ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : o_ เทศกาลประจำปี _o
(Pein’s talk)
“เพนไปก่อนนะ”ซาโซริหันมาพูดกับผมที่นั่งดูทีวีกับพักพวกคนอื่น...
“รุ่นพี่เพนไปก่อนนะคะ^ ^”ซากุระพูด
“ตามสบาย...ขอให้มีความสุขแล้วกัน^ ^/”ผมยกมือบ๊ายบาย แล้วทั้งสองก็เดินออกไป
ด้านหน้าถอยหลัง...หันซ้ายหันขวา...อะห้า!ทั้งสองเดินไปไกลแล้วเพราะฉะนั้น...
“ทุกคนจัดกระเป๋าได้~~!!!”ผมตะโกนคนที่เหลือ-w-
อย่างงนะว่าทำไมผมสั่งให้ทุกคนจัดกระเป๋าแล้วจะไปไหน ทำอะไรกัน ฮาๆ
จริงๆแล้วเรื่องโทบิไม่สบาย...มันไม่เป็นจริงหรอก มันคือแผนของผมเอง วะฮะฮ่า-*-!
อ่ะๆย้อนไปเหตุการณ์ตอนที่ซากุระกับซาโซริเดินขึ้นห้องนอน...
“โทบิ โทบิ- -“ผมสะกิด
“อะไรคับหัวหน้า”
“นายเดินตามสองคนนั้นไปหน่อยสิ แล้วบอกด้วยว่าสองคนนั้นคุยอะไรกัน”
“ครับผม>w<”
แล้วโทบิก็ย่องตามสองคนนั้นไป-w-
“เพนทำไรอ่ะ”
“แผนการช่วยซาโซริมัน...”
“ช่วย?”ทุกคนที่นั่งอยู่ถาม
“อือ เดี๋ยวรอโทบิมาแล้วจะบอกแผนต่อ”
สักพักผ่านไปผมก็ไปนั่งดูละครกับโคนันที่เหลือก็อยู่แถวนั้นสรุปอยู่ที่ห้องนั่งเล่นนั่นแหละ- -
อ๊ะ!โทบิวิ่งมาแล้ว
“หัวหน้าค้าบ~รุ่นพี่ซาโซริคุยกับซากุระจังคุยกันว่าพรุ่งนี้จะพาไปเที่ยวน้ำตกครับ>[ ]<’’”โทบิพูดแล้วก็หอบแฮ่กๆแล้วก็...ปึก!
“เฮ้ย!โทบิเป็นลม=[ ]=”เซ็ทสึตะโกน
“ทำไงดีอ่ะ”ผมพูด...นี่ผมใช้มันมากไปหรอเนี่ย= =;
“ลากไปไว้ในห้องครัวก่อนแล้วกัน”อิทาจิไอเดียนายสุดยอด-3-
“โอเค คิซาเมะลากมันไป”ผมสั่งต่อ
“ครับ”แล้วคิซาเมะก็ลากมันไปไว้ที่ห้องครัว
พอติซาเมะกลับมาก็พอดีกับ....
““ทุกคน~”ซาโซริก็มาพอดี...
“....”พวกผมยังไม่ตอบ...
“คือว่าพรุ่งนี้จะ....”มันเริ่มพูด...
“ไม่ไป”พวกเราตอบ...เร็วไป= =
“อะไรกันยังไม่ได้ถามเลยตอบว่าไม่ไปนี่รู้หรอไงห๊ะ ว่าฉันจะถามว่าอะไร- -“
“ไม่รู้/รู้”ฮิดันไอ้บ้า!ตอบดีๆไม่เป็น!
ป้าบ!
