คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : _ แปลกๆ(อีกแล้ว) _
(Nagare’s talk)
ง่ำๆ เช้านี้อากาศดีจังเลย><
แต่ไมรู้สึกแปลกๆก็ไม่รู้ ไม่รู้ไม่สนฉันโผล่มาตอนไหนก็รู้สึกแปลกๆทุกที==(เหอะๆ:คนแต่ง)
เพิ่ง6โมงเช้านี่เนอะ ฮ้าว~~-[]-อีกไม่กี่ชั่วโมงก็ต้องไปโรงเรียนอีกแล้ว
วันนี้ไม่มีประชุมนักเรียนงี่เง่า== ดีจะได้ไปปรึกษาเรื่องงานเลี้ยงพรุ่งนี้
ฮ้าว~~~
แล้วฉันก็เดินลงไปที่ห้องครัวเพื่อจะลงไปหาอะไรกินซักหน่อย
ก๊อก! แก๊ก!
“ใคร?” เสียงใครทำอะไรป่านนี้คงยังไม่มีใครตื่นหรอก
ซวบๆ (แหม เสียงเหมือนอยู่ในป่าอยู่ในบ้านแท้ๆ==;)
“ถามว่าใคร?”ฉันทำเสียงโหด อย่างกับว่าตอนนี้ฉันมีอาวุธ==
คุไน เข็ม อยู่ข้างบนหมดที่มีตอนนี้มีแค่กระทะ ตะหลิว ช้อนส้อม ชามฯลฯที่อยู่ในครัว=[]=
เอาหล่ะ ฟู่~~เดินไปหาก็ได้วะ
..............................
..........................
......................
....................
.................
..............
..........
........
......
“เฮ้ย!ย้า~~~~~~~~~>[]<~!!”
“โอ๊ย!พี่ตีไมเนี่ย~_~”
ฉันเอาตะหลิวฟาดหัวใครก็ไม่รู้ทีนึง...แต่ว่าพี่หรอ พี่ก็ซวย~!
“ยูเมะหรอ”
“ก็ใช่นะเซ่--“
“ลงมาทำอะไร แต่งตัวเสร็จแล้วด้วยหรอO_O”น้องตื่นเช้า แต่งตัวเตรียมไปโรงเรียน
“อือ จะไปโรงเรียนเร็วๆอยู่บ้านน่าเบื่อแล้วก็เซ็งคนบางคน--“ว๊ากกก!(สุภาพสตรีหน่อย^-^”)
เอาใหม่ กรี๊ดดดด!(==)เย็นชาจนเป็นน้ำแข็งแล้วเสียงเย็นชากว่าพี่ซาโซริตอนที่แล้วอีก(ตอนที่แล้วซาโซริไม่ได้เล่นบทเย็นชา--ยัยเฉิ่ม)
“เป็นไรมากป่าวเนี่ย?”
“ม...ไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อย”ดูมันทำ มันตอบแล้วก็ยักไหล่—
“แล้วเมื่อกี้ทำอะไร”
“ก็ทำสร้อยขาดลูกปัดเลยหล่น” อ้าว แค่นี้เองฉันเล่นเอาตะหลิวฟาดซะเต็มที่==
“เออๆ จะไปไหนอ่ะนี่เพิ่งหกโมงครึ่งเองนะ”เออเพิ่งหกโมงครึ่งจะไปไหนของมัน
“ไปเที่ยวก่อนไปโรงเรียนหรือไม่ก็ไปที่ไหนซักแห่งที่ไม่ได้อยู่ที่นี่—ไปหล่ะบายค่ะ^^”
“เออ บายเจอที่โรงเรียน...เฮ้ย!อย่า”ไม่ทันแล้ววิ่งไปแล้วรีบอะไรกันหนักหนา
ไปทำกับข้าวแล้วอาบน้ำดีก่า^O^
8 โมง
