คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro .
เชื่อในการตุกหลุมรักตั้งแต่แรกพบไหม?
.
.
.
มหาลัยแห่งนึง
"สมการนี่คูณด้วย x ฯ"เสียงมานพ ดังอยู่ทั่วห้อง โดยมีนักศึกษาที่ขี้เกรียจนอนฟังอยู่
ซึ่งหนึ่งในนั้นรวมผมด้วย -...-
อ่าา..มันชั่งน่าเบื่อนักสำหรับชีวิตวัยรุ่นของผม ชีวิตผมควรมีอะไรที่ตื่นเต้นและมีสีสันกว่านี้สิ อย่างเช่น ออกไปกินเหล้า ได้ทำอะไรอย่างที่วัยรุ่นแม่งทำกันอ่ะ
โอ่..สวรรค์ของไอ้แบคฮยอนอย่างแท้เจรง -..-
แต่นี้มัน What whattt...ชีวิตวัยรุ่นที่สวยงามของกูวว สามคำง่ายๆ
โครต น่า เบื่อ !!!
"เห้ยย โดดป้ะมึง" ว่าแล้วก็สกิด เพื่อนรักที่นั่งกดเกมส์อยู่ข้างๆอย่างเมามันส์ แต่มันก็ไม่ยักจะหันมาสนใจกูที่สกิดเรียกมันยิกๆ มันสนใจเกมส์มากกว่าเพื่อนอย่างกูค่า -*-
ลองเรียกอีกทีสิ
“สัดเลย์..”
เอ่อ.. สนใจกูด้วยคะ ︶︹︺
"ไอ้ห่า สนใจแต่เกมส์" ผมบ่นอุบ หันไปข้างหลังเห็นไอ้แว่นมองออกไปทางหน้าต่าง
"ไอ้ห่านี้ทำเป็นพระเอกMVวง หิน เหล็ก ไฟ ไปได้ เห้ยไอ้คุณชาย (´＿｀。)" วงอาจจะเก่าไปนิ๊ด แล้วไอ้กระผมก็ไม่รู้ว่าวงนี้มันมีเอ็มวีที่พระเอกมันหน้าหันหน้าออกไปนอกกระจกรึเปล่า เอาเป็นว่าแค่เปรียบเทียบล่ะกันเนาะ ไอ้นีมันชื่อจุนมยอง รวย เรียนเก่ง แต่โครตซึนเลยให้ตายเถอะ!!!
คือว่ากลุ่มพวกผมมีทั้งหมด 3 คน เตี้ยทั้งหมดเลยก็ว่าได้ (((。・-・)
กูชื่อแบคฮยอน เพื่อนอีกคนของกูชื่อเลย์ พวกกูสนิทกันมาตั้งแต่จู๋กะจี๊ดเดียวแน่ะ นิสัยรู้ไส้รุ้พุงรู้ถึงตับไต หัวใจ หนังกำพร้า ฝ้ากลาดเกลื่อนเลยก็ว่าได้ อย่าถามทำไมกูถึงพูดไม่เพราะ เพราะกูอยากสนิทกับพวกมึงไวๆงายยヾ(●゜ ゜)ノ กูน่ารักใช่ป่าว 555 อย่าสนใจกูเวลาพูดเลย ถึงกูจะพูดอย่างนี้ กูเป็นคนดีนะคร้าบบ *0* อยากรู้ประวัติกูกันม่ะ?? ...ไม่หรอ โอเค กูก็ไม่ได้ตั้งใจจะเล่าหรอก อ่านๆกันไปเดี๋ยวก็รู้
กลับมาปัจจุบันกันเตอะ..
