ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [TaoKacha SF] :: All About Shortfic :: by Corn on the Cob

    ลำดับตอนที่ #2 : [Shortfic AF8] :: 'The Truth of Our Story' :: [TaoKacha]

    • อัปเดตล่าสุด 16 ก.ค. 56


    Fiction : The Truth of Our Story, เรื่องจริงของเรา
    Pairing : TaoKacha
    Genre : Romantic
    Author : Corn on the Cob (ข้าวโพดปาดเนย)
    Author’s note : ฟิคเต๋าคชาเรื่องที่สองค่า เตรียมกัดผ้านะ ๕๕๕๕ มันน่ารักมากจะบอกให้ กร้ากกก (ชมตัวเอง เฮิก)




    “โสดสนิทครับตอนนี้..ไม่ได้มีแฟนครับพี่”


    “ผมชอบผู้หญิง แมน 100% ครับ”


    “คชาเป็นเพื่อนสนิท ไม่มีอะไรมากกว่านั้นครับ”


    “ผมไม่คิดมากกับข่าวหรอกครับ ก็เพื่อนกัน ไม่ได้มีอะไร”
     



    เมื่อให้สัมภาษณ์เสร็จ ทั้งสองต่างก็ยิ้มและเล่นกล้องเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะโบกมือบ๊ายบาย และการอัดรายการในวันนั้นก็เสร็จสิ้นลง เต๋าและคชาต่างก็ยกมือไหว้ โค้งขอบคุณพี่ๆทีมงานก่อนจะเข้าไปในห้องแต่งตัวเพื่อเปลี่ยนเสื้อกลับบ้าน


    ทั้งสองต่างมุ่งหน้าไปยังลานที่จอดรถซึ่งเต็มไปด้วยแฟนคลับออทั่วลาน...คชากับเต๋ายิ้มทักทายแฟนคลับ แจกลายเซ็น เซลก้าพอเป็นพิธีก่อนจะแยกย้ายกันไปขึ้นรถของตัวเอง...


    เต๋าที่ขับรถออกมาคนละเส้นทางกับอีกคนชะลอความเร็วลงตรงสี่แยกไฟแดงหลังจากขับออกมาได้สักพักและจอดลงบริเวณข้างพร้อมเปิดไฟกะพริบไว้...มือใหญ่หยิบโทรศัพท์พิมพ์ไลน์ส่งข้อความถึงอีกคนก่อนจะวางลงและก็นั่งฟังเพลงในรถ และไม่นานหลังจากนั้นรถคุ้นหน้าค่าตาอีกคันก็จอดลงที่ด้านหลังรถของเขา เต๋าปิดไฟขอทางพลางปลดล๊อกประตูรถ...


    “มาเร็วจัง”พูดขึ้นเมื่ออีกคนเปิดประตูเข้ามานั่งฝั่งที่นั่งข้างคนขับพลางส่งยิ้มหล่อไปให้...


    “อือ รถไม่ค่อยติดน่ะ แต่ก็กว่าจะอ้อมหลอกแฟนคลับให้หลุดได้ ก็เอาการอยู่ ดีที่ม่าม้ารู้ซอกซอยเยอะ เลยมาได้เร็วเนี่ย”หนุ่มหน้าหวานว่าพลางโยนสัมภาระไว้ทางด้านหลังก่อนจะหันกลับมา...มือเล็กปัดผมและจัดทรงผมอย่างเคยชิน...จนอีกคนเองก็อดยกมือขึ้นขยี้ผมเห็ดอย่างที่ชอบทำทุกครั้งไม่ได้..


    “อื้อออ เต๋า ผมชายุ่งหมดแล้ว”


    หนุ่มหน้าตาดีอมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเข้าเกียร์ออกรถไปยังคอนโดของตัวเอง...



    “ชาอาบน้ำก่อนนะ”ว่าพลางเดินเข้าห้องน้ำที่อยู่ด้านในห้องนอนของเจ้าของห้องไปอย่างหน้าตาเฉยเมื่อมาถึงห้อง....แต่จริงๆมันก็เป็นเรื่องปกติธรรมดาอยู่แล้วล่ะนะ...


    ก็คนเป็นแฟนกัน ก็ทำเรื่องแบบนี้เป็นปกติ ใช่ป่ะล่ะ? ^^



    เต๋าที่รอแฟนตัวเองอาบน้ำก็จัดการถอดเสื้อออกเหลือแต่ผ้าขนหนูพันเอาไว้ที่เอว นอนรอบนเตียงพลางเล่นมือถือไปด้วย...สักพักเสียงน้ำในห้องน้ำก็เงียบลงและประตูห้องน้ำก็เปิดออก....


    คชาออกมาด้วยชุดคลุมอาบน้ำ เต๋าเหลือบมองนิดนึงและก็หันไปเล่นมือถือต่อ...


    “ไปอาบน้ำได้แล้วเต๋า..”


