกติจะใส่เวลาทำงานออก...มือใหญ่ยกขึ้นนวดเบาๆตรงระหว่างคิ้วเพื่อผ่อนคลาย...สายตาคมเหลือบมองไปที่นาฬิกาตั้งโต๊ะที่บอกเวลาล่วงเลยไปสามทุ่มกว่าๆแล้ว ชายหนุ่มจึงตัดสินใจปิดแฟ้มงาน ปิดคอมพิวเตอร์ เตรียมตัวที่จะกลับบ้าน...
 
ถ้าเป็นเวลานี้ ซองมินคงจะโทรมาหาเขาหรือมาหาที่บริษัทนานแล้ว แต่เนื่องจากที่เจ้าตัวประกาศปาวๆแบบนั้น คยูฮยอนรู้ดีกว่าทุกอย่างที่ซองมินพูดให้หารสักสามและลบออกอีกสักครึ่งนึง นั่นแล่ะ เวลาจริงที่คนรักเขากำหนด...
 
ถ้าจากการคำนวณเขาไม่ผิด ยังไงไม่เกินสามวัน คนรักของเขาเดี๋ยวก็คงกลับมา...ส่วนกิ๊กน่ะ ถ้ากล้ามี ตอนกลับมาเจอกันอีกที...ก็ค่อยเคลียร์มันบนเตียงนานหน่อยเท่านั้นเอง...
 
 
ปัง!
 
ประตูห้องถูกกระชากออกเหวี่ยงเข้ามากระแทกกับกำแพงอย่างไม่เบานักเรียกความสนใจของคนที่กำลังจะลุกจากเก้าอี้ทำงานให้หันไปทางด้านหน้าห้องทันที...
 
"พรุ่งนี้อยากเที่ยว พาไปทะเลหน่อย! "
 
"ซองมิน...?? "
 
"ก็ฉันเองไง? ทำไม หรือว่ารอคนอื่นอยู่? "
 
คยูฮยอนก้มหน้าอมยิ้มขำเล็กน้อยกับท่าทีของคนรัก…หน้ายุ่งมาแบบนั้น อารมณ์เสียเรื่องน้องชายกับเพื่อนรักเขาเป็นแน่แท้ เพราะช่วงนี้ทำหน้าแบบนี้มา จะมีเรื่องอะไรได้ล่ะ…เรื่องเดียวเท่านั้นแล่ะ...
 
"ผมก็แค่แปลกใจ...นึกว่าต้องรอนานกว่านี้เสียอีก แต่ไม่น่าเชื่อว่าเพียงไม่กี่ชั่วโมง ซองมินก็กลับมาแล้วน่ะ"
 
"พูดแบบนี้อยากรอนานกว่านี้รึไง?! "
 
"เกรงว่าจะไม่ใช่ผมที่เดือดร้อนนะครั้งนี้"
 
"ฉันไม่ง้อนายก็ได้นะ อย่ามาเสียใจทีหลังก็แล้วกัน! "
 
 
ปัง!
 
เสียงประตูปิดตามด้วยแรงที่ไม่ต่างจากตอนถูกกระชากเปิด...คยูฮยอนยังคงนั่งอยู่ที่ เดิมด้วยท่าทีสบายใจ มือพลางเก็บของบนโต๊ะต่อจากที่เมื่อกี๊หยุดชะงักไว้...ในใจนับถอยหลังไปด้วย อย่างอารมณ์ดี..
 
5...
 
4.....
 
3.......
 
2.........
 
 
1..............
 
 
ประตูถูกกระชากออกอีกครั้ง…แต่ครั้งนี้ไร้เสียงกระแทกแต่อย่างใด...
 
 
"จะไม่ง้อจริงๆหรอ? "
 
ถึงตอนนี้คยูฮยอนหลุดขำอย่างช่วยไม่ได้กับความน่ารักนั่น..ร่างสูงลุกออกจากโต๊ะ ก่อนจะหยิบกระเป๋าทำงานมาด้วย..และหยุดยืนอยู่ตรงหน้าซองมินพลางคว้ามือนิ่มมาจับไว้...
 
