ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic naruto]My~SchOoL เรียน รัก เล่น เช่นนี้...ถึงรักเธอ

    ลำดับตอนที่ #3 : _การทดสอบ สองสาวฮาโนริโนะvsเดอิดาระ_

    • อัปเดตล่าสุด 9 เม.ย. 52


    “ยูเมะ~~~~~~~ตื่นได้แล้วววววววววววว”
    “.......”ไร้สัญญาณตอบรับ
    “ยูเมะ~~~~แสงอุษา~~~~~~
    “อ่าฮะ...แสงอุษา แสงอุษา ลั๊ลล้า ไปอาบน้ำก่อนน้า^w^”แล้วฉันก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป
    รู้สึกจะได้ยินพี่พูดแว่วๆว่า ที่งี้อ่ะตื่นนะ อิอิ ก็จะไม่ให้ตื่นได้ไงวันนี้ฉันจะสมัครเข้าแสงอุษานี่น้า
    พี่อนุญาตแล้วแถมด้วยว่าพี่ก็จะสมัคร -*- รีบอาบน้ำดีกว่าจะได้รีบสมัคร
    ซ่า~~~ <<เสียงน้ำ
    ลาล่าล้า แสงอุษา ลั๊ลล้าลาล่าล้า แสงอุษา ฉันฮัมเพลงระหว่างอาบน้ำรู้สึกว่าวันนี้มีความสุขมาก ฮิฮิ><
    “เสร็จยังเนี่ยอาบเป็นชั่วโมงแล้วน้า~~~”มาอีกแล้วเสียงมารเฮ้ออาบน้ำแค่ 59 นาทีเอง(เอง?)บ่นจังเลย
    “ค่าๆเสร็จแล้วค่า คุณพี่ขี้บ่น”สองคำหลังต้องพูดเบาๆหน่อยไม่งั้นมีหวัง
    ฉันได้โดนบ่นหูชาเหมือนเมื่อคืนแน่ๆเลยT^T
     
    1 ชั่วโมงผ่านไป
    “พี่วันนี้ไปซ้อมกันป่ะ”
    “วันนี้จะซ้อมอะไรไหนบอกว่าจะสมัครเข้าแสงอุษาไม่ใช่หรอ ลืมหรือไง ดูรายละเอียดสิเค้าบอกว่าถ้าสมัครเสร็จแล้วจะมีบททดสอบไม่ใช่หรอ ถ้าให้เดานะบททดสอบก็คือจะมีคู่ต่อสู้ให้เราสู้ด้วยแล้วก็คงจะคัดมั้งว่าใครได้”พี่ฉันพูด
    แต่เดี๋ยวนะ โฮ้กกก>o<!ฉันโดนเทพีขี้ลืม(นากาเระ)ด่าว่า ลืมหรือไง หรอ ม่ายฉันยังไม่อยากเป็นเหมือนพี่นะยังไม่อยากแก่อ่ะ แงๆ T^T(ฉันเกิดก่อนเธอแค่นาทีเดียวเองนะว้อย--**:นากาเระ)
     “อ่าฮะ แล้วเราจะสมัครกันได้ยังo*o”กลับมาโหมดปกติ
    “อือ หยิบใบสมัครมาด้วยแล้วก็ไปที่ลานซ้อมประจำของเรากันพี่ไปหล่ะ”
    “รับทราบค่ะท่านแม่^o^
    ฟ้าวววว~~เสียงหมอนแหวกอากาศของท่านแม่ เอ้ย พี่สาวสุดที่loveของฉันเองและแน่นอนมัน...
     
