ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic naruto]My~SchOoL เรียน รัก เล่น เช่นนี้...ถึงรักเธอ

    ลำดับตอนที่ #4 : _ 7ปีที่แล้ว _

    • อัปเดตล่าสุด 10 เม.ย. 52


    6โมงเย็น บ้านตระกูลฮาโนริโนะ        
    (writer’s mode)
    “ถึงแล้ว~~~~~~”สองสาวตะโกน
    o.0 อ่า...อืมม์”
    //บ้านหรือวังเนี่ยใหญ่ชะมัด//เดอิคิด
    “นี่พวกเธออยู่กันกี่คน อืมม์”
    นากาเระทำท่านับนิ้ว 1…2…3…4…5…6..7.8.9.10~~
     
    หลายนาทีผ่านไป...
    “อยู่กันสองคนน่ะ^o^”นากาเระตอบ
    == แล้วเธอจะนับทำไม(วะ) อืมม์”
    “อยากนับมีไรป่ะ--^^”สงครามเริ่มปะทุ
    “มี อืมม์--^^^
    เป๊ง!!ยกที่หนึ่งเริ่ม (มาจากไหนหว่า==:พลอย ,ก็เมิงเขียนเองนี่:นากาเระ)
    “ฉอดๆๆๆๆๆๆๆๆ อืมม์”
    “ฉอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
    “เดอิ พี่นากาเระ หยุดได้แล้ว--
    เป๊งๆๆ!!!จบยกแรก>o<
    แฮ่กๆ ชิ ชะ แฮ่กๆ เสียงหอบพร้อมเสียงสบถของทั้งสองได้ดังเป็นระยะๆ
    “หยุดเถอะ-_-"""”ยูเมะบอกทั้งสอง
    “ไม่! อืมม์/ไม่หยุด!”สองเสียงตอบ
    เป๊ง!ยกที่สองเริ่ม~~~~~
    “ฉอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อืมม์”
    “ฉอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
    “พอได้แล้ว--*****”ปรอทความอดทนของยูเมะเริ่มสูงขึ้น
    เป๊งๆๆ!!!หมดยกสอง~~~~
    “พอ---ได้---รึ---ยัง---คะ--*****”ยูเมะพูดช้าๆชัดๆ
    “ไม่พอ!!!!”สองเสียงพูดพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
    --^^^^^^^^^^ปรอทความอดทนของยูเมะกำลังจะแตกในอีกสามวิ
    นับถอยหลัง
    3
    เป๊ง!ยกสามเริ่ม~~~
    2
    “ยัย^&*@#$(+=)฿%@))
    1
    “ไอ้((&%$#฿@+(*^%@!
    0
    บึ้ม!!!!!!อึ่ม อึ่ม อึ่ม
    “หยุดได้แล้วเฟ้ยยยยยยยย>[]<”ยูเมะตะโกนออกมาด้วยเสียง1หมื่นหลอด
    เหวอ~~~~~~
    ตอนนี้สองคนที่เมื่อกี้ทำสงครามกันอยู่ได้เด้งไปอยู่สวนหน้าบ้านแล้ว
    “น่ากลัวจัง อืมม์”
    “เหอะๆ”นากาเระ
    “จะเข้าบ้านกันยังนากาเระเอากุญแจมา”ยูเมะในโหมดโหดเดินเข้ามาหาพี่สาวของตัวเอง
    เพื่อมาเอากุญแจบ้าน
    “อ่ะ..อ่านี่จ่ะกุญแจ^_^;”นากาเระยื่นกุญแจให้ยูเมะ
    “ขอบคุณค่ะ!”ยูเมะรับกุญแจแล้วก็เดินไป
     
    ตอนนี้ทั้งสามคนอยู่ที่ห้องรับแขก
     “อ่าฮะ...เริ่มเล่าเลยนะ”ยูเมะบอกกับอีกสองคน
    “อืมม์/อือ”
     
