✿ My Pretty ✿ จับยัยตัวร้ายมารัก

ลำดับตอนที่ #4 : ✿ My Pretty ✿ : CHAPTER 3 [100%]

✿ My Pretty ✿ CHAPTER 3 [Loading100%] Update 

BY : SUMMER 

CHAPTER 3 

          คำพูดของโซลยังลอยติดหัวฉันไม่ยอมหยุดสะบัดก็ไม่ออก จะให้ทำยังไงล่ะก็ฉันมีนิสัยหยิ่งแบบนี้มาตั้งแต่เกิดแล้วคงเปลี่ยนยาก 

          เห้อออออ ฉันนิสัยเสียขนาดนั้นเลยเหรอพึ่งรู้น่ะเนี่ย 

          ไอยูชื่อของฉันมันแปลว่าอะไรรู้ไหม มันหมายถึง'ฉันและเธอ' เพราะไอแปลว่าฉัน ยูแปลว่าคุณ ในที่นี่หมายถึงพ่อกับแม่ที่อยู่คู่กันและทำให้เกิดฉันขึ้นมา 

          ไอยูเป็นชื่อที่น่ารักและความหมายดีพอสมควรเลย ต่างจากนิสัยฉันลิบลับ ทั้งขี้วีน ขี้เหวี่ยง ไม่ยอมใคร หยิ่งโลกส่วนตัวสูงและแถมโง่เสมอต้นเสมอปลายอีกต่างหาก รวมๆแล้วฉันไม่มีอะไรดีเลยนอกจากความสวยบนใบหน้า ถ้าเลือกเอาจริงๆก็คงไม่มีใครอยากจะแต่งงานกับฉันหรอก 

          วัยรุ่นสมัยนี้ก็อย่างงี้แหละ คลั่งไคล้คนที่หน้าตาไม่ใช่นิสัย ไม่ว่าจะเรียนเก่งหรือนิสัยดีแค่ไหนก็ตามถ้าหน้าตาไม่สวยก็ไม่มีใครอยากคบด้วยอยู่ดี โลกความจริงมันน่าเจ็บปวดใช่ไหมล่ะ? 

          แต่สักวันยังไงก็ต้องทำใจให้ชิน มีคนรักก็ย่อมมีคนเกลียดไม่มีใครบนโลกใบนี้เกิดมาแล้วเพอร์เฟคไปหมดทุกอย่างหรอก จะมีก็แต่ในนิยายหรือละครน้ำเน่าเท่านั้นแหละ แม้แต่ฉันเอง

          ก็เคยผ่านจุดนั้นมาก่อน...

          "ไอย์" ในขณะที่ฉันกำลังตกอยู่ในภวังค์เสียงโซลก็ดังกระทบเข้ามาในโสตประสาทฉันสะบัดหัวไล่ภาพความคิดพวกนั้นออกไปก่อนจะหันไปหาโซลที่มองมาก่อนหน้านี้ 

          "หื้อ?" 

          "เป็นอะไรหรือเปล่าเห็นเหม่อๆ" 

          "เปล่าหรอกแค่คิดอะไรนิดหน่อยน่ะ" ฉันตอบออกไปอย่างชิวๆ และคลี่ยิ้มให้มันเป็นธรรมชาติที่สุด

 

          "นี้อย่ามาหลอกกันให้ยากเลย แค่มองตาเธอก็รู้แล้วว่าโกหก" 

          "..." 

          "ไหนเล่ามาซิมีอะไร หรือว่าเธอเก็บเอาเรื่องที่ฉันพูดเมื่อตอนกลางวันมาคิด" 

          "อือ..." 

          "โถ่ยัยบ้า! ฉันก็แค่พูดเล่นๆน่า เธอไม่ต้องเปลี่ยนนิสัยหรอก แบบนี้อ่ะดีแล้ว ไม่งั้นก็ไม่ใช่ไอยูดาวจอมหยิ่งหรอกจริงไหม?" โซลยิ้มอ่อนโยนมาให้ฉันก่อนจะเอามือหนามาโยกหัวกันเบาๆ 

          ครั้งหนึ่ง ฉันเคยชอบโซล แต่มันก็นานมาแล้วตอนนี้โซลก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนดังนั้นฉันต้องห้ามคิดอะไร...ทั้งนั้น แต่หารู้ไม่ว่าที่นายกำลังทำอยู่มันทำให้หัวใจของฉันสั่นไหวมากๆเลยน่ะ 

          แต่ในเวลาเดียวกันผู้ชายที่ฉันรู้จักแค่ชื่อและเจอกันแค่ไม่กี่ครั้งกลับทำให้ฉันนึกถึงตลอดเวลา ไมใช่พิศวาสอะไรหรอก แต่แค่สงสัยทำไมหมอนั้นต้องทำถึงขนาดนี้ ทำไปทำไมและทำไปเพื่ออะไร? 

