[TVXQ FIC]........Born to Be.......[YunJae][YuSoo][KiHae]

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1

[Fic]…Born to Be #1…[YunJae][YuSoo]



"ไหนล่ะ บาร์บีคิวสองมื้อ?"

"......"

"......."

"คิดจะเบี้ยวรึยังไง? "

"โหดร้าย... "เสียงหวานใสของแจจุงโหยหวนขึ้นโดยไม่ใส่ใจเสียงร้องทวงสัญญายิกๆของชางมิน

"ครั้งที่แล้วก็ชวดเพราะเกย์เหมือนกัน..นี่ก็อีกแล้วเรอะ? อ๊ากกก"เซียว่าพลางดิ้นพล่านเมื่อคิดถึงครั้งก่อนที่เจอคนขายข้าวผัดหมูเกาหลีในย่านช้อปปิ้ง บังเอิญปิ๊งอย่างถูกใจ พ่อครัวอะไร ลีลาเหลือร้าย แค่ส่งยิ้มคนซื้อก็พร้อมตาย ยังคิดอยู่เลยว่าไอ้เจ้าของร้านนี้มันฉลาดจริงๆที่เอาคนผัดหล่อๆมาอยู่หน้าร้านเรียกลูกค้า ทำเอาโลมาของเรากินข้าวผัดหมูเกาหลีทุกวันอยู่พักหนึ่งจนหน้าบวมไปเลย แต่พอสุดท้ายมารู้ความจริงเข้าเมื่อตอนตั้งใจว่าจะไปขอถ่ายรูปหลังเลิกงาน พอไปถึงหลังร้านกลับเห็นชายหนุ่มพ่อครัวหน้าหล่อคนนั้นยืนจูบนัวเนียกับผู้ชายอีกคนอย่างดูดดื่ม ทำเอาตั้งแต่วันนั้นเซียไม่เคยแตะข้าวหน้าหมูเกาหลีอีกเลย...

"ใช่ ฉันละเคืองไม่ไหวแล้วนะ โฮๆๆ"

แจจุงนี่ก็โดนมิใช่น้อย ครั้งก่อนที่ไปเที่ยวทะเล หลังจากที่เล่นน้ำกันช่ำปอดแล้วท้องไส้ก็หิวปั่นป่วนอย่างช่วยไม่ได้ แต่ด้วยความยังอยากเล่นต่อ เลยกินอะไรที่มันน่าจะง่ายที่สุด เมื่อเดินขึ้นจากทะเลได้ไม่ไกลก็เห็นรถเข็นขายปลาหมึกย่าง เจ้าตัวก็รีบพุ่งไปอย่างไม่รีรอ พอเห็นหน้าคนขายเท่านั้นแล่ะ

โอ้ มาย ก้อด!!!!

จะมีคนขายปลาหมึกชาติไหนหล่อได้เท่านี้อีกมี้ยเนี่ย?...

สติสตางค์ตอนนั้นขาดหายแทบไม่เหลือ จนเซียที่ตามมาทีหลังต้องถึงขั้นกระทืบจนนิ้วหัวแม่โป้งเท้าวันต่อมาขึ้นตาปลากันเลยทีเดียว

แต่แล้วเพียงประโยคแรกที่คนขายกล่าวออกมา ก็ทำแจจุงช๊อกจนหายหิวไปเลย..

"จะรับอะไรดีฮ้า?.. "


ตั้งแต่วันนั้นแจจุงจะเป็นโรคผวากลัวปลาหมึกย่างไปเกือบหลายเดือน เห็นทีไร สีหน้าเป็นจะอ้วกแตกทุกที..

"ใช่พูดถึงอีกคน ที่เราเคยไปขึ้นเขามากัน จำได้มั้ย? ที่เรานั่งเถียงกันแทบตายว่าไอ้หน้าหล่อคนนั้นจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย คือหน้านี่ดูได้สองเพศเลยนะ สุดท้ายเถียงกันให้เมื่อยปาก พอถอดเสื้อเหลือแต่เสื้อกล้ามเตรียมตัวปีนเขาก็รู้ละว่าตัวอะเป็นผู้ชาย พอปีนไปได้สักพัก ก็สะดุดบ้าอะไรสักอย่าง จู่ๆก็มีผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้วิ่งเข้ามาดูก่อนจะบอกว่าจะพาไปทำแผลและอุ้มไอ้คนนั้นหายเข้าป่าไปเฉยเลย... "เซียเล่าเป็นฉากพลางหันหน้าไปทางแจจุงเหมือนเชิงให้เล่าต่อ...