"ซองมินก็กลับมาให้ผมง้อแล้วนี่ไงครับ"
 
ยิ้มหล่อๆจากแฟนหนุ่มทำเอานางรองของเราอดที่จะยิ้มไม่ได้...
 
"ว่าแต่งวดนี้ไม่นานเท่าครั้งก่อนๆเนาะ...แต่หนี้ชำระเรื่องกิ๊กนี่กลับเยอะนะ"ว่าพลางกระชากคนรักเข้าหาตัว...ซองมินได้แต่ทำหน้าเหรอหรา
 
"อะ..อะไร? นี่มันยังไม่ถึงวันเลยนะ...ฉันจะไปมีได้ไง"
 
"ก็แล้วตอนออกจากโรงพยาบาล ส่งสายตาให้คนไข้กับหมอไปกี่คน? "
 
"ไม่มีสักหน่อย"
 
"แล้วทำไมต้องหลบหน้าล่ะครับ? "
 
"ก็เปล่า.... "ยิ่งถูกจี้ ซองมินก็ได้แต่เบือนหน้าหลบสายตาคมนั่น...
 
"แล้วทำไมต้องพูดเสียงเบา?"คยูฮยอนว่าพลางโน้มหน้าหล่อๆเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ...
 
"ก็มันเจ็บคอ..."ซองมินแก้ตัวเฉพาะหน้าอย่างลมๆแล้ง...หน้าสวยยังคงพยายามหลบหันหนีใบหน้าคมที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆจนแทบไม่เหลือแม้กระทั่งช่องว่างให้อากาศลอดผ่าน...
 
คยูฮยอนเชยคางเล็กนั่นก่อนจะประทับจูบเร็วๆเข้าที่ปากแดง...และทิ้งคำท้ายไว้ให้ซองมินต้องตระหนักและเตรียมตัวเองเอาไว้ให้พร้อมสำหรับสิ่งที่ต้องเจอในคืนนี้...
 
"เสียงซองมินไม่แหบ ไม่นอนนะครับ"
 

.
.
.
 
 
 
"เช็คอินครับ"
 
"ค่ะ กี่ห้องคะ? "
 
"ห้องสวีทบนสุดครับ"
 
"เอ่อ ใช่คุณ คิม คิบอมที่ติดต่อมาไว้ก่อนใช่ไหมคะ? "
 
"ครับ"
 
"จองกี่คืนดีคะ? "
 
"หนึ่งอาทิตย์ครับ"
 
 
อี ทงเฮที่ยืนรออยู่ด้านหลังเพลินๆขณะที่ให้คิบอมทำเรื่องเช็คอินโรงแรมหรูติดอันดับหนึ่งในสามในโซลมองสำรวจไปทั่วห้องโถงถึงความหรูหราอลังการสำลักอากาศที่หายใจอย่างช่วยไม่ได้เมื่อได้ยินระยะเวลาการจองห้องของคิบอม...
 
อาทิตย์นึง!!!
 
จองเผื่อทำกูท้องเลยใช่ไหมน่ะ!!!??
 
แล้วเดี๋ยวนะ ตอนแรกได้ยินพนักงานพูดแว่วๆว่า คิม คิบอม ที่ติดต่อไว้ก่อน...
 
นี่วางแผนไว้ตอนไหนวะเนี่ย!!!??
 
 
"ค่ะ เดี๋ยวรอสักครู่นะคะ"พนักงาน ยิ้มรับพลางจัดการอยู่กับหน้าคอมพิวเตอร์อีกอึดใจก็หยิบกุญแจที่ดูก็รู้ว่าแตกต่างจากกุญแจห้องอื่นๆ...คิบอมรับมาไว้ก่อนจะหันมาทางทงเฮและพาออกเดินไปที่ลิฟท์...
 