          คำถามนี้ ยังคงเป็นจิ๊กซอว์ที่ยังค้นหาไม่เจอ และไม่รู้ว่าจะเจอเมื่อไหร่ หรืออาจจะไม่มีอยู่เลยก็ได้ 

          Rrrrrrrr  

          ♬ 미안해 미안해 하지마 ♬ ~ *** 

          เสียงริงโทนเสียงใหม่ของฉันที่พึ่งตั้งสดๆร้อนๆด้วยตัวเองดังมาจาก'แสนรู้'(ชื่อของโทรศัพท์) ฉันควักแสนรู้ออกมาจากกระเป๋ากระโปรงและสไลด์รับโทรศัพท์ทันที  

          "ใคร" นอกจากจะหยิ่งแล้วไอยูผู้นี้ขึ้นว่าผู้ไร้มารยาทด้วยเช่นกัน ก็นี่มันเบอร์แปลกนี้ไม่แน่อาจจะมีคนโทรมาแกล้งก็ได้ ฉันจะด่าให้หูดับตับไหม้เลยคอยดู เหอะ! 

          "คนหล่อ" 

          อ้อ... เสียงนี้ 

          "มีอะไร โทรมาทำไม"

          "ก็แค่คิดถึง..." 

          ติ๊ด! ~ (เสียงตัดสายโทรศัพท์ไปอย่างไร้เยื่อใย)

          ถุยยย! ให้บอกว่าอยากตายยังจะน่าเชื่อกว่าเลย คิดถึงฉันงั้นหรอ ไอผู้ชายเลว! ปากเสีย! อีพวกชอบอ่อย! อีผู้ชายแรดด! >O< 

          "ใครโทรมาอ่ะไอยู" โซลหันมาถามฉันในขณะที่เจ้าตัวกำลังนั่งทำการบ้านอยู่

          "สงสัยจะโทรผิด" 

          "อ้อ" 

          Rrrrrrrrr 

          ไม่ต้องมองก็รู้ว่าเบอร์ใคร

          "..." 

          Rrrrrrrrr

          นี่จะโทรอยู่แบบนี้ไม่เลิกใช่ไหม 

          "..."

          Rrrrrrrrr

          "..." 

          ติ๊ด! ~ 

          ปิดเครื่องมันไปเลยเป็นไง ฮึฮึๆ 

          "ฉันว่าเธอรับหน่อยเหอะ อาจจะมีธุระสำคัญก็ได้" เหอะคนอย่างอีตานั้นน่ะเหรอจะมีธุระสำคัญฉันว่าเหล่สาวไปวันๆอันนั้นน่าเชื่อกว่า -*-  

          "ไม่ต้องล่ะ ปิดเครื่องไปเรียบร้อย" ฉันหันไปบอกโซล โซลพยักหน้าน้อยๆพร้อมกับก้มหน้าทำการบ้านต่อไป 

          คือดีงาม ทำไมเด็กขี้เกียจแบบฉันถึงไม่มีโมเมนต์นี้บ้างน่ะ =_=; 

          15:30 น. 

          "โซลวันนี้นายกลับยังไง" ฉันหันไปถามโซลในขณะที่เรากำลังเดินออกมายังหน้าโรงเรียน 

          "วันนี้ฉันต้องไปรับอายน่ะ เธอกลับไปก่อนเลยล่ะกัน" 

          "L" 

          คำเดียวเลยนอยด์ แบบว่าเกิดมาไม่เคยโดนผู้ชายทำให้เจ็บมากเพียงนี้ ข้าน้อยควรทำเช่นไรดีพยะค่ะ ._.

          "แหนะ! ไม่ต้องมาเบ้ปากทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แบบนั้นเลยน่ะ ฉันไม่ใจอ่อนง่ายๆหรอก" 

          "กรี๊ดดดดดดด! " ในขณะที่ฉันกำลังจ้องโซลแบบเอาเป็นเอาตายสุดๆ อยู่ๆกลุ่มผู้หญิงหน้าโรงเรียนก็รวมเป็นกลุ่มกรี๊ดอะไรอยู่ก็ไม่รู้ 

          ไม่ได้การล่ะ! ฉันต้องเด่นที่สุดสิ ไหนมันมีอะไรถึงได้รุมกรี๊ดขนาดนั้น จิ้งจกผสมพันธุ์กับแมลงสาบหรอ? 

