ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : _ โรงเรียนo.0!! _
หลังบ้านตระกูลฮาโนริ โนะ....หมู่บ้านอิวะงาคุเระ
“ฮึก....ฮือๆ...ฮือ”
//ทำไมนะ...ทำไม...ก็แค่ไอ้ผู้ชายเลวๆคนเดียวเท่านั้นเราจะไปร้องไห้เสียใจกับมันทำไมกันหล่ะก็มันไม่ได้รักเรานี่มันเห็นเราเป็นแค่ของเล่นนี่เนอะ//
“พี่!!!พี่นากาเระเป็นไร?ใครทำอะไรพี่หรอ?”
“ฮือๆ...ยูเมะ..ช่วยพี่..ด้วย..ฮึก...มัน..มัน....มันบอกเลิกพี่..มันบอกว่า...ฮือ..มันไม่เคยรักพี่เลย..ฮึก...มันเห็นพี่เป็นแค่ของเล่น...ฮือๆ” ผู้เป็นพี่พูดขึ้น
“พี่นากาเระ”
“หืม..ฮึกๆT-T”
“พี่รู้มั้ยว่าเราน่ะไม่แตกต่างกันเลยนะ จำที่แม่กับพ่อเคยบอกเราได้รึเปล่า นากาเระหรือnagareboshiชื่อของพี่น่ะมันแปลว่าดาวตก...ดาวตกอ่านะเปรียบเสมือนความหวัง ส่วนฉัน ยูเมะ ก็คือความฝัน พี่ลองคิดดูถ้ามีแต่ความฝันโดยไม่มีความหวังและความตั้งใจทำให้มันเป็นจริงแล้วมันจะอยู่ได้ยังไง ฉันจำได้แม่นเลยนะว่าแม่กับพ่อบอกเราว่าแม่กับพ่อคือความตั้งใจ ความตั้งใจจะอยู่กับเราตลอดไป เหมือนกับความรักที่แม่กับพ่อมีให้อยู่ตลอดถึงแม้ว่า...ตอนนี้แม่กับพ่อจะจากไปแล้วก็ตามเถอะ...เพราะฉะนั้นพี่ต้องสู้ต่อไปนะสู้เพื่อความหวัง ความฝันและความตั้งใจของเราสองคนไง^_^”
“ฮึกๆ ก็นั่นสิเนอะพี่จะมัวมานั่งร้องไห้ทำไมต้องสู้ สู้ต่อไปสิเนอะถึงจะถูกT‿T”
“นี่พี่ยิ้มทั้งน้ำตาเลยนะ คิกๆ^^”
“เอ้าแล้วไม่ดีหรอไง ห๊า!”
“ค่ะๆดีแล้วค่ะ กลับมาเป็นพี่นากาเระจอมโหดเหมือนเดิมแล้วเย่~~!> <”
“อะ อะไรนะจอมโหด= =^”
“หวา~ไปแร้วน่ากลัว เหวอ อย่าตามมาน้า”
“ยูเมะ...เธอตายแน่ ย่า~~~~~~~~~~!!!”
“ย่าหรอ ย่าอ่ะ ตายไปตั่งนานแล้วนะพี่ อิอิ แบร่:P”
~คิกๆ 555+ ก๊ากกก วะฮะฮ่าเธอน่ะไม่รอดแน่~
...........................................................
..................................................
...............................
.......................
.....
