คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : บทที่ 5 หมู่บ้านกลางป่า 25%
๕
หมู่บ้านลาป่า
“แพรรุุ้อยู่ไหน” เสียปรินทรเรียนาเอสาวท่ามลาวามมืวามเียบและน่าลัวอพไพร หลัาที่มั่นใว่าพวนั้นลับไปหมแล้ว ที่แท้เธอและเาไม่ไ้ร่วหล่นลสู่หุบเหวเหมือนที่พวนั้นิ เาอให้นาเอสาวลรถ่อนที่ะถึหน้าผาหลายร้อยเมร ส่วนัวเา็ระโลารถไ้่อนที่รถะหล่นลไป แล้วอนนี้ร่าายเา็เ็มไป้วยบาแผลเพราะารระโ มันเหมือนมานพวที่ามมาไม่สสัยว่าเาะทำอะไรแบบนี้
“ุปรินทรันอยู่นี่” นาเอสาวส่เสียร้อเรียื่อเา้วยวามีใ ที่เาเอ็ปลอภัยไม่เป็นอะไรเหมือนเธอ พร้อมับวิ่ออมาาที่่อนและโผเ้า่อนปรินทร ายหนุ่มอร่าเธออบเพื่อปลอบใแล้วถาม
“ุเป็นอะไรมามั้ย” เาถามพร้อมับลูบผมอเธอเบา ๆ
“ันไม่เป็นอะไร่ะ ว่าแุ่…” แพรรุ้มอร่าที่เ็มไป้วยบาแผลรอยถลออปรินทร้วยสายาห่วใย
“ผมไม่เป็นอะไรมาหรอ แ่นี้ไลหัวใ แุ่ไม่เป็นอะไร็ีแล้ว” เาพูเหมือนับเาไม่เ็บแถมยัเป็นห่วเธออี
“ะไม่เป็นไรไ้ยัไะ แผลเ็มัวนานั้น” นาเอสาวพูบ็ับแนเาึ้นมามอใล้้วยวามเป็นห่วว่าเาะเ็บ
“นีุ่เป็นห่วผมเหรอ” ปรินทรถามะ้อมอแพรรุ้ที่้มมอูแผลบนร่าายน
“เป็นห่วสิ ในานะที่เราหนีายมา้วยัน แ่ไม่ใ่อย่าทีุ่ิแล้วันอย่ามามอันแบบนั้น” แพรรุ้รีบบอบอไปทันทีว่าเธอเป็นห่วเาเพราะสาเหุไหน ไม่อยาให้อีฝ่ายิว่าเป็นห่วเพราะวามพิศวาส
“็ีไป ถ้าหาุเผลอรัผมึ้นมา ุบอไ้ำเียวว่าุะไม่ไ้หลับไ้นอนทั้ืน” พูบเา็ทำท่าะเ้ามาุไ้อออนาเอสาว
“หยุนะนี่ลาป่าลาเาใรเาพาให้ทำอะไรแบบนี้” แพรรุ้พยายามผลัใบหน้าหล่ออปรินทรออให้ไลน ่อนะยมือไหว้เ้าป่าเ้าเาพร้อมับพึมพำอะไรบ้าอย่าเบา ๆ ปรินทรไ้แ่มอแล้ว็นึเอ็นูในารระทำอเธอ
“ไม่ไลาที่นี่มีหมู่บ้าน เราะไป้าืนันที่นั่น” เมื่อหมเวลาที่ะหยอเย้าแพรรุ้เา็บอว่าเาะพาเธอไปพัที่หมู่บ้านที่อยู่ไม่ไล
ความคิดเห็น