“ยู้ฮู~ไปโรงเรียนเถอะก๊าบบบบบ><~”เสียงปัญญาอ่อนของแสงอุษานามโทบิตะโกนแล้วก็กระโดดไปมา
“โทบินายอย่าทำแบบนี้ได้มั้ย มัน...น่าสมเพชมาก--“พี่ซาโซริพูดถูกใจมากมาย
“T^T แงๆ ท...โทบิน่าสมเพชหรอ”มันลงไปนั่งเอาเศษไม้มาเขี่ยๆดิน ทุเรศมากกกก
“เออ!”เสียงทุกคน
“TT[]TT~~~”แล้วโทบิก็วิ่งร้องไห้ไปโรงเรียน เฮ้อ~ทุเรศใครเห็นเข้าต้องว่าเป็นบ้าแน่==
“นี่ๆ”เดอิดาระสะกิดฉัน
“อะไร”
“ยูเมะไปไหนไม่เห็นเลย อืมม์”ถามถึงยูเมะนี่เอง
“ยัยคนนั้นหรอออกจากบ้านตั้งแต่หกโมงครึ่งแล้วแถมทำท่าทางแปลกๆอีกด้วยอ่ะ”อือแปลกมาก
“อืมม์”
“พี่ชาย อืมม์”เดอิดาระเรียกซาโซริข้ามหัวฉัน(ฉันยืนอยู่ตรงกลาง)
“อะไร--“เอ่อวันนี้ฉันหนาวมาสองรอบแล้วนะ==
“พี่ชายรู้เรื่องงานเลี้ยงรึยัง? อืมม์”
“รู้แล้ว”
“รู้ได้ไง อืมม์”รู้ได้ไง-[]-??
“นากาเระบอก” เนอะ..ใช่ๆฉันบอก^^ (บอกเองลืมเอง)
“แล้วพี่ชายจะอยู่ในงานเลี้ยงด้วยรึเปล่า อืมม์” ช่ายๆพี่ซาโซริจะอยู่ด้วยรึป่าว
“จะอยู่ทำไมไม่ใช่งานเลี้ยงห้องเราซักหน่อย--“TT-TTไม่อยุ่หรอ ว้า~เฮ้ยฉันว้าอะไรเนี่ย--
“อ้าวแบบนี้พี่ชายก็ไม่รู้จริง อืมม์”รู้จริง รู้จริงอะไร???
“ฉันไม่รู้อะไรอีก”
“ก็เพนบอกว่าให้เป็นงานเลี้ยงห้องเราด้วยเลยไง อืมม์”O[]O!
“อะไรของมันอยู่ด้วยกันไม่พอหรือไง--“
“ไม่รู้อะไรของมัน”
“เหอะ--“
“เดอิดาระ~~~~~~”เสียงเพนตะโกนมาแต่ไกล
“อะไร”
“เมื่อวานเป็นไงบ้างจ้ะ^^”เจ้โคนันที่เดินเกี่ยวก้อยมากับเพนถามเดอิ
“เป็นไง?คืออะไร?”เดอิงง ฉันก็งง
“ก็เมื่อวานยูเมะขึ้นไปส่งนายที่ห้องไม่ใช่หรอ”
“อือน่าจะใช่”
“ใช่เลยแหละ เป็นไงบ้างอ่ะเมื่อวาน”เพนย้ำคำถามอีกรอบ
“ป...เป็นไง....ฉ..ฉันไม่ได้..ท..ทำอะไรซักหน่อย”อ้าว!ไอ้พวกนี้เม้าน้องกุ(สุภาพสตรี==)
“เฮ้ย!เป็นไงบ้างนี่คือสบายดีรึป่าวมีสาวไปส่งที่ห้องอ่ะ-*-“เออ...มันเห็นหัวฉันป่าวเนี่ย(ไม่เห็นหรอกเธอตัวเตี้ย 555)
“ก็สบายดี อืมม์”ยูเมะขึ้นไปส่งเดอิเข้าห้องนอนหรอ--
“ไอ้นี่คิดไร หึหึ-w-“เพนเดินมาทางเดอิดาระแล้วก็ยิ้มชั่วๆ
“-*-“
เราเดินคุยกันจนถึงโรงเรียนไม่ใช่สิ ฉันเดินฟังคนอื่นคุยกันจนถึงโรงเรียน==
กรี๊ดดดดดดด!!!! มาแล้ว><~~~ ที่รักมาแล้ว~>O<~~!