ปึก!!!<<เสียงตกเตียง-*-
(Nagare’s talk)
“โอ๊ยย!เจ็บหุ้ย โนป่าวเนี่ยToT”
// ฝันถึงเรื่องนี้อีกแล้วหรอเนี่ย...ฝันถึงเรื่องนี้ทีไรตกเตียงทุกทีเลยอ่ะ >*< //
อ๋อๆลืมไปเลย ลืมแนะนำตัวมาๆมารู้จักกับเราหน่อยเร็ว~^^
สวัสดีคะฉันฮาโนริโนะ นากาเระเป็นพี่สาวฝาแฝดกับ ฮาโนริ โนะ ยูเมะ ค่ะ เราสองคนเป็นโจนินของหมู่บ้านอิวะงาคุเระแต่เราเป็นนินจาถอนตัวนะคะเพราะฉันรับไม่ได้กับภารกิจที่ไ-อ้ไดเมียวหน้าขี้หมาแฉะให้ฉันและน้องทำยกตัวอย่างเช่น ภารกิจเต้นโคโยตี้ ภารกิจนางบำเรอตัวมันเอง เหตุเช่นนี้ฉันเลยต้องออกจากหมู่บ้านมาอยู่บ้านที่พ่อสร้างไว้ที่ท้ายป่าหมู่บ้านอิวะ ส่วนพ่อแม่ญาติพี่น้องของเราน่ะหรอไม่มีหรอกคะพ่อกับแม่ตายในสงครามนินจา ญาติก็ไม่มีพี่น้องก็มีแต่ยูเมะคนเดียวเท่านั้นแต่เราก็อยู่มาจนถึงทุกวันนี้ได้นี่เนอะ ก็ตระกูลเรามันตระกูลคนรวย+เก่งนี่เนอะ 555+(ไม่หลงตัวเองเลยนะเมิง -o-)พอและจบเรื่องแนะนำตัวก่อนแล้วกัน^o^
ต่อๆ...
//กี่โมงแล้วน้า?//
“o.0!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
อึ้ง..........อึ้งคะ...ฉันเนี่ยนะจะตื่นมาตอนตีสี่แถมไม่มีทีถ้าว่าจะง่วงเลยซักนิดเดียววันนี้ต้องมีอะไรผิดปกติแน่ๆเลย แต่ก็เอาเหอะอย่าไปเครียดเลยน่านากาเระเดี๋ยวแก่เร็วตีนกาขึ้นจะไม่สวย คริๆ^o^
“เอาหละตื่นเช้าทั้งทีไปเตรียมทำอาหารเช้าดีกว่าจะได้ออกไปฝึกวิชาเร็วๆ ลั๊ล~ลัล~ลา”
วะ ฮะ ฮ่า~~~-----มีคนโทรมาหา~~ช่วยรับด้วยเน้อ...รับด้วยเน้อ...รับด้วยเน้อ...เน้อ...เน้อ~~
“เออๆไปรับแล้ว-o-ยัยยูเมะนี่มันไปเอาเสียงโทรศัพท์มาจากไหนเนี่ยน่ารำคาญชะมัด”แล้วฉันก็(จำใจ)เดินไปรับโทรศัพท์...อยากรู้จริงๆทำไมพ่อไม่ติดโทรศัพท์ในห้องครัวกับห้องอาหารน้า เวลาโทรศัพท์มาทีไรก็จะเป็นตอนทำอาหารไม่ก็กินข้าวทุกที เซ็งจริงๆแล้วห้องแต่ละห้องก็ห่างกันเป็นโยดเดินทีนึงแทบจะเป็นลม เฮ้อ~~~!เซ็งบ้าน
รับด้วยเน้อ...เน้อ...เน้อ...เน้อ...วะฮะฮ่า~~~
“ค่า..สวัสดีค่ะฮาโนริ โนะ นากาเระ ค่า”
>>สวัสดีค่ะ ดิฉันชิซึเนะนะคะจากโคโนฮะค่ะ คือว่า ที่ท่านฮาโนริโนะทั้งสองคนได้สมัครเรียนมาทางเรา...รับคุณทั้งสองคนเป็นนักเรียนแล้วนะคะอีกหนึ่งเดือนทางโรงเรียนเราจะเปิดเรียนค่ะ แต่กรุณามารายงานตัวก่อนเปิดเรียนหนึ่งสัปดาห์นะคะ มีปัญหาอะไรรึเปล่าคะคุณฮาโนริ โนะ<<
“มะ...ไม่มีค่ะ ขอบคุณนะคะ”
>>คะ ยินดีต้อนรับนะคะ แค่นี้นะคะขอบพระคุณค่ะ(^-^)(_ _)(^-^)<<
ตู๊ดดดดด...