มันหันมาอย่างสโลวโมชั่น เลิกคิ้วขึ้นอย่างกะจะถามว่า 'มึงมีไรก็รีบพูดไอ้สัด'
"โดดเรียนป่ะ" ถามพร้อมกระพริบตาปริบๆ *0*
ปกติถ้าผู้หญิงทำก็คนจะน่ารักน่าหยิกใช่ไหม แต่ถ้าผู้ชายทำกูว่า มันน่าตบมากกว่านะ ไม่เป็นไรแต่เพื่ออิสระภาพของโผ๊มม
กู ยอม ค่ะ
"พ่อมึงส่งมาให้เรียนหรือโดด" สั้นๆได้ใจความ
เอาจริงหรอ อืม พ่อกูบอกว่ากูควรหาผัว หล่อๆ รวยๆ สักคนมาเพื่อเลี้ยงชีพกู เพราะว่ากูคนหาเลี้ยงตัวเองไม่ได้ และคงไม่มีใครเอากูเป็นผัว แม่กูยังพยักหน้าเห็นด้วยกับพ่อกูเลย กูเลยคิดว่าถ้าผัวกูรวย กูก็ไม่ต้องมีความรู้มาก ฉลาดกว่าผัวไม่ได้หรอก ..
กำลังจะอ้าปากตอบมันก็หันหน้าไปทางหน้าต่างเหมือนเดิม
อะ..อะ ไอ้ ห่า
หน้าต่างบานนั้นมันมีดีอะไรกว่าหน้ากูฟ้ะ (=_=;)))
เบื่อ ๆ ๆๆ อย่าลงไปนอนดิ้นกับพื้นให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย
.
.
12:20
หลับก็แล้ว เล่นเกมส์ก็แล้ว จารย์ก็ยังไม่ปล่อย อย่าจะตะโกนออกไปให้มานพรู้
นี่มันเที่ยงแล้วนะจารย์..
นั่นๆ ยังไม่สะเตือนไต ฮ่วย บ่เคยสอนติ หิวข้าว ๆ ๆ เข๋าใจ๋ก่อ
"เอาล่ะ งานที่มอบให้กรุณาส่งให้ครบทุกคน อาทิตย์หน้าห้ามขาดห้ามเกิน เลิกได้"
"โอ้ย ตูดชาเลยทีเดียว แดกข้าว ๆ"
ลั้ลลาในที่สุดกู แบคฮยอน สุดหล่อ พ่อรวย ครวยใหญ่ ก็ได้ออกจากห้องเรียนที่เปรียบเสมือนนรกนี่แล้ว ชุ้ปปี้ ~
ผลัว~
"เป็นห่าไรครับ ทำหน้ายังกับคนดมกาวว่ะ ไอ้ลูกหมา" ไอ้เลย์ มันพูดครับ
ทำ ม่าย ถึงทำกับฉ้านดั้ย ♪ ♫ ฮึก ฮึก แบคเสียจายเทสูดด
"ตบมาหาแม่งมึงสิ ไอ้แปะ แบคเว้ย ดูปากณัชชานะค่ะ แบค คะ" ชี้เข้าที่ปากตัวเองแอ๊บเสียงให้เหมือนณัชชาสักนิด
ฟรุ้งฟริ้ง *0*
"แม่มึงก็อุสาห์ตั้งให้เนาะ ลูกหน้ายังกะลาวติดยาเสือกตั้งชื่อลูกซะ เขมรก็หรูแล้วครับ" อะ ไอ้เหี้ยย ชื่อที่กูภูมิใจ มึง ไอ้ กลอนประตูถูกโจรทุบ ไอ้หน้าผีทะเล
"มึง.."
"หลักกิโลกับหลักกิโลเถียงกัน เฮ้ออ ไปเถอะกูหิวข้าวแล้ว"ว่าแล้ว มันก็เดินล้วงกระเป๋าแล้วเดินนำออกไป
โอ้โห้~พ่อคนสูงชะลูดตูด พ่อขายาว เพอร์เฟคไปหมดแหล่ะมึ๊งง
พวกหลักกิโลอย่างพวกเราก็ต้องวิ่งตามสิครับ
.
.