          ฉันแหวกพวกผู้หญิงพวกนั้นให้พ้นทางแบบเสียมารยาทสุดๆบางคนก็ฟึดฟัดไม่พอใจบางคนก็ก้มหน้าและยอมให้ฉันเข้าไปอย่างโดยดี 

          "นาย...!" ในขณะที่ที่ฉันแหวกกลุ่มชะนีน้อยพวกนั้นได้แล้ว ฉันก็เห็นผู้ชายใส่สุดยูนิฟอร์มสุดเท่ของมหาลัยเวอร์เซ็นและที่สำคัญหมอนี่คือ...ซัมเมอร์ บุคคลที่น่าตบที่สุดในโลกลองลงมาจากเจสสิก้าเพราะนางสวยกว่าฉัน -*- 

          "คิดถึงอ่ะเลยมาหา" 

          "กรี๊ดดดดดดดด" 

          "อร้ายยยยยย" 

          นี่! แน่นอนต้องไม่ใช่เสียงฉันเด็ดขาด พวกผู้หญิงกลุ่มหนึ่งกรี๊ดกร๊าดกันให้เหมือนมาคอนเสิร์ตโอปป้า ก็ใช่น่ะสิหมอนี่ขนาดยืนอยู่เฉยๆฟีโรโมนยังพุ่งปรี๊ดขนาดนี้บวกกับคำพูดเลี่ยนๆเมื่อกี้นี้ด้วย...เห้อประสาทจะกลับ =_= 

          "ติงต๊อง..." ฉันกอดอกเบ้ปากอย่างไม่ใส่ใจและเตรียมตัวจะหันหลังเพื่อเดินกลับแต่ก็ถูกคนข้างหลังเอามือมาคว้าแขนไว้ก่อน 

          "คิดถึงจริงๆน่ะ" น้ำเสียงจริงจังและแววตาติดมุ่งมั่นของเขาทำให้แก้มฉันแดงซ่านนิดๆ 

          แหม่! ก็อากาศมันร้อนหนิ! ไม่ได้เขินอะไรเลยจริงๆ 

          "อร้ายยย! พวกพี่คบกันจริงๆใช่ไหมค่ะ!?"อยู่ๆก็มีรุ่นน้องหน้าตาสระสวยคนหนึ่งเดินมาแทรกกลางระหว่างฉันและซัมเมอร์อย่างถือดี 

          เดี๋ยวตบปากฉีกเลยยัยนี่ พูดจาไม่เข้าหูอย่างแรง 

          "ไม่...อื้อ!" 

          "ครับ^^" ซัมเมอร์เอามือมาอุดปากฉันในขณะที่ฉันกำลังจะพูดปฏิเสธยัยคนนั้นไป

          "น่าอิจฉาพี่ไอย์จริงๆเลยนะค่ะ ขอถ่ายรูปคู่ด้วยได้มั้ยค่ะ?" ยัยนั้นเอียงคอถามพลางส่งสายตาใสซื่อแบ๊วแตก น่ารักตายแหละสงสัยบ้านน้องเขาคงจะไม่มีกระจก L

          "ตอนนี้พี่คงไม่สะดวกนะ เพราะตอนนี้เราทะเลาะกันอยู่ พี่ขอเอาตัวไอย์ไปเคลียสักแปปนะครับ^^" 

          ใคร! ใครอนุญาติไม่ทราบ! 

                 ❤︎♡[Loading50%]♡❤︎

          ซัมเมอร์ชวยโอกาสดึงมือฉันแล้วลากไปที่รถของเขาทันที โดยที่ไม่คิดจะถามสุขภาพฉันสักคำว่าอยากไปด้วยไหม 

         มารยาทงามหน้าน่ากราบดีจริงๆ!

          "ปล่อยมือฉันนะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้าแล้วจะเข้าใจผิดกันไปใหญ่" ฉันหันไปกระซิบใส่ซัมเมอร์ แล้วขู่ฟ่อ 

          "ทุกคนก็เข้าใจดีแล้วหนิว่าเราเป็นแฟนกัน เน๊อะ^^" 

          ซัมเมอร์พูดกับฉันก่อนจะหันไปยิ้มให้กับพวกผู้หญิงฝั่งนู้นที่กำลังถ่ายรูปของฉันกับซัมเมอร์อย่างเมามัน 

          "กรี๊ดดดดด! พี่เค้ายิ้มให้ฉันด้วยแหละแก" 

          "อย่าหลงตัวเองย่ะ! รุ่นพี่เค้ายิ้มให้ฉันต่างหาก" 