 
เมื่อลิฟท์เปิดออกที่ชั้นบนสุด...ทั้งคู่ก้าวออกมามองไปยังประตูที่มีเพียงประตูเดียวบนชั้นนี้ที่ห่างออกไปไม่มากจากตัวลิฟท์...ทงเฮถึงประตูก่อนและลงมือปลดล๊อกด้วยกุญแจและผลักประตูเข้าไป...
 
ห้องสวีทห้องนี้กินความกว้างทั้งชั้นของตัวตึก...ทั้งห้องรายล้อมไปด้วยกระจกที่สามารถมองออกไปยังทั่วกรุงโซลได้...ห้องครัวและเคาน์เตอร์ที่แยกเป็นสัดส่วน...โต๊ะอาหารตัวยาวที่มีแจกันตกแต่งอย่างดี...ห้องรับแขกที่มีโซฟาเข้าชุดกับทีวีจอแบนขนาดใหญ่.....ไกลออกไปมีทางออกไปเป็นระเบียงด้านนอกที่มีเก้าอี้และโต๊ะเข้าชุดไว้พร้อม...และอีกห้องที่แยกเอาไว้คือห้องนอนขนาดที่เรียกได้ว่าหนึ่งส่วนสี่ของสนามฟุตบอลก็ว่าได้....
 
ทงเฮมองผ่านๆถึงเพียงแค่นั้นก่อนจะเดินไปหยุดที่กระจกที่ถูกเปิดม่านเอาไว้แล้วอย่างดี...วิวด้านนอกคือตึกสูงลัดฟ้าและแสงสีเสียงทั่วทั้งกรุงโซลยามค่ำคืน...ผู้คนด้านล่างและรถต่างๆก็ยังมีให้เห็นกันขวักไขว่ตามประสาเมืองหลวงที่ไม่เคยนอนหลับ...
 
แต่ด้วยที่ว่าโรงแรมนี้ถือว่าสูงเท่าๆกับตึกสูงทั่วไปในโซลจึงสามารถเห็นท้องฟ้าด้านบนได้ชัดเจนมากกว่าโรงแรมไหนๆที่ทงเฮเคยไป พัก...ท้องฟ้าวันนี้สวยเทียบเท่าได้กับตอนที่เขาไปพักที่โรงแรมของครอบครัวที่เกาะนามิเลยทีเดียว...
 
"ชอบไหมครับ? "เสียงทุ้มๆดังอยู่ข้างๆหู...ทงเฮหันหน้ากลับไปเพียงนิดก็ตระหนักได้ว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดของอีกคนเรียบร้อยแล้ว...
 
"อื้อ วันนี้ท้องฟ้าสวยมากเลย...เหมือน.. "
 
"จะมีดาวตกใช่ไหมล่ะ? "
 
คนตัวเล็กในอ้อมกอดหันหน้ามาเป็นเชิงถาม...
 
"ทงเฮน่ะตอนที่ไปเกาะนามิครั้งแรกมีดาวตกที่นั่น พอได้เห็นหลังจากนั้นทุกปีถ้าครั้งไหนมีโอกาสได้ไปตอนจะมีดาวตกก็จะไปทุกครั้ง…ผมพูดถูกไหมครับ?"
 
"คิบอมรู้ได้ไง? "
 
"ผมเป็นหมอประจำตัวทงเฮนะ เรื่องแค่นี้น่ะ ไม่ยากหรอก"
 
"ตอนที่คิดว่าถ้าได้แต่งทันอาทิตย์นี้ก็ว่าจะพาไปเกาะนามินั่นแล่ะ ที่นั่นท้องฟ้าคงจะเปิดมากกว่า…"คิบอมหยุดนิดนึงก่อนจะกระชับอ้อมกอดให้แนบแน่นมากขึ้น...
 