    “อือ...อีกแปปนึง”


    “แปปอีกละ”


    “อ่านทวิตแฟนคลับอยู่”


    “ไปอาบก่อนแล้วค่อยมาอ่านสิ มันดึกแล้วนะ”คนตัวเล็กเดินมายืนท้าวสะเอวใส่คนที่ยังสนใจแต่มือถือในมือ...เต๋าที่รับรู้การมาถึงของอีกคนเงยหน้าขึ้นพลางยิ้มมุมปาก...และมือใหญ่ก็ยกโทรศัพท์ขึ้นกดถ่ายรูป


    “เต๋า! ทำอะไรเนี่ย!?”


    “น่ารักดีออก”คนหล่อว่าพลางหันมือถือไปให้อีกคนดูหน้าตัวเองตอนโดนถ่ายในชุดคลุมอาบน้ำของเขา...หน้าเดียวของคนตัวเล็ก...และก็อกบางๆที่โผล่ออกมา...โอ้ย! รู้นะ คนอ่านก็คิดเหมือนกันใช่มะล่ะ?!


    “ลบไปเลยนะ ถ้ามีคนมาเห็นเดี๋ยวก็ซวยกันพอดี”


    “จะซวยยังไง เต๋าว่าแฟนๆจะชอบด้วยเหอะ อัพลงทวิตชาดิ”


    “ไม่ต้องพูดแล้ว ไปอาบน้ำๆๆๆๆเลยไปปปปป”ตัวเล็กดึงแขนอีกคน แงะให้ลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะดุนหลังให้ไปเข้าห้องน้ำ...


    คนตัวโตที่ถึงห้องน้ำแล้วหันหน้ามาพลางฉวยโอกาสหอมแก้มแรงๆหนึ่งทีก่อนจะปิดประตู ผิวปากอาบน้ำอย่างอารมณ์ดี


    ในขณะที่เต๋าอาบน้ำ คชาก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นเสื้อนอนของเต๋าเรียบร้อย ชุดหลวมๆกับบ๊อกเซอร์โคล่งๆอยู่บนตัวเล็กๆของตัวเอง คนหน้าหวานนั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งเป่าผมตัวเองไปเรื่อย...


    ห้านาทีประตูห้องน้ำก็เปิดออก...คชาที่เพิ่งจะเริ่มเป่าผมได้ไม่นานหันมามองพลางขมวดคิ้ว...


    “นี่อาบน้ำอะไรเร็วขนาดนี้เนี่ย?”


    “ก็จะอาบอะไรให้มันนานนักล่ะ”เต๋าว่าพลางเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้อนอนออกมาใส่... “ตัวชาก็มีแค่เนี้ย ยังอาบนานกว่าเต๋าอีก”


    “อย่างชาเนี่ยเขาเรียกปกติเหอะ เต๋านั้นแล่ะ ตัวก็โต อาบก็เร็ว จะไปสะอาดได้ไง”


    “ไม่รู้สิ ชาน่าจะรู้ที่สุดนะ ก็กอดนอนอยู่ทุกวันอ่ะ...โอ้ย! ตีเต๋าทำไมเนี่ยยยย”


    “พูดมาก..///...รีบๆเป่าผมเลย จะได้นอน เดี๋ยวพรุ่งนี้มีเรียนเช้านี่..”


    เต๋ายกยิ้มอย่างห้ามไม่อยู่...ไม่ได้เรียนอยู่ที่เดียวกัน แต่จำตารางเรียนของเขาได้อย่างกับ Calendar Reminder...


    แบบนี้ไม่ให้รักยังไงไหว...



    จู่ๆคชาที่ยืนเป่าผมอยู่ก็โดนคนด้านหลังรวบตัวเข้าไปกอด...คนตัวเล็กปิดไดร์เพราะกลัวไปเป่าโดนหน้าอีกคนพลางหันมาทำหน้าเป็นคำถามใส่...


    “ขอโทษนะ”


    “หืม?”คชาย่นคอเบาๆเมื่อปากอุ่นๆอีกคนประทับจูบลงมา...


    “เรื่องของเราไง”


    “ขอโทษเรื่องของเราทำไมอ่ะ?”


    “ก็...นี่พวกเราถือว่าผิดศีลข้อที่สี่ต่อหน้าคนแทบทั้งประเทศเลยนะ”


    คนตัวเล็กยิ้มออกมานิดนึงพลางเอียงคอให้อีกคนเอาหน้าซุกลงไปสูดดมความหอมได้มากขึ้น แม้จะจั๊กจี้เล็กๆก็เถอะ... “คิดมากน่า...ก็มันจำเป็นนี่..”


    “บางที...ถ้าพวกเราเป็นแค่คนธรรมดา...ก็คงไม่ต้องลำบากแบบนี้”


    “แต่ถ้าเราต่างคนเป็นแค่คนธรรมดา เราก็คงไม่ได้เจอกันนะ”


    “นั่นสิ...ก็จริง..”เต๋ากระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นพลางถอนหายใจ...ถ้าปัญหาความรักของเขามันจะเป็นงูกินหางแบบนี้นะ...ไม่รู้จะแก้ยังไงจริงๆ ให้ตาย... ออกจากบ้านมาสองปีก็ยังเจอคำถามซ้ำๆแบบเดิม และเขากับคชาจะตอบอะไรได้ นอกจากต้องปฏิเสธออกไป...