“ฮิดันนายรู้อะไรไอ้นี่ตอบมั่วชะมัด ซาโซริเราไม่รู้อะไรหรอกพอดีพรุ่งนี้ไม่ว่างน่ะคงไม่ได้ไปไหน^ ^”โคนันแฟนผมเก่งฮ่าๆแก้สถานะการณ์ได้เยี่ยม
“พรุ่งนี้มีภารกิจหรอ?”ถามมากอยู่ได้ซาโซริ- -
“ไม่หรอกโทบิไม่สบายก็เลยต้องอยู่คอยดูแล อืมม์”เดอิดาระนายนี่ก็เยี่ยมแหะ
“ไม่สบาย? เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย”เดาเลยว่ามันไม่เชื่อย่างแน่นอน-O-
“นายไม่เชื่อ”เซ็ทสึพูด
“อือ”เอาหล่ะตาผมแหลบ้างนะ- -
“ซาโซรินายต้องเข้าใจนะสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ดูสิขนาดซากุระยังตอนนี้เป็นวิญญาณก็ยังไม่วายโดนรังแกแล้วอย่างไอ้โลลี่ป๊อบรสส้มเนี่ยติ๊งต๊องบ้าบอได้มันก็ต้องมีวันเจ็บป่วยเหมือนกัน”เป็นไงฝีปากผม -w-
“สรุปไม่ไปกัน โอเค”แล้วซาโซริมันก็เชื่อ
แผนการผม...ในวันนี้ก็คือการติดตามสองคนนั้นที่ไปเที่ยวกัน...และก็ดูว่าราบรื่นมั้ย ก็แบบว่าผมเป็นห่วงซาโซริอ่านะ ว่ามันจะไปรอดกับซากุระรึป่าว...เดี๋ยวถ้าเกิดมันไปไม่รอดหรือทำอะไรผิดพลาดเดี๋ยวพวกผมก็จะได้คอยช่วย=w=
(ใครจะไม่รอดกันแน่ระหว่าง...เพนกับซาโซริ- -:พลอย)
(เพน...- -:ผู้อ่าน)
เฮ้ยๆ!ฉันมีประสบประการณ์นะเฟ้ยยัยพลอย...โคนันก็แผนฉันฉันมีประสบประการณ์จริ๊งจริง!เชื่อเด่!(เออ!เข้าเรื่องสักที)
ฮาๆต่อครับ
“เพนจะไปไม่ไป...พล่ามอะไรอยู่ได้-O-“โคนันตะโกนมาจากหน้าบ้าน...เฮ้ย!ไปกันตั้งแต่เมื่อไหร่!?
“ค..โคนัน!แต่ฉันยังไม่ได้จัดกระเป๋าเลยนะ>[ ]<”ผมตะโกน...สรุปนี่ผมช้าอยู่คนเดียวหรอเนี่ยT[ ]T
“โอ้ยๆไม่ต้องจงไม่ต้องจัดแล้วฉันจัดให้แล้ว ออกมาเร็วๆเดี๋ยวตามไม่ทันหรอก นี่เรายังไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนนะ!”อ๊ากกก!โคนันโมโหแล้วอ่ะ....ไปก่อนนะครับผมตามโคนันไปก่อนนะT^T
(Sasori’s talk)
ตอนนี้ผมก็เดินทางมาไกลพอสมควรแล้ว....รู้สึกว่า...แสงอุษาที่เหลือจะมีแผนอะไรสักอย่าง- -
“ซาโซริ”ซากุระที่เดินตามหลังผมเรียก
“?”
“ทำไมนายถึงดูแลฉันจังเลย นี่นาย...ชอบฉันหรอ?”
O____O
(O////O )
ทำไมอยู่ดีๆก็ถามเรื่องนี้
.......................................
...............................
..........................
.....................
................
...........
......
“ฮาๆล้อเล่นค่า~~ตกใจขนาดนั้นเลยหรอ>^<”
“อือ ตกใจ...ก็เธอเล่นอยู่ดีๆก็ถามมา” จริงๆตกใจมากตกใจว่า...เธอรู้ได้ไง=[ ]=
“ก็เดินมาเงียบๆก็เลยพูดอ่าค่ะ อิอิ(>p<)”
“อืม”
ล้อเล่นจนหัวใจหล่นไปที่ตาตุ่ม
“แล้วเราจะไปที่ไหนกันคะ”
“ไปน้ำตกคุจากุ หมู่บ้านคุจากุ”ผมอุส่าหาน้ำตกสวยๆแล้วก็จองห้องพักภายในวันเดียว ไม่น่าเชื่อว่าจะหาได้- -
“น้ำตกคุจากุ...น้ำตกนกยูงหรอคะ?”