"แต่ก็ไม่ทัน ก็เลยมาจองห้องที่นี่ไว้ก่อนเพราะจากที่นี่จะเห็นท้องฟ้าชัดที่สุดแล้วในโซล....ฝนดาวตกงวดนี้จะมีติดต่อกันหลายวันเกือบหนึ่งอาทิตย์ แต่อาจจะไม่ต่อเนื่องทุกวัน ผมก็เลยจองมันทั้งอาทิตย์ให้ทงเฮได้ดูตลอด...ถือว่าเป็นการหนึ่งในโปรแกรมฮันนีมูนที่ทำล่วงหน้าก่อนละกันนะครับ"พูดจบก็ประทับจูบลงเบาๆที่ขมับ...
 
ทงเฮที่ดีใจจนไม่รู้จะเขินแบบไหนดี...ได้แต่ยืนหน้าแดงอยู่ในอ้อมกอดของอีกคน..จนเมื่อคิบอมคลายอ้อมกอดออก...ย้ายตัวเองไปยืนข้างกระจกและหมุนตัวอีกคนเข้ามาเผชิญหน้า...
 
ร่างสูงค่อยๆจูบลงเบาๆที่หน้าผาก...คนตัวเล็กหลับตาลงรับรู้ถึงความอบอุ่นที่อีกคนมอบให้อย่างโดยดี...
 
วินาทีที่คิบอมละออกจากใบหน้ากลมน่ารักนั่น...ดาวตกดวงแรกก็เริ่มตกลงจากฟากฟ้า ส่องแสงระยิบระยับจากขอบฟ้าด้านหนึ่งไปยังอีกด้านหนึ่งและต่อด้วยดวงที่สองพร้อมๆกับที่คิบอมเอ่ยประโยคต่อมา...
 
 
"แต่งงานกับผมนะครับทงเฮ"
 
 
 
 
ดาวดวงที่สามและสี่ค่อยๆทยอยตกตามมาอย่างต่อเนื่องในขณะที่คิบอมโน้มตัวลงประทับจูบลงที่ปากเล็กช่างพูด...มือใหญ่คว้ามือเล็กขึ้นกุมพร้อมๆกับใส่บางอย่างเข้าที่นิ้วนางข้างซ้ายของอีกคนก่อนที่จะถอนใบหน้าคมออกมา...
 
รอยยิ้มและสีแดงระเรื่อค่อยๆถูกเติมแต่งจนทั่วแก้มใสนั่น...คนตัวเล็กมองลงไปยังแหวนเงินที่สวมอยู่ที่นิ้วของตนสลับกับใบหน้าของอีกคน...ก่อนจะเอ่ยพลางพยักหน้า..
 
 
"อื้อ... "
 
 
 
 
และค่ำคืนนั้น...ฝนดาวตกก็ส่องสว่างทั่วท้องฟ้าแทบทั้งคืน...
 
 
 
 
 
 
 
 
THE END ^^


Talk

เอาล่ะคะ มาลงให้ครบแล้วเน้... เรื่องนี้เวอร์ชั่นยูซูเคยมีคนอยากให้รวมเล่มไปแล้ว เลยอยากจะมาถามเวอร์ชั่นคิเฮด้วย ๕๕๕๕ แต่ว่าถ้าจะรวมเนี่ย อาจจะต้องรอนานมากแน่นอนค่ะ ๕๕๕๕๕ เพราะว่าตัวคนแต่งยังคงสถิตอยู่ต่างบ้านต่างเมือง เฮิกกก... เลยอยากจะถามเอาไว้ล่วงหน้าเนิ่นๆ(หน้ามากๆ) ใครสนใจทิ้งคอมเม้นไว้นะคะ แล้วจะมารวบรวมแล้วส่งข่าวบอกค่ะ


ขอบคุณคอมเม้นทุกคอมเม้นนะคะ ทั้งคนที่เคยอ่านเอาไว้เมื่อหลายปีก่อนและคนอ่านคนใหม่ค่ะ :)
แล้วเจอกันเรื่องใหม่เน้อ :D