มาถึงโรงอาหารของคณะถาปัตอย่างปลอดภัยแต่แม่งร้อนชิบหาย
ร้อนจริงร้อนจัง ร้อนวอดวาย อย่างนี้น่าไปอยู่ขั่วโลกให้หมีขาวข่วนหน้า แล้วตายจากไปท่ามกลางหิมะ โปรยปราย
ประเทศไทยก็เหมือนกันนี่มึงอยู่ใกล้พระอาทิตย์เกินไปไหมสาดด ขยับออกมามั้ง
เหงื่อกูนี่ บิดออกมาแล้วเอาเหงื่อไปซักผ้าได้เลยครับพี่น๊อง
"คนเยอะเชี่ยๆ แดกไรดีว่ะ" หันมาถามสองตัว
อะ อ้าว แม่งเดินกันไปนู่นแล้ว พวกห่านี้
วิ่งตามไปสิครับ รอไรเล่า へ(´∀｀へ)
"พวกมึงไม่รอกู อีเห้ ไกลก็ไกล ร้อนก็ร้อน คนก็เยอะ ยังเสือกมาแดกกันอีก"
แบคอยากฮ้องไห่ TT
ตามมาบ่นพวกมันที่ยืนต่อแถวซื้อข้าวอยู่
"สั่งให้กูด้วยจุน กูเอาเหมือนเดิมไม่เอาผัก เดี๋ยวหาโต๊ะให้" พูดเสร็จก็เดินออกมา มองหาโต๊ะนั่ง
แม่งเต็ม -..-
ในที่สุดพระเจ้าก็คงเห็นความพยายามที่กูอุสาห์เหาะจากนิเทศมาที่คณะนี้ได้ ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องเลยไอ่ห่า กูว่าแดกที่ไหนก็เหมือนกันอ่ะ แต่ไอ้ห่าเลย์แม่งอยากมาหาผัวที่นี้ พวกกูเลยต้องติดส่อยห้อยส่งตามมันมา กูว่าแม่งถูกต้องล่ะที่อิเลย์หาผัว -..- (พูดซะ) ที่กูบ่น ๆ มาเนี่ยไม่ใช่ไรหรอก คือ..
กูเห็นโต๊ะว่างจ้าา (ตบมือรัวๆๆ)
จะช้าอยู่ใยเดินไปโต๊ะนั้นทันที
แต่..
ยังไม่ทันที่ก้นกูจะแตะถึงเก้าอี้ก็มีไอ้เชี่ยที่ไหนก็ไม่รู้มาดึงเก้าอี้กูไป จึงทำให้
ตุบบ
เสียงอะไยตก..ตอบ
กู เอง
ใคร ๆ มันบังอาจมาดึงเก้าอี้กูวววววว เจ็บตูด TT
“โอ๊ะโทษทีว่ะ ไม่เห็นว่ามึงจะนั่ง ฮ่าๆ”
ไม่เห็นพ่องมึงเซ่ ~~ ตามึงทำมาจากเม็ดแปะก๋วยผสมเม็ดก๋วยจี่รึงายย
“อ่อ ไม่เป็นไร ถือทำทานให้หมาไร้เก้าอี้จะนั่งต้องหันมาแย่งคนเอา” เบาๆ จากกู หยักไหล่ให้พร้อม จ้องกูทำไมหน้ากูเหมือน ใหม่ ดาวิกา นักหรอ?
“เออ จะอะไรก็ชั่งเถอะ โต๊ะนี้กูมาก่อนเพราะฉะนั้นกูต้องได้ พวกมึงไปหาโต๊ะอื่นนั่งไป”
ไอ้หน้ากวนตีนยังไม่สะเทือน ทำหูทวนลมด้วยการแดกก๋วยเตี๋ยวต่อหน้ากูด้วย มึงสามารถมาก
มองหันไปหาอีกคนนึง
ตาสีชานั้น จมูกโด่งเข้ากลับริมฝีปาก
โครตหล่อ..