“อืม”
“ที่น้ำตกมีนกยูงด้วยหรอคะ”
“สาเหตุที่ชื่อน้ำตกคุจากุเนี่ยเพราะเมื่อก่อนมีเรื่องเล่าอยู่ว่ามีนกยูงตัวหนึ่งสวยสง่ามากอาศัยอยู่ในหมู่บ้าน ชาวบ้านพอรู้ก็อยากจับไปขายกันตกดึกมีชายกลุ่มหนึ่งจะเข้าไปจับแต่ก็จับไม่ได้ ชายกลุ่มนั้นบอกว่าสาเหตุที่จับไม่ได้เพราะพอเข้าใกล้ก็มีหญิงคนหนึ่งปกป้องอยู่เหมือนเธอจะมีพลังวิเศษอะไรนี่แหละเลยจับไม่ได้ พอพวกชาวบ้านรู้ก็ยิ่งสนใจไปใหญ่เลยเกณฑ์คนทั้งหมู่บ้านไปจับ พอไปใกล้จะถึงนกยูงตัวนั้นก็เหมือนเดิมมีหญิงคนหนึ่งร่ายเวท ชาวบ้านพากันตกใจ...แล้วสักพักที่แห่งนั้นก็กลายเป็นน้ำตกโดยลึกเข้าไปก็มีถ้ำซึ่งว่ากันว่านกยูงตัวนั้นและหญิงผู้ปกป้องอยู่ คนหมู่บ้านนั้นเลยตั้งชื่อน้ำตกนี้ว่าน้ำตกคุจากุ”
“อืม...น่าสนใจแหะ”
“มีตำนานอีกว่า...ใครที่สามารถเข้าไปในถ้ำตอนงานเทศกาลแล้วเจอนกยูงตัวนั้นกับหญิงผู้ปกป้อง...จะเจอแต่สิ่งดีๆ...จะสมปรารถนา....ในความรัก”
“สมปรารถนาในความรัก....”ซากุระพูด ถ้าเธอได้เจอคงอยากจะกลับไปคบกับซาสึเกะสินะ
“อือ”
“แล้วงานเทศกาลที่ว่ามีตอนไหนหรอคะ”
“ก็ตอนนี้นี่แหละ”มันเป็นช่างเป็นช่วงจังหวะเวลาที่เหมาะเจาะ
“จริงหรอคะ(. .)!?”
“อืม”
“ว้าวๆ น่าไปจังเลย...ซาโซริรีบไปเหอะ>,<”
“รู้อยู่แล้วน่า...”
“เอ๋?”
“มีอะไรหรอซากุระ”ผมถาม
“ว่าแต่มีงานเทศกาลแต่ว่าฉันไม่ได้เอาชุดยูกาตะมาอ่ะ= =;;”
ว่าไปผมก็ไม่ได้เอามากะว่าจะไปซื้อเอา- -
“เดี๋ยวไปซื้อเอาก็ได้ ฉันก็ไม่ได้เอามาเหมือนกัน”
“อืม”
แล้วเราสองคนก็เดินมาถึงถนนการค้าของหมู่บ้านคุจากุ
“ลองเดินดูก่อนแล้วกันชอบร้านไหนบอกเดี๋ยวจะซื้อให้”ผมบอก
“ค่ะ”
วันนี้คนเยอะจริงๆสงสัยมาซื้อชุดยูกาตะเตรียมใส่ไปงานเทศกาลเหมือนกัน
“ซาโซริ~”ซากุระเรียก
“หืม?”