          ยัยพวกนั้นเริ่มทกเถียงและทะเลาะกันฉันหันไปทำตาขวางใส่ซัมเมอร์แต่หมอนั้นทำท่าไม่รู้ร้อนรู้หนาวก่อนจะยัดฉันขึ้นรถ

          "นี่เรามาทำข้อตกลงกันไหม?" หลังจากที่ฉันขึ่นมานั่งรถสปอร์ตสุดหรูฟูฟ่อของอีตาซัมเมอร์แล้ว หมอนั้นก็หันมาหาฉันพร้อมกับเอ่ยปากพูด 

          "ขอเสนอ? ขอเสนออะไรของนาย ไร้สาระสิ้นดี" 

          "ถ้าเธอได้ฟังแล้วมันอาจจะไม่ไร้สาระก็ได้นะ J" ซัมเมอร์พูดแล้วยิ้มให้ฉันแบบมีเลศนัย หัวใจฉันเต้นแรงตึกตัดจนแทบจะดิ้นออกมาเต้นกาโว สีหน้าแบบนั้นมันปีศาจร้ายชัดๆ! วางแผนอะไรอยู่รึเปล่าก็ไม่รู้ 

          "แล้วมันข้อเสนออะไรล่ะย่ะ รีบๆพูดมาฉันไม่มีเวลาว่างขนาดนั้น" ฉันทำเป็นพูดเสียงติดไม่พอใจและทำตาขวางใส่ซัมเมอร์แบบท่าทางหยิ่งยโสสุดๆ  

          โอ้โห้...ถ้าตบตัวเองนี่จะเป็นอะไรมั้ย นางร้ายในคราบนางฟ้าชัดๆ! #ถุยย 

          "ฉันได้ยินมาว่าพวกผู้ใหญ่จะจัดงานหมั้นให้พวกเราในเร็วๆนี้และ..." 

          "ห่ะ!?" ฉันตาโตและหันหน้าไปหาซัมเมอร์จนแทบจะคอเคล็ดให้รู้แล้วรู้รอด หมั้นงั้นเหรอนี่มันสมัยไหนกันแล้ว!

 

          "ก็...ตามนั้น" 

          "จะบ้าเหรอ! สมัยนี่ยังมีอีพวกคลุมถุงชนกันอีกรึไง นี่มันยุคสมัยใหม่แล้วน่ะไม่ใช่ยุคสองสี่สองห้าสมัยอยุธยาน่ะห่ะ!" 

         

          ฉันตะคอกเสียงดังและพูดติดกันจนลิ้นรวนก่อนจะเอาหน้าไปจ่อตรงช่องแอร์เพื่อเอาอากาศหายใจ 

          ฉันว่าฉันลองไปสมัครเป็นนักร้องแร็พบ้างดีกว่าเพื่อจะดังแล้วจะได้บินลัดฟ้าไปเกาหลี คิดถึงจีดราก้อนอยู่พอดี =_= 

          "ฉันก็พึ่งรู้นี้แหละ" 

          "แล้วนายไม่ขัดขวางอะไรบ้างเลยรึไง! ไม่รู้สึกอะไรเลยงั้นเหรอ!" 

          "ก็...ไม่ หมั้นก็หมั้นไปสิก็ไม่มีอะไรมากนี่" 

          "ไม่มีอะไรมากงั้นเหรอ! นายพูดออกมาง่ายๆได้ยังไง! หมั้นกับคนที่ไม่ได้รักมันง่ายขนาดนั้นเลยไง!!!" 

          ฉันเริ่มจะโกรธแล้วน่ะ หมอนี้พูดออกมาได้หน้าตาเฉยได้ยังไงกัน ไม่มีความรู้สึกเรอะ! การที่จะหมั้นกันก็เหมือนกับการแต่งงานใช้ชีวิตด้วยกันไปจนตายนั้นแหละ! ไม่เอาหรอก! 

          "เฮ้! แล้วเธอจะมาลงที่ฉันทำไมเล่า ไปลงที่แม่เธอสิ -_-" 

          "ไม่! ลงที่นายนั้นแหละ! ไอบ้า!" 

          "ก็ถึงบอกว่าให้มาทำข้อตกลง" 

          "ข้อตกลงบ้าบอคอแตกอะไรอีก! ฉันไม่ทำโว้ยยยยย! >O< " 

          "ข้อแรก เธอต้องเรียกฉันว่าพี่" 

          "..."

          "..."

          "ห่ะ? =O=" 

          ดะ...เดี๋ยวๆ อีตาซัมเมอร์นี่ยังสติดีครบถีถ้วนอยู่มั้ยเรียกพี่เนี่ยน่ะไม่เอาหรอกกระดากปากจะตายชักแค่คิดนี้ก็สยองไปถึงลำไส้ บรื๋ออออ +_+ 

          "ข้อสอง..." 