เฮ้ย!นี่ป้าพวกนี้เค้าจะทำอะไรกันเนี่ย วิ่งมาทางนี้กันใหญ่
“พวกนี้เอาแต่เช้าเลยหรอ--“พี่ซาโซริพูด
“อืมม์”
“เพนเราไปกันเถอะ--^^”เจ้โคนันพูดแล้วก็เดินเกี่ยวก้อยกับเพนไป
“ดีทุกคน”เสียงพี่อิทาจิที่เพิ่งมาถึงโรงเรียน
“อือ”ทุกคนตอบ
“ถ้าจะยุ่งนะ--“พี่อิทาจิก็เอาอีกคนพูดอะไรไม่รู้
“เออ”ตอนนี้โทบิ เซ็ทสึ คิซาเมะ เดินตามเพนกับเจ้ไปแล้ว
เหลือแค่ฉัน พี่ซาโซริ พี่อิทาจิ เดอิดาระ—
“เรารีบไปตึกเราดีกว่า--“อิทาจิบอก
“เธอก็ไปเข้าห้องได้แล้วนากาเระ”พี่ซาโซริบอกฉัน
“ค่า~”พอฉันจะเดินไปก็
“กรี๊ดดดดดดดดดด!!”ยังไม่ทันจะได้เดินเลยโดนไอ้พวกป้า(รุ่นพี่ผู้หญิงม.6)พลักกระเด็นปลิวจากรัศมี10เมตรจากตัวของรุ่นพี่ชายทั้งสามคน—
ฉันทนไม่ไหวแล้วนะเฟ้ย!จะระเบิดแล้วอยู่ดีๆมาตอมๆดมๆพี่ซาโซริได้ไง อ้าวเฮ้ยเราเป็นไรหว่า==
“นี่น้องอ่ะห่างๆซาโซริของพี่ก็ดีนะ-w-**”ซาโซริริของพี่--^
“ใช่ห่างจากเดอิดาระของฉันด้วย--“เดอิดาระของฉัน--^^
“ห่างจากอิทาจิของฉันด้วยยะ!”อิทาจิของฉัน--^^^
พอพวกป้าพูดเสร็จก็เขกกะโหลกฉันคนละที
ไม่ไหวแล้ว..................
“หยุดได้แล้วพวกป้าๆทั้งหลาย>[]<~~~~~~!!!”ฉันตะโกนออกไปทำให้ทุกสายตาของป้าๆหันมาที่ฉัน สายตาพวกนั้นเหมือนอยากจะกินฉันเลยอ่ะ
“ใครป้าแก--“ป้าคนนึงหันมาถาม
“ก็แกไง ว่างกันหรอถึงได้ตามผู้ชายได้ทั้งวันอ่ะ ซาโซริของฉัน เดอิดาระของฉัน อิทาจิของฉัน หึ ถ้าว่างนะฉันว่าเอาเวลาไปเอาขี้เลื่อยผสมน้ำออกจากสมองดีกว่า--“
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!ยัยนี่...ขอตบทีเถอะ”ป้าคนนึงพูดแล้วก็ง้างมือเตรียมตบ
“เออ ป้าจะตบใช่ป่ะ ตบดิต่อยแ-ม่---งเลย”เอาหล่ะภาพพจหมดกัน==สันดานจริงเปิดเผย
รุ่นพี่ชายสามคนที่โดนป้าๆรุมตอมกันตอนนี้อึ้งอย่างเดียวปล่อยให้ฉันโตวาทีกับพวกป้าๆ
“ใช่ฉันจะตบ!!”ป้าตอบฉันจะโดนตบแล้ว จะใช้คาถาก็ไม่ได้ผิดกฎ โดนตบแน่ หลบก็ไม่ได้เสียศักศรี ตบก็ตบฟะ ป้าตบเสร็จฉันต่อย-o-
ฟ้าว~~!!!เสียงมือแหวกอากาศ--
เพี๊ยะ!
“><”อ๊ากกกก!ฉันหลับตาปี๋ป้าตบมาแล้ว...แต่ไมไม่เจ็บอ่า O_O!!