“ตัวนี้สวยมั้ย?” ซากุระเรียกแล้วก็ชูชุดยูกาตะสีชมพูบานเย็นปนชมพูลายดอกซากุระเล็กๆ ปกสีขาว ขึ้นมา
“สวย ลองใส่สิ”ผมตอบ ก็มันสวยจริงๆนะ แล้วก็น่าจะเข้ากับซากุระด้วย
“อืม”
5 นาทีผ่านไป
“ซาโซริเป็นไงบ้าง^O^” ซากุระก็ออกมาจากห้องแต่งตัว
ตอนนี้เธอดูสวยแล้วก็น่ารักมาก ว่าแล้วว่าชุดนี้น่าจะเข้ากับซากุระได้ดี
“สวยแล้วก็น่ารักดี เอามั้ยหล่ะชุดนี้”
“เอาสิคะ พี่บอกว่าสวยนี่-w-“
“พี่ครับชุดนี้เท่าไหร่ครับ”
“พันเยนจ้ะ”ป้าคนขายตอบ
“พันเยนหรอคะ โอเคค่ะ”แล้วซากุระก็ทำท่าจะควักตังของตัวเองจ่าย...
“อ่ะนี่ครับ พันเยน”แต่ผมชิงจ่ายให้ก่อนเท่านั้น
“ขอบคุณจ้ะพ่อหนุ่ม รักกันนานๆนะ^ ^”แล้วป้าก็อวยพรผม...น่ารับแหะ-w-
“O///O”ซากุระน่าแดงเลยอ่ะ ฮ่าๆ
“เป็นอะไรอายหรือไง เป็นแฟนกับฉันน่ะ”ผมพูดแซว
“บ้าน่า! พี่อ่ะพูดอะไรเรายังไม่ได้เปนแฟนอะไรกันสักหน่อย>)3(<”
“ฮ่าๆ”
“เออแล้วเมื่อกี้พี่จ่ายตังให้ทำไมอ่ะ- -“ ผมจ่ายให้แล้วผิดด้วยหรอ
“อยากจ่ายให้มีอะไร- -“
“ก็พี่ชอบให้ตังแล้วก็จ่ายให้อยู่เรื่อย ฉันก็เกรงใจอ่ะสิ ถึงฉันเป็นวิญญาณแต่ก็เกรงใจเป็นนะ-O-“
“อือ ไม่เป็นไรเรื่องนิดหน่อย”
“แต่ยังไงก็ขอบคุณที่จ่ายให้ค่ะ^O^”
“อืม”
“ว่าแต่พี่ยังไม่ได้ซื้อชุดเลยนะ- -“เออเนอะผมยังไม่ได้ซื้อเลย
“เธอว่าร้านไหนสวยหล่ะ”ผมถาม
“เอิ่ม เอาร้านนู้นมั้ย?ที่มีลูกโป่งลอยหน้าร้านเยอะๆอ่ะ”
“ตามใจ เธอว่าสวยนิ”
แล้วซากุระก็พาผมเดินเข้าร้านขายชุดยูกาตะ ว่าไปซากุระก็ตาดีเหมือนกัน ร้านนี้ชุดสวยๆเพียบ
“พี่เอาชุดนี้ป่ะ”ซากุระหยิบชุดยูกาตะของผู้ชายมาหนึ่งตัว เป็นชุดสีเลือกหมู ปกสีแดง ถ้าผมดูไม่ผิดนะเพราะสีมันยากที่จะบรรยาย เอาเป็นว่าประมาณสีแดงเข้มแล้วกัน
“อืม”
“พี่ลองใส่สิ”
“ไม่เอาอ่ะ ซื้อไปเลยไม่อยากลอง”
“น้า~ลองเถอะ*O*”
สุดท้ายผมก็ต้องไปลองชุดก็ซากุระเล่นทำสายตาแป๋วอย่างงั้นใครจะไม่ยอมทำตามหล่ะ-O-
“ซาโซริสุโค่ย!”พอผมลองเสร็จก็เดินออกมาให้ซากุระชมพอเป็นพีธีแต่เธอเล่นตะโกนซะลั่นร้านแน่ะ= =;;
“คุณน้องใส่แล้วขึ้นมาเลยนะคะ>,<”ยัยคนขายนี่ก็เอาตาม นี่ผมใส่ชุดนี้แล้วขึ้ขนาดนั้นเลย?