    โอ๊ย!
    โดนเต็มกบา..หัว(เกือบหลุดนิสัยเก่า-*-)
    “เด๊ะเหอะเอาใหญ่แล้วนะไอ้น้องเวร--^^
    เสียงของพี่สาวฉันมันน่ากลัวมากเลยนะไม่รู้บ้านจะแตกรึเปล่าดีไม่ดีเสียงดังไปถึงโคโนฮะ(เวอร์และ-o-)
    แล้วฉันก็ขึ้นมาหยิบใบสมัคร อ่านสักหน่อยดีกว่าเมื่อวานอ่านแต่หัว
    งึม งำ อำ อึ้ง หุ้ย!!อ่านไม่รู้เรื่องลายมือใครเนี่ยห่วยแตกสิ้นดี(ฮัดเช่ย!-เพน)ไปให้พี่อ่านดีกว่า
    แล้วฉันก็วิ่งไปที่ลานซ้อมของเราสองคน
     
    (writer’s mode)
    “มาแล้วค่า~~
    “ช้าเป็นเต่าคลานเลยนะยะคุณเธอ-o-“นากาเระบ่น+ด่ายูเมะ
    “เฮอะ เอาเหอะอ่านให้ฟังหน่อยสิอ่านไม่รู้เรื่องอ่ะ*o*”ยูเมะบอกกับนากาเระพร้อมกับทำตาเป็นประกาย
    “อือ เริ่มนะ”
    “อ่าคะ”
    “บอกชื่อนามสกุลของตัวเองแล้วบอกหมู่บ้านของตัวเองมาแล้วค่อยพูดว่า
    คุคุ หุหุ งุงุ งิงิ คิคิ ฮิฮิ อิอิ มิมิ แบร่ แสงอุษา....จงเจริญ แค่นี้ก็เรียบร้อยจะมี
    บททดสอบมาให้ท่านถึงที่ ... ขอให้โชคดี^^
    “บทอะไรเนี่ยติ๊งต๊องชะมัด หึ--**”ยูเมะบ่น
    “เอาไงจะสมัครป่าว”นากาเระถาม
    “สมัครสิ...พี่พูดก่อนนะ”
    “อือ...ฮาโนริ โนะ นากาเระ หมู่บ้านอิวะงาคุเระ คุคุ หุหุ งุงุ งิงิ คิคิ ฮิฮิ อิอิ มิมิ แบร่ แสงอุษา....จงเจริญ”นากาเระพูดจบยูเมะก็ต่อ
    “ฮาโนริ โนะ ยูเมะ หมู่บ้านอิวะงาคุเระ คุคุ หุหุ งุงุ งิงิ คิคิ ฮิฮิ อิอิ มิมิ แบร่ แสงอุษา....จงเจริญ”
    ยูเมะพูดจบก็....
    ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
    “ไมไม่เห็นมีใครมาเลยอ่ะพี่”ยูเมะถามพี่สาวของตน
    “เดี๋ยวก็มาแล้ว...เพราะมีคนใกล้เข้ามาในบริเวณนี้ฉันได้กลิ่นจักระ”
     