ใจเต้นเป็นจังหวะแทงโก้เลยเห้ย
อยากได้ทำผัว ヾ(´ε｀*)
"หื้ม?" เสียงหล่อชิบหาย พ่อคูนนน
"เอ่อคือ.. ระ เรา มาก่อนพวกนายอ่ะ" ถ้าไม่เกรงใจกูจะบอกว่า (มาเป็นผัวเราเถอะ)
"หรอ"
คะ !!!มึงจะตอบสั้นไปไหมไอ้สาระผัวในอนาคต
"ไอ้แบค!!!ยู้วฮู้วว" เสียงตะโกนมาจากที่ใดอันใกล้โผนน
หันไปเห็นไอ้เลย์ ที่ยืนโบกมือเรียก ข้างๆมีไอ้ซูโฮทำหน้านิ่งๆตามประสามัน
"เพื่อนเรียกแล้วไปสิ"
ไม่! กูไม่ไป กูจะท้วงของๆกูคืน (เพลงของหายอยากได้คืนลอยมา)
“ไม่ พวกนายนั่นแหละที่ต้องไป ไม่ใช่ฉัน" ก็กูเจอก่อนอ่ะ :(
"พูดอะไรของมึงไอ้เตี้ย ไปกินนมนอนไป๊" ไอ้ที่ถีบผมพูดขึ้น
ได้ ๆ มึงจะไฟว์กับกูใช่ไหมไอ้แปะยิ้ม
"พ่อมึงสิ!" ปากแม่งไปอย่างกับหมาติดจรวด
"เอ้าไอ้ห่านี่" มันทำท่าจะมาหาเรื่องกู เอาเซ่ ~ พ่อกูเป็นนักเลงเก่านะไอ้สาดด
เข้ามา
"พอๆ อย่าทำมัน" ไอ้จุนมันเดินเข้ามาพร้อมเอามือบังไว้
"เออ นั่งด้วยได้ป่าวว่ะ" มันถามพร้อมวางจานข้าวของมันและของผมลง
"เออ ๆ" อ่าว ไอ้ห่ากูพูแทบตายไม่ให้กูนั่ง มันมาแปบเดียวมึงให้นั่ง
จ้า 凸（*◕∀◕）凸
กูนั่งลงแบบ งงๆ หันไปกระซิบจุนที่นั่งอยู่ข้างๆ
"รู้จักกับพวกมันหรอว่ะ" ถามพร้อมมองไปรอบๆ
"อื้อ เพื่อนกู คนที่มึงหาเรื่องเมื่อกี้ชื่อ เซฮุน"
ไอ้หน้าแปะยิ้ม คนห่าไรหน้าเหมือนชิบ หน้าขาวๆ ปากเรียวๆ แต่ เสียงแม่งคล้ายคุณปู่ว่ะ ฮ่าๆๆ
"ไอ้ที่ใส่หูฟังชื่อ เฉิน” โหนกบนหน้ามันจะทิ่มกูไหมว่ะนั่น มันหันมายิ้มให้กู
โห้ย ยิ้มทีโหนกจะทะลุออกมา ไอ้ห่านี่ ไปทางอาตี่อ่ะครับ ยิ้มทีแทบไม่เห็นลูกกะตา -..-
"ไอ้ข้างๆมึง ชื่อ ลู่หาน" อันนี้น่ารักครับ ยิ้มแล้วโลกสดใสขึ้นมาเลยเชียว สนใจมาเป็นเมียเพ่ ไหมคร้าบ รับลองจะดูแลตั้งแต่หัวจรดตาตุ่มเลย ดูๆ ปากแดงๆ หน้าขาวๆ ตาสีน้ำตาล สยบหัวใจแบคคนนี้เลยเชียว
“อย่าแม้แต่จะคิด นี่เมียกู” แล้วมันก็ดึงเอานางฟ้าของผมเข้าไปกอดแน่น
หมดกัน มัน เอา (ว่าที่)ภรรยา ผมไปเป็นเมีย
นั่นๆ ๆ แถมยังมันแยกเขี้ยวใส่กูอื่น ไอ้ห่าเดี๋ยวยันให้
"คนสุดท้าย ตายสีชาๆ ชื่อ ชานยอล" หล่อจนกูอยากจะกรี๊ดให้บ้านบึ้ม หล่อขน๋าด หล่อแต๋ๆ อร๊ายย แบคฮยอนอยากเป็นลม... ว่าที่สามีค่ะ มึงอย่าเผลอแล้วกัน คิคิ
“หวัดดี” อีเห้!!!!!!!! เสียงหล่อสาดดดด หื้ออ ใจกูสั่น
"แล้วนี่ เลย์กับ...”