“อือ”
“พี่คะชุดนี้เท่าไหร่คะ”ซากุระถาม
“1000 เยนค่ะ”
“นี่ครับ”ผมรีบหยิบเงินจ่ายก่อนทีซากุระจะตัดหน้า - -
“ขอบคุณค่ะ ใส่ชุดนี้ไปเลยมั้ยคะหรือจะเปลี่ยน”คนขายถาม
“ไม่ต้องหรอกค่ะนี่เย็นแล้วเดี๋ยวใส่ไปงานเทศกาลเลยไม่ต้องเปลืองถุง^ ^”ซากุระรีบบอก แต่ว่าผมไม่อยากใส่เดินตอนนี้นะ= =
“อ๋อ ค่ะ”
“พี่คะเดี๋ยวหนูขอยืมห้องเปลี่ยนชุดหน่อยได้มั้ยคะ”ซากุระเธอจะเปลี่ยนด้วยหรอ
“ได้สิเชิญเลยจ้ะ”
“ซาโซริรอแป๊ปเดียวนะเปลี่ยนชุดก่อน”
“อือ”
แล้วสักพักซากุระก็เดินออกมา สวยจริงแหะ แล้วเราก็เดินออกมาพร้อมกัน มีแต่สายตาผู้คนมอง จะว่าไปอายเป็นบ้า!
“พี่ซาโซริเดี๋ยวพาไปร้านทำผมหน่อยนะ”ซากุระ
“อือ”
แล้วผมก็พาเธอไปร้านทำผม
“พี่คะ หนูมีปิ่นปักผมพี่ช่วยปักให้หน่อยสิคะ”
“อ๋อได้จ้ะเข้ามาก่อนสิ”
รู้สึกว่าเธอจะแอบไปซื้อปิ่นปักผมมา
ผมนั่งรออยู่สักพักแล้วซากุระก็เสร็จ
“เท่าไหร่ค่ะ”
“ไม่คิดตังจ้ะ ปิ่นที่น้องซื้อมาสวยดีนะมีดอกไม้ห้อยด้วยเข้ากับน้องดีจัง”
“ขอบคุณค่ะ^-^”
“ไปเถอะจ้ะ งานเทศกาลนี้ขอให้มีความสุขนะ”
“ค่า~”
แล้วเธอก็เดินมาหาผม แล้วเราสองคนก็เดินต่อไปที่งานเทศกาล
ณ งานเทศกาล...
“โอโห~งานใหญ่จังเลยซาโซริ~”
“อืม นั่นสิ....”
งานนี้ใหญ่มากๆ...คนเดินเยอะแยะไปหมด รู้สึกรำคาญนะเพราะผมเป็นคนไม่ชอบเดินเที่ยวเวลาคนเยอะๆ แต่วันนี้ไม่รู้สึกรำคาญสักนิดสงสัยเป็นเพราะผมเดินกับซากุระล่ะมั้ง
“พี่ซาโซริ หิวอีกแล้ว...ไปซื้อขนมกันนะ^O^”
“อืมๆ”
แล้วซากุระก็พาผมไปเลือกซื้อขนม แต่ละร้านที่ซากุระพาไปซื้อนั้นเป็นร้านขนมที่อร่อยๆทั้งนั้น ซื้อมาเจ้าละนิดละหน่อย ท่าทางน้ำหนักของผมกับซากุระคงจะขึ้นก็คราวนี้หล่ะนะ
“ท่านผู้มางานทุกท่าน ฟังทางนี้ ขณะนี้งานเทศกาลประจำปีจะเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้วนะครับ!เชิญทุกๆท่านชมการแสดงเปิดตัวได้เลยครับ~~~!”
“ว้าวๆ~ซาโซริไปดูกัน!”
ซากุระจับมือผมแล้วก็พาไปยืนอยู่หน้าสุด...เป็นที่ที่เห็นการแสดงอย่างชัดเจน
...ตัดมาทางแสงอุษา...