"กลับมาอีกทีไอ้คนนั้นแม่งก็เดินเผลกๆ แถมตัวนี่ติดกับไอ้คนอุ้มไม่ไปไหนเลย ไม่รู้เลยว่าไปปฐมพยาบาลกันอีท่าไหน แม่งเจ็บกว่าเดิมอีก สรุปแล้วก็คือตัวน่ะผู้ชาย แต่ใจไม่ใช่เพศชาย กูล่ะกลุ้มโว้ย!! ไอ้คนที่เราชอบทั้งหมดนี่มันเกย์ไปหมดแล้วนะ!!!! "

"โลกนี้จะไม่เหลือผู้ชายหน้าตาดีไว้ให้กันเลยใช่มั้ยเนี่ย!!?... "

"นี่ฉันต้องเหงาเหี่ยวแห้งเฉาตายจนแปดสิบแน่ๆ โฮๆๆ"

"รู้งี้ไม่รู้จะดีกว่ามั้ย? รู้แล้วก็มาเพ้อไปอีบ้า...อย่าเพิ่งวู่วามไปหน่อยเลย มันก็แค่ข่าวลือเฉยๆนะ อาจจะไม่จริงก็ได้"หนุ่มรูปหล่อเพื่อนของสาวทั้งสองเอ่ยขึ้นตัดความรำคาญที่สองสาวพล่ามไม่ยอมหยุด

"ไม่จริงพ่อแกสิ รูปที่เห็นมันก็ทนโท่อยู่"เซียว่าเข้าให้พลางโยนรูปที่มิกกี้กำลังดันชายหนุ่มใครสักคน(มองไม่เห็นหน้าเพราะถูกสีดำเซนเซอร์ไว้)ติดกำแพงและคร่อมขังเอาไว้ในอ้อมแขนด้วยมือทั้งสองข้าง อีกทั้งหน้าเนี่ยแทบจะบี้ติดกันแล้วก็ว่าได้


"ฉันอยากตาย ทำไงดี โฮๆๆ จุนซูแบบนี้ชายหนุ่มที่เราหลงเพ้อละเม้อปลื้มรักมาเป็นแรมเดือนแรมปีมันจะหลุดลอยไปแล้วนะ ฮึกๆๆ แถมต้องมาแพ้ให้กับไอ้หน้าประจวดคางกุดนี่อะ ฉันรับไม่ได้นะโว้ย"แจจุงว่าบ้างพลางเขวี้ยงรูปยุนโฮที่กำลังเชยคางไอ้หนุ่มสักคนที่หน้าโดนเซ็นเซอร์เช่นกัน

"มันเซ็นเซอร์ซะดำมืดขนาดนั้น รู้ได้ไงว่าเขาหน้าประจวดอะห๊ะ? "ชางมินว่าพลางหยิบรูปที่ตัวเองแอบใช้ความว่องไวราวนินจาส่วนตัวถ่ายลงมือถือและอัดเป็นรูประดับซูมเอ๊กตร้าขึ้นมาเพ่งพินิจ นี่ขนาดกูใส่แว่นซะหน้าเตอะ ยังไม่เห็นส่วนเสี้ยวของใบหน้าเลย ไอ้แจจุงมันรู้ได้ไงวะเนี่ย

"ฉันก็ว่าไปงั้นแล่ะ เกย์มันก็ไม่มีทางจะดูดีซะหรอก"

"แล้วไอ้สองหนุ่มหล่อของพวกเธอและคนที่พวกเธอเล่าๆมาเนี่ยไม่ใช่เกย์เรอะ? "

"หุบปากกกทีเถอะ จะเน้นย้ำให้สมองฉันมันสลักข้อความลงไปเลยรึไงห๊ะ? "โลมาแว๊ดเสียงสูงใส่เพื่อนชาย