“พี่ซาโซริ”พี่เข้ามาช่วยฉันหรอ? โดนยัยป้าตบเต็มๆเลยเง้อ เราไม่น่าหาเรื่องเลยอ่าT^T
“อ๊ะ!O..Oซาโซริ..ข..ขอโทษค่ะ”ป้าพูดแล้วก็จะเอามือไปจับหน้าพี่ซาโซริ
“ไม่ต้องมายุ่ง...ไม่งั้นตาย--“พี่ซาโซริปัดมือป้าออก
“TT”ยัยป้าวิ่งหนีไปแล้ว แล้วที่ลูกสมุนป้าคนนั้นก็วิ่งตามไปส่วนพวกที่เกาะพี่อิทาจิกับเดอิอยุ่ก็โดนพลักทิ้งหมด
ตอนนี้ที่ดีไปดูพี่ซาโซริก่อนดีกว่า^^
“พี่เจ็บป่าวคะ”ฉันถาม
“ก็นะยัยนั่นเล่นใช้จักระตอนตบด้วยนี่”จักระ หึ๋ย~ถ้าเราโดนนะตายเน่เลย>_<
“....ขอโทษค่ะที่หาเรื่องT^T”ฮือๆไม่น่าหาเรื่องเลยพี่ซาโซริเจ็บเลย
“ไม่หรอก ต้องขอบคุณเธอมากกว่า^^”พี่ยิ้มแล้ว^^เมื่อกี้ยังเย็นชาเป็นน้ำแข็งขั้วโลกอยู่เลย
“ขอบคุณอะไรคะ”
“ก็ที่เธอด่ายัยพวกนั้นน่ะสิ”อิทาจิที่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้พูด
“เง้อ==”
“เธอคิดยังไงไปด่าพวกนั้น อืมม์”เดอิถาม
“ก็อย่างที่ได้ยิน เอาอีกรอบป่ะ ซาโซริของฉัน อิทาจิของฉัน เดอิดาระของฉันยะ! อย่างนี้เห็นแล้วฉุน แถมพลักฉันซะกระเด็นยังไม่พอมาเขกกะโหลกอีก เหอะ-^-“ฉันอธิบายแล้วก็ทำท่าทางประกอบขอบอกเหมือนสุดขีด>o<~~~~
“555 เธอนี่มันจริงๆเลย อืมม์”แล้วเดอิก็เดินไปตามด้วยพี่อิทาจิ
“ไม่ไปที่ตึกหรอคะ?”พี่ซาโซริยังยืนอยุ่ที่เดิมไม่ขยับซักนิด
“อือ ไปสิไปก่อนนะมีอะไรไปหาที่ตึกได้นะ”น่าร...เฮ้ยคิดไรอีกแล้วฉัน--
“อ่าค่ะ”
“อือ”แล้วพี่ก็เดินไป..ฉันว่าเหมือนลืมอะไรนะ ลืม ลืม...ลืม อ๋อ!
“พี่ซาโซริ~~^[]^”ฉันตะโกนเรียก
“หืม”พี่เค้าหันมา
“คือว่าเมื่อกี้ยังไม่ได้...ขอบคุณเลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่ช่วย(^-^)(_ _)”แล้วฉันก็ก้มหัวงามๆ1ที
“อืม^^”อ๊ากกกกก!อยากรู้จริงทำไมพี่เค้าต้องช่วยเราหว่า แถมชอบยิ้มให้เราอีกปกติอยู่กับคนอื่นออกจะเย็นชา-*- พอและขึ้นห้องเรียนไปเล่นดีกว่า-w-
หากรู้ไม่เหตุการณ์ตั่งแต่นากาเระเริ่มด่าพวกป้าจนถึงเมื่อกี้ได้มีสายตาสาวๆกลุ่มหนึ่งจับจ้องอยู่
********
มาอัพแล้วค่า
เม้นๆๆเพิ่มหน่อยอ่านแล้วเม้นหน่อยนะคะ^^
อยากได้กำลังใจเยอะๆค่ะ^[]^~~
ความคิดเห็น