“เพน...สองคนนั้นไปงานเทศกกาลที่น้ำตกคุจากุแน่เลย”โคนันพูด
“ฉันก็ว่าอย่างนั้นเพราะตอนนี้ไม่มีที่เที่ยวนอกจากที่นั้นแล้ว”อิทาจิเสริม
“อืมๆเราไปกันสิเดี๋ยวก็ไม่ทันหรอก...”เพนพูด
“โธ่!ก็นายนั่นแหละที่ทำให้พวกเราช้า!อยู่ดีๆก็ไปตบหัวโทบิจนมันตกนก!เสียเวลาไปตั้งนาน ชิ”โคนันพูดแล้วก็งอนไม่ยอมหันมาคุยกับเพน
“อย่างอนสิโคนัน น้า~อย่างอน~งอนจะจูบตรงนี้เลยนะ เอามะ!”เพนขู่...เป็นคำขู่ที่ทำให้โคนันเลิกทำหน้าบูดทันที
กลับมา ซาโซริ ท๊อก
แปะๆๆๆๆๆๆ งามมาก....
เสียงปรบมือและเสียงความชื่นชมดังสนั่นหวั่นไหว เพราะการแสดงที่เพิ่งจบไปเมื่อครู่นี้เป็นการแสดงที่สวยงามมาก เป็นการเต้นรำที่สมบูรณ์แบบที่สุดเท่าที่ผมเคยรับชม ซากุระเคลิ้มไปกับการแสดงนี้เลยแหละ
“สวยเนอะพี่ซาโซริ คู่สุดท้ายที่เต้นเมื่อกี้ก็น่ารักมากๆด้วย”
“อืม สวยมากๆเลยแต่คง...ไม่เท่าเธอ”ประโยคสุดท้ายพูดเบาๆหวังว่าเธอไม่ได้ยินหรอกนะ
“พี่พูดว่าอะไรนะ(.w.)?”
“ก็บอกว่าเป้นเต้นรำที่สวยมากไง เธอคิดว่าอะไรหรอ?”
“ไม่ค่า~ไม่ได้คิดเลย~”
“ท่านผู้ร่วมงานทุกท่านครับ!บัดนี้เราได้ให้พวกคุณลงชื่อและต่อแถวเพื่อเข้าร่วมกิจกรรมประจำปีแล้วนะครับ สำหรับผู้ที่ไม่เคยเข้าร่วม...กิจกรรมนี้คือ “ถ้ำเสี่ยงทาย” ใครที่มาเป็นคู่ก็เชิญมาลงทะเบียนแล้วต่อแถวได้เลยนะครับ อ๊ะๆ!มาแล้วครับคู่แรก เดี๋ยวผมขอสัมภาษณ์หน่อยนะครับ”
ผมกับซากุระเดินเข้าไปดูว่ามีคนลงเบียนเยอะรึป่าว...ซึ่งเยอะมาก...
“ตื่นเต้นมั้ยครับ”พิธีกรประจำงานถามคู่แรกที่กำลังจะเดินเข้าไป
“ตื่นเต้นมากเลยค่ะ!”
“ผมก็ตื่นเต้นมากๆครับ”
“ขอให้โชคดีนะครับ!เชิญเข้าได้เลยครับผม!”พิธีกรพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นจนทุกคนพร้อมกันหันหน้าไปมองคู่แรก
“โอ๊ย!”
เมื่อทั้งคู่จะเดินเข้าปากถ้ำทั้งสองคนก็เหมือนเดินชนอะไรสักอย่างจนอุทานออกมา...
“เกิดอะไรขึ้นครับ?!”พิธีกรรีบวิ่งเค้าไปหาชายหญิงคู่แรกที่กำลังเดินกลับมาอย่างผิดหวัง
“คือเราสองคนไม่ได้รับเลือกครับ เราเข้าไปไม่ได้^ ^”ผู้ชายพูดด้วยความนอบน้อมแล้วก็ขอตัวเดินออกไป
“เอ้าหล่ะครับ...คู่แรกผ่านไปแล้ว...เค้าทั้งคู่ไม่สามารถเข้าไปได้ ขอแสดงความเสียใจนะครับ คู่ต่อไปเชิญครับ!”