    จะให้ยอมรับออกมาก็ใช่ที่...คนรับได้อะมี...แต่คนรับไม่ได้คงมีมากกว่าในสังคมไทยที่แม้ดูเหมือนว่าเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องปกติก็เถอะ...แต่เพราะว่าพวกเขาสองคนเป็นคนของประชาชน ทำอะไรมันก็เป็นที่จับตามองตลอดเวลา...ให้ตายก็เปิดเผยไม่ได้หรอก...


    “คิคิ ไม่เอาน่า..ไม่คิดมากนะ...”ตัวเล็กหันหน้าไปหาอีกคนพลางเอามือแนบแก้มขาวทั้งสองข้าง..และเอียงคอยิ้มหวาน “ที่เป็นอยู่ก็ไม่ได้ไม่ดีอะไรนี่น่า...”


    เต๋าเห็นภาพแบบนั้นตรงหน้าก็อดไม่ได้...ตัวโตจูบลงที่หน้าผากตัวเล็กเบาๆ... “ขอบคุณนะ”


    “หืม?”


    “ขอบคุณที่อดทน..”


    เต๋ารวบตัวอีกคนกอดแน่น


    “ขอบคุณ...ที่รักกัน”


    คนในอ้อมกอดยิ้มกับไหล่กว้าง...


    “อื้อ...ขอบคุณเหมือนกัน...”







    Fin



    Talk


    เอาดิ พิมพ์ที่ทำงาน ๕๕๕๕๕๕๕ เริ่มงานวันแรกๆเลยยังพอว่าง

    เลยรีบปั่นมาเสิร์ฟ จริงๆจะพิมพ์ให้ตั้งแต่เมื่อวานละ แต่เซฟในกูเกิ้ลด๊อกไว้แล้วหาไม่เจอ = =”

    สรุปมันไปอยู่ใน Trash เฉยยยยยย


    ออกตัวก่อนนะ คือจากฟิกเรื่องก่อนหน้า มีคนเม้นและถามมากันพอสมควรว่า

    “นี่เรื่องจริงหรอ?”

    อันอันบอกเลยว่า ไม่จริงนะคะ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕

    ไม่ได้มีเพื่อนทำงานในเอเอฟ มโนเองล้วนนนนนนนนนนนนนนนนน ๕๕๕๕๕๕

    แต่อาการฟินอะ มันก็เอามาจากรตัวเองเวลาคุยกับพี่ๆแฟนคลับแล้วก็บ้าไง

    เพราะเพิ่งมาตาม โมเม้นเก่าๆ อีนี่รู้เรื่องที่ไหน

    พอฟังพี่เขาเล่า ก็เอามาแต่งเติมเสริมแต่งเองค่ะ ๕๕๕๕๕


    ก็จะเห็นว่าส่วนใหญ่เป็นเหตุการณ์ในบ้านเนอะ

    ด้วยเหตุนี้มั้ง ทุกคนเลยคิดว่าแบบ เหมือนจริงมากกกก

    ก็ในบ้านแม่งเรื่องจริงอ่ะ ชิป้ะะะะะะะะะะะ ธรรมชาติซะขนาด ๕๕๕๕๕๕


    ส่วนเรื่องนี้ก็...แต่งเองนะค้า ๕๕๕๕

    อย่าคิดว่ามาจากเรื่องจริง แม้มันจะดูเหมือนจริงมากก็ตาม ๕๕๕๕๕๕๕

    แน่ล่ะมันก็มีอิงบางฉาก แต่ส่วนใหญ่มโนเองล้วนอะเคอะ...


    ก็คลอดมาเป็นเรื่องที่สองและ รวดเร็วมากอะ ๕๕๕๕๕

    เดี๋ยวแบบแชทไลน์ ขอเวลาหน่อย มันต้องใช้เวลาจัดหน้าอ่ะ

    มีคนอยากให้แปลงฟิคยุนแจเป็นสวนดด้วย ๕๕๕๕๕

    เรื่องนั้นจะรวมเล่ม ได้ข่าวยังไม่เสร็จสักที

    คนรอซื้อบอก กูไม่เอาละ คอนเสิร์ตเซียจะมา ไว้ก่อนละกัน ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕


    เอาเป็นว่าจะมาต่อให้เรื่อยๆนะคะ

    คิดว่าส่วนใหญ่จะเป็นช๊อตฟิคไปก่อน เพราะไม่อยากดองเรื่องยาว

    ช่วงนี้ทำงานเยอะด้วยนิ ><



    เอาเป็นว่าหวังว่าจะถูกใจกันนะคะ

    ขอบคุณทุกเม้นและคนอ่านค่ะ : )

    ปล. รู้กันใช่ไหมว่าศีลขอสี่คืออะไร? ๕๕๕๕ "ห้ามพูดโกหก" น่ะค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×