“หวัดดีเราชื่อแบคฮยอน อยู่นิเทศน์ ปี2 สถานะโสด จีบได้ เบอร์โทรเรา 0812345678 ไลน์เราก็มีนะ ไอดี baek78 เฟสเราก็เล่นนะByun baekhyun ชานยอลจดทันป่ะ?” อ่าว ทำไมเงียบ
หันไปมองที่เหลือ พวกนี้กำลังอยู่ในอาการอึ้งเรียกที่บ้านกูเรียกเงิบ
เงิบ ?
“มองไม? กินข้าวไปสิ ว่าไงชานยอลจดทันม้ะ? ●ω●”
“ไม่ครับ เอาไว้วันหลังเนาะ” งื้ออ หล่อจังเลยน้า
“อ่าวๆ จ้องมันขนาดนี้ลากไปกินที่บ้านเลยสิ” น่านๆ ไอ้แปะยิ้ม
“เสือก กูไม่ได้จ้องมึงซะหน่อย” เชอะ
แล้วไอ้จุนก็จับกูกรอกข้าวกรอกน้ำจนไม่มีเวลาพูดกับชานยอลสุดหล่อเลย ส่วนชานยอลก็ก้มล้มกินข้าวอย่างเดียวไม่พูดไม่จา แต่ถึงอย่างนั้นก็เท่ห์ในสายตาแบคอยู่ดี
“พวกกูไปก่อนนะ มีเรียนบ่าย”เฉินพูดพร้อมกับลุกกขึ้นและเดินออกไปกับชานยอลและคู่รัก
“มึ๊งงง เล่ามาๆเลย ชานยอลเป็นใคร มึงรู้จักเขาได้ยังไง บ้านอยู่ที่ไหน มีเบอร์เขาไหม ตอบมากไอ้สาด”
“มึงเล่นถามมันรัวซะขนาดนี้มันจะเอาช่วงไหนตอบมึงล่ะ โง่” ไอ้เลย์ที่ไร้บทไปนาน พูดขึ้น
“ตอบมาสิ ๆ” ผมเร่งเอาคำตอบจากมัน
“เฮ้อ..ไอ้ชานมันเป็นลูกเจ้าของโรงพยาลมีพี่สาวและน้องสาว พี่สาวทำธุระกิจส่งออกอยู่ที่เกาหลี ส่วนน้องสาวเรียนอยู่ที่ ม.xx พ่อแม่กูรู้จักพ่อแม่มันทำให้รู้จักกันแต่ไม่ได้สนิท ส่วนที่อยู่กับเบอร์โทรไม่รู้ จบนะ”พูดเสร็จมันก็ก้มลงกินข้าวในจานต่อ
“มึงจบแต่กูไม่จบ” มันทำให้ใจกูเต้นแรงขนาดนี้ ไม่ปล่อยไว้หรอก
พอถึงบ้านกูรีบวิ่งเข้าบ้านแล้วตะโกนออกมา
“พ่อจ๋า แม่จ๋า เฮียเว้ยย แบคเจอว่าที่ผัววววแล้ววว” （´◔౪◔）
Talk
สวัสดีจย้าา รีดเดอร์ที่น่ารักทุกคน คิกๆ ฝากติดตามแบคคนอ่อยกับชานคนซึนด้วยนะคะ
ความคิดเห็น