แล้วคู่ต่อๆไปก็เดินเข้าไปเรื่อยๆ แต่ก็เดินกลับออกมาเรื่อยๆเหมือนกัน...
“ซาโซริ..”ซากุระสะกิดเรียกผม
“มีอะไรหรอ?”
“เราลองไปเสี่ยงบ้างมั้ย”
“เสี่ยงเข้าถ้ำหรอ...”
“อืม เอามั้ยฉันอยากลองอ่ะ ไปเถอะนะ> <”
“อ่า..เอาสิ”ผมตอบ
แล้วเราสองคนก็เดินไปลงทะเบียน
“เอ้าหล่ะ!รับอีกสิบคู่ครับ!เพราะเดี๋ยวงานจะเริ่มเข้าสู่พิธีปิดแล้ว~~~!” คนที่นั่งตรงที่ลงทะเบียนประกาศ
พอถึงคู่ผม...
“ครบแล้วครับ ขอโทษทีนะครับ”
ครบพอดี?
“อ่า...ทำไมหล่ะค่ะ หนูอุส่ามาเที่ยวที่นี่นะ นานๆก็จะมาทีด้วยT____T” ซากุระทำท่าอ้อนๆ
“มาจากไหนครับ”
“โคโนฮะค่ะ”
“เอิ่ม....ไกลแหะ....อ่ะๆให้อีกคู่นะครับ^ ^”
“ขอบคุณค่ะ”
สุดท้ายก็ได้ ฮ่าๆ
“เก่งจังเลยแหะเธอเนี่ย”ผมชม
“ไม่เท่าไหร่หรอก อิอิ”
ลงทะเบียนเสร็จผมก็มาเข้าแถว...คนที่ต่ออยู่ข้างหน้าเราสองคนเยอะมาก ประมาณ 100 คู่ได้!
แต่ แต่ละคู่พอเดินเข้าไปก็เดินออกมา...
1 ชม. 30 นาที ผ่านไป...
“เอาหล่ะครับ!เดินทางมาถึงคู่สุดท้าย!เรามาสัมภาษณ์กันดีกว่า”
คู่ผมนี่เอง...เดินมาแล้ว...
“สวัสดีครับ”พิธีกรพูดอย่างมีมารยาท
“ครับ/ค่ะ”
“ขอทราบชื่อผู้โชคดีคู่สุดท้ายหน่อยนะครับ”
“ฮารุโนะ ซากุระค่ะ”
“อากาซึนา โนะ ซาโซริครับ”
“อืม ได้ข่าวว่ามาไกลจากโคโนฮะ เดินทางมาเหนื่อยบ้างรึป่าวครับ”
“ก็นิดหน่อยครับ”ผมเป็นคนตอบ
“คุณซากุระตื้นเต้นมั้ยครับ”
“ก็นิดหน่อยค่ะ”
“หรอครับ...ผมว่าเพื่อไม่ให้เสียเวลา เชิญเดินเข้าไปเลยครับ”
“ครับ/ค่ะ”
แล้วผมกับซากุระก็เดิน....เข้าไป....ใกล้จะถึงแล้วแหะ...ไม่รู้จะเข้าได้รึป่าวเนี่ยสิ......
*****
ตัวอย่างตอนต่อไป...
“ใกล้แล้วครับ! คู่สุดท้ายจะเป็นคู่ที่ใช่หรือไม่รอดูผลกันครับ!”
ทุกลมหายใจหยุดนิ่งพร้อมหันไปดูผลของ...คู่สุดท้ายที่เดินเข้าไป...
…………………………………………………
…………………………………………………
....เสียงมารที่รอคอยจะทำลาย...มารผู้นั้น...คือใคร?!
*****
อ่าๆต่อให้จบตอนแล้วค่า~
พลอยปิดเทอมแล้วเหลือแต่สอบLASอีกสองวันค่ะคือพรุ่งนี้กับมรืน
อัพแล้วเม้นๆๆโหวตๆๆเน่อ~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น