    7 ปีที่แล้ว
    “เฮ้ย!อะไรจะแม่นปานนั้น อืมม์”เดอิดาระในวัย12 ปี
    ^___^เก่งชิมิล่า อิอิ”นากาเระพูดตอนนั้นเธออายุ10 ขวด เอ้ย! ขวบ
    “โธ่!ฉันเก่งกว่าพี่อีก เนอะเดอิดาระ^-^”ยูเมะที่อายุเท่ากับนากาเระพูด
    “เก่งทั้งคู่นั่นแหละ อืมม์^^
    “ชิ แต่เดี๋ยวนะไมนายมาขอซ้อมกับพวกเราอ่ะ”ยูเมะถาม
    “อือใช่เรามันนินจาถอนตัวน้า”นากาเระเสริม
    “เพราะฉันก็เป็นนินจาถอนตัวนะสิ ^^อืมม์”
    “อ๋อ นั่นสิเนอะ”ยูเมะ
    “ยูเมะฉันไปล้างหน้าที่ลำธารนะเดี๋ยวมา”
    “จ้า”
    บรรยากาศเงียบเป็นเป่าสาก(เงียบยังไงหว่าเป็นเป่าสาก==)
    “แล้ว...เธอสองคนไม่มีพ่อกับแม่หรอ อืมม์”เดอิเปิดโต๊ะสนทนา
    “พ่อ...กับแม่น่ะหรอ ทะ..ท่าน..มะ..ไม่อยู่แล้วT-T”ยูเมะตอบ
    o.0ขอโทษทีไม่เป็นไรนะ อืมม์”แล้วเดอิก็ดึงยูเมะเข้ามากอด(ปลอบใจ)
    “อ่านะ ไม่เป็นไรหรอก”ยูเมะเอามือปาดน้ำตา
    “ยูเมะ~~~~~~~~พี่มาแล้ว~”นากาเระตะโกนมาแต่ไกลทำให้สองคนที่กอดกันกลมอยู่ผละออกจากกัน
    “อือ กลับบ้านเหอะหิวแล้วอ่ะ”ยูเมะบอกกับพี่ของตน
    “อืมม์ นายไปด้วยป่ะ”นากาเระหันไปถามเดอิที่ยืนอยู่ไม่ห่าง
    “ไม่หรอกมีธุระหน่ะ อืมม์”
    “อ้าวหรอ ต้องกลับบ้านแล้วหล่ะบ๊ายบาย”ยูเมะพูด
    “อืมม์”
    แล้วสองศรีพี่น้องก็วิ่งห่างออกไปเรื่อยๆ
    //หวังว่าเราคงได้เจอกันอีกนะ...เดอิดาระ//ยูเมะคิด
     
    “แล้วเราสองคนก็ได้ยินชื่อนายผ่านหูมาบ้าง...”นากาเระพูดต่อ
    “ว่าหลังจากวันนั้นนายก็เข้าไปอยู่กับแสงอุษาจริงๆเรื่องมันก็ยาวกว่านี้อ่านะแต่เล่าแค่นี่แหละ”
    “อืมม์...พอจะนึกออกแล้ว...แต่”
    “แต่อะไรหรอ”ยูเมะถาม
    “แต่ขอยืมโทรศัพท์หน่อยสิ อืมม์”
    “อือ เชิญ”นากาเระตอบ
    แล้วเดอิก็เดินไปที่โทรศัพท์
    (Deidara’s talk)
    ~~รอแปป...รอหน่อย...รอได้มั้ย...รอไม่ได้ก็วางสายซะ~~
    เสียงรอสายอันแสนอุบาทขององกรณ์แสงอุษาอักเสียงโดยผมเอง
    ผู้กับกับการอัดเสียงเพน นักแสดงหรือผู้เอ่ยเสียงรอสายอุบาทนี้...เซ็ทสึ
    (ตรูอีกแล้ว-o-:เซ็ทสึ,อยากยำแกอ่ะอย่าบ่นดิเดี๋ยวตัดเงินเดือนเล้ย--^:พลอย)
    ถือว่าเป็นโชคดีของผมที่เป่า ยิง ฉุบกับเซ็ทสึแล้วชนะไม่งั้นเสียงของผมต้อง...หึ๋ยน่ากลัว
    >>สวัสดีค่ะ โคนันค่ะไม่ทราบนั่นใครหรอคะ<<
    “เดอิดาระ อืมม์”
    >>อ๋อ มีอะไรหล่ะ<<
    “ฉันได้สมาชิกมาแล้วสองคน อืมม์”
    >>โอเคเดี๋ยวบอกที่เหลือให้<<
    “แล้วทำไมเธออยู่ที่บ้าน(รังลับ) อืมม์”ผมถาม
    >>เซ็ทสึกับเพนมันไม่สบายก็เลยต้องกลับมา<<
    “อือแค่นี้นะ อืมม์”
    คุยเสร็จผมก็หันไปที่โซฟาที่ยูเมะกับนากาเระนั่งกันอยู่
    เฮ้ย!
    สองคนนั่นหายไปไหน...สงสัยอยู่ในครัวมั้งแต่...
    ครัวมันไปทางไหนหว่า???
    “พี่อ่ะทำดีๆดิ”
    “เออน่ารู้แล้ว”
    นี่มันเสียงสองพี่น้องนี่นาเดินตามเสียงนี่แหละจะได้ไม่หลง
    ตรง...ตรง...เลี้ยวซ้าย...ตรง
    ถึงแล้ว
    “อ้าวนายมาห้องครัวได้ไงอ่ะo.o”นากาเระถามผม
    “ก็เสียงเธอสองคนออกจะดังมาไม่ถูกก้หูตึงแล้ว อืมม์”
    “เหอะๆ”
    “มีไรป่าวเดินมาถึงห้องครัวเลยอ่ะ”ยูเมะถามผมพร้อมกับหั่นผัก ระวังนะระวังเดี๋ยวโดนมีดบาด..!
    “โอ๊ย!ซวยชิบ...ร้อยวันพันปีไม่เคยโดนบาด-.-
    ผมคิดไม่ทันขาดคำมีดก็บาดนิ้วของเธอเลย เฮ้อ~~~~-o-
    “มาพี่ทำแผลให้”แล้วนากาเระก็ใช้วิชานินจาแพทย์กับนิ้วของยูเมะปล่อยให้ผมยืนหัวเด่อยู่ตรงนี้
    “แล้วนายมาทำอะไรที่ห้องครัวยังไม่ได้บอกฉันเลย”ยูเมะถามผมอีกครั้ง
    ตอนนี้เราสองคนอยู่ที่โต๊ะทานข้าวส่วนนากาเระทำอาหารอยู่ในห้องครัว
    “ก็คือว่า...พรุ่งนี้เราสามคนต้องเดินทางไปบ้าน(รังลับ)ของแสงอุษา อืมม์”
    “หรอ...อือแบบนี้ฉันกับพี่ก็ต้องย้ายไปอยู่ที่โน่นน่ะสิo-0
    “ถูก อืมม์”
    ^o^โอเคพรุ่งนี้ออกเดินทางได้เลย”ผมนึกว่าเธอจะไม่ยอมไปซะอีกแต่
    เธอกลับดีใจด้วยซ้ำ แปลกคนเนอะ(แปลกตรงไหนขนาดนายยังไม่อยากอยู่อิวะเลย:ยู(เมะ))
     