"จะว่าไป เดี๋ยวนี้คนหล่อๆก็หันไปเป็นเกย์กันเยอะนะ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าหนุ่มหล่อปานเทพอย่างยุนโฮก็ริจะเอากับเขาด้วย ฮือๆ"

"ยูชอนก็อีกคน นี่ยังดีนะไม่ได้หันไปเป็นกับยุนโฮกันเอง ไม่งั้นมันคงจะน่าช๊อกกว่านี้แน่ๆ"

"จะกันเองไม่กันเอง ก็แย่พอกันละวะ นี่ฉันต้องแห้วอีกแล้วใช่มั้ย? ไม่ไหวนะ ประสบการณ์ที่เกิดมาร่วมสิบแปดปี ฉันไม่เคยถูกใจใครมากเท่ายุนโฮมาก่อน หวังว่าสักวันพรหมลิขิตอาจนำพามาให้เรารู้จักกัน แต่แล้วมันก็...อ๊ากกกก ฉันอยากจะผูกคอใต้ต้นผักชีตายจริงๆ"แจจุงโหยหวนไม่เลิกจนชางมินอดจะด่าต่อไม่ได้

"ฉันก็เห็นเธอถูกใจไปทั่ว...ครั้งก่อนก็เพิ่งคนขายข้าวโพดปิ้งเองไม่ใช่เรอะ? "

"ไอ้หมอนั่นแม่งก็เกย์!!! นี่ที่ฉันชอบๆมาแม่งก็เกย์ทั้งนั้นเลย ทนไม่ไหวแล้วนะะะะะะะ"

"แล้วไม่ทราบจะทำไง? บ่นไปก็เท่านั้นไม่ใช่รึ? "เพื่อนชายหนุ่มคนเดียวของสาวคิมทั้งสอง ว่าไปอย่างเป็นเรื่องธรรมดา ซ้ำยังแกะกล่องป๊อกกี้ที่สองสาวซื้อให้เป็นค่าปิดปากเรื่องบาร์บีคิวไปก่อน ไม่งั้นมันไม่หุบปากแน่...

แจจุงและเซียมองอย่างหมั่นไส้

"ใช่สิ สำหรับนายมันยังมีผู้หญิงทั้งโลกเหลือให้เลือกนี่ ยิ่งคนเป็นเกย์เท่าไร มันก็ดีกับนายมากเท่านั้นที่สามารถเลือกได้น่ะ"เซียว่าพลางทำสีหน้าไม่พอใจ…

โลกช่างไร้ความยุติธรรมเข้าไปทุกทีๆ!


"ถึงอย่างนั้น ก็อย่าหวังว่าพวกเราสองคนจะสนนายนะ ไอ้เป็ด"

"ถ้าฉันต้องมีพวกเธอสองคนเป็นแฟน ฉันว่าฉันยอมเป็นเกย์เสียจะยังดีกว่า"

"นายอยากถูกถีบลงบึงกลับชาติไปเป็นเป็ดมั้ย? "

"พอเหอะจุนซู พูดไปก็เท่านั้น อย่างไอ้หมอนั่นมันไม่เคยมองผู้หญิงด้วยซ้ำ วันๆจะแต่งงานกับสารคดีเลขอยู่แล้ว! "

"แล้วเราจะทำไงกันดีล่ะ? "

"ก็อยู่เฉยๆและก็หาคนใหม่อย่างที่พวกเธอทำเป็นปกติสิ ไม่เห็นจะยาก"

"หุบปากโดนัลดั๊กของนายไปซะ ไม่ได้ขอความเห็น"เซียหันกลับมาแหวต่อ ไอ้หมอนี่ วอนเจอครีบโลมาซะละ

"ไม่ได้นะ เราจะอยู่เฉยไม่ได้ คนนี้ฉันจริงจังจริงใจนะโว้ย ต่อให้หาใครใหม่ จะเจอใครใกล้ตัวและหล่อกระชากวิญญาณแบบนี้ได้อีกล่ะ"

"ก็ใช่น่ะสิ แถมถึงหาใหม่อีก คนอื่นก็คงเป็นเกย์ไม่ต่างกันหรอก ถ้าฉันเป็นผู้ชายนะ เจอหล่อๆแบบนั้น ก็ยอมพลีกายเป็นเกย์ก็ได้วะ แม่ง!"