    ด้านเดอิดาระ
    (Deidara’s talk)
    เซ็งชะมัด
    ตั้งแต่เช้ามีแต่พวกกระจอกสมัคร สู้ศิลปะของผมไม่ได้สักคน 555+
    อิวะเนี่ยไม่ได้เรื่องเหมือนเดิม...คนต่อไปก็คงกระจอกเหมือนกันมั้ง หึ
    แต่ว่าได้ยินว่าตระกูลฮาโนริโนะหรอน่าสนใจแหะก็เมื่อตอนผมอยู่อิวะ
    ก็มีแต่ตระกูลฮาโนริโนะกับตระกูลของผมนี่แหละที่เจ๋งที่สุด...แต่รู้สึกว่า
    จะสมัครพร้อมกันสองคนนะเนี่ย
    “ถึงแล้วอยู่ที่นี่เอง...ผู้หญิงสองคนหรอ อืมม์”
    น่าสนใจ...อย่าเพิ่งคิดไปไกลนะที่ผมสนใจนี่คือการต่อสู้ครั้งนี้
    “หึหึ...เจอc1หน่อยแล้วกัน”
    ดึ๋ง
    “เฮ้ย!...สงสัยจะมากันแล้วหล่ะสิดินเหนียวระเบิดหรอ หึเดอิดาระสินะ-*-
    “ยูเมะ!!ระวัง!!
    “รู้แล้วน่าพี่...ฉันมีวิธี...ทำเหมือนที่เราซ้อมนะเคป่ะ”
    “เออ...ก็ได้”
    ผู้หญิงผมสีน้ำตาลอ่อนปนแดงพูดชื่อผมo.0??  รู้สึกว่าเธอจะชื่อ...ยูเมะ อืมม์ส่วนอีกคนคงเป็นพี่สาวสินะ ยังไงก็ไม่ออมมือ--
    คัทสึ!
    บึ้ม!!
    “เกือบไปแล้ว พี่...เดอิอยู่ข้างบนใช่ป่าว?
    “เดอิ...เดอิดาระอ่ะหรอ...อ๋อๆคนนั้นใช่ป่ะไม่อยู่แล้วอยู่ตรงนั้นตางหาก”
    อยู่ตรงนั้นหรอ?
    ชึก!
    เฮ้ย!แล้วผมก็ต้องกระโดดออกมาจากพุ่มไม้ที่ซ่อนตัวอยู่เกือบโดนดาวกระจายของยัยนั้นแล้ว
    ตอนนี้ผมยืนเด่นเป็นสง่ามากพวกตระกูลฮาโนริโนะนี่แสบเหมือนเดิมเลยต้องระวังให้มากขึ้..
    “คาถาดินกรงพันธนาการ”ผู้หญิงที่คนที่ชื่อยูเมะเรียกว่าพี่ประสานอิน
    อึก!!ตอนนี้ผมอยู่ในกรงแล้ว...รู้สึกว่ามันคุ้นๆยังไงไม่รู้
    “คาถาฝันมรณะ”เธอ(ยูเมะ)พูดชื่อคาถาขึ้นโดยไม่ประสานอินรู้สึกว่าคาถานี้จะเป็นขีดจำกัดสายเลือดนะ อย่างนี้ต้อง...
    คัทสึ!
    บึ้ม!!!
    “เฮ้ย...เกือบชนะอยู่แล้วเชียว”ยัยยูเมะพูด
    “ใช่เดอิดาระยังเก่งเหมือนเดิมเลยเนอะยูเมะ^w^
    อะไรกัน?!สองคนนี้รู้จักชื่อผมแถมพี่ของยัยนั้น...นากาเระอ่ะมั้งยังบอกว่าผมเก่งเหมือนเดิมอีก
    โฮ้กกก!>o<เดอิพ่นไฟ งงเว้ยยยยยยยย!!!!
    “การทดสอบจบแล้ว อืมม์”ผมพูด
    “รู้แล้วน่าสู้ต่อฉันก็ชนะนายเดอิดาระ^o^
    ว้าวววววว คนที่ชื่อยูเมะนี่...น่ารักชะมัดเลยอ่ะ(เพิ่งเห็นหน้าชัดๆ)^,.^ผมสีน้ำตาลอ่อนปนแดงมัดเป็นสองแกละพร้อมผมซอยที่ปล่อยไว้ข้างหน้าเล็กน้อย ตาสีน้ำตาล ผิวขาว ไม่สูงมาก สองคำว่า..น่ารัก
    “นี่...เดอิดาระนายได้ยินที่ฉันพูดป่าว^^”ยูเมะถามผมพร้อมกับเดินเข้ามาสะกิดไหล่ผม
    “สงสัยจำเราไม่ได้มั้ง นายจำเราได้ป่ะ”นากาเระถามผม
    “จำไม่ได้ อืมม์”ผมตอบตอนนี้ผมกำลังใช้สมองอันทรงเกียรติขุดหาความทรงจำว่าเคยเจอพวกนี้ตอนไหน ผมก็คุ้นๆนะคุ้นมากๆด้วยแต่......นึกไม่ออก
    “ว่าแล้ว...เดี๋ยวเล่าให้ฟังแต่นายบอกก่อนว่าเราได้เข้าแสงอุษารึเปล่า”ยูเมะถามผม
    เออ...เอาไงดีพวกนี้ก็เก่งใช้ได้...แถมอยู่ตระกูลฮาโนริโนะอีกเอาเป็นว่า
     