    มาทางซึนะกันบ้าง
    บ้านซาบาคุโนะ หมู่บ้านซึนะ
    (Shikamaru’s talk)
    โป๊ก!!
    “โอ๊ย!เธอทำอะไรของเธอ มันเจ็บนะเนี่ย”ผมพูด
    “ก็นายลืมนัดของเราสองคนนี่”เทมาริแฟนของผมเองและก็เป็นเจ้าของพัดอันมหึมาที่เมื่อกี้นั้นไปกระทบกับหัวของผมพูด
    เออวะ ผมลืมสนิทเลยมาทำภารกิจที่ซึนะเนี่ยเหนื่อยชะมัดแถมน่าเบื่ออีกด้วย
    “...”
    “ช่างเหอะฉันรู้ว่านายเหนื่อยซึนะมันร้อนกว่าโคโนฮะเยอะแถมนายต้องวิ่งไปวิ่งมาทั่วซึนะอีกนี่เนอะ^__^”ช่างเป็นแฟนที่ดีเสียจริงเข้าใจความรู้สึกผมอย่างลึกซึ้ง**
    ก๊อกๆ
    ใครมาเคาะประตูนะ
    “เดี๋ยวไปเปิดให้”ผมบอกเทมาริ
    “ไม่เป็นไรเดี๋ยวไปเปิดเองนั่งพักอยู่ตรงนี้นี่แหละ”
    “อือ”
    “ค่าเชิญค่า...อ้าวโอคุโระมีอะไรหรอ”
    o.0คาจิโระ...ใครวะ--^^
    “เทมาริใครอ่ะ”ผมถามเธอ
    “อ๋อ เพื่อนคันคุโร่อ่ะ”
    “หรออือ”
    “แล้วมีอะไรถึงมาถึงที่นี่”เทมาริถามหมอนั่น
    “อ๋อ คือว่าผมจะไปอยู่แสงอาอ่าฮะเลยมาบอกไว้ก่อน^_^”ไอ้หลังคามันพูด(อ๋อๆโอคุแปลว่าหลังคาอ่านะถ้าจำไม่ผิด^^)
    “ห๊า~~~!!o.O!!!!!แสงอุษาหรอ”เทมาริตะโกน
    “อ่าฮะตอนที่ผมไปอยู่แสงอุษาก็ฝากดูแลครอบครัวของผมด้วยนะครับ^o^”(อ้าวมาไม่ทันซาโซริสู้หรอเนี่ยo_o:พลอย,ก็ใช่นาเซ่มัวแต่บรรยายอยู่ที่อิวะนั่นน่ะ หึ--**:ซาโซริ,ก็เดอิอยู่อิวะก็ต้องบรรยายยาวหน่อยสิT^T:พลอย,หึ:ซาโซริ)
     “อ่า อือดูแลตัวเองดีๆหล่ะ”เทมาริพูดทั้งที่ยังอึ้งอยู่
    ผมก็อึ้งโอคุโระจะไปอยู่แสงอุษา!!!เอาเหอะเรื่องของมันอย่าเสือ กอเสียดีกว่า (แล้วที่ฟังอยู่มันไม่เสือ กอรึ:พลอย,โดนfcชิกามารุตบ เพี๊ยะๆๆT^T)
    “แล้วเจอกันเปิดเทอมนะครับ ^^//”แล้วโอคุโระก็วิ่งไปรู้สึกว่าจะได้ยินว่า
    รุ่นพี่ซาโซริพร้อมแล้วครับ
    รุ่นพี่ซาโซริ
    ซาโซริ...หรอ
    แสงอุษา!!!
    พรุ่งนี้เราจะกลับโคโนฮะแล้วนี่ต้องไปบอกโฮคาเงะสักหน่อยแล้ว(ซึนาเดะ)
    ***
    จบไปอีกตอนแล้ว...รู้สึกว่าไม่ค่อยหนุกไงไม่รู้ตอนนี้-o-
    ติ-ชมกันได้นะคะ แล้วก็อย่าลืมเม้น+โหวตด้วยหล่ะ^w^
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×