!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!




"อะไรแจจุง ทำหน้าเหมือนกับเจอปลาหมึกปิ้งร้อยไม้ตรงหน้างั้นแล่ะ... "เพื่อนสาวทักอย่างงงวย


"ใช่แล้ว!!!!! "


"ใช่อะไรของเธอ..นี่ฉันไม่ร่วมขบวนการความคิดพิสดารแล้วนะ...ถ้าจะให้ร่วม ค่าจ้างมันต้องมากกว่าบาร์บีคิวสองมือที่พวกเธอสองคนกำลังจะเบี้ยวฉันแน่ๆ"

"งานนี้ไม่ต้องพึ่งนายให้เสียแรงเลยขอบอก"แจจุงหันมายิ้มพรายใส่เพื่อนชายที่ยังทำสีหน้าเรียบเฉย แต่มือเรียวก็แอบยกจับแว่นสี่เหลี่ยมอย่างสนใจ...

"อะไรหรอ??? "เซียแสดงความสนใจอย่างออกนอกหน้า นี่ถ้าโลมามีหางแบบหมาละก็ ป่านนี้คงได้เห็นมันกวัดแกว่งอย่างอยากรู้อยากเห็นไปแล้วล่ะ



"จุนซู... "






"เรามาแปลงเพศกันเถอะ!"







ทุกอย่างสงบนิ่งไปสามวินาที แม้กระทั่งใบไม้ยังแทบหยุดร่วงหล่น...




"เลิกล้อเล่นไร้สาระสักที"และแล้วเหมือนม้วนเทปถูกกดเพลย์ ชางมินเอื้อนเอ่ยพลางทำท่าราวกับว่าประโยคที่แจจุงพ่นออกมาเป็นเพียงแค่ลมผ่าน

"ฉันไม่ได้ไร้สาระนะ! ฉันเอาจริงนะโว้ย"

"ถ้างั้นเรื่องนี้ฉันคงช่วยไม่ได้นะ"เพื่อนชายหนุ่มยังคงคิดว่าเพื่อนสาวก็แค่พูดบ้าๆไปอย่างนั้น ซ้ำยังแกะกินป๊อกกี้พลางยัดเข้าไปในปากทีเดียวห้าแท่ง

"จุนซู ฉันไม่ได้ล้อเล่นจริงๆนะ เธอเชื่อฉันใช่มั้ย? "

"เชื่อสิ แต่จะทำยังไงล่ะ?"


ชางมินสำลักป๊อกกี้อีกสามแท่งที่เพิ่งยัดเข้าไปทันที

"จุนซู ฉันไม่คิดว่าเธอก็จะบ้าไปด้วยนะ มันทำได้ที่ไหนเล่าไอ้แปลงเพศจากหญิงเป็นชายน่ะ"

"ทำไมจะทำไม่ได้ ทีชายยังทำเป็นหญิงได้เลยนี่ ก็อีแค่ตัดและเพิ่มคนละส่วนเท่านั้นเองไม่ใช่รึไง? "แจจุงสวนขึ้นมาทันควัน

"แล้วเธอน่ะเพิ่มข้างล่างได้ที่ไหนล่ะ?!"ปากเป็ดเสน่ห์ของชางมินแย้งกลับ คิดไม่ออกเลยจริงๆ มันจะต่ออีท่าไหนได้วะเนี่ย?

"ข้างบนเพิ่มได้ ทำไมข้างล่างจะเพิ่มไม่ได้!!!"

"นายไม่ใช่หมอศัลยกรรมซะหน่อย หุบปากไปเลย ไอ้เพื่อนบ้า ไม่ช่วยแล้วยังเอาเรือมาขวางอีก"

"เฮ้อ...จุนซู ฟังแล้วเนี่ย เธอคงไม่เห็นด้วยกับความคิดพิสดารพิลึกพิลั่นที่ไม่มีวันเป็นไปได้หรอกใช่มั้ย?"หนุ่มน้อยน่ารักเปลี่ยนเป้าหมายมาโน้มน้าวอีกคน

"แจจุง ฉันว่าเรานัดหมอกันเลยดีกว่า ว่าจะเริ่มทำวันไหนดี? "


ตึง!!!