     
    “เธอสองคนผ่านการทดสอบของฉันแล้ว อืมม์”
    o.0จริงป่ะเราสองคนได้เข้าแสงอุษาแล้วใช่มั๊ย”สองคนประสานเสียงถามผม
    “อืมม์”
    “เย่~~~~~~~~!>o<ได้อยู่แสงอุษาแล้ว~~~ขอบคุณค่า”ยูเมะตะโกนแล้วก็...
    เข้ามากอดผม  
    0///////0<<<ผม
    -///- แหะๆโทษทีมันเผลออ่ะ^-^"”ยูเมะขอโทษผมรู้สึกว่าเธอหน้าแดงด้วยหล่ะ
    ตอนนี้เลือดกำเดาของผมจะพุ่งแล้วเธอน่ารักโคร-------ตๆ-w-
    แต่เมื่อกี้รู้สึกคุ้นๆนะ...เหมือนเมื่อก่อนเคยมีคนทำแบบนี้กับเรา
    “ยูเมะ....--++++++++”นากาเระส่งสายตาพิฆาตมาหาน้องสาวของเธอที่ตอนนี้นั่งอยู่ใกล้ๆกับผม สายตานั่นน่ากลัวยิ่งกว่าเนตรวงแหวนของอิทาจิซะอีก เหวอ
    “ค่าๆ”ยูเมะตอบ
    “เดอิดาระ”นากาเระเรียกผม
    “อืมม์?
    “นายมาบ้านเราก่อนดิจะได้เล่าให้ฟัง”นากาเระชวนผม
    “อืมม์”ผมตอบตกลง
    แล้วก็เดินไปบ้านของตระกูลฮาโนริโนะ
    4นาที 55 วินาที
    “นี่นาย...นายปั้นนกดินเหนียวแล้วขี่ไปบ้านฉันไม่ได้หรอมันไกลจากที่นี่อ่ะ”ยูเมะถาม
    “ก็ได้แต่ต้องสองตัวเพราะนกหนึ่งตัวนั่งได้สองคน อืมม์”
    “แล้วไมไม่บอกตั่งแต่แรกจะได้ไม่ต้องเดินจนเหนื่อย”นากาเระบ่น
    “อ้าวก็ไม่ได้ถามแล้วจะบอกทำไม อืมม์”
    “นายนี่ปากยังเหมือนเดิมเลยนะ”ผมรู้สึกว่านากาเระกำลังจะด่าผม
    “พี่พอได้แล้วน่า พี่นั่งนกคนเดียวนะเดี๋ยวฉันนั่งกับเดอิเอง^w^
    “เออ เอาเหอะให้ฉันนั่งกับนายนั่นทะเลาะกันตาย”
    555+ ดีนะที่ชาติที่แล้วผมทำบุญมาเยอะได้ขี่นกตัวเดียวกับยูเมะด้วย ^^ ตอนนี้ผมเหมือนความจำเสื่อมเลยเนอะจำไรไม่ค่อยได้ หุหุ
    “ไปเหอะเย็นแล้ว”ยูเมะบอกผม
    “อืมม์”
    แล้วเราสามคนก็ขี่นกดินเหนียวของผมไปบ้านตระกูลฮาโนริโนะ
    โดยมียูเมะเป็นคนบอกทางและนากาเระขี่ตามหลัง
    ***
    จบไปอีกตอนแล้ว^o^
    ไปซ้อมเทควันโดมากลับบ้านมาสมองหลื่นไหลมานั่งหน้าคอมแต่งฟิค อิอิ^w^
    อ่านแล้วอย่าลืมเม้น+โหวตด้วยนะคะ(^-^)(_ _)(^-^)
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×