          "เดี๋ยวๆ ฉันยังไม่ได้บอกว่าจะเอาข้อเสนอบ้าบอนั้นเลยน่ะ" 

          "เธอไม่มีทางเลือก ^^" 

          "มะ...!" 

          "^^" 

          "หึ่ยยยย!" ฉันกอดอกและถอนหายใจแบบฟึดฟัดสุดๆเเล้วเบี้ยงหน้าไปทางอื่น

 

          "ข้อสอง เราสองคนต้องแกล้งเป็นแฟนกัน" 

          "เพื่อ!?" ฉันแทรกแล้วหันไปทำตาขวางใส่หมอนั้นทันที 

          "เพื่อตบตาผู้ใหญ่ไง ไม่เข้าใจหรอ?" 

          "อ้อ...เหรอ...?" 

          "เธอ -_-" 

          "왜? " (แปลว่าทำไมภาษาเกาหลีอ่านออกเสียงว่า'แว')ฉันกอดอกแล้วกระแดะพูดภาษาเกาหลีเพราะคำนี้เห็นในซีรีย์เค้าพูดกับบ่อยๆอิอินางเอกแบบไม่พอใจไร้งี้ 

          โอ้ยยยย เริสค่ะ >_< 

          "ไหนแว่น? ในรถไม่มีแว่นน่ะ" 

          เคล้ง... 

          วะ...แว่น! นี่นายหูเพี้ยนหรือว่าฉันออกสำเนียงผิดว่ะเนี่ย ไม่ใช่ล่ะๆ! ฉันพูดไปชัดเจนว่า'แว'ขนาดนั้นหมอนั้นต้องแกล้งหูฟาดแน่ๆเชื่อดิ! 

          "ฮ่ะๆ -_-" (หัวเราะกลบเกลื่อน) 

          "ข้อสาม..." 

          "นี่ยังไม่หมดอีกเหรอ?" 

          "อย่าบ่น ฟังฉันให้จบก่อนแล้วค่อยแทรก" 

          "-3- " ไอบ้านี่มันคิดว่ามันเป็นใคร พระเจ้าเรอะ! ถึงได้มาสั่งอะไรตามใจชอบแบบนี้นะ 

          "ข้อสาม จำข้อสองให้ขึ้นใจและอย่าให้ใครจับผิดได้" 

          "알았어" (แปลว่าเข้าใจแล้วภาษาเกาหลีอ่านออกเสียงว่า'อาราซอ')

          "가자" (แปลว่าไปกันเถอะภาษาเกาหลีอ่านออกเสียงว่า'คาจา') 

          "ก็ไปสิ...ห่ะ!? เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรน่ะ" ฉันแทบจะไม่เชื่อหูตัวเอง เมื่อกี้ซัมเมอร์พูดภาษาเกาหลีใช่มั้ย! ใช่ต้องใช่แน่ๆ! 

          "คงจะไม่มีใครบอกเธอสิน่ะว่ามหาลัยเวอร์เซ็นเป็นมหาลัยต่างชาติที่ขึ้นชื่อว่าเข้มงวดเรื่องภาษามากที่สุด ดังนั้นไม่ว่าจะภาษาจีนเกาหลีเยอรมันฝรั่งเศส ฉันก็พูดได้หมดแหละ" 

          "เจ๋งชิบ -O-" 

          "สรุปว่าเราสองคนเป็นมิตรกันแล้วใช่มั้ย" 

          "ก็...ก็ประมาณนั้นมั้ง แต่! นายห้ามคิดเข้าข้างตัวเองว่าที่ฉันยอมเพราะชอบนายมันเป็นเพราะจำเป็นต่างหาก! "

 

          "ฮ่ะๆ ครับๆคุณหญิง" 

          "..." 

          "งั้นเรามาทำสัญญาพันธมิตรกันเถอะ" 

          "ยังไง" 

          "ก็แบบนี้" 

          "อ๊ะ...!" ฉันเผลอร้องอุทานออกมาทันทีเมื่อซัมเมอร์เอานิ้วก้อยมาเกี่ยวกับนิ้วก้อยเข้าฉันแล้วประกลเข้าหากันเหมือนที่คนญี่ปุ่นชอบทำกัน

          "ดีล" 

          "อือ...ดีล" 

                ❤︎♡[Loading100%]♡❤︎

***เพลง eyes,nose,lips ศิลปิน Taeyang

เม้นเป็นกำลังจุยยด้วยน่ะค่ะ >_< 

คัมซา ~~