ชางมินแทบจะยัดกล่องป๊อกกี้เข้าปากฆ่าตัวตายให้มันรู้แล้วรู้รอด..เขาผิดเองแล่ะที่หวังจะพึ่งอะไรกับความคิดของสองสาวไม่เต็มนี้...

มีอย่างที่ไหน ริอาจคิดจะแปลงเพศ!

เป็นผู้หญิงดีๆไม่ชอบ

จะแปลงเป็นทอมก็ไม่ใช่

แต่จะแปลงเพศเป็นเกย์เพื่อเกย์!!!


จะมีใครบ้าดีเดือดกว่านี้ได้อีกมั้ยเนี่ย????


แล้วไอ้ผู้หญิงที่แปลงเพศเป็นเกย์จะบัญญัติศัพท์ได้ว่าอะไรล่ะ?

ใครก็ได้ช่วยตอบชางมินผู้ทรงฉลาดในทุกเรื่องคนนี้ที...




"นี่ฉันได้ยินมาว่า ยังไงพวกที่เกิดมาเป็นแบบนั้น พวกบอร์นทูบีน่ะ ต่อให้ตายยังไงก็เปลี่ยนไม่ได้หรอกนะ ถึงจะเปลี่ยนก็เปลี่ยนได้ไม่นานนะจะบอกให้ สุดท้ายจะเป็นพวกเธอเองที่ต้องอกหักชอกช้ำระกำทรวงนะ"


"ฉันเคยเห็นโฆษณาในหนังสือพิมพ์เรื่องแปลงเพศเยอะนะเดี๋ยวนี้ น่าจะมีสักที่ที่เขารับแปลงเพศหญิงให้เป็นผู้ชายบ้างล่ะ..."


"โว้ย!!!!!!นี่ได้ฟังกันบ้างรึเปล่า? พวกเธอไม่กลัวตายกันเลยใช่มั้ย? "


"ใช่ๆเขาว่ากันมีที่ๆหนึ่งก็รับทำน่ะ เคยอ่านมาจากไหนสักแห่ง…"


"แจจุง จุนซู!!!!!ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเรอะ?????!!!"ชางมินกรีดร้องเหมือนเป็ดถูกเชือด ด้วยพลังเสียงระดับแปดล้านเดซิเบล ทำให้แจจุงและเซียต้องยอมละจากบทสนทนาที่กำลังคุยกันอย่างจริงจังก่อนจะมองเพื่อนชายที่เดือดปุดๆด้วยหางตา

"ได้ยิน แต่จะทำไมล่ะ? ไม่มีใครเคยตั้งเป็นกฎหรือสมการสักหน่อยว่าเกย์น่ะจะเปลี่ยนแปลงไม่ได้"แจจุงพูดอย่างไม่เดือดไม่ร้อน...

"ใช่ มันก็เป็นแค่ทฤษฎีและก็คำที่เล่าต่อๆกันมาต่างหาก เราสองคนนี่แล่ะ จะต้องเปลี่ยนแปลงเกย์มารักผู้หญิงด้วยเสน่ห์อันเร่าร้อนของเราสองคนให้ได้!! "

"เหอะ..งั้นก็เรื่องของพวกเธอ....ฉันไม่เกี่ยว"

"ไม่ได้ขอร้องเลย"

"ให้มันแน่นะ"

ชางมินว่าพลางส่งสายตาดูถูกแจจุงและเซียทางหางตาทิ้งท้ายก่อนจะหันไปแกะป๊อกกี้กล่องใหม่แทน


………
……………………


นิตยสารฉบับใหม่เป็นที่ฮือฮาทั่วทั้งโรงเรียน และขาดตลาดภายในวันเดียวอย่างไม่น่าเชื่อ ชมรมหนังสือพิมพ์ที่ว่าน่าจะรู้เรื่องนี้ดีอยู่แล้ว ขนาดพิมพ์เพิ่มก็ไม่เพียงพอความต้องการในโรงเรียน จึงต้องมีการตีพิมพ์ซ้ำสองครั้งภายในหนึ่งอาทิตย์และคาดว่าอาทิตย์ต่อๆไปก็ยังคงอาจจะยังต้องพิมพ์เรื่องนี้อยู่เพราะนอกจากความต้องการภายในโรงเรียนเองแล้ว ต่างโรงเรียนที่เมื่อรู้เรื่อง ก็พาแห่กันซื้อจนแทบหมดแผงตามร้านค้าต่างๆเช่นกัน