“..................o.0!!!เรา..เราสองคนมีที่เรียนต่อแล้วหรอ...มีที่เรียนแล้วแถมเป็นที่โคโนฮะซะด้วย”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด~~~~~!!>o<เย่~~~~~~~!มีที่เรียนแล้วโว้ยยยยยยย!”
“พี่นากาเระ~~~~~~~~~~~-o-โหวกเหวกโวยวายอะไรตั้งแต่เช้าเนี่ยตื่นเลยยังนอนไม่พอเลย ห๊าววว-o-ง่วงแต่..ตอนนี้นอนไม่หลับแล้วเพราะพี่คนเดียวเลยอ่ะ--++”
“นี่ๆพี่มีข่าวดีจะบอกด้วยหล่ะ>o<”
“ข่างดง ข่าวดีอะไรอีกหล่ะ-o-”
“ก็ที่เราไปสมัครเรียนที่โคโนฮะน่ะเค้ารับเราสองคนเข้าเรียนแล้วอีกหนึ่งเดือนบลาๆๆ”(แล้วนากาเระก็อธิบายถึงรายละเอียดต่างๆซึ่งคนแต่งขี้เกียจพิมพ์-*-)
“เฮ้ยo.0!!จริงหรอพี่เรามีที่เรียนแล้ว”
“ก็จริงนะเซ่จะโกหกทำไมเหล่า--^”
“เย่~~~~~!!ในที่สุดก็มีที่เรียนทีนี่แหละฉันฮาโนริโนะ ยูเมะ จะโชว์ฝีไม้ลายมือและยอดวิชานินจาให้ดู วะฮะฮ่า^o^...พี่ไปอาบน้ำก่อนน้า~เดี๋ยวค่อยลงมากินข้าว” (พี่น้องคู่นี่หลงตัวเองกันน่าดูเลยอ่ะ:คนอ่าน)
“จ้า...แต่เดี๋ยวนะข้าวหรอ?กับข้าวหรอ เฮ้ยยย!!!เวรแล้วลืมปิดเตานี่หว่า”
(Writer’s mode)
6 นาฬิกา 1นาที
“พี่~~~ ข้าวเสร็จยังเนี่ย...ฉันหิวข้าวน้า><จ๊อกๆ...โรคกระเพาะกินแน่เลยอ่า แงT-T”
“โธ่!รอหน่อยสิก็ที่ทำเมื่อกี้มันไหม้หมดนี่หว่าจะให้ทำไงเหล่าจะกินป่าวหล่ะห๊า!--^^”นี่คือคำตอบของพี่สาวผู้แสนดีของหนูน้อยยูเมะ
“เออ...เอาเหอะพี่รีบไปทำต่อเลยเชิญเลยค่ะเชิญทำต่อ”
//พี่นากาเระเนี่ยนับวันยิ่งขี้ลืม นับวันยิ่งขี้บ่น -*-//ยูเมะคิดในใจพลางทำปากงุบงิบ
“นี่เธอนินทาฉันในใจป่าวเนี่ย--++”นากาเระได้หันมาทำสายตาอาฆาตใส่ยูเมะทำให้ยูเมะถึงกับหน้าซีดเหงื่อตกเลยทีเดียว
“มะ..ไม่คะไม่ได้นินทาเลยค่ะ^-^;”
//รู้ได้ไงเนี่ย บรึ๋ย~~~น่ากลัวจัง//
*********
สวัสดีค่า~~~^_^
นี่ก็เป็นฟิคเรื่องแรกของพลอยนะคะ รู้สึกว่าจะเรียบๆไปสักหน่อย -*-
ผิดพลาดยังไงก็ขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ ติ+ชมกันได้นะคะ^w^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น