"ดูเรื่องพวกเราท่าจะโด่งดังมากเลยนะ"ชายหนุ่มร่างสูงหน้าตาหล่อเหลาราวเทพมาจุติเปรยพลางหยิบนิตยสารที่ขายดีเป็นเทน้ำเทท่าของโรงเรียนตัวเองขึ้นมา

"กูนึกว่าตอนนั้นพวกเราหลบไอ้ตากล้องของโรงเรียนที่ตามเราแทบทุกฝีก้าวได้พ้นแล้วซะอีก"อีกคนที่หล่อเหลาปานเจ้าชายในเทพนิยายยืนปรายตามองอย่างไม่ยี่หระลงบนหน้าปกที่มีรูปตัวเองและเพื่อนของเขาลงอยู่และมีหัวข้อพาดข่าวตัวโตๆว่า..เมื่อหนุ่มหล่อดัง ไม่ใช่เพศชาย..

"ก็แบบนี้แล่ะ ถึงได้รำคาญพวกผู้หญิง อยากรู้ไปซะทุกเรื่อง"หนุ่มคนแรกกล่าวพลางพลิกหน้ากระดาษไปเรื่อยซึ่งล้วนแต่จะเป็นข่าวเกี่ยวกับตัวเขาและเพื่อนของเขาเกือบซะครึ่งเล่ม

"ดีให้มันรู้กันไป กูล่ะรำคาญพวกผู้หญิงที่คอยมาตื๊อ เผื่อมันจะได้หมดๆไปซะบ้างก็ดี"

"เออไปดีกว่า ยูชอน คืนนี้มีนัดกับเด็กใหม่ว่ะ"

"ไอ้คนที่นายเพิ่งจะเจอเมื่อวานและแทบจะปลุกปล้ำขอเบอร์เขามาน่ะหรอ?"

"พูดให้มันดีๆ น้องเขาก็เต็มใจเหอะ ส่วนมึงก็ใช่ย่อย...คนเก่าไหนว่าจะควงสักสามวันไง ไม่ถึงครึ่งวันทำไมทิ้งซะล่ะ? "

"เบื่อ...เดี๋ยวนี้จริงๆอะไรก็น่าเบื่อไปหมด"

"มึงขี้เบื่อเป็นปกติอยู่แล้วนิ ไปเหอะ กูอยากเมาจะแย่ละ"

เมื่อจบบทสนทนาสั้นๆลง มือเรียวใหญ่ก็วางนิตยสารลงที่เดิมก่อนเดินออกจากร้านไป...



"แจจุงแบบนี้มันไม่ธรรมดาแล้วนะ"

หญิงสาวสองคนที่ยืนห่างออกไปสองล๊อกจากที่สองหนุ่มร่างสูงยืนอยู่ค่อยๆโผล่หัวออกจากหนังสือที่ตัวเองใช้เป็นที่บังหน้าออก...

"เจ้าชู้กันไม่เบาจริงๆ"

"อันนั้นมันของแน่ แกน่าจะรู้มาตั้งนานแล้วนิ แต่ที่ฉันว่าน่ากลัวกว่านั้นคือ ยูชอนขี้เบื่อเป็นบ้าเลย นี่ขนาดเบื่อผู้หญิงไปเอาผู้ชายไม่พอ ยังจะเบื่อเร็วได้อีกนะ ต่อไปจะรักเพศอะไรอีกวะเนี่ย?"เซียว่าไปตัวเองก็ขนลุกตั้งชัน

รำคาญผู้หญิงไปชอบผู้ชาย แล้วถ้าเบื่อผู้ชายแล้วจะไปชอบบ้าอะไรได้อีกเนี่ย? ทอม ดี้ เด็ก คนแก่ โอ้ยไม่อยากคิด

"ฉันว่างานนี้ไม่ง่ายแล้วนะแจจุง"


"หึ คอยดู ฉันจะต้องทำให้ยุนโฮหันมาชอบผู้หญิงให้ได้